Amsterdam heeft haar eigen nep-rivier die op de Noordzee uitkomt, het Noordzeekanaal bij IJ-muiden, de monding van het IJ. Een verlengstuk van het ‘natuurlijke’ IJ waar Amsterdam aan ligt. Tussen sissende rookgassen, het staal en beton houdt een eigen artificiele natuur zich staande.
…de Hoogovens, nu van een Indiase staal-gigant Tata,
Je kunt in de kraai op een zee-container een symbool van Doem zien, maar ook van Licht: Onkruid vergaat niet. Hardnekkig, de term is afkomstig van beulswerk in de Middeleeuwen. Dat de beul je nek niet met 1 slag doormidden kreeg.
Dan ben je hardnekkig.
….een aalscholver heeft aan water met vis genoeg
De Pier van IJmuiden bij nacht en ontij; je zal hier nu maar moeten leven…
Paarse strandloper schuilt tussen de basaltblokken van de Pier van IJmuiden
Menselijke vissers op platvis en zeebaars
Onkruid vergaat niet; de naam van dit plantje moet ik nog even opzoeken
Steenlopers, maken een leuk geluid bieberde-bieber: ja hoe vind je mijn imitatie?
Grote mantelmeeuwen zilvermeeuwen en aalscholvers
Zilvermeeuw in de overgang
Onkruid vergaat niet
Strand van IJmuiden waar de kunstzon ondergaat achter de duinen; bezaaid met mesheften na een storm (door natuurlijke bodemberoering sterven de schelpdieren)
De neprivier richting Amsterdam, waar ook de haring en andere zeevis in zwemt. Met een hypocriet groen geverfde windmolen-voet
Kunstheuvel-landschap, Dutch Mountains
De kunstrivier komt ver boven het polderland uit
Nog meer Dutch Mountains en een gemaal
Dutch mountains van kolen
Het Westelijk Havengebied van Amsterdam
Moedige drieteenstrandlopertjes
De Pier van IJmuiden bij storm; als je er opstaat spoelt de zee je zo weg
Dank voor de schitterende foto’s.