Onze Vader die in Hemelum zijt…

Klooster Hemelum, gewijd aan de Heiige Sint Nicolaas (Sinterklaas bij ons) in de zomer

In de Friese Alpen van Gaasterland, in Klooster Hemelum gewijd aan Sint Nicolaas, huist de orthodoxe kloosterling Vader Jewzewy. Een Fries die, net als zijn broer- na Orthodoxe priesterwijding een Russische naam aannam. Zijn broer bedient de Orthodoxe kerk in Groningen. In Hemelum houdt de Abuna, de Vader het licht van het Byzantijnse christendom aan.

Vader Jewzewy huist in een tot orthodox klooster omgebouwde (1999) gereformeerde kerk, waar ik graag nog wat foto’s binnen zou maken. Het Griekse woord zou volgens de Klooster Hemelum-websiteop de juiste wijze eer brengend’ zijn. De Heilige Sint Nicolaas is ook naamgever aan veel Friese kerken.

Het Klooster, met vernieuwde mooiere deur…

Dat we hier veel Sint Nicolaas-kerken kennen- zoals in Hijum– en zelfs Sint Nicolaasga, het kan komen door hier beschreven Friese kruisvaarders. Die kwamen bij verdediging van de Byzantijnse christenheid tegen de aanvallen van de Islam, in aanraking met de verering van deze Oosterse heilige (het Byzantijnse Myra, huidig Anatolie).

De Nicolaaskerk van Hijum…een eiland in het Friese land van de vroegere Middelzee

Die door Goddelozen en seculier-plezierenden zo verfoeide kruistochten waren aanvankelijk vooral verdedigings-oorlogen.  Turkmeense stammen en Islamieten belaagden ons oosterse christelijke rijk, en dus wilde de Westerse Paus aanvankelijk de Oosterse broeders helpen.

Bedenk dat de Islam in de 8ste Eeuw ook het Westen belaagde, en tot Tours in Midden Frankrijk kwam met haar veroverings-drang. Pas eind 15de Eeuw wisten de christenen ze weer uit Spanje te verdrijven (Al Andalus). Tot eind 17de eeuw probeerde de Islam de christenheid te onderwerpen ( Onderwerping = Islam), en zonder Poolse kruisridders was Wenen toen gevallen.

Nicolaaswei in Hemelum

Onderling hadden christenen het dan ook nog eens continue met elkaar aan de stok. Zoals moslims onderling ook eindeloze ruzies uitvochten (vanaf ontstaan Islam) Al ging het er niet zo barbaars aan toe als in de seculiere 20ste eeuw met haar massa-vernietigingskampen. Een Islam-krijger als Saladin werd ook positief in christelijke bronnen beschreven. Die had wel manieren. Kom daar nu nog eens om.

Na de scheuring tussen Oostelijk Christendom en West (1054) ging het echter bij kruistocht nr 3 mis. Toen vielen Westerse christenen zelfs hun eigen geloofsgenoten aan. Ze liepen Constantinopel toen onder de voet. Omdat ze daar toen een Westerse gezinde Keizer wilden installeren, die de Westerse Paus zijn ego zou erkennen.

Heilige Sint Nicolaas. Mogelijk kwam de verering van Sinterklaas via Friese Kruisvaarders naar Friesland.

Ik Bijbeltijger dus ik besta = Protestantisme
Het Protestantisme hielp zichzelf in het Westen na 500 jaar (sinds 1517) om zeep. Een (te) hoge nadruk op enkel ‘De Schrift’- en dus het intellect- en dus gevangenschap in een 2-dimensionaal wereldbeeld, dat kan hierbij een rol hebben gespeeld.

Dat je alleen nog lichaam en rede overhoudt, en onder invloed van het Materialisme ( = Atheisme) alles tot materie reduceert, als de afvallige Kuitert en in je geestelijke armoe dan hele gemeentes meesleept. Dat jij met JOUW twijfels/beperkte zienswijze boven alles staat, en zo jezelf boven God plaatst.

Alsof anderen millennia lang voor jouw die twijfels niet hadden. (‘een dwaas stelt, er is geen God’, Psalm 14:1) Maar daar toch een ander antwoord op vonden dan ‘de mens schiep God’. Al verkoopt dat minder dan wanneer je een publiek bedient, dat door het modernisme haar Hart toch al kwijt was

Atheïsme is onwetenschappelijke bullshit, alles is Energie (E = MC2), niet ‘materie’, wel 1 groot mysterie.

Een Dwaas stelt, ik wil veel boeken verkopen…(Psalm 14:1)

De Orthodoxe Kerk lijkt minder op het EGO en boekenverkoop gericht. Zij is alvast meer historisch gericht, zij eert De Tijd en dus de Traditie door de eeuwen heen, een 4D-wereldbeeld, dat in haar mystiek (de natuur blijkt bovennatuurlijk te zijn) ook meer met de realiteit overeenstemt.

Misschien is de Westerse kerk ook te zeer door het Cartesiaanse wereldbeeld beinvloed; Descartes die alles platsloeg tot 2D, je rede (ik denk) dus ik besta (corpus) zonder ‘ziel’ er tussen dat buiten denken en lichaam bestaat als intermediair, boodschapper.

Met zo’n 2D-mensbeeld verwereldlijk je sneller, ga je met de tijdgeest mee, wat deze of gene nu weer beweert dat sociale bevestiging krijgt. (kunstige redeneringen) Terwijl je onder invloed van 2D-Descartes toch al de Heilige Geest dooddrukte, dat inspirerende ( = inblazende) intermediair tussen Logos (Goddelijke Rede) en Corpus.

Het orthodoxe kruis van Onze Vader in Hemelum

Orthodoxie eert de traditie
De Bijbel is belangrijk bij Orthodoxen, maar mag niet boven De Kerk staan. Zij plaatsen de start van de Orthodoxe Kerk meteen in het jaar 33, toen de eerste Apostelen in Jeruzalem na Jezus zijn dood de Heilige Geest ontvingen; op Pinksteren dus.

Vanuit Antiochie in Syrie ging Paulus vervolgens op weg om de Romeinen te kerstenen. Niet met het zwaard zoals de Islam gewoon was en is. Maar via argumentatie, inspiratie. De in Antiochie wonende, voor vervolging door de Joden gevluchte gelovigen, werden toen voor het eerst christen genoemd.

Het klooster nu, in winterse stemming

Zoals Vader Jewzewy schrijft:

De bron van het geloof van de Kerk is de Heilige Traditie die – geleid door de Heilige Geest – is doorgegeven in de Kerk vanaf de tijd van Christus tot heden. Hierbinnen is de Bijbel zeer belangrijk.

De Bijbel staat echter niet boven de Kerk, maar ontleent zijn gezag aan de Kerk, omdat het de oude ongedeelde Kerk was die oorspronkelijk heeft besloten welke boeken een onderdeel vormen van de Heilige Schrift: alleen de Kerk kan de Heilige Schrift met gezag interpreteren. De Bijbel en de Traditie moeten niet gescheiden worden.

De Orthodoxie heeft dus meer oog voor het ‘geest’ en ‘ziel’ aspect in de drie-eenheid, Vader, Heilige Geest en Zoon. En dus ook meer Autoriteit. Niet iedereen kan dus zomaar met eigen bijbeltekst op de loop om dan een eigen kerk te stichten, op basis van de dan heersende mode/voorbarige conclusies.

….

Anders dan Pinkstergemeentes- die wat lawaaimakend en brabbelend over de grond rollen- hebben zij de Traditie dus om het Geest-aspect in te bedden. Dat je niet allerlei particuliere onzin tot Eredienst verheft. Om vervolgens ook gewoon seculier te worden. (Christenunie)

Want dan verwar je ‘Ziel/Heilige geest’ met ‘gevoel’, zoals vrouwen plachten te doen; primaire zelfgerichte emotie. Geloof is er niet om je ‘goed te voelen’ over ‘jezelf’. Dan kun je beter lekker neuken en bier drinken. Het is een houding en manier van ‘zien’. En met een rondje sport ben je ook op en top fris; waarom dan nog geloven, als ‘je goed voelen’ het doel is..

Voor zover Uw Rechtse Hippie dat zelf ervoer, kun je ‘ziel’ meer plaatsen in het domein waar ook je creativiteit uit voortkomt. Niet primair gevoel, maar het intermediar tussen lichaam en geest; ziel dus. Invallen en ideeën ‘beredeneer’ je ook niet; plots zijn ze er gewoon. De grootste wetenschappelijke ‘ontdekkingen’ kwamen ook maar plots aanwaaien uit het Universum, en achteraf theoretiseer je dat dan wat..

Niet voor niets staat de Heilige Geest als ‘duif’ afgebeeld, boodschapper, intermediair.

Onenigheid over Drie-eenheid
De orthodoxe traditie zette zich na de stichting van Constantinopel in de 4de eeuw voort als Oosterse tak van het christendom. Daaruit ontstond ook het eerste monasticisme (Alexandrie, Egypte, de huidige door Islamieten onderdrukte Kopten) De orthodoxen zien het schisma tussen Katholiek en Orthodox in 1054 ook anders. De Westerse kerk stapte uit de ware moederkerk.

Keizer Constantijn (313) vaardigt in Milaan een edict uit dat de vrijheid voor het christelijk geloof inhoudt

In de eerste eeuwen ontstaan er meningsverschillen over interpretaties van de leer. De Kerk houdt daarom Oecumenische Concilies (vergaderingen van de ongedeelde christelijke Kerk) waarbij het geloof wordt uitgelegd en verdedigd onder leiding van bisschoppen van de vijf oude patriarchaten (Rome, Constantinopel, Alexandrië, Antiochië en Jeruzalem).

In 1054 stapt de paus van Rome uit het verband van Orthodoxe patriarchaten en gaat zijn eigen weg. Sinds die tijd heet de Kerk in het westen de Rooms-katholieke Kerk.

Russisch nepnieuws (wonderen), nou, als Kasja Ollongren dit maar niet ziet of NRC Damesblad… Orthodoxen volgen de Juliaanse kalender waarop onze Gregoriaanse kalender 13 dagen voorloopt. Dus valt zondag op donderdag…

Die lezing klopt wel. Want de Westerse Paus wilde alleen-heerschappij, en accepteerde de patriarchen van de Oosterse kerk niet als gelijken. (zie presentatie Ryan Reeves filmpje. Een autoriteits-kwestie speelde een rol sinds de Westerse Paus, in Oosterse ogen ‘1 van de patriarchen’- een Westelijke Keizer kroonde, Karel de Grote.

Daarnaast speelde theologie een rol; de verhouding tussen Vader-Zoon-Heilige Geest in de drie-eenheid. Komt de Heilige geest uit vader EN zoon (filoque= ‘en de zoon’ = Westen) of uit de Vader. (oosten)

Nu kun je in de natuur zoeken, wat in de Westerse kerk door al te zeer nadruk op ‘het woord’ (intellect, rede) ondersneeuwde, de ‘ziel’, geest die je ook in foto’s wilt vangen

Lees je een ouderwets Protestantse bijbeltijger als dr E.L. Smit (1948) over de orthodoxen, dan krijg je uiteraard een heel andere versie, dan die van Klooster Hemelum. (blz 75-76)

Terwijl het Christendom in het Westen in zijn grootste taak- de kerstening der Germanen, nieuwe innerlijke levenskracht verwierf en niet maar zijn vijanden van buiten afweerde, bleef de oosterse Christenheid, zoals wij zagen in gebreke, toen haar uur van beproeving sloeg.

Haar overrompeling door de Islam, die overigens tegen de onderworpen christenen verdraagzaam optrad, stelt met klem de vraag naar het eigen wezen van het oosterse Christendom aan de orde.

Vallei van Ayalon (tussen Tel Aviv en Jeruzalem), waar Saladin met de kruisridders van Richard Leeuwenhart vocht. Nadat kruisridders de Byzantijnen hadden geholpen bij herovering van Jeruzalem, heroverde Saladin de Heilige Stad weer voor de Islam. Saladin werd ook door christelijke schrijvers als veldheer geprezen

Stond in het Westen de leer van de verdienstelijkheid en goede werken op de voorgrond, en werd het heil daar overwegend gezien als een daad Gods, met nadruk op Christus’ kruisdood. In het Oosten verbruikte men alle kracht in beschouwing en bespiegeling. En in theologische haarkloverijen over de naturen van Christus.

Ascese en mystiek waren hier tot bloei gekomen. Hier lagen ook de oorsprongen van het kluizenaars- en kloosterleven. Het heil betekent hier voor alles verlossing uit de vergankelijkheid en sterfelijkheid

Orthodoxe kerk Bialowieza, de koepeltjes van Moskeeën zijn gejat van de Orthodoxen

Overgave, meer gelatenheid
Een verschil in mentaliteit tussen het Slavische Oosten en het Westen is zo mede door geloofs-verschil gevormd. Westerlingen willen ‘iets doen’ aan ‘de wereld’, bij orthodoxie vind je een grotere gelatenheid. Het nadeel van die Oosterse houding, is dat je ook te voorkomen ellende op zijn loop kunt laten.

Aan de andere kant: In haar extreme vorm krijg je door de Westerse houding dan het huidige NGO-christendom. Wereldverbeteraars op subsidie, die God vervolgens de liturgie en wereld uitjagen.

Tot het een soort socialisten geworden zijn met een vrouwelijke voorganger, of Groen Links met flauw grrrristensausje (Seculier-plezierende Christenunie). Er is dus een ander geloof, dat mogelijk meer perspectief biedt dan in het Dode Westen tot stof verbrokkelt. Bovendien leeft het nu in het Oosten als nooit te voren weer op.

Westers christendom is activistischer gericht, negertjes over de aardbol slepen voor subsidie

Orthodoxe geloof bloeit weer na Atheïstische terreur
Na de atheistische terreur van de Rode Revolutie (1918) werden honderd-duizenden kerken in Rusland vernield, of omgebouwd tot andere functies. Van lichtbakens tot gevangenissen. Zoals dat ook al na de Atheistische Franse Revolutie (1789) gebeurde in Frankrijk. Veel bedreigender voor ons is dus seculier fanatisme, D66’ers met regenboogvlaggetjes.

Maar met de val van het communistische bewind eind jaren ’80 vond een explosief herstel plaats van het Orthodoxe geloof. Honderden kerken per jaar komen er bij, het geloof bloeit in het Oosten.

In Amsterdam Zuid kwam ik eerder in aanraking met een Russisch Orthodoxe missiepost. Jaren droeg ik daarom een orthodox titanium-kruisje van Valaam. Dat ging in de zomer 2014 op Droevendaal in Wageningen verloren, mogelijk tijdens mijn oefensessie met een roodharig hippiemeisje in ‘op je hoofd staan’. Mijn geloof was toen ook afgevallen.

Het mystieke krijgt meer een rechtmatige plek, wat je intuitief wel ervaart en ook in de natuur oppikt. Uiteindelijk zijn er meer kenwijzen tot de realiteit, niet enkel wat je ‘meet’ in centimeters en woorden

Maar observaties om mij heen van de werking van zowel Het Kwaad (Klimaatgekte, de seculiere/goddeloze overheid en leugenachtige massamedia) als inzicht in Het Goede doen me beseffen dat het christelijk geloof toch De Weg is, de TAO, het Smalle Pad waar je zo eenvoudig vanaf raakt.

De missiepost in Amsterdam werd dagelijks door voorbijlopende Marokkanen bespuwd. Die beschouwen alle symboliek van de orthodoxen als iets van zichzelf. Terwijl moslims dat van de Byzantijnen stalen. De Islam liep het Byzantijnse rijk met haar orthodoxe christendom onder de voet. In 1453 viel toen uiteindelijk Constantinopel.

Zowel het knielen in gebed, alsof je in de baarmoeder ligt, als de lange baarden en de koepels op moskeeën, die geloofs-uitingen zijn allemaal door de Islam gestolen van het Byzantijns christendom.

Broeder Rypkewski, Uw Rechtse Hippie; de baard is er al, het geloof is ook groeiende…

Dankzij filmpjes op Youtube van Vader Lazarus, een Koptisch-orthodoxe kluizenaar in de Egyptische woestijn werd de interesse gewekt voor de orthodoxie. Die zegt dagelijks de mis op in de grot waar de Heilige Antonius als Woestijnvader (4de eeuw) de basis legde voor het monasticisme. In stilte en eenzaamheid ( = monnik) God zoeken nadat je ‘geroepen’ bent. Want zonder die roeping wordt ’t natuurlijk niks.

In plaats van in het wilde weg wat tegen God te l**teren zoals in Protestantse kringen gewoon of het ijdel gebruik van Jezus zijn naam in Evangelische kringen, hou je het bij mantra-achtige opzeggingen. Het is ook niet God moeite heeft bij de mens te komen. Maar de mens heeft moeite zich voor God open te stellen, en dwaalt daar steeds vanaf.

Dus je moet je eerst maar eens concentreren.

Daarnaast vind je een filmpje van een Amerkaanse ex-marinier en protestantse Pastor die tot orthodoxie overging. En die in Oregon zijn eigen Orthodoxe Kerk bouwde. Dat werkte ook inspirerend.

Orthodoxie lijkt een vorm waarin je die weg op een mooie wijze gestalte kunt geven, completer dan het Protestantisme. Dat je geen predikant hebt die na het lezen van het atheistische Trouw meent ‘te weten wat in de wereld speelt’. Of dat je naar een kortharige Lesbo moet luisteren die God met ‘je’ en ‘jij’ aanspreekt.

Wat minder activistisch, drammerig ook, lekker wereldverzakend, dat Orthodoxe geloof. Dat negertjeknuffelen en klimaat-activisme – gesubsidieerde zelfrechtvaardiging- dat kun je ook zien als Fantoom-Protestantisme. Ook maken Orthodoxen een wat duidelijker onderscheid tussen de seculiere Wereld en de kerk, alleen al door het uiterlijk dat ze aannemen.

Meer Fryslan dan dit kun je een landschap niet krijgen; de Sint Nicolaaskerk van Hijum; een heilige waar de Friezen dankzij de Byzantijnen mee in aanraking kwamen

Terwijl in het Westerse christendom de Wereld de kerk opslokte toen die kerk via verwereldlijking probeerde geliefd te zijn. Zodat je niet meer het verschil ziet tussen christen en seculier. En de prachtige Nicolaaskerken, die klankkasten als hierboven. Ze blijven leeg achter, terwijl dorpsbewoners naar Netflix gluren tot Magere Hein ze haalt om ter helle te varen.

We gaan dus eens- als buitenkerkelijk christen van De Abdij- langs bij Onze Vader in Hemelum om een dienst mee te maken. En eens de rede, gedachten op nul zetten. Zodat je niet op alles even kritisch bent tot er ‘Niets’ overblijft.

Maar dat je het EGO kunt laten varen, wat Overgave heet. En dan ‘zien’ welk deurtje er open gaat.

One Reply to “Onze Vader die in Hemelum zijt…”

  1. Overgave ja, niets is meetbaar…..verwelkom de stilte in zichzelve waaruit men kan scheppen wat je wilt of ……niet. Welkom thuis denk ik dan.

Laat een reactie achter aan annette Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *