Hoge Veluwe, bakermat van Ecomodernistische natuur in NL

Vanmiddag 14:00 geef ik met waarde collega Marcel Crok in de Hoedzaal van Nationaal Park de Hoge Veluwe een lezing over het Ecomodernisme, en we presenteren ons boek ‘Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei’, dat je HIER kunt bestellen.

Het Nationaal Park – ontstaan in de 20ste eeuw- figureert in het boek (hoofdstuk 12) als een voorbeeld van ecologie voor de 21ste eeuw. Nederland ligt hier een eeuw voor op veel andere de resten van de wereld.

Zelfs ‘de natuur’ maken we in Nederland zelf. De term ‘natuurontwikkeling’ laat zich vooralsnog slecht vertalen, neetjur development, dat klinkt voor de Engelstalige wereld alsof je de natuur laat volbouwen. Natuurbouw is typisch Hollands en de Kroller-Moller-familie (oprichters van park en museum) was hier een pionier.

Zij (Moller) wilde cultuur, en hij (Kroller) wilde lekker jagen…En zo krijg je in het Nationale Park een vloeiende overgang, waar alles mogelijk is tussen de Zonnebloemen van Van Gogh aan de ene kant en bronstige herten aan de wilde kant van het spectrum.

Ingeklemd tussen drukke snelwegen met een militair oefenterrein naast de deur her-maken de beheerders het landschap van 1900, met stuifzanden (overbegraasde en afgeplagde zandgrond), heideveldjes (idem) en vliegdennen-bossen.

Geherintroduceerde raven galmen er hun ‘kras’ over de stuifzand-vlakte met vliegden en draaien hun kurkschroef. Je ziet moeflons (schapen uit Corsica) reewild en edelherten die door mensen werden uitgezet. Allemaal biologische uitingen van goede wil die mensen ook kunnen tonen richting de natuur. Zo beroerd zijn wij mensen nu ook weer niet.

Bij het ratelen van de machinegeweren van defensie kun je ’s avonds in de nazomer de herten horen burlen. Obscene geluiden, die lokken weer batterijen fotografen in het najaar die allemaal die zelfde foto willen. Van dat hijgend hert, der jacht ontkomen, dat droomhert van Herne de jagerskoning, die zestien-ender.

Pure jagersporno, maar dan zonder ‘m dood te schieten. In bits gevangen sterft het hert op de harde schijf thuis de dood der vergetelheid, nadat het in stukken gedeeld was op Facebook, een 2-dimensionaal hertenlijk in de jacht op zoveel mogelijk likes.

En toch kun je er je verbeelding laten gaan, een oer-ervaring hebben. Ook al heeft deze Schepping een menselijke oorsprong, de dieren zijn nog even wild, ze doen hun eigen ding in die 5000 hectare tuin. En laat procesnatuur-mensen dan maar zeuren over ‘ecosystemen’ die al dan niet ‘compleet’ zouden zijn.

De systeem-ecologie heeft ons veel theorietjes gebracht die even vaak wel als niet opgaan, zo erkende wetenschapsblad Nature in 2014 nog in het commentaar An elegant Chaos. Waarmee je de vraag kunt stellen: hadden die theorieen dus even goed niet bedacht kunnen zijn? Dus dat je de natuur niet in je raamwerk probeert te vangen maar gewoon beter observeert.

Vaak lijken wetenschapperig klinkende kretologen er vooral op uit om de eigen intuïtieve ‘waarheden’ een academisch cachet te geven en daarmee meer macht (en subsidie) in de natuur-arena.

De term ‘biodiversiteit’ is er vaak een voorbeeld van, ieder geeft er regelmatig zijn eigen draai aan, afhankelijk van de eigen intenties met het woord. Omdat een echt objectieve definitie niet te geven is, zoals er ook niet 1 natuur is..

Ze kunnen bescheidenheid leren, hun eigen stuk grond aanschaffen en daar laten zien wat hun gedachtengoed voor moois oplevert. Laat ze hun eigen Arcadia realiseren vanaf de tekentafel bij Arcadis. Ja maak er een wedstrijd van, met verkiezing van mooiste gebied. Zal hun wilderkitsch met harige oerkoe, ganzenplaag en pitrus-treurnis dan hoger scoren?

Laat je verbeelding de loop en Hoge Veluwe kan Out of Africa lijken

Als iedereen elkaar’s eigendomsrecht respecteert krijg je dan vanzelf diversiteit, die lappendeken aan landschappen als visualisering van een eigen idee, in de wetenschap dat iedereen weer anders denkt en is.

Als je dat van elkaar respecteert, en de overheid niet misbruikt om je eigen idee op te dringen: dan krijg je zowaar meer ‘bio-diversiteit’, een grotere variatie in biologische cultuur-uitingen. En ja, je hebt er gewoon ontvangst voor je mobiele telefoon, kunt mooi wandelend over de heide vertellen dat de herten er dit jaar ook weer goed opstaan.

Zou de antenne in die boom zitten?

Vanzelfsprekend is Trudy ook mee, mijn mascotte en metgezel. Wel een teef, maar ook een vrouw die niet zeurt. Waar tref je zoiets?

 

2 Replies to “Hoge Veluwe, bakermat van Ecomodernistische natuur in NL”

  1. Wie er niet genoeg van kan krijgen en het duits machtig is zou zijn toevlucht kunnen zoeken in het boek van Dirk Maxeiner & Michael Miersch:”ALLES GRÜN UND GUT”, ëine Bilanz des Ökologisches denkens. (Misschien ook iets voor de redactie van Interessante Tijden om eens contact met hem op te nemen?)

    1. Met Michael Miersch sprak ik 5 jaar terug nog in Dresden, hij publiceerde mijn WWF onderzoek op zijn eigen webstek: Achgut.com, die Achse des Gutes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *