Noord Korea aan de Noordzee, hoe ver zijn we heen?

Terwijl de Amerikanen in Syrië vrolijk voortbouwen aan Wereldoorlog Drie voor de belangen van de wapen-industrie, geef ik vandaag op het geheime Waddeneiland Wieringen een lezing over versterking van de sociale ecologie. Je staat als gemeenschap en lokale regio steeds machtelozer tegenover ongekozen krachten die zich bij de Rijksoverheid binnen werkten en de rekening op lokale bordjes leggen.

Dus moet je een manier vinden om jezelf te versterken, en lokale ondernemers kunnen daar een belangrijke rol bij spelen. Ik dek daarbij het kennis-aspect. Ook kennis is macht.

Ruim 6 jaar Climategate, juridische zaken en onderzoekswerk gaven me steeds meer zicht op de werking van macht. Ten aanzien van de Rijksoverheid ontdek je dat je een te rooskleurig beeld had van de integriteit van landsbestuur. Zo ging ik het Italië aan de Noordzee noemen door de vermenging van overheidsbelangen met particuliere machtsblokken, waarbij professionele lobbyisten als Ed Nijpels en Hans Alders het landsbestuur vervuilen.

Dus behartiging van bedrijfsbelangen die je dan met overheidsgeweld oplegt.

Stelselmatige misleiding door SER/Rijksoverheid over voordelen Energieakkoord als ’15 duizend extra banen’: de gebroken ruit van Bastiat

New Deal/Green Deal….
Met een Groen Links/VVD-klimaatkabinet is ook Noord Korea aan de Noordzee mogelijk met totalitaire trekken. Het corporatisme van de VVD (belangenpartij VNO-NCW) met de religieuze ijver van het naar communisme neigende Groen Links. Ik beschreef HIER al dat beide partijen dichter bij elkaar liggen op ‘klimaat’ dan je zou denken.

In door de SER/Nederlandmvo.nl betaalde advertenties noemen NGO-mensen als Olof van der Gaag (nu ‘duurzame’ energie-bedrijf NVDE) het al ‘de Grote Sprong Voorwaarts’. Een geleide plan-economie waar alle vrij ondernemerschap ondergeschikt gemaakt wordt aan het bezweren van angst voor een abstractie: het gemiddelde weer over 30 jaar.

Via de overstap op wisselvallige niet renderende energievormen (‘duurzaam’), door de functionerende stabiele energievoorziening te slopen. Mao noemde het de Culturele Revolutie, zij de Transitie. Ja, we leven in Interessante Tijden!

Mao’s Grote Sprong Voorwaarts in een groen jasje

John Maynard Keynes en President Roosevelt in 1933 met de New Deal, de Rijksoverheid noemt het ‘Green Deal’ . Met het verschil dat nu een kleine 2 procent van de economie (elektrische energie) het gros van alle staats-steun naar zich toetrekt.

We zien de macht groeien van wat Syp Wynia van Elsevier de ‘lobbycratie’ noemt, een steeds corrupter overheidsbestuur. Particuliere belangen worden met door overheden gesubsidieerde NGO-propaganda en overheidsmacht aan je opgedrongen als ‘algemeen’ belang, zodat je als burger met belasting de balans van bedrijven, NGO’s en banken mag oppoetsen.

De Eerste Kamer in Den Haag zit vol met professionele lobbyisten, zo stelt Wynia al.

Hoe Groen Links/VVD de economie stimuleert: door andere delen van de economie leeg te zuigen

…en de gebroken ruit van Bastiat
Wie meer belasting heft voor banen-‘creatie’ door de overheid, die ontneemt immers zelfstandige ondernemers in de echte economie het kapitaal zelf banen te maken. Iedere ‘groene’ baan die je voor miljoenen euro’s inricht, daar kon je ook onderwijzers, verplegers en nuttige mensen mee in bedrijf houden. Frederic Bastiat (1850) beschreef dat als de parabel van de gebroken ruit. Een repliek op Keynes, de econoom die na de beurskrach van Wallstreet (1929) de wind mee kreeg, en na 2008 opnieuw.

De overheid slaat een ruit in en betaalt vervolgens de schade, om te zeggen: dat is goed voor de glas-economie. Terwijl die stimulans bij anderen wordt weggehaald…(en dat zie je niet meteen) en er dus geen netto toename in GDP is of waarde

Bastiat schrijft:

The window being broken, the glazier’s trade is encouraged to the amount of six francs; this is that which is seen. If the window had not been broken, the shoemaker’s trade (or some other) would have been encouraged to the amount of six francs; this is that which is not seen.

And if that which is not seen is taken into consideration, because it is a negative fact, as well as that which is seen, because it is a positive fact, it will be understood that neither industry in general, nor the sum total of national labour, is affected, whether windows are broken or not.

 

Ed Dubbele Pet Nijpels

De regering liegt: Rijksoverheid.nl is belangengekleurd en ongeloofwaardig
Vaak kun je de adviezen van overheids-organen niet meer vertrouwen, omdat deze gekleurd zijn door een particuliere lobby. Berucht is de over windenergie liegende Sociaal Economische Raad (SER) met Ed Dubbele Pet Nijpels als voorzitter borgingscommissie Energieakkoord (kosten volgens Algemene Rekenkamer 73 miljard euro), dat de voordelen stelselmatig opblaast en dat geen openheid geeft over de werkelijke kosten. Zoals de SER ook door de Nationale Ombudsman op de vingers werden getikt bij elektrisch rijden.

We zien een zelfde bij de Raden voor de Leefomgeving, die door diverse ideologische lobby’s gekleurd zijn, de verkoop van broodje-aapverhalen door Staatsbosbeheer om een ‘klimaattop’ aan burgers te verkopen.

BIj het Energieakkoord verkoopt de SER ongefundeerde voordelen over ‘duizenden banen’ bij voorgenomen ‘duurzame groei’-beleid zonder economische verantwoording. Gebroken Ruit van Bastiat-banen dus.

..oplossingen voor lokale (natuur)versterking in hoofdstuk 12

Welke strategie?
Je zult pro-actief moeten optreden, bij wat je al kilometers ziet aankomen.

Ecologie gaat daarbij niet enkel over plantjes en beestjes, maar de totale samenhang met de (lokale) economie. We gaan gigantische lastenverzwaringen tegemoet uit naam van ‘milieu’, het valse groen.

Met kleinere bestedingsvrijheid door lastenverzwaring, dan kun je ook je landschap niet aantrekkelijk maken of houden. Lastenverzwaring leidt dus tot uitholling van je landschap, het echt bestaande groen waar je gelukkig van wordt.

Interessante Tijden!
Een factor die bovenstaande ontwikkeling voedt is volgens mij de teloorgang van het christendom in het Westen
. Je hebt als volk, als gemeenschap geen gemeenschappelijk verhaal wat voor iedereen ‘goed’ is, een blik op heden, verleden en toekomst, laat staan gedeelde moraal, of opvatting over ‘waarheid’. Algemeen belang houdt dan op te bestaan, wat je overhoudt zijn sectorale deelbelangen. En waarheid is wat je tot voordeel strekt/ waar je mee wegkomt.

De grootste mond met de meeste miljoenen-marketing- bijvoorbeeld door de Postcode Loterij- bepaalt dan wat algemeen belang wordt.

Een antwoord op die ontwikkeling zal verdere versplintering zijn. Dat biedt ook nieuwe kansen, om vanuit nieuwe samenwerkingsverbanden iets beters op te bouwen, met eigen verhalen, andere manieren van ondernemen. In mijn IMBY (In MY Back Yard)-natuurfilosofie heb ik daar alvast rekening mee gehouden, zoals beschreven in hoofdstuk 12 van ‘Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei’.

Ja het zijn Interessante Tijden! We laten de kopjes niet hangen, de schoonheid van leven is het waard om voor te strijden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *