Zelfs NRC bevestigt: wetenschap dient verkoop beleid…

…zoals we hier al langer constateren: Frank van Kolfschoten en Maarten Huygen in NRC

Maarten Huygen en Frank van Kolfschooten (NRC Damesblad), schrijven op 6 september voorzichtig wat ik al jaren vaststel bij clubs als Imares, NIOZ enz… als de overheid onderzoek financiert, bepalen ambtenaren het frame waarbinnen onderzoek plaatsvindt: de sturende probleemstelling, alsof ze de blik van de onderzoeker 1 richting uit duwen.

Zoals de afbeelding ook toont, die treffend is. En dus beinvloedt de opdrachtgever- De Staat- soms ook de uitkomsten. Probleem 1, framing, lijkt mij groter dan probleem 2, directe sturing, maar NRC benadrukt probleem 2. Terwijl de overheid en haar KNAW alles stuurt: doordat je domweg GEEN geld krijgt voor onderzoek dat staatsbelang ondergraaft.

Ik voeg er hier daarom aan toe dat instituten als het KNAW dus niet zonder zonde zijn: omdat ze betaald door de Europese Commissie met een jaarbudget van 140 miljoen belasting-euro’s aan beleidsrechtvaardigend onderzoek doen, zoals voor Horizon 2020.

…uit de tijd vlak na de Franse Revolutie, de Romantische reactie. Het idee dat wetenschap HET antwoord op alle vragen biedt is deel van een achterhaalde ideologie

Bovenstaande wordt de strekking van dit verhaal, met foto’s erbij van Groninger Golgotha (follow up van Groningen Gothic), de dood van de wetenschap. Die dood hoef je niet om te treuren: minder (nep-)wetenschap is goed voor mensen, mits dat tot meer wijsheid leidt.

De wetenschap is dood en begraven, leve de wetenschap

De Staat stelt natuurlijk eisen aan wie haar geld aanneemt
Het NRC-artikel focust hier vooral op een Rijks-reglement voor opdracht-financiering dat tegen de beroeps-eer van academici in zou gaan, de Arvodi, Algemene Rijksvoorwaarden Diensten. Dat komt een tikje hypocriet over.

Want waarom zou Het Rijk geen voorwaarden mogen stellen aan de mensen die haar geld aannemen. Is dat niet het fundamentele doel van alle beleid en subsidie: het bestendigen van de machtsbasis van De Staat, via kweek van medeplichtigen aan lastenverzwaring?

Onderzoekers zullen nooit budget krijgen voor onderzoek dat de beleids-uitgangspunten weerspreekt, probleem 1.

Told you so….

Bij probleem 1 ligt een veel groter probleem dan het klassieke ‘wie betaalt, wie bepaalt’-mechanisme op korte termijn, probleem 2 dat NRC lijkt te benadrukken. Je hoeft bij je onderzoek geen directe druk van de opdrachtgever te krijgen, om op langere termijn toch zijn belangen te dienen.

Doe dus niet langer alsof overheids-gefinancierd onderzoek ‘neutraal’ zou zijn. Want je zou geen geld krijgen, ook niet via de KNAW als je onderzoek staatsbelangen ondermijnt.

De wetenschap is dood, leve de wetenschap, mijn voortzetting van Groningen Gothic-fotoserie

De NRC-redacteuren openen met de ervaringen van Piet Rijk van het voormalige Landbouw Economisch Instituut (LEI) in Wageningen, dat nu onder Engelse naam voor (bijna uitsluitend) de Nederlandse overheid haar inkomen binnensleept.

Piet Rijk kreeg de opdracht van ‘een hoge ambtenaar’ om het ganzenprobleem rond Schiphol in kaart te brengen in vastomlijnd gebied. Maar toen hij toevallig ( = ‘serendipiditeit’) ganzenproblemen BUITEN dat gebied vond die bedreigender waren voor vliegverkeer, zou de ambtenaar eisen dat hij dat niet in het rapport vermeldde.

En zo meer.

Dit geval klinkt als het voormalige Alterra en Imares (ook met Engelse namen in de Nederlandse markt), de Wageningse plagen van respectievelijk landbouw en visserij, als rapport-producent voor de groene beleids-bureaucratie en windmolen-industrie. Zij dienen de implementatie van 2030 Agenda. (klimaat, gender, biodiversiteit-blabla)

De wetenschap is dood, leve de wetenschap

Niet regelrechte manipulatie maar probleemstelling dicteert uitkomsten
Het NRC-duo moet over eieren lopen van de belangen van hun abonnees, D66-‘ers met een kwaliteits-zelfbeeld. Daarom missen zij volgens mij een belangrijker aspect.

Zodra de overheid een opdracht uitgeeft, hoeven de resultaten die de gesubsidieerde onderzoekers vinden nog niet eens te worden verdraaid. Het ligt subtieler, dan regelrechte directe druk.

  1. Binnen de gegeven onderzoekstijd van zo’n rapportje KUN je vaak geen resultaten leveren die iets waardevols zeggen, althans bij milieuwetenschappelijk onderzoek. Voor je iets van een ‘trend’ vaststellen kunt moet je over decennia data van gelijkwaardige kwaliteit beschikken. Je zou ook een ‘nul’-situatie als referentie moeten hebben van ‘stel dat we geen beleid hadden, zou dat verschil maken’
  2. De overheid bepaalt het frame waarbinnen het onderzoek plaatsvindt, de probleemstelling. En los van de resultaten, hoe meer onderzoek binnen dat frame plaatsvindt, hoe meer dat frame een zweem van ‘belang’ krijgt.
  3. Je wordt betaald om in 1 richting te kijken, die van De Staat

De wetenschap is dood, leve de menselijkheid

Voor falsificatie is domweg geen geld of financieel belang
Dus of een resultaat al of niet empirisch geldig is of statistisch significant is zo minder van belang, dan het frame waarin het gegoten wordt. De overheid bepaalt waar WEL en NIET onderzoek naar gedaan wordt, omdat zij alle onderzoeksgelden beheert.

Je kunt de KNAW ook zien als de overheid, die staan op de payroll van Europa en het globalisme-circuit. Daarover zo meer.

Er ontstaat dus een enorm papierstapeltje WEL-onderzoek dat lopende beleidsbelangen dient die de NRC-lezers als belanghebbenden van academie-subsidies een warm hart toedragen: ‘duurzame energie’.

En onderzoek naar de rechtvaardiging van die inefficiente en peperdure energievormen bij uitstek ‘de’ klimaatverandering; meestal met uitkomst ‘het is nog erger dan we dachten’.

Kerkje Zuurdijk (Zuiderdijk), zodra je binnenkomt grijpt een bepaalde ‘sfeer’ je aan. Niet meetbaar, maar meer reeel dan het meetbare.

Terwijl van het NIET-onderzoek, dus de falsificatie van de beleidslijn weinig tot geen publicaties verschijnen. Zo bepaalt dus de rapport-stapel en via overheids-instituten toegekende onderzoeks-gelden naar beleidsmode wat ‘waar’ heet. Los van de vraag of het ook waar IS, gemeten naar fatsoenlijke empirische basis.

Zo sprak ik een ecoloog die zich al ‘klimaat-prostituee’ noemde: dat hij iets alarmerends over ‘het klimaat’ moet roepen om zijn onderzoek gefinancierd te krijgen. Maar je ziet het ook bij al die vanuit Brussel en Den Haag opgelegde onderzoeken naar ‘bodemberoering door visserij’.

Zuurdijk in het prachtige Groningse Hoge Land

In de jaren ’90 was er al het Impact 1+2-onderzoek van NIOZ. Tot de spijt van die onderzoekers vonden ze eigenlijk dat op dynamische zandbodems waar de meeste platvissers actief zijn die visserij-effecten op bodemleven niet significant zijn. Eutrofiering zou meer trends verklaren sinds 1900.

Maar de Brusselse beleidstrein heeft een eigen belang, waarvoor ze onderzoekers betaalt: er moet WEL gevonden worden dat ‘bodemberoering’ vreselijk is, dat heet ‘integrity of the sea floor’ in de Kaderrichtlijn Marien.

Dus komt er weer een nieuw onderzoeks-program, BENTHIS en alle onderzoekers doen weer braaf mee.

Kerkhofje Zuurdijk

Daarom kun je veel werk van instituten als Wageningen UR (het voomalige Imares en Alterra) met een zak zeezout nemen, en dient een commissie ingesteld van onderzoekers die een peer-to-peer-proces start.

Bij instituten als het financieel noodlijdende NIOZ is het overigens weinig rooskleuriger. Die doen onderzoek naar wat de beleidsmode toestaat, zoals ‘de’ klimaatverandering. Maar ze weigeren openlijk te erkennen dat milieubeleid veel als ‘negatief’ bestempelde trends rond Wad en kustzone sinds de jaren ’90 verklaart.

Zouden ze openlijk de belangrijkste trends onderschrijven, gegroeide predatie en afgenomen voedselrijkdom door milieubeleid?

Dan kun je de helft van het NIOZ en Imares naar huis sturen. Nu kunnen ze eindeloos door met ‘monitoren’ en ‘meer onderzoek. Alles onder de vlag van ‘het mysterie van de verdwenen visstand maar wij beschuldigen alvast de visserij, omdat de overheid die toch al wil wegpesten’

KNAW-budget ook volledig op payroll van de beleidstrein

Ook de KNAW kan niet zonder zonde zijn
Wat het NRC nooit zal opschrijven, maar wat niettemin waar is: de KNAW is even goed een intellectueel gecorrumpeerd instituut, volgens probleemlijn 1. Dat krijg je als er 140 miljoen publieke euro’s op het spel staan. Per jaar.

Ze hangen uitsluitend aan het infuus van de Haagse beleidstrein en de Brusselse beleidstrein. Een trein die weer onder invloed staat van VN-instituten als UNEP en multinationals. Geen onderzoeker zal een onderzoek publiceren dat tegen de uitgangspunten van programma’s als HORIZON 2020 ingaat, het onderzoek dat ‘wij willen meer Europa en meer windmolens’ moet rechtvaardigen.

Omdat ze daar geen geld voor krijgen. Bureaucraten in Brussel hebben een heel pakket voorwaarden voor financiering: Euro-federalisering is daarvan misschien wel de belangrijkste, dat je met alle EU-lidstaten moet samenwerken.

Ook dient het onderzoek propaganda-doelen: academische autoriteit moet beleid rechtvaardigen. Toen Anne Glover als chief science advisor van de Europese Commissie fungeerde (2011-2014), bleken haar kritieken op anti-GMO-protest van (door de Europese Commissie met oa LIFE+ ‘operating grants’ gefinancierde) milieuclubs niet bij het establishment welkom. Al snel werd ze van het toneel afgevoerd, en haar positie als onafhankelijk adviseur werd afgeschaft in 2014.

Je moet naar de mond adviseren van de Eurocratie, zo leek de boodschap. 

De publieke opinie is een gekocht fenomeen. Dat wat mensen het vaakste horen met de meeste (academische) autoriteit omkleed, is datgene waar het meeste geld voor is. En dat heet dan ‘waar’.

Er zal geen enkel onderzoek plaatsvinden dat alarmisme over ‘de’ ecologische crisis van context voorziet. Omdat die zelfde Europese Commissie ook al die milieuclubs met tientallen miljoenen euro’s per jaar financiert. Om ons schrik aan te jagen met milieu-alarmisme, zodat ‘Meer Europa’ noodzakelijk is.

De Koninklijke Academie voor overheids-prostituees (KNAW) feteert een kip met gouden academie-eieren: ongefundeerd milieu-alarmisme

Milieu-alarmisme is de kip met gouden eieren
Mijn ervaringen met Hein de Baar, de oceaan-verzuurder van het NIOZ bevestigen dat.

Die stuurde zijn jurist op mij af, toen hij wat al te vrijmoedig tegen mij tekeer was gegaan over Carol Turley van de Universiteit van Plymouth. En ik dat ook nog afgezwakt weergaf voor een artikel in EOS. ‘Dat Mens is Gek’ zei hij letterlijk over deze oceaanzuur-alarmist met grote vinger in de pap van het IPCC-klimaatcircuit en de UNEP.

Maar dat alarmisme was wel mooi de bron van zijn eigen financiering, het EPOCA-onderzoek (30 miljoen euro Europees belastinggeld).

En stel dat mijn artikel uit zou komen, dan zou daar gedonder van komen. Kortom: er is geen financiele prikkel voor onderzoekers om alarmisme openlijk te bestrijden. Er is wel een financiele prikkel om dat alarmisme in de lucht te houden. En die is onderzoekers meer dierbaar dan de integriteit van wetenschaps-communicatie.

Ze slachten de kip met gouden klimaat-eieren niet.

De KNAW; beleids-prostituees

NRC Handelsblad blijft wetenschap romantiseren
Het probleem van ‘de’ wetenschap, betonrot aan het fundament ligt dus veel subtieler en dieper. Misschien mogen we dat over 10 jaar dan in NRC lezen wanneer het geen extreem links vrouwenkrantje meer is, NRC Damesblad maar weer de ouderwetse meneer?

Ik verwacht van niet, want het NRC is natuurlijk geen objectief medium, maar de roeptoeter van een zuil: van atheisten, ambtenaren en academici op de payroll van De Staat. Mensen die hun baan danken aan de uitbreiding van de bureaucratie en reguleringen.

Het is een politiek lobby- en advertorialorgaan voor de belangen van D66 of erger, mensen die uitbreiding van De Staat in alle haarvaten faciliteren.

Ik vind dat best humor, maar ik snap het ook als mensen die wat morbide humor niet delen

…en steunt zo een gevaarlijke ideologie
Het ontbreekt aan ouderwets zondenbesef bij seculiere atheisten van D66 of erger: mensen met een gevaarlijk en uitzinnig bijgeloof; het geloof in zichzelf of zelfs ‘de rede’. Terwijl je verlangen om de waarheid te vinden natuurlijk vooraf moet gaan aan wat voor rede dan ook. Moraal is het startpunt van alle onderzoek, niet ‘de rede’. Waarom wil je het weten?

We proeven bij het wereldbeeld van NRC-abonnees en journaille (ook bij mijn VWN-collegae) een soort geschieds-vervalsing. Alsof ‘De Verlichting’ bij het Westen na een periode van duisternis genaamd ‘christendom’ het ‘Licht der Rede’ deed zien. Die Franse borstkloppers over zichzelf als Voltaire, een arrogante beurs-speculant en miljonair die niemand nog leest.

En de schrijver over ‘kinderopvoeding’ die al zijn kinderen te vondeling legde (Rousseau). Logica is toch al wat millennia ouder dan ‘de Verlichting’.

Laten we eens ophouden met de romantisering van die atheistische revolutie van Jacobijnse koppensnellers, leidend tot de 20ste eeuwse lijkenbergen van het marxisme. Wie klaagt over commercialisering, agendeert liever ook de duistere achterkant van het Progressivisme met haar beroep op ‘De Wetenschap’. Dat kon je al bij Francis Bacon in de 17de eeuw voorzien: kennis om ‘macht’ te vergaren, greep op de natuur inclusief andere mensen.

Greep op andermans geld is daar slechts 1 van vele uitingen van. Die romantisering van wetenschappers komt wel eens onpasselijk over. Bedenk dat Dolfie met zijn Sociaal Darwinisme in een wetenschappelijke traditie stond. (‘Mijn Strijd’ om het bestaan)

De tiid hald gjin skoft: nog een bewijs dat Groningers gewoon Friezen zijn

Er is geen reden om wetenschap op een voetstuk te zetten. Zeker niet wanneer dat leidt tot ontkennen van ‘De Ziel’ en het afschrijvne van het onmeetbare als ‘sfeer’ . Zaken die iedereen met Wijsheid en open zintuigen wel ervaart.

Belangrijker is dat je jezelf en anderen niet voor de gek wilt houden, iets dat je iedere dag zelf continue moet oefenen. Een geesteshouding. Gezond zelfwantrouwen, zelftwijfel. Volgens de Freudiaanse kwakzalverij, de atheistische zielszorg, zou die twijfel aan je ego een ‘stoornis’ zijn, in plaats van een deugd.

Meer ‘red tape’ en overheidscommissies kunnen aan dat fundamentele probleem in het seculiere Westen, een geestesgesteldheid- niets veranderen. Geestelijke Armoe en de uitdijende techno-bureaucratie zijn een Siameese Tweeling, met Atheisme als vader.

En De Staat is in die geestloze filosofie God’s plaatsvervanger op aarde. Het probleem is tot oplossing gemaakt. Die Bureaucratische Mephistoles stelt natuurlijk eisen aan Dr Faustus, wanneer die geleerde haar geld aanneemt.

De wetenschap is dood, leve de wetenschap

Conclusie: wie zonder zonde is
Huygen en Van Kolfschoten schrijven het artikel dus vanuit een typisch NRC-frame.Dus portretteren ze ‘de’ wetenschappers als hogepriesters van het secularisme.

Die belangeloze zoekers der waarheid, hoeders der hogere beschaving, opboksend tegen boze ambtenaartjes die hun diepgewortelde verlangen tot niets dan de waarheid geweld aan willen doen. Onbedoeld geven ze dus een fundamenteler probleem weer: het onvermogen tot kritische zelfreflectie, omdat ze daar geen belang bij hebben.

Een vorm van etalage-poetsen waar je Lex Bouter van het Netherlands Research Integrity Network ook op kan betrappen. Een openbare schuldbelijdenis of enig zondenbesef: kunnen we dat nu ook eens tegemoet zien?

Alleen wanneer politieke klassenvijanden hun subsidie bedreigen of marxistsiche clichees in het geding zijn, dan hangen die ‘wetenschappers’ plots de publieke held uit.

De wetenschap is dood, maar Trudy leeft

Je bijt niet in de hand die je voert. Als NRC ook subsidie krijgt, is het een Staatscourant, en haar Rusland-berichtgeving lijkt rechtstreeks uit CIA/NAVO-koker afkomstig.

…een paar rapportjes van wetenschappelijk gemankeerde activisten zijn voldoende, om NRC Damesblad de hele planeet te willen doen redden, maar niets zeggen over de honderduizenden vleermuzien en vogels die door windturbines sneuvelen

Het is ook juist het NRC dat op gezag van milieuclubjes oproept tot vergaand overheids-ingrijpen, op basis van kwestieuze wetenschap.

Maar dat terzijde. De wetenschap is dood. Leve de wetenschap.

Zo ziet hij er uit zonder het grapje

Is er geen pragmatischer oplossing?
Mijn voorstel zou zijn: vorm een comitee onderzoekers die het werk van wetenschappers- ook als dat zogenaamd pier rievjoet is- toetst. En als het rammelt, moeten ze alle onderzoeksgeld terugbetalen, inclusief naming and shaming in de dagbladen. Nu zijn die merendeels linkse academici alleen heel flink wanneer hun morele superioriteits-gevoelens gekwetst worden.

Pak dat progressivisme-tuig ter academie dus eens goed aan, dat daar verkokerd in specialismen wat het eigen terreintje verdedigt tot behoud van eigen inkomen.

Kerkbankje, het spookte hier een beetje en tegelijk had het iets mysterieus. Allemaal dingen die niet bestaan volgens atheisten, maar die je wel ervaart

Dat moet dan met particulier geld plaatsvinden, betaald door bijzonder gemotiveerde mensen die dagelijks last hebben van wat ik al het Bureaucratisch Academisch Complex (BAC) noem. Niemand is objectief, dat is ook onbelangrijk. Als wat je schrijft maar verifieerbaar is, een standaard die je altijd op jezelf kunt toepassen.

Maar? Is het ook waar? (But is it True, de Aaron Wildawsky-methode)

Immers, stel dat een ingenieursbedrijf dankzij rekenfouten een vliegtuig bouwt, dat bij de proefvlucht uit de lucht dondert. Dan krijgen ze ook de rekening. Bij wat zich ‘wetenschapper’ noemt, academieprosittuees van D66 of erger aan het beleidsubsidie-infuus, moeten we maar geloven dat ze het goed bedoelen.

Dus krijg je klimaatvliegtuigen met modieus ontwerp, los van de vraag of ze ook betrouwbaar het luchtruim kiezen.

De wetenschap is dood, leve de wetenschap

Minder wetenschap, meer menselijkheid
Het grotere probleem dat daaronder schuilt is: de overschatting van het belang van wetenschap. Zij ontleent haar status aan het succes van Newtoniaanse fysica (die niet ‘waar’ is maar wel voorspellende waarde heeft), de industriele revolutie en betere hygiene voor de volksgezondheid.

Niet aan een Hoogleraar Transitiekunde of Klassieke Leuterkunde, of ‘Sustainability Systems Management’. Wel maken Transitiekundigen en Leuterkundigen misbruik van de sociale status van wetenschap om hun Utopische politiek aan ons te verkopen. Omdat mensen iets eerder aannemen als er ‘dr’ of ‘prof’ voor staat.

Alle vakgroepen waar ‘duurzaam’, ‘sustainable’, ‘biodiversiteit’ of ‘klimaat’ in zit kun je per direct wel opheffen. Ga liever eens onderzoek doen naar de gevolgen van al die medicijnresten die in het milieu geloosd worden, van De Pil tot wat ze in bejaarden pompen aan pillenrotzooi.

De wetenschap is dood, leve de wetenschap

Mijn einddoel zou zijn, MINDER wetenschap, zodat je meer menselijkheid krijgt in plaats van al die mobieltjestarende robotmensen.

Je kunt vaker beter gewoon ‘domweg wat doen en we zien wel’: het verschil tussen die houding en eindeloze rapportstapels ‘meer onderzoek’ zou als eindresultaat wel eens niet significant kunnen zijn. Wat nu voor ‘wetenschap’ doorgaat moet vaak ook beleidsmakers indekken, verantwoordelijkheid afschuiven. Of het dient als machts-middel om het democratische proces te versmallen tot ‘de experts’.

We sluiten daarom af met het beroemde citaat van Francis Bacon (1561-1626), vader van de wetenschappelijke revolutie:

Human Knowlegde and human power meet in one; for where the cause is not known the effect cannot be produced. Nature TO BE COMMANDED must be obeyed, and that which in contenplation is as the cause is in operation as the rule

Als macht (over de natuur, inclusief de menselijke natuur) het basis-streven was van de wetenschappelijke revolutie, hoe gek is het dan dat De Staat haar eisen oplegt aan academici? Is dat niet al eeuwenlang bekend?

4 Replies to “Zelfs NRC bevestigt: wetenschap dient verkoop beleid…”

      1. Dank je voor de informatie Rypke. Ik puzzel even op je woordkeuze, “nepsite”, want ik bedoel mijn site serieus. Maar ik zoek inderdaad een formule buiten het gangbare gekrakeel om en het dwingende site-format. Dat resulteert in een meer filosofische aanpak “onder de horizon” die ik zelf niet had voorzien. En vooral gericht op de kleine kring. De domeinnaam is eigenlijk toeval. Ik wilde een site beginnen over de vraag “hoe kan je weten hoe dat nou zit met die CO2?” die een vriend me stelde. Truken voor de leek om dat zelf te ontdekken, buiten autoriteiten om. Puzzelde op allerlei domeinnamen. Het domein “fakenews.one” bleek nog vrij te zijn dus ik dacht “niet nadenken gelijk kopen – spring maar in het diepe”.
        Er zit vast wel overheidsgeld in mijn portemonnee. Pensioentje, AOW. Ontkom daar maar eens aan…

        1. Beste Jurgen, dat was ook wat overdreven van me. Ik heb eens gelezen wat je er zoal schrijft, en je toont tekenen van een werkende hersenpan. Dus wees welkom, en hou me vooral scherp

Laat een reactie achter aan Jurgen Bogerd Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *