Waterloopbos, voorloper Computermodel vol Muskieten

Aaaaaaahhh, een eindeloze reeks vampiers

Natuurmonumenten adverteert momenteel met aantrekkelijke voorwaarden: Tijdelijk tweederde minder insectenbeten in onze gebieden, vergeleken met ‘vroeger’.

In het Waterloopbos (Noord Oost Polder) zou ik ‘normaal’ dus niet 100 maal maar 300 maal zijn gebeten in 2 uur tijd. Op die plek voerde vroeger tot 1996 het Waterloopkundig Laboratorium (nu Deltares) haar stromings-proeven uit, Delftse water-ingenieurs die op schaal Delta-werkje speelden. Of die mini-dijken en sluizen in het groot ook zouden werken.

Het bos met haar waterbouwkundige modellen werkte als voorloper van wat ze nu in de computer voorrekenen; hoeveel kracht een constructie verdraagt…

En zo gebruikte ik het Waterloopbos voor een eigen experiment, komt de realiteit die je zintuiglijk beleeft overeen met de virtuele realiteit die Natuurmonumenten en door de overheid gekochte media/academici verkopen.

Druk bezocht (…)

‘Nu tweederde minder insecten’: dat betekent dat in de natuurgebieden van Natuurmonumenten vroeger alleen de echte wollensoksuele diehards kwamen, onder de Deet gesmeerd, hun zelf meegebrachte bio-bammetjes etend terwijl ze wild om zich heen moeten slaan.

Nee dan nog liever bij de catering van Natuurmonumenten naar binnen rennen, 1 zuinig bakje Verantwoorde koffie met CO2-neutrale koekjes consumeren, opgediend door een andersbegaafde  met zorg-subsidie onderhouden snotteraar van Philadelfia, die dan net na het neus afvegen je kopje bij de schenkrand grijpt.

GIGA omzetten, die catering van Natuurmonumenten 🙂

De voorloper van het computermodel, een live-schaalmodel van waterstroming

Bij schrijven zit ik nog sterretjes met mijn nagels te drukken in de vele bultjes van die akelige zwermen, die bij het maken van deze foto’s als mini-vampiers zich op je storten. Het is moeilijk er rustig onder te blijven; die combinatie van hun Kamikaze-geluid-alsof zo’n Duitse Stuka-bommenwerper op mini-schaal in aanval op zijn doel stort.

Dus dat je ze hoort aankomen njijijijij, zoals je de schaduwen van haaien onder je ziet naderen als drenkeling en denkt ‘oh oh’, of erger.

En dan die gekmakende jeuk terwijl je slechts als belangeloze fotograaf van Menselijke Natuur je ding komt doen. Foto’s maken waarin De Dood in het leven zichtbaar is, van stille wateren met diepe gronden.

Ideaal leefgebied Malaria-muggen en steekmuggen

Bedenk dat de Malariamug ook in eigen gedaantes in Nederland voorkomt, namelijk Anopheles atroparvus, de vroegere drager van de Poldermalaria-parasiet, Vivax-Malaria.

Nadat Nederland rond 1970 pas officieel Malaria-vrij werd verklaard door de WHO (geen menselijke dragers van de parasiet), mag je redelijkerwijze verwachten dat dit biodiversi-personeel van Natuurmonumenten geen ziektes bij zich draagt.

Want de Malaria-cyclus verloopt via de Anopheles-muggen (Grieks voor ‘verschrikkelijke’), die zich met Plasmodium vivax-parasieten besmet mensenbloed weer volzuigen. Die parasitaire cyclus is dankzij DDT-insecticidengebruik in het Westen doorbroken. Wondermiddel DDT roeide onze besmette Malariamuggen uit.

De literatuur voor vandaag, DDT redde miljoenen mensenlevens

De uitvinder van DDT haar insect-uitroeiende eigenschappen Paul Muller kreeg er de Nobelprijs voor (1948). Dat tijdstip was niet toevallig, want de Tweede Wereld Oorlog was de eerste oorlog waarin insecticiden zoveel levens ‘redden’ (‘rekten’ is het goede woord natuurlijk, iedereen is reddeloos).

Dat kwam mede door de latere oprichter van de Club van Rome- de chemicus Alexander King. Die bracht het witte DDT-poeder voor het Britse Leger in massa-productie voor gebruik tegen luizen, muskieten.

Kortom: Om soldaten tegen biodiversiteit te beschermen, zodat ze fatsoenlijk met mitrailleurs afgeknald konden worden, met bommen uiteengereten door De Vijand, als lijfeigene van De Staat.

Maar helemaal 100% Malaria-vrij bestaat niet, want in de Natuur/Het Leven bestaat geen 100 procent op de kop af afgerond: alleen waarschijnlijkheden, en vele onzekerheden.

Denk het muskietengeluid er even bij en de bijna militaire precisie waarmee die ondingen je het natuurgenot willen beletten

Je vraagt je af, zouden de vroegere medewerkers van het Waterloopkundig Laboratorium aan de Voorsterweg hier ook zo hebben moeten werken? Op de webstek Waterloopbos.net doet oud-medewerker Abe Hoekstra uitleg over de historie van deze openlucht-voorloper van wat nu Deltares heet.

Bron: Waterloopbos.net, Arie Hoekstra

Vanaf begin jaren ’50 tot sluiting in 1996 was dit deel van het Voorsterbos dus in gebruik van de Stichting Waterloopkundig Laboratorium in Delft. Je had nog geen snelle computers om bij ontwerpen van waterstaatkundige bouw-werken de stromingen te simuleren.

Wanneer je een haven ergens wilde bouwen, of een Oosterscheldedam, Maeslantkering, moest je dat op schaal eerst nabouwen en uitproberen. Wat het doet bij Eb en (storm)vloed.

De natuur neemt het modelterrein over

Ingenieurs maakten schaal-modellen van hun ontwerpen, en testten daar live hoe waterstromingen en golfslag in hun ontwerp zich gedroegen. Het Wageningse Marin doet dat overigens nog steeds zo bij scheepsmodellen, die testen ze in een mega-golfslagbad.

Overal jagende libellen

Dit gebied- in de pas begin jaren ’40 drooggelegde Noord Oost Polder- voldeed al alle eisen. Het aangeplante bos gaf luwte, zodat je geen verstoring van waterstromen hebt door de wind. Daarnaast was door de Saalien-IJstijd (toen ook het eilandje Urk werd gevormd, en het hier beschreven Schokland) de onderliggende bodem van Voorst stevig samengeperst door het landijs van Gletsjers.

Dus je krijgt geen verzakkingen van je proefopstellingen, en je water loopt niet weg.

De oude opstellingen gedragen zich bijna als berg-riviertjes

Je bent op deze foto’s dus getuige van de voorloper van het computermodel: het live schaalmodel. Vergelijkingen met de Ecokathedraal in Mildam van Ecotect Louis Le Roy (1924-2012) komen op wanneer je door het gebied loopt.

Je ziet De Tijd voort-schrijden aan de mate waarin de natuur menselijke bouwwerken overneemt.

Ankhor What in Nederland (Ecokathedraal Mildam bij Heerenveen)

Het Waterloopbos werd in 2002 voor 1 euro overgedragen aan Natuurmonumenten, en vooralsnog hielden die natuurprutsers hun handen thuis. (maar nu kregen ze subsidie dus je houdt je hart vast…)

Dus heb je hier eindelijk eens een natuurgebied van Natuurmonumenten waar de natuur haar eigen gang mag gaan, ongestoord door ambtenaren en bureau-ecologen met een overschot LIFE+-subsidieplannetjes. En altijd maar weer die GROTE GRAZERS, die lust-objecten van Wageningse Wollensoksuelen tussen klaphek en schrikdraad-rasters.

Zodat je overal bij Natuurmonumenten (en al die natuurclubs) eigenlijk in een weiland loopt.  Maar dan met ‘Kwetsbaar Broos Vaatwerk’-bordje er bij.

Ons porseleinhoen kan ons zomaar van het dienblad glijden als we verontrust raken, op de grond stuk vallen: althans, volgens het LIFE-subsidiebord dat de publieke miljoenen komt verantwoorden met bedoel-soortjes van de Bureaudiversiteit.

Hier gelukkig eens niet.

Via het overwoekeren en verbrokkelen van de proefkanalen en opstellingen zie je hier nog De Tijd voortschrijden, uitgetekend in varens die tussen voegen en nissen groeien. Complete jungles ontstaan, wanneer de natuurlijke gang van zaken niet door subsidiestromen onderbroken wordt.

Waterloop-jungle

En een esdoorn die op een dun bodempje van gevallen bladeren en humus grond vindt om meer esdoorn te zijn. Door de zaadjes die als helikoptertjes met de wind meevoeren kon hij zo midden in het water een stekje vinden, een plekje dat andere boomsoorten niet is gegund.

Hier ben ik compleet lek gestoken

Bij schrijven is het libellen-tijd bij uitstek. Overal zie je jagende libellen, de Apache-helicopters van het insectenrijk. En oeverlibellen die als paringswiel aan elkaar vast zitten.

Paringswiel van oeverlibellen

Ze paren zowel zittend als vliegend, wat mij ook best leuk leek. Dat je met je meisje kan neuken terwijl je samen als een soort elfjes vliegt. Daarmee hebben libellen verwantschap met gierzwaluwen die dat ook schijnen te kunnen.

Vroege Glazenmaker komt niet van de grond af, het was ook al laat in de avond

Wat libellen ook met gierzwaluwen delen is een onvermogen met hun lange vleugels van het asfalt op te stijgen, als ze daar onverhoopt belanden.

Bloeiende Acacia met zijn rimpelstam, je kunt door de zoete honing-lucht van de bloesems bedwelmd raken. In Friesland zouden die hout-hongerige kachelboertjes ‘m meteen omzagen: ‘Ovuhlaast’

Libellen hebben een zetje nodig, verhoging, maar als de lucht eenmaal onder de vleugels komt, schieten ze omhoog. En dan doen wat ze al miljoenen jaren goed kunnen: Al die insecten vangen die in zulke moerasbos-habitats in eindeloze hoeveelheden als dierlijk onkruid woekeren.

Het muskieten-geluid moet je er nu even bij indenken

Denk het muskietengeluid er nu even bij

…zodra je op je hurken gaat zitten vallen ze aan, njjiijiijjjjjjjjj

Om dan even op de advertenties van Natuurmonumenten terug te komen, wanneer je hun webstek binnenkomt.

…tweederde minder insectenbeten

…die belofte in hun advertenties maken ze dus niet waar in de eigen gebieden, Natuurmonumenten. Je wordt werkelijk helemaal lek-gestoken, of je nu dat spannende Rolstoelpad afloopt, neerhurkt in de Rollator-speelweide of gewoon zomaar het Avondrood in wandelt.

Biodiversiteit dus….

Ik ben al 8 jaar ex-lid, dus kan de 2 tientjes niet terugvragen. De belangrijkste reden voor ex-lidmaatschap is dat de pretenties van die natuurkabouters – en het gilde van Ik Lieg, Hij Loog, Wij Ecologen- zo opzichtig gingen afwijken van de realiteit.

Alsof ze aan de Virtuele Realiteit meer geld hopen te verdienen: Een model van de werkelijkheid, maar dan zonder de waarheidsliefde van de ingenieurs die hier in het Waterloopbos hun werk deden. Zo vulgair, niet sjiek, ontdaan van Noblesse Oblige.  Meegaan met de tijd in negatieve zin, waar ik juist trots ben niet van deze tijd te zijn.

…geen insecten meer, we zijn de Laatste Generatie! Op deze BMW-bumper vond ik iets van de 2/3de verdwenen insecten terug

…. net zo spannend als een begrafenisterrein

…aan de andere kant heb je ook maar met zo’n club te doen en hun Bjorn. Hoe moet je een business met de rustieke sfeer van een begraafplaats ook ‘in de markt’ zetten tussen de barbaren..

Nuchter gezien is ‘natuur’ gewoon niks aan. Er is geen reet te beleven voor mensen die er geen oog voor hebben. Wie de piep van de ijsvogel niet hoort of gewoon het ruisen van het water niet op zich kan laten inwerken.

Als je niet die verstilling ervaart en relativering van alles, wanneer je het ritselen van de vleugels niet opmerkt van met elkaar verstrengelde libellen. En daar plezier in vindt, geworteld in de 19de Eeuwse Romantiek, gewapend met niet meer dan wat basale biologische kennis en verbeeldingskracht.

Je zult ze maar uit hun virtuele wereld moeten wakker schudden, alles beneden de 40 jaar van de digi-generatie als Android vergroeid met hun telefoon. Onopgemerkte barbarij, omdat ‘iedereen’ zo doet. Alsof het dan ‘goed’ is.

Wie intelligent en gevoelig is, alle mensen die liever nergens bij (willlen) horen vanwege hun realistische mensen- en zelfkennis, wie vaak liever niet al te veel Homo sapiens-bloedzuigers tegelijk ziet: Daarvoor heeft de natuur haar eigen vluchtplaats.

Zichzelf: De Natuur, dat wat echt bestaat ontdaan van alle nep.

Muskieten kun je met de vlakke hand bewerken, voor deze hoeveelheden mens-kieten heb je minimaal een AK47 nodig om het gewenste resultaat te halen.

En die heb ik helaas nog niet. Maar Trudy wel, en mijn lieve christenhond is altijd mee.

Trudy; mijn christenhond is altijd mee op reportage

  • Heb je net zo kunnen lachen als ik om mijn eigen grappen en vondsten bij schrijven: in ruil voor iedere dag een nieuw inzicht met sterke fotografie kun je deel zijn van de groei van ons studiecentrum voor Natuurlijke Historie en de Menselijke Natuur: Interessante Tijden via Stichting Milieu, Wetenschap en Beleid IBAN NL04INGB0005526038 ovv Rypke/Interessante Tijden 
  • Wie 100 euro of meer doneert krijgt het boek Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei (Nieuw Amsterdam 2017) toegestuurd, ons Groen zonder Doem-alternatief tegenover liegende milieuclubs als Natuurmonumenten. In dat boek ben ik overigens heel serieus, het is maar net welk genre je wilt…

    Hoppa, nieuw record (24996): help mee een grotere groei mogelijk maken om De Groene Leugen te verslaan

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *