Landschapsvreugde, de vrijheid van eigen verantwoordelijkheid

Landschapsvreugde bij Kubaard: wat is hier nu mis mee?

Vandaag foto’s van Landschapsvreugde, voorjaar in het Greidhoeke-landschap tussen Franeker en Bolsward, het Lan fan Fjild en Blommen dat er nog is. De basis van dat cultuurlandschap is (bestedings-)vrijheid voor boeren, burgers en buitenlui, zo luidt de stelling die we hier uitleggen, gebaseerd op Friese Boeren Logica (FBL).

De mate van persoonlijke vrijheid in een maatschappij, die kun je dus aan het landschap lezen. Hoe minder vrijheid, des te monotoner het landschap. Een klinisch dode raaigrasmat ademt tijdnood, overheids-repressie en loon-slavernij.

Tot je nog wat Kolchozen overhoudt, in bezit van banken, een bedrijf met runderen gerund voor multinationals, ingeklemd tussen schulden en belastingen.

Er is een sterke correlatie tussen uitdijende macht met lastenverzwaring van de overheid, instanties met bureaucratische eigenschappen als Rabobanken, Unilevers en Friesland Campina’s en de ontzieling van het landschap. En er bestaat een negatieve (cor-)relatie tussen milieubeleid (= lastenverzwaring) sinds de Mestwet (1987) en natuurrijkdom.

Landschapsvreugde bij Swarte Beijen, wat is hier nu mis mee?

Er is ook een RElatie tussen lafheid en landschaps-degradatie. Wanneer je niet meer durft te staan waarvoor je leven wilt.

De mode om in coalities en werkgroepjes te werken als organisaties met belangen-tegenstellingen, die heeft vaak als resultaat dat je gecontroleerde oppositie wordt. Je kunt je niet meer uitspreken voor datgene waarvoor je stond, uit angst om uit de gratie te vallen. Die gecontroleerde oppositie van de overheid waarin je verknoopt raakte, is dan een manier om je mond te snoeren.

Pieter Winsemius grossierde in het op touw zetten van zulke coalities, zoals rond de Waddenzee met haar ‘Coalitie Wadden Natuurlijk’. Is je cultuur nihilistisch, heeft het geen Waarden en Geloof meer buiten valse moraal als ‘duurzaamheid’ ter deug-signalering, dan zie je dat Nihilisme in het landschap terug.

Mensen die zelf geen verantwoordelijkheid (durven) nemen, die krijgen automatisch een grotere overheid, waarop ze alles afschuiven. Tot mensen zelfs Het Weer (klimaat) van alles dat op aarde misloopt de schuld gaan geven.

Duurzaam. Met een mooie kerncentrale ben je in 1 keer van al die rotdingen af.

Via een Klimaatwet zijn we wettelijk verplicht alle moois dat aan Fries landschap nu nog bestaat, te doen verdwijnen onder een laag silicium-velden (‘zonneweide’) en achter een haag windturbines.

Dat waarnemen is geen mening. Het is slechts de logische consequentie van 1+1, wanneer je kernenergie uitsluit als optie in je energiemix.

En daarom vandaag deze foto’s, gisterochtend in de voorjaarszon geschoten: Laten we het moois dat we in Friesland nog hebben, eens niet door de duurzame gehaktmolen draaien. Of zeg ik dan iets heel geks?

Hichtum op de achtergrond en Bolsward

Om De Overheid als oplossing te zien, dan moet je wel goed zijn in het liegen tegen jezelf. Of je koestert een al te naïef geloof in je eigen goedheid. En/of je hebt een intellectueel vermogen van Lutz Zware Van Nelle Jacobi, ons Friese Parodie-Paardje dat bekend werd door haar race om het landelijke PvdA-partijvoorzitterschap.

Dat je zoiets wilt worden zegt al veel.

De niet al te snuggere maar o zo goed bedoelende Lutz laat zich zo makkelijk voor ‘groene’ karretjes spannen. En dus werd zij  zo directeur van de Waddenvereniging gemaakt. CO2 ( = uitgeademde lucht)  ‘luchtvervuiling’ noemen terwijl je zware shag rookt. 🙂 Geknipt voor de groene gekte, waarvoor je toch wat verknipt moet zijn.

Ook op de Slachtedijk, voor het erf van de boer: iets later in het seizoen genomen bij regen

Geloof in Jezelf is een schadelijk bijgeloof dat het Westen voortbracht, na geloof in Jezus van zijn ballen te beroven tot Hij een meegaande softie werd. Zodat God in Jorwerd nu met ‘JIJ’ werd aangesproken, door een kortgeknipte feminist. Het bijgeloof in Jezelf leidt automatisch tot zelfrechtvaardiging, leugenachtigheid, gebrek aan eerbied.

De consequenties van zo’n mentaliteit op groepsniveau eindigen bij meer overheid als wens-machien:  iemand anders die jouw leven moet oplossen, omdat je als eerste externe factoren de schuld geeft van falen.

‘De politici moeten het land veranderen.’ Dat soort redenaties. Terwijl politici enkel de (moderne) overheid als instrument hebben.

Lan fan Fjild en Blommen: wat mankeert hier nu aan, behalve die windturbines?

Juist bij de overheid werken vooral mensen die nooit eigen verantwoordelijkheid hoeven nemen, omdat ze werken met het geld van een ander. Daarom werken er (net als bij milieuclubs) ook zoveel vrouwen. Op stap met de creditcard van Vadertje Staat om je eigen moraliteit te etaleren.

Overheids-beleid heet een succes als alle geld is opgemaakt zonder rendements-toetsing, maar ‘het gevoel’ is wel goed. Beleid is het doel in zichzelf, het woekeren van bureau-schimmel en exponentieel delende beleids-bacterien.

Hoezo, er zijn geen weidevogels meer? Gruttoweide aan de Slachte

Er is een sterke correlatie tussen lastendruk, dus afname van (bestedings-)vrijheid en landschaps-verarming.

Zie je zo’n strakgetrokken agro-racebaan waar een agro-industrieel (vroeger ‘boer’ genoemd) over crost met 3 maaiers voor, achter en naast de trekker, dan zie je Rabobank-worghypotheken van duurzame Herman Wijffels.

Of de laatste lasten-verhogende eisen der ambtenarij. Of gewoon een goede ondernemer, die veel productie wil halen, en die zo eer behaalt bij een geolied lopend modern bedrijf. Er zijn meer mogelijkheden.

DIT noem ik landschapspijn, subsidie-panelen in het weiland waar ik vroeger nog gruttonestjes vond. Met een mooie kerncentrale is dit niet meer nodig

De boer heeft in alle gevallen veel minder vrijheid dan in de tijd toen God nog in Jorwerd leefde, om nog zelf te beslissen hoe hij zijn bedrijf invult. Door lastendruk en globalisering. Die onvrijheid uit zich dan in het landschap.

Een monotone raaigras-woestijn – hier expres eens niet getoond- die ademt Nihilisme en Globalisme.

Dan zie je melk-monopolisten die boeren afzetten, ze geen eerlijke prijs voor hun werk geven omdat ze de CEO liever een bonus geven en de aandeelhouders liever belonen, dan zij die het werk doen.

Het managers-volk roept iets geks over ‘Het Klimaat’/Duurzaam om haar a-socialiteit naar echt bestaande Naasten te verbloemen met een ‘groen’ vernis. Even een paar duizend mensen de laan uit sturen voor de kwartaalwinst bij aandeelhouders.

Corporate moraliteit predikt de steun aan abstracties als ‘Het Klimaat’ en ‘De Planeet’ of onzichtbare hongerigen in Verweggie. Die houding volgt logischerwijs uit hun identiteit.

Multinationals zijn de sprinkhanen der bedrijven, die zich daar vestigen waar het goedkoop toeven is: hun betrokkenheid is even diffuus, omdat ze niet met een land zijn verweven, een streek of concrete mensen om zich heen..

Landschap bij Hichtum met de Duurzaamheid op de achtergrond

Zoals Friesland Campina, lid van de klimaat-club Dutch Sustainable Growth Coalition (DSGC) waar gasboer Shell ook inzit met DSM en Paul Polman’s Unilever. Het Klimaat Industrieeel Complex, dat op honderden miljarden euro’s Klimaatwet-subsidies wil binnenlopen.

Onder voorzitterschap van een goedgelovige, Jan Peter Balkenende van de partij die zich nu beter Communistisch Democratisch Appel (CDA) kan noemen. De partij van boeren-subsidies en klimaatsubsidies met averechtse werking, de partij van de Postcode Loterij-bestuurders Ben Knapen, Pieter van Geel en Cees Veerman.

Lan fan Fjild en Blommen

Friesland Campina kampt met jaren van personeel wanbeleid. Daardoor raakten haar fabrieken nu bemenst met personeel zonder de technische en vooral praktische knowhow. Je blijft dan continue actief als trouble-shooter, is daar weer een productielijn voor kaas onklaar, het volgende moment weer daar.

Omdat niemand nog weet hoe het werkte, of nog iets van micro-biologie in de praktijk begrijpt.

DIT noem ik Potverdomme ‘landschapspijn’, subsidie-velden waar het wemelde van de grutto’s in mijn jeugd: en dan de buizerds de schuld geven.

Zo lijkt het bedrijf een afspiegeling van de degradatie van het onderwijs en de maatschappij als geheel, na decennia cultuur-vernieling en onderwijs-vernieling. Het geval staat niet op zichzelf, je ziet het zelfde bij de overheid en Rijkswaterstaat.

Dat wanbeleid van voorgaande CEO’s bij Friesland Campina kost de melk-multinational tientallen miljoenen euro’s per jaar. En ra ra, waarop zal de Raad van Bestuur die extra lasten afwentelen, om zichzelf dan voor die moedige beslissing te belonen met bonus? Terwijl ze ondertussen de Planeetredder spelen…

De Planeet kan al helemaal zonder onze bemoeienis, al miljarden jaren.

Lan fan Fjild en Blommen bij Waaksens

Mensen die ‘iets’ aan het landschap willen doen, die willen hooguit:

  • a. handelen op basis van een oppervlakkige en onware probleem-analyse die de PR dient
  • b. zelf niets doen, geen handen vies maken.

Zij zijn deel van het onderliggend probleem, niet de oplossing. Die willen met hun wapperende handjes zichzelf opdringen aan de mensen die het dan moeten doen.

En ze willen deug-signaleren, naar andere deug-signaleerders zwaaien dat zij tot de moreel verheven klasse behoren. Ik wil niets doen aan ‘het landschap’, behalve dat mensen nalaten wat evident schade veroorzaakt. Laat ieder zijn eigen ‘tuin’ beheren op eigen wijze, en zo krijg je wel diversiteit.

Mits mensen maar de bestedingsruimte houden, en een stukje kennis met geestelijke vorming opdoen.

Ze zijn er gewoon nog hoor, die subsidie-kaketoes, maar minder dan in hun hoogtij-dagen van ‘jaren 50. Maar het is ook geen 1950 meer.

Laat aub ook de bomen staan, in plaats van ze uit naam van ‘predatiebeheer’ naar de biomassa-centrale te deporteren voor de Klimazi’s

Voor het Lan fan Fjild en Blommen, het landschap hoef je niet ‘iets’ te doen, behalve aan jezelf.

Wat het landschap vooral gebruikt, is mensen die het kwade nalaten. Geen nerveus draaiende windturbines, of silicium-woestijnen (zonneweides) in weidevogelland, of nog meer zinloos asfalt dat de droom van een Friesland als Randstad-verlengstuk naderbij moet brengen.

Dat VVD-nihilisme.

Een boer die geen herbicide spuit zodat zijn land bruin kleurt, om dan na omploegen tot raaigras-woestijn te her-bewerken. De natuur spuit zelf de grond uit met pinkster- en paardenbloemen. De herstelkracht van de natuur kan het dan binnen 1 of 2 jaartjes, hooguit 3 zelf wel weer af.

Hoe hoger de lasten, hoe kleiner het palet aan opties dat boeren hebben buiten ‘Groter en Sneller’.

Er zijn ook molens die het landschap verrijken

Wie klaagt dat de overheid zich uitbreidt, die neme ook zijn eigen verantwoordelijkheid in de strijd tegen die overheid en haar media-tentakels. Kwaliteits-desinformatie, wat heb je er aan? Alternatieve media-combinaties zijn er meer dan voldoende, laat je niet langer oplichten door journalisten.

Zet het knipperende beinvloedings-kastje uit (TV) en ga weer boeken lezen. Het Journalisme beschouw ik als een ideologie. Wie leerde ons dat ‘de actualiteit’ je dagelijkse aandachtsveld en politieke agenda moet domineren?

De Overhaaste Historie op de achterkant van advertenties, die excrementen van De Pers geperst tussen reclameblokjes, geproduceerd na 2 minuten inlezen.

Het landschap bij Tolsum: wat is hier nu mis mee?

Hoe kun je nu quasi-moedig een Jehova’s Getuige de deur in het gezicht smijten omdat je – onder sociale druk en beïnvloeding- wilt geloven dat je zijn geloof niet moet… Terwijl je via TV-reclame en het NOS-Journaal wel de deur wagenwijd openzet voor veel schadelijker invloeden: corporate graaiers en de moderne overheid met haar totalitaire trekken.

Het bezetten van je geest met lawaai, brood, spelen, zodat je niet opmerkt hoe men je menselijke waardigheid afknabbelt. Tot je gekte vanzelfsprekend vindt, gewoon omdat ‘iedereen’ het doet of er geen acht meer op slaat.

Voed je kinderen op met cultuur, historie en zaken die ze van de Tinderjufjes op school niet leren. Zoals een vis/kip/gans slachten, een hert fileren, nestjes van vogels opsporen, bomen klimmen, er zijn boeren-bedrijven die de deur openzetten voor kindjes om de realiteit te proeven.

Maak ze weerbaar tegen die negatieve beïnvloeding door massamedia en overheid.

Een complete grutto-industrie met subsidie op de been houden voor het groene gezicht van het ministerie van Landbouw?

Uw kleine ventje ‘heeft’ geen ADHD, maar vertoont gewoon een gezonde reactie op ongezonde prikkels.

Laten wij ‘Het Leven’ niet medicaliseren, het afschuiven van menselijke verantwoordelijkheid naar ‘interessante kwalen’ waar je gespreksgroepen over begint als ‘slachtoffer’ van het bestaan bij Uurtje-Factuurtje-mensen met ambtenaar-mentaliteit.

Tel die geestes-mishandeling van je kind door gepolitiseerde lesprogramma’s (zie Laurentien van Oranje haar ‘Raad van Kinderen‘, walgelijk) bij veel te veel stroboscoop-flitsbeeldjes en onrust aan het kleine koppie.

Waarom je kind dan chemisch verdoven, of vervelen met Freudiaans/Marxistisch geleuter: zodat het een zieke maatschappij kan verdragen die het individu van menselijkheid wil beroven?

Het redelijke alternatief voor groene oplichting: zie www.ecomodernisme.nl

Neem ze de natuur in, achter de computerspelletjes en I-phone vandaan, die altijd zieke bleekneusjes die ‘natuur’ enkel van plaatjes leren. En lees ons boek Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei waarin ik de nieuwe Groen Zonder Doem-milieufilosofie met collegae uitleg.

Met De Tuin als model voor natuurbescherming, garantie voor diversiteit van landschap. Toon mij uw tuin, en ik vertel wie U bent. Wij bevelen ons van harte bij U aan. 🙂

Op langere termijn zie je de vruchten van positieve opvoeding in het landschap terug. Geen zenuwachtig draaiende windturbines. Maar een mooie kerncentrale die een factor 200 aan land uitspaart, ergens op een industrieterrein waar dan 99,9 procent van de Nederlanders niets van ziet.

EN die ook nog eens zowel warmte als stabiele elektriciteit levert. Blijven ook de bomen- nu tot biomassa gedegradeerd- mooi staan.

Pure Landschapsvreugde, wanneer mensen niet ‘gevoel’ en media-propaganda als maat voor besluiten nemen. Of overgangs-opvliegers die je verwart met een dieper inzicht van maatschappelijke tendensen. En waarvoor je dan een maatschappelijke kreet verzint in een traditie van links journalisten-gejammer (landschapspijn).

Maar de Frisse Lente van redelijkheid en rentabiliteit: waarde voor geld. Vanuit het geloof in de Waarde van de Mens, eerbied voor Het Leven en Liefde voor Waarheid.

Luts de Kluts, het Friese Parodie-Paardje

Je zou dat laatste geloof in God kunnen noemen, het onmeetbare dat niettemin van onschatbare waarde is. De ‘Ziel’ in de mens, dat wat ook uit het landschap verdwijnt wanneer je vrijheid verstikt.

Kubaard: Landschaps-vreugde, wie van monotoon raaigrasland houdt, die doet dat gewoon, niets moet

Maar je mag het ook geloof in Het Leven noemen, liefde en eerbied voor wat leeft. En van daaruit een houding van waarheids-liefde, zodat je mensen- inclusief jezelf- niet voorliegt.

Het tijdperk van de Ver-Nichting, de gevoels-verheerlijkende mietjesmaatschappij sluiten we af en we gaan weer redelijk doen. Rjocht en Sljocht. Of ben ik dan wat te optimistisch/lieg ik nu tegen mezelf?

One Reply to “Landschapsvreugde, de vrijheid van eigen verantwoordelijkheid”

  1. “Het landschap bij Tolsum: wat is hier nu mis mee?”

    Ze zijn allemaal verschillend en voldoen niet aan de richtlijnen van de Euro Happy type koe.

    Wederom een goed en waar artikel Rypke,

    Groet,
    Jos

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *