Grafsteenmarter

Trudy ruikt een grafsteenmarter, mijn excuses voor deze oneerbiedige actie

Mijn teef Trudy (kruising boerenfox met Jack Russell) is een keurig opgevoed hondje, met betere manieren dan de meeste mensen. Maar bij het portretteren van Fryslan Gothic kreeg ze lucht van wat waarschijnlijk een steenmarter was, onder een grafsteen die geheel los van de grond was komen te staan.

Een grafsteenmarter dus. De graven van meer dan een eeuw oud vertonen scheuren, holtes, allemaal schuilplekken waar de dieren tussen de doden rusten.

Trudy blijft een jagertje, wat ook de charme is van dit ras. Ik heb d’r uiteraard direct teruggefloten. Mijn welgemeende excuses en een zekere schaamte.

Het is bijna zo oneerbiedig als met je mobiele telefoon op een begraafplaats lopen bellen. Toch beeld ik het tafereel even af om mijn punt te illustreren van ‘het leven’ dat doorgaat dankzij de dood.

Fryslan Gothic in Joure

De steenmarter heb ik ’s nachts bij het auto-rijden al een paar keer zien oversteken. Fonkelende kleine oogjes in de koplamp.

In Joure schijnen ze een plaag te zijn. Ze zitten ook al rond mijn achtertuin. Want 1 steenmarter heeft een kip van mij gekeeld, ik vond een afgebeten kop achter huis.

Begraafplaatsen als in Joure zijn natuurgebieden, waar dieren net als de doden eeuwige rust vinden, dieren worden minder verstoord dan in officiele natuurgebieden. Rond deze begraafplaats vind je prachtige oude eiken, die hun eikels op de graven strooien.

….

….

….

..continue achtergrondgeluid van de roeken…

Fryslan Gothique

….

Eeuwenoude dodenakkertjes als deze zijn altijd mooie plekken waar de natuur met rust wordt gelaten, geen ‘herstelplannetjes’ van milieuclubs die haar naar eigen gesubsidieerd ideaal boetseren. Van veel grafstenen kun je na een eeuw niet meer lezen wie er ligt, er komen scheuren tussen en ook de botten verkruimelen.

Leven is voorbij voor je er erg in hebt. En ook in de dood ben je zo vergaan en vergeten. Maar ander leven woekert er zo weer overheen. Zojuist bij ochtendlicht nog eens teruggekeerd, en deze foto’s gemaakt:

…wat een beetje ander licht kan doen…

…in Joure is altijd wat te doen

One Reply to “Grafsteenmarter”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *