Gisteren bespraken we de NGO-financiering aan clubs die ‘links’ ogen, maar die uiteindelijk ‘rechtse’ zakken vullen. Dat de VVD zo goed met Groen Links kan onderhandelen over De Energietransitie in het Energieakkoord lijkt minder onwaarschijnlijk, wanneer je de rol van de VVD kent bij het tot stand brengen en continueren van ons huidige milieubeleid.

Pieter Winsemius speelt met Ed Nijpels al decennia een belangrijke rol als opsteller van het tijdspad waarin die ‘transitie’ moest plaatsvinden. Dat ontwikkelde Winsemius in de jaren ’80 bij McKinsey, en later in 1990 voor bankier David Rockefeller zijn Trilateral Commission. David is 1 van de 5 Rockefeller-broers achter het Rockefeller Brothers Fund en Rockefeller Foundation.

Zijn broer Nelson Rockefeller was mede-oprichter van het Wereld Natuur Fonds met Prins Bilderberg en enkele industrielen, zoals Luc Hoffman van biotech-gigant Roche. De lobby voor ‘groen’ ging altijd gezamenlijk met financiële belangen en politieke belangen.

Het was de Amerikaanse voorloper van Wereld Natuur Fonds, de Conservation Foundation in New York die ‘klimaat’ in 1962 op de NGO-agenda zette. En het was Shell dat al in de jaren ’60 de chemicus James Lovelock (Gaia-theorie) sponsorde voor klimaatonderzoek.

De VN haar hoofdkantoor staat op grond van de Rockefeller-familie, van de afgelopen maand overleden David Rockefeller. Veel van het Agenda 21-beleid werd op conferenties in de jaren ’80 besproken in de Villa Serbelloni van de Rockefeller Foundation in Italië. Ook de Club van Rome kreeg hier eind jaren ’60 gestalte met industrielen als Aurelio Peccei (Fiat) en hield daar conferenties.

Vervolgens werd Winsemius eerst voorzitter van Natuurmonumenten, en vervolgens commissaris bij de Postcode Loterij. Die loterij blies het ledental van Natuurmonumenten en Wereld Natuur Fonds (met voorzitter Ed Nijpels, nu borgingscommissie Energieakkoord) vanaf 1992 op via direct marketing.

Niet alleen is de oud-voorzitter en oud Vrom-minister Ed Nijpels (VVD) nu de zetbaas van het Energieakkoord, met oud-VROM-minister en energielobbyist Hans Alders als nationaal coordinator in Groningen. Oud McKinsey-jongen en VVD-vicevoorzitter Robert Reibestein (tevens Wereld Natuur Fonds) is de aanjager van de nationale klimaathoogmis: Springtij van de door de NAM (= Shell/Exxon) en andere olieclubs gesponsorde Wouter van Dieren.

LIFE+ voor agitatie-NGO’s Agenda 21
De LIFE+-subsidiepot werd in 1992 tijdens Nederlands EU-voorzitterschap opgericht door internationaal socialist Hemmo Munthing, vriend van Al Gore van de aan de Club van Rome gelieerde lobby-organisatie Globe International: een organisatie die voor globalisering lobbiet onder vlag van groen beleid.

Globe International lobbyde ook met Anders Wijkman (Club van Rome en Europarlementarier tot 2009) succesvol voor invoering van der Renewable Energy Directive in 2009: daaruit komt het ’14 procent duurzame energie’-doel van de huidige ‘energietransitie’ in Nederland voort.

Die transitie betreft de overgang van betrouwbare stabiele energiebronnen naar wisselvallige bronnen die honderden miljarden euro’s subsidie vragen, bij burgers af te rekenen via de energierekening. Zoals via de SDE+-belasting over de energierekening.

Tegenover kundige wetenschapsjournalist staat miljoenen euro’s propaganda per jaar
Vooralsnog weigert het Ministerie van Economische Zaken het milieu- en energierendement van deze uitgaven- volgens de Algemene Rekenkamer 73 miljard euro- te verantwoorden. Mijn waarde collega-wetenschapsjournalist Marcel Crok probeert dat boven tafel te krijgen. Maar tegenover iedere integere journalist die financieel op een houtje bijt als Crok, staan miljoenen euro’s door de staat gefinancierde marketing om het publiek tot groene ijver te dwingen.

Zo kreeg alleen al Milieudefensie afgelopen jaar 13 miljoen euro publieke financiering uit Den Haag toegezegd voor klimaatagitatie uit de Ministeries van Economische Zaken/RVO en I/M, Stichting Natuur en Milieu kan jaarlijks op vele miljoenen euro’s rekenen.

Al die miljoenen naar op het oog linkse clubs (met geestelijk onvolwassen activistenspul) verhullen, dat zij vanaf de jaren ’80/’90 een rechtse wind in de rug kregen.

Niet Gekozen Organisatie
Al met al lijkt de term ‘Non Gouvernementeel’ bij NGO aan vervanging toe. Wij opteren hier voor Niet Gekozen Organisatie, als definitie voor een club die met overheidssteun lobbiet voor het lospeuteren van publieke miljarden. Waarop ze dan zelf kunnen binnenlopen met voorkeursbedrijven van die bureaucratie. Wat de exacte intenties achter die Energietransitie zijn, daarover kunnen we slechts speculeren.

‘Het Klimaat’ kan het alvast niet zijn. Want de Rijksoverheid gaf in haar verweer tegen Urgenda al aan dat extra klimaatbeleid nog geen tienduizendste graad opwarming verschil zou maken. Honger naar belastinggeld en macht lijken waarschijnlijker verklaringen.

Bij een verklaring naar het ‘waarom’ van CO2-mitigatie-gedreven klimaatbeleid lijken we dus meer te hebben aan de vraag: Wie profiteert?