Bij de Cursus Bullshitdetectie voor boeren haal ik standaard het voorbeeld aan van het gesjoemel van Arco van Strien van Het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS). Die ontwierp in 2015 met Ruud Foppen van  SOVON Vogelonderzoek een campagnegrafiek van ‘de’ boerenlandvogels om de belangen van de campagne-industrie/Postcode Loterij BV te dienen.

Een willekeurige selectie van 27 vogels waar het gemiddeld ten opzichte van het willekeurige ijkjaar 1990 ‘slecht’ zou gaan tot de spotvogel aan toe. Een groen boszangertje.

De ooievaar staat daar niet bij, terwijl deze sinds de jaren ’80 spectaculair toenam. Net als de buizerd, die staat er ook niet bij. De kerkuil de vanaf de koude winter 1979 als dieptepunt dankzij de Kerkuilenwerkgroep (Johan de Jong) en de klimaatveraangenaming spectaculair terugkeerde, evenmin.

In de grafiek van Arco vind je de 4 klassieke trucs waaraan je wetenschappelijk bedrog herkent van gerommel met ijkpunt (keuze referentiejaar bepaalt je ‘trend’) tot kersen plukken (data selecteren die je van pas komen)

De reden is eenvoudig. Arco van Strien is geen wetenschapper maar een beleidsprostituee, een verkoper in publieke dienst die de met publiek geld de particuliere belangen en baantjes moet zekeren van ambtenarij en de milieuclubs die van die ambtenaren subsidie krijgen.

Het CBS heeft net als het Planbureau voor de Leefomgeving de functie om aan het verkopen van beleid een academisch randje te geven. Volgens het motto van de aartsvader van alle spindoctoring, Edward Bernays. De essentie van PR is dat je me meer gelooft wanneer ik me DR Bernays noem.

Ze voeren campagne uit naam van Vogelbescherming BV. Met de hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (GLB) dwongen die campagneclubs af, dat 40 miljoen euro GLB-subsidie voortaan zou gaan naar ‘vergroening’. En uit die ruif wil de campagne-industrie dan eten. Dus als op commando krijsen Natuurmonumenten en Vogelbescherming dan over ‘weidevogels’ en ‘de insecten’ die achteruit gaan.

Arco van Strien is dan nooit te beroerd om met wat ‘indexcijfers’ data te genereren waar er geen metingen zijn, volgens zijn TRIM-methode. Dat je een willekeurige schatting van torenvalken in Friesland plakt aan hap-snap-verzamelde ‘data’ in Limburg en roept ‘eureka, we hebben een trend en het komt door de boeren’.

Van Strien werkt immers voor ‘Het Goede Doel’, dus dan mag je met veel lagere wetenschappelijke standaarde doorklooien zonder dat iemand je op de vingers tikt. Net als met die ander indicator van ‘m die het WNF ook gebruikt: de Living Planet Index (LPI) een aggregaat, ontworpen voor campagne-doelen die geen enkele zinvolle ecologische informatie geeft.

Behalve de boodschap ‘het’ gaat ‘slecht’, met vele uitroeptekens. Dan roept het WNF weer ‘het leven op aarde halveert’ en andere klassieke BULLSHIT. Om juridische redenen mag je Arco en zijn CBS geen fraudeur noemen. Maar ik beschouw ze niettemin als criminelen, oplichters, net als Rob Alkemade en Arjan van Hinsbergen van Sjoemelnatuur-instituut PBL. Het Planbureau voor Bureaucratisering van de Leefomgeving.

Per definitie dien je bij SOVON ‘trends’ in vogelpopulaties met een zak zout te nemen. Vaak is de geschatte bandbreedte van de populatie (bv 50-150 duizend paren) van de – gekersenplukte ‘boerenlandvogels’- groter dan het gemiddelde. Dus hoe kun je dan een ‘trend’ suggereren, tenzij je die graag wilt zien?

En wat is een ‘trend’ bij vogels die rond 1980-1990 hun populatiepiek beleefden, toen er nog nauwelijks vossen en steenmarters op het boerenland rondschuimden. Terwijl je nu zelfs in Friesland buitendijks een vossenbouw kunt vinden. Daarvoor had je zelfs nog meeuwen en sternenkolonies in Friesland buitendijks.

Toen had It Fryske Gea er ook nog niet voor 150 euro pachtsubsidie per hectare paarden rondgalloperen.

In het gunstigste geval kun je die milieuclubs zien als ‘tegenwicht’ bij landbouwbelangen. Zo zien ambtenaren de functie van die campagneclubs uit de Postcode Loterij-stal en de reden voor subsidiering, als eigen beleidsstok.

Terwijl de Campagne-industrie dubbel negatief werkt. Niet alleen vervuilen clubs als Fondsenbescherming en Natuurmonumenten het internet met negativistische agitatiespropaganda, met beroep op de pseudo-wetenschap van de milieubeleidsbureaucratie (Wim de Vries et al):

Via de ‘oplossingen’ die Postcode Loterij BV voorstaat en de honderden miljoenen subsidies die deze milieuclubs PER JAAR verdampen, verzwaart de campagneindustrie de lasten voor boeren, burgers en buitenlui.

En hoe hoger de lasten, hoe minder keuzevrijheid de boer heeft om zijn bedrijfsvoering natuurvriendelijker te maken. Alleen ‘grootschaliger’ en ‘kostenbesparing’ blijven bij stijgende lasten als optie over.

Links werkt altijd Averechts
De keiharde natuurwet geldt; Links (progressief vooruitgangsgelovige via topdown-sturing) werkt altijd Averechts. Mensen die tegengaan wat de natuur van nature doet vanuit ‘idealen’ , het eigen belang waarvoor een ander moet betalen. Ze geloven van zichzelf een ‘beter mens’ te zijn, oftewel: hebben een vals zelfbeeld terwijl het leugenachtige graaiers en criminelen zijn. Met ‘de betere wereld’ bedoelen ze ‘kijk mij beter zijn’.

Ambtenaren lossen ook geen problemen op, maar ze houden ze in stand. Want anders zijn ze hun baantjes kwijt. Beleid is er voor beleidsmakers. Alle problemen van nu zijn de ‘oplossingen’ die ambtenaren vroeger bedachten, tot het Gemeenschappelijke Landbouw Beleid (GLB) van Sicco van Mansholt aan toe.

Dat GLB veroorzaakte het straktrekken van het boerenland en de biologische verarming daarvan, EN de mestoverschotten. Vervolgens is de boer dan steeds de boeman. Terwijl die slechts werkt volgens ‘u vraagt wij draaien’. al dan niet gedwongen door de parasitaire klasse der LNV-ambtenarij. Zo zijn er dan nu weer grutto-teelsubsidies, die de provincies nu verdelen. Subsidies die ze hier in Friesland weer weghalen bij boeren die bloemrijke graslande hielpen verbouwen voor 1100 per hectare.

Omdat de beleidsmode door campagnedruk van de nonprofitindustrie weer is omgebogen.

Je hoeft geen kritiekloze supporter van de boerenstand te zijn, slechts menselijk, om met hen mee te leven na de decennia van laster die over boeren is uitgekotst door de campagnestal van de Postcode Loterij BV.

Zodat nu vele boeren met gezonde bedrijven twijfelen of ze dat nog wel willen doorgeven aan hun kinderen. Wie moet straks het voedsel produceren, wanneer niemand nog boer wil worden dankzij alle gezeik uit naam van ‘het milieu’, dat spook dat ambtenarij gebruikt om de eigen baantjes te zekeren.

Dus noem ik het beestje maar gewoon bij de eigen naam; omdat die mensen PERSOONLIJK verantwoordelijk zijn voor wat ze doen, en zich niet langer mogen verschuilen achter ‘het systeem’ of het valse zelfbeeld van ‘Ik, beter dan gij’. Je bent gewoon een oplichter Arco. Punt.

Wat weidevogels als grutto en kievit betreft. Willen we niet enkel nog agro-industriele raaigrasracebanen overhouden, dan moeten boeren structurele lastenverlichting tegemoet kunnen zien. Via het opruimen van niet renderend milieubeleid als de PAS kan de overheid hier een positieve rol spelen.

Wat de ooievaar betreft; in de jaren ’80 was die een zeldzaamheid. Als kind en abonnee van Het Vogelaartje (Vogelbescherming) zag je toen in het Groene Hart (Schoonrewoord) een der ‘laatste’ ooievaars, die daar in het dorp broedde op de burgemeesterwoning. Men geloofde dat ‘het milieu’ de oorzaak van zijn achteruitgang was.

Maar…de ooievaars in Polen en Rusland ging het helemaal niet slecht mee. Dus wat was er nu aan de hand? Zoals ornithologen nu vermoedden en beschreven in vogeltrekboek Living on the Edge (over onze trekvogels die naar de Sahel trekken), speelden migratieproblemen op de Westelijke Route over Spanje mogelijk een grotere rol.

De ooievaars die over de Bosporus en Israel trokken hadden daar GEEN last van. En nu trekken onze ooievaars helemaal niet meer, zichzelf die gevaarlijke reis besparend. Je kunt ze nu- net als in Spanje- op vuilstorten in de weer zien, zich tegoed doend aan inlegkruisjes en ander afval. Dus of ‘het milieu’ iets met hun achteruitgang van doen had? (…)