We beginnen met het goede nieuws, het mooie zoals het ook kan.

In de jungle van een berken-broekbos verscholen ligt het Vogeltrekstation Schiermonnikoog. Vrijwilligers waaronder Henri Bouwmeester vangen met mistnetten vogels op doortrek tot het staartje van de trek in december.

De laatste ringperiode is nu aangebroken, zo bericht hij op zijn weblog

Door dit tientallen jaren achter elkaar te verzamelen krijg je een beeld van wat er zoal aan vogelsoorten langs komt op Schier, de aantallen van zo’n vogel.

Wanneer je ze in de weer ziet met hun ‘data’ zoals deze waterral valt vooral de liefde op waarmee ze te werk gaan.

Wat bij moderne natuurclubs grotendeels verloren ging- doordat marketeers uit op politiek gewin als Arjan Barbaar Berkhuysen de tent overnamen- dat hebben deze laatste Mohikanen nog.

De Liefde, aandacht.

Verwondering over en plezier met de natuur als doel in zichzelf, niet als middel voor een politiek doel.

Vrijwel alle data-verzameling over de natuur in Nederland is in handen van zulke vrijwilligers, een verrassend klein clubje liefhebbers dat op hun favoriete natuur-locaties een traditie in stand houdt.

Voor die basis van alle natuur-wetenschappelijk onderzoek- datgene wat je onderzoekt 🙂 – is tegelijk het minste geld beschikbaar.

Het meeste geld gaat naar bureaucratische belangen-politiek- het versterken de macht van ongekozen bureaucraten en de geldhonger van moderne ‘natuurbeschermers’.

Die zijn vooral bezig met ‘bewustwording’ (marketing voor hun vermeende onmisbaarheid) en ‘draagvlak’ (marketing voor hun baantjes)

Ook de groene sector ging met haar tijd mee. Misschien kun je wel beter niet van deze tijd zijn, en daar trots op zijn. Al stuit je dan eerst op een zeker onbegrip en de Shoot the Messenger-brigade.

Je leeft toch voor datgene waarin je gelooft, potverdorie, je leeft maar 1 keer en kunt dus ook maar beter goed weten waarin je gelooft.

De populairste soort-groepen worden het beste in de gaten gehouden, de vogels, vlinders en plantjes. Van de rest hebben we eigenlijk geen flauw idee, en ook van de best ‘gemonitorde’ diergroepen weten we eigenlijk niets.

Er zijn wel veel ad hoc-onderzoeken naar vogels. Die duren zo lang als dat er subsidie is van een beleidsmaker, die een beleidsopdracht op zijn bureau heeft liggen dat een academische inkleding gebruikt.

Of ze duren zo lang als de promotie-periode van de bioloog.

Veel ‘nieuwe onderzoeken’ van overheid en milieuclubs over ‘Grote Trends’ in de natuur gelinkt aan ‘de Grote Oorzaak’ zijn dan ook op lucht gebaseerd.

Er is een inversieve relatie tussen het aantal velduren van een bioloog en de Grote Zekerheid waarmee deze conclusies trekt over aantallen van diersoorten door de tijd in een gegeven gebied en Grote Oorzaken.

Steeds verandert de natuur, dieren veranderen hun gedrag, habitats veranderen en ook habitat-preferenties van zulke adaptieve beestjes als vogels. Je kunt er geen pijl op trekken. Maar boeiend is het wel.

Er zijn zoveel factoren. En daarvoor krijg je gevoel als ‘data’ zoals deze waterral door je handen gaan. Bij mij zit een soort ingebouwde ‘roofvogel-radar’. Zodra je buiten bent, krijg je bij ieder silhouetje een adrenaline-stootje, je gaat opletten hoe die vliegt, wat hij doet, waar hij naartoe vliegt.

Je leest het landschap, de reacties van andere dieren. Stuit al zwervend spontaan op dieren die je daar helemaal niet verwacht. Zoals midden in kaal boerenland (langs de Slachte) in een rietkraag, een waterral, die wegvloog.

Bovenstaande- de Liefde voor natuur- diende als contrast met volgende mededeling.
En dan nu toch het slechte nieuws, als voorbeeld van de kritiek die ik gaf.

Vanzelfsprekend is 1 waarnemer n=1 niet representatief, maar toch krijg je na 35 jaar dagelijkse ogen en oren in het veld wel een indruk. Er zijn ‘data’ en er zijn ‘data’, en meestal zijn er geen data, waarna Arco van Strien (CBS) met zijn TRIM-model data verzint waar er geen zijn.

Zo ben ik ook 1 van de 2 personen in Friesland die voor Mijn Berm Bloeit een berm plantjes inventariseerde. Naast 2 jagers die wat reeen tellen ben ik ook de enige hier in Langweer en omstreken die nog wat roofvogels observeert.

Dagelijks geniet ik van de wikeltjes die hier in grote getale in Groot Boerderije (Friesland) rondvliegen, bidden en jagen.

Je weet dus dat het per definitie onmogelijk is harde conclusies te trekken over ‘heel Nederland’ of ‘Het Boerenland’ zonder habitat-definitie te omschrijven. Het grasland zelf? Of ook alle singels er omheen, de slootjes, de rietputten, tuunwallen en erfafscheidingen?

En je ziet meteen dat het onzinnig is om tientallen soorten op 1 hoop te gooien tot aggregaat, en vervolgens een ‘algemene oorzaak’ te suggereren. Zoals het Wereld Natuur Fonds en CBS recent nog deden voor de Noordzee.

De methode van misleiding is hieronder weer eender.

Torenvalk op ‘Oranje Lijst’
Zo vermeldt het Compendium voor de Leefomgeving met CBS een ‘sterke afname’ van de torenvalk als ‘boerenlandvogel’ sinds 1990, ‘door veranderingen in de landbouw’. Met index-cijfers.

Dan denk je zelf: huh, hoe hebben ze dat geteld, waarop leunen hun ‘data’, behalve op wat ad hoc-waarnemingen van wat vrijwilligers, die alles behalve uniform over het land waarnemingen doen.

Op internet vermeldt SOVON alleen nog de broedvogel-data van de torenvalk van de Broedvogel-Atlas van 1998-2002: 5000-7500 broedparen. Dus alsof de politie vraagt: hoeveel glazen bier dronk je?

En je antwoordt:  2 🙂 maar het kunnen ook 3 zijn.

Zo exact is het gros van het werk van Sovon, en wanneer je dan wat aanrommelt en noemt het heel sjiek ‘Netwerk Ecologische Monitoring’, dat 1990 als ingangs-datum heeft: dan kun je er zomaar indruk mee maken op leken.

Boeren(landvogels)bedrog
Wat ze als ‘sterke afname’ zeggen te registreren, het kan dus ook een registratie-correctie zijn wanneer je al een schattings-marge van 2500 broedparen hanteert. De eigen veld-ervaring hier in de buurt is juist in 35 jaar buiten dat je ze zeker niet minder ziet: hoewel aantallen voortdurend schommelen (in concerto met muizenjaren)

Vanuit die indruk gaan je alarmbellen rinkelen, en kijk je vervolgens: wat beweren ze dan wel te weten?

De eerste Atlas van de Nederlandse Broedvogels (1979) vermeldt:

Met behulp van regionale avifaunas, aangevuld met tellingen kon berekend worden dat het aantal paren in de Atlasperiode (1973-77 RZ) 5000-6500 bedroeg.

Dus een zelfde aantal als in 1998-2000, maar dan met kleinere onzekerheids-marge.

Niettemin verzint het fondsenwervende marketing-bedrijf Vogelbescherming al een ‘Oranje Lijst’ waar ze die torenvalk op zetten, zonder dat ze enig zinvol onderzoek of onderbouwing leveren dat dit rechtvaardigt.

Zoals aangegeven in de WNF/CBS-blog, zijn hier weer alle trucs voor misleiding gebruikt:

• valse concreetheid,
• gerotzooi met ijkpunt, wat zegt ‘1990’ nu over wat?
• het suggereren van hardheid in data, terwijl je slechts een ruwe schatting hebt
• kersenplukken (soorten wel/niet selecteren) via creatie van kunstmatige ecologische categorieën (boerenlandvogels) om vooropgezette conclusies te fabriceren.

Wie bepaalt bijvoorbeeld wat een ‘boerenland-vogel’ mag heten in een land waar 60-70 procent van het landoppervlak agrarisch is, op te splitsen in bouwland en weiland? Zo staat de buizerd niet bij de ‘boerenlandvogels’, terwijl die spectaculair toenam in het boerenland.

• Wat je ‘achteruitgang door verandering in de landbouw’ noemt kan ook aanpassing, verschuiving of verandering van gedrag zijn, duizenden andere factoren.
• Hoe kun je van 27 soorten beweren dat ze allemaal door ‘veranderingen in de landbouw’ zouden ‘achteruitgaan’, terwijl zelfs je basis al drijfzand is: je weet bij benadering niet hoeveel er zijn, en vele soorten die je NIET opneemt nemen duidelijk toe.

Waarheid is wat de overheid vraagt
Morgen zal ik bovenstaande meer in detail doorzagen, net als bij Sjoemelnatuur over het boerenbedrog door Planbureau voor de Leefomgeving, waar ook de Volkskrant over berichtte. Zonder enige twijfel is hier opnieuw sprake van publieks-misleiding.

Bewijs leidt tot mijn conclusie, en bewijs van het tegendeel doet me direct een ander standpunt innemen. Dus kom maar met het bewijs.

Het eerste wat in een totalitaire staat en in oorlog sneuvelt is de waarheid.

Hier bij CBS zien we opnieuw een typisch gevalletje ‘waarheid is wat de overheid/milieubeweging vraagt’.

Je kunt mijn wetenschaps-journalistieke werk steunen via de Stichting MW&B,

– Stichting Milieu, Wetenschap en Beleid – IBAN NL04INGB0005526038

Onder vermelding van ‘Interessante Tijden Rypke Zeilmaker’.

Momenteel rond ik een wetenschappelijke paper af met een wetenschapper, en daarnaast ontrafel ik met o.a wetenschapsjournalist Marcel Crok de financierings-structuur van 2030 Agenda, waarmee honderden miljarden publieke euro’s in NL gemoeid zijn.

Het zijn Interessante Tijden. Niets minder dan onze beschaving staat op het spel, wanneer mensen in academische hoek en de overheid waarheidsliefde verruilen voor ‘wil tot macht’.

Binnen de academische wereld zelf is vooralsnog te weinig sprake van zelf-reinigend vermogen, deels omdat de overheid met NGO’s de VN 2030 Agenda doordrukt en ecologisch alarmisme beloont.  De beloning van slecht gedrag, het werkt zowel bij kinderen, honden als academici averechts.

Werk van mensen als mij vult hier een leemte na publicatie in de wetenschappelijke literatuur.

Van ‘boeh roepen op het internet’ verschuift mijn werk dan ook meer naar degelijker vaarwater als dit web-magazine (natuurhistorie + fotografie) boeken (zoals Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei’) en wetenschap.

Interessante Tijden is een dagelijks web-magazine dat idee-vorming stimuleert, en dat daarnaast als archief werkt in een denkproces. Dat leidt dan ondermeer ook tot populair-wetenschappelijke publicaties, zoals in Elsevier Weekblad.