Hoe leg je iets positiefs als negatief uit. De populatie bergeenden verdubbelde. Je kunt er eerder tegenaan lopen, wat een milieuclub die onredelijk wil zijn dan uitlegt als ‘eerder verstoren’
Garnalenvissers moeten effecten uitsluiten op bouwprojecten in Natura 2000 als de Vismigratierivier. Milieucubs houden vissers zelfs verantwoordelijk voor ‘mogelijke indirecte effecten’ in gebied waar ze niet vissen.
Dat toont het pro forma-bezwaar tegen de door de overheid verleende NB-Wetvergunning tot 2023 van 4 fondsenwervende marketingclubs- waaronder naast de -met haar boekhouding sjoemelende– Waddenvereniging en WNF helaas ook Natuurmonumenten. Bij Natuurmonumenten koester je nog enige goede hoop, dat ze deze Subsidie-sekte eens de rug toekeren en normaal gaan doen. Gewoon natuur beheren en boswachter zijn, in plaats van die pessimistische ideologie van mensenhaat blijven uitdragen.
De Zuurzaamheid.
Ook de Zeeuwse Milieufederatie doet mee, een windturbine-propagandaclub die volledig draait op subsidies (7-10 ton euro per jaar). Een club die zonder overheids-steun accuut zou ophouden te bestaan, bij gebrek aan vraag om hun campagne-gedram. En natuurlijk Stichting de Noordzee van de vrouw met Nederland’s grootste baard tussen de benen. Christien Absil. Ja sorry Christien, maar je vraagt er om.
Ze namen 3 ecologische bureaus in de arm, waaronder Ziltwater van ex-Rijkswaterstaat-medewerkster Zwannete Jager. Die gingen bij elkaar zitten voor een brainstorm-sessie die als werktitel leek te dragen: ‘wat kunnen wij vissers in de schoenen schuiven’.
Visdieven zijn gek op de bijvangst uit garnalenvisserij. Garnalenvisserij is goed voor de zeevogelstand, en Texelse mantelmeeuw-kolonies stellen hun voedselritme in op de werkweek van vissers, zo toont onderzoek van de UvA. Ook aalscholvers en zeehonden volgen vissers op de voet, kleine natuurgebruikers als vissers zijn gewoon onderdeel van het zee-ecosysteem
‘Wij zijn onredelijk’
Het resultaat vormt een 30 pagina’s lange groene Ouija-bord-sessie waar ze al hun frustraties los lieten. Met beroep op omkering van bewijslast via het voorzorgprincipe (schuldig tot 100 procent waterdicht bewijs van tegendeel )- Kafka in de Polder – hoeft niets te gek te zijn, zo lijkt men te hebben gedacht bij Natuurmonumenten cs.
Je hoeft niets te overdrijven, maar kunt gewoon citeren om te tonen: Het Pro Forma-Bezwaar neemt in haar onredelijkheid kolderieke proporties aan. Zoals wanneer ze schrijven op bladzijde 8:
Er is geen rekening gehouden met een mogelijk indirect effect (…) 🙂 op trekvissen in Natura 2000 gebieden waarin geen garnalenvisserij plaatsvindt.
Garnalenvissers worden nog net niet mogelijk indirect verantwoordelijk gehouden voor het falen van de Apollo-missie in 1973. Maar verder lijkt onze groene mensenhaters niets te dol. Ze hadden ook alle subsidie/loterijgelden voor die ecologische bureaus kunnen sparen, en op 1 A4-tje in het groot kunnen schrijven:
‘wij zijn onredelijk’.
Zielige en onredelijke mensen….Arjan Berkhuysen van Waddenvereniging (rechts) ziet voor het eerst van zijn leven een vis (meun) op een visserschip, nadat ik mijn hand uitstak voor constructiever samenwerking tussen milieuclubs en vissers. Berkhuysen heeft geen moraal, is enkel op geld uit, en sjoemelt met de boekhouding om binnen CBF-norm voor fondsenwerving te blijven. Hij zit daar 11 procent boven.
Eenvoudig scoren
Niet alleen moeten vissers effect uitsluiten op gebied waar ze niet vissen. Vissers worden door de fondsenwervende mensenhaters zelfs verantwoordelijk gemaakt voor andermans invloeden, via wat zij ‘cumulatieve effecten’ noemen. (stapeleffecten). 🙂
Zoals (blz 11 pro forma bezwaar) baggerwerkzaamheden van commercieel zandwinner Rijkswaterstaat (verkoopt 400-600 duizend kuub Waddenzand per jaar), met beroep op ‘effecten‘ die ‘volgens strikt juridische uitleg betrokken hadden moeten worden‘. (= wij willen maximaal vervelend zijn.. nanana- nananah..)
Bodemberoering door Rijksoverheid met 20 Feijenoordstadions aan zand. De Nederlandse overheid is de grootste bodemberoerder/zandwinner van de Noordzee-landen. Maar baggeraar/zandwinner Boskalis is sponsor van Stichting de Noordzee, 1 van de subsidie-clubs die nu bezwaar aantekent tegen garnalenvisserij in die Noordzee
De Nederlandse overheid is de grootste zandwinner/bodemberoerder van alle Noordzeelanden. Maar…
In plaats van Rijkswaterstaat en andere overheids-onderdelen dan in de beklaagdenbank te zetten, vallen deze loterijgeld-vangnetjes de partij aan waartegen het makkelijkste scoren is: de vissers. Mensen die 5 dagen per week op zee zitten en handen uit de mouwen steken. In plaats van op subsidie-kantoor zitten, om na een Postcode Loterij-donatie te verzinnen wie ze nu weer kunnen vervelen met hun ideologische gedram.
Ik bedoel: Onze leveranciers van verse Noordzee-garnaal, duurzaam product uit eigen zee. Wat is daar nu mis mee? Wel,…als je onredelijk en vervelend wilt zijn. En je krijgt daar miljoenen euro’s van de Postcode Loterij voor. Dan is niets onredelijk genoeg voor hen die willen.
Natuurmonumenten is tegelijk zelf commercieel houtvester en veehouder die vleeskoeien fokt
Misantropische natuurvisie
Met 30 gesubsidieerde pagina’s woord-kunstenarij maken ze vissers zelfs verantwoordelijk voor ‘mogelijke effecten’ van koelwater uit de industrie (pagina 11) 🙂 ‘Effecten’- hoe ver gezocht of hoe klein ook- die vallen immers nooit 100 procent uit te sluiten.
Wie weet heeft mijn adem wel invloed op een plant in Nigeria. Die invloed- hoe klein ook- valt niet 100 procent uit te sluiten, tenzij je volmaakte kennis hebt.
Dat schrijf ik om aan te geven, hoe onredelijk de eisen zijn van het voorzorgprincipe waarmee je 100 procent effect moet uitsluiten. En dus wat de ethiek is van mensen die zich op dat principe blijven beroepen. Dat principe met omgekeerde bewijslast heb je nodig, wanneer wetenschappelijke onderbouwing van je aanklacht zo zwak is.
Met het voorzorgprincipe- schuld door verdenking- in de hand staat de aangeklaagde partij in ons Noord Korea aan de Noordzee altijd met 10-0 achter. Net als wanneer je in Noord Korea in de cel wordt gegooid omdat je bij een portret van Kim Yong Il mogelijk schuin zou hebben gekeken, met niet louter positieve gedachten.
Een ‘effect’ heet nu automatisch ‘schade’. Want milieuclubs hoeven dat effect niet te kwantificeren: dat mag de beklaagde partij doen. Ook als een natuurgebruiker zijn activiteit gunstige invloeden heeft, blijft het ‘schade’ heten. Omdat in de ideologie van deze onredelijke fondsenwervende bedrijven ‘dressed as conservation’ (beschreven in hoofdstuk 9 van Ecomodernisme) de mens staat voor ‘slecht’. En ‘de natuur’ staat voor ‘goed’.
Met ‘de natuur’ bedoelen ze vooral zichzelf, de eigen beperkte opvattingen, en ‘slecht’ is alles dat met hun financiële belangen en machtshonger strijdig is.
Visdief en mantelmeeuw volgen visserschip, de visserij heeft ook gunstige effecten voor vele diersoorten die hun schepen volgen voor voedsel. Maar bij natuurclubs heet ieder effect van mensen automatisch negatief.
Het wetenschappelijk onmogelijke eisen
Ze eisen op bladzijde 10 verder het wetenschappelijk onmogelijke. Namelijk 100 procent volmaakte kennis van- nee ik overdrijf hier niet
‘mogelijke (…) gevolgen van de (….) klimaatverandering op visbestanden en migratiepatronen’.
Bij ‘de klimaatverandering’ is niets onmogelijk, tot het afsmelten van de Zuidpool. Maar wat is waarschijnlijk, en waarom moeten vissers dat aantonen, en niet de 2-3 miljoen Airmiles bij elkaar vliegende ‘natuurbeschermers’ van WNF?
Of neem de ‘mogelijke erosie van zandgeulen‘ in de Westerschelde, waar garnalenvissers niet of nauwelijks komen. Waarna milieuclubs op bladzijde 11 concluderen:
‘er is sprake van verschillende kennisleemten die het onmogeijk maken om met zekerheid te oordelen over ‘bepaalde effecten’ van de garnalenvisserij’ 🙂
Een beroep op ‘kennisleemtes’ (niemand behalve God bezit volmaakte kennis, dus er zijn altijd kennisleemtes) en ‘cumulatieve effecten’ (stapel-effecten) zonder onderscheid tussen ‘effect’ en ‘schade’, om iets 100 procent zeker te weten. Alles heeft altijd ergens ‘effect’ op, maar is dat ook schadelijk? Wanneer je onredelijk bent, schakel je dus ‘effect’ en ‘schade’ aan elkaar gelijk.
Alsof een aai over de bol het zelfde is als een knuppel op je kop.
Natuurlijke bodemberoering door storm, bracht deze Amerikaanse zwaardschede op de kust; foto Tomas Vanagt
Wetenschappelijke nieuwsgierigheid of kennis speelt hier dus geen rol. Dat blijkt ook uit de onredelijke beweringen die Natuurmonumenten rondstrooit, wanneer ze stellen dat 1 gevonden stekelrog op Schiermonnikoog iets zou zeggen over het bestand in de Noordzee. Een rog waarvoor vissers gewoon een (beperkt) quotum mogen opvissen. En die je ook in intensief beviste delen van de Noordzee gewoon vindt.
Of wanneer ze roepen dat ‘de klimaatverandering’ met zoutwinning wadplaten bedreigt. Omdat ze met de Waddenvereniging onderuitgingen met hun procedure tegen die door het Ministerie van Economische Zaken vergunde zoutwinning, halen ze nu Al Gore er dan maar bij. Met ‘niet uit te sluiten’ absurd hoge zeespiegelstijging, die vooralsnog niet meer dan 16-18 cm per eeuw bedraagt.
Waarom geen procedure tegen Aante Nicolai van Rijkswaterstaat die commercieel zand wint in de Waddenzee?
De milieuclubs hameren op ‘bodemberoering’. Terwijl Rijkswaterstaat als commercieel zandwinner met haar suppleties van 10-20 miljoen kuub vrij spel krijgt van deze clubs. Rijkswaterstaat mag zich beroepen op de natuurlijke dynamiek in het gebied om zichzelf vrij te pleiten.
Omdat Rijkswaterstaat heel toevallig zichzelf ook ‘beheerder’ van het gebied mag noemen die het Beheerplan voor Natura 2000 samenstelt. In beschaafde landen zou zoiets ‘corruptie’ heten. Mijn WOB-procedure bij de rechtbank om Rijkwaterstaat te dwingen tot haar informatieplicht loopt dan ook nog.
Oosterschelde met rotgans…waarom moet iemand die op de Waddenzee vist aantonen dat die in Zeeland geen effect heeft? 🙂
Effecten op in aantal ge-explodeerde vogels
In het bezwaar tegen de 6 ‘freeriders’ (vissers die niet zo gek zijn om met het peperdure MSC-label mee te doen) moeten vissers zelfs effecten uitsluiten op vogels die in aantal explodeerden sinds de jaren ’50. Zoals de bergeend en de aalscholver. De broedpopulatie van bergeenden was volgens de Vogelatlas 1978 nog met 2500-3300 paren aanwezig. In 2000 was dat al 5000-8000.
Dus omdat je meer kans loopt tegen een bergeend aan te lopen, moet je nu als visser tonen dat die bergeend zich daar dan niet ongemakkelijk bij voelt.
De in populatie minimaal vertienvoudigde aalscholver volgt vissersschepen intensief omdat daar lekkere hapjes uit voortkomen, maar plots moeten vissers nu aantonen dat die aalscholver geen enkel ongemak ervaart. Ook de visdief zou mogelijk kunnen lijden. Terwijl die visdieven vaste klant zijn bij visserschepen.
Sluit je aan bij de redelijke natuur- en milieubeweging
Wees Grijs met de Waddenzee
Ongetwijfeld hebben de groen-grijze dames en heren (ze hebben beneden de 65 + bijna geen aanhang meer) een leuke middag samen gehad, mede via belastinggeld betaald door de ondernemers die zij uit bedrijf willen duwen. Ze leerden van Greenpeace dat als je een schot hagel afvuurt, er altijd wel een kogeltje is dat bij de rechter blijft hangen. We zien echter toch het nut van deze clubs en hun actie.
Wat ik waardeer van deze actie is: het trekt de laatste twijfelaars vanzelf over de streep die dachten dat bij orthodox groene clubs nog enig gevoel voor rede en ethiek aanwezig was.
Ze willen niet zoveel mogelijk goed voor de natuur doen per euro. Ze willen zoveel mogelijk Euro voor Natuurclubs. Ze geven niets om het effect dat hun acties hebben op natuur en bedrijven die van hen de dupe zijn. Bij fondsenwervende marketingfirma WNF verwacht je niet anders, die zijn ook volgens medewerkers van Natuurmonumenten enkel uit op geld.
Wat jammer is, dat is dat Natuurmonumenten – een club met een constructieve historie van Natuurbescherming in NL- zich hiervoor blijft lenen. Waarom richten ze zich niet eensop beter beheer van eigen gebied. Nu voeren ze zelf de commerciele houtoogst in eigen gebieden met miljoenen euro’s op. Kunnen ze niet beter de hand in eigen boezem steken, in plaats van anderen de maat nemen in andermans natuur?
Punt van verdere informatie
Bij de orthodoxe milieubeweging met haar fanatieke ideologie staat ‘het milieu’ voor mensenhaat, zo beschreef ik al. Het WNF werd (mede) opgericht door Prins Philip, die als ‘virus wil terug komen om de mensheid uit te roeien’. (zie hoofdstuk 13 van Ecomodernisme). Ik zou willen dat ik overdreef, maar haat tegen de mensheid is wat ze letterlijk ventileren. Je zou de Postcode Loterij ook beter een Misantropische Stichting kunnen noemen, fil-antropisch houdt in dat je de mensheid liefhebt in plaats van haat, zoals Greenpeace en de stichters en sponsors van WNF doen.
Die mensenhaat -zoals van hun boze rafel-advocaat Auke Wouda- die uit zich ook in hun opstelling naar andersdenkenden over natuur. Een wereldvreemde arrogantie is je deel wanneer je toch een 1 op 1 uitwisseling tot stand wilt brengen en tot het gesloten ‘Wir Sind So Gut’ -universum van dit soort lieden probeert door te dringen.