Hervorming Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) dient 2030 Agenda

Deze boardroom-dogooder moet je hebben, Annie Schreijer, anders lobby je maar tegen de koffie-juffrouw. Bron, Harvard Business Review.

Het best bewaarde openbare geheim van Nederland, 2030 Agenda van oa Unilever-baas Paul Polman, ligt ook ten grondslag aan de hervorming van het Europese Gemeenschappelijk Landbouwbeleid. (GLB)

Dat zie je bij de voorstellen om directe inkomensteun aan boeren te snoeien, zoals in de betalingsrechten per hectare in pacht/bezit van boeren.  Tegen die korting komt Annie Schreijer Pierik nu in het geweer in Nieuwe Oogst.

Per GLB-periode van 6 jaar geeft de Europese Unie zo’n 800 miljard euro weg aan plattelandsontwikkeling en boerensteun.

Bij de hervorming zie je vooral een VERSCHUIVING van subsidies, via vaste inkomenskorting bij boeren. Die verschuiving dient 2030 Agenda, zoals ik verder uitleg. Wie al weet wat dat is, die kan verder de foto’s bekijken van het prachtige Friese platteland gisteren bij avondlicht.

Die verschuiving is al bij de herziening van het Gemeenschappelijk Visserijfonds te zien. De nieuwe subsidiepot ‘voor’ vissers, ging afgelopen jaar voor 44 van de 51 miljoen euro naar opdrachten die overheidsbelangen dienen. Dat meldde Visserijnieuws.

De Tirannie van Groene Intenties = 2030 Agenda
Voor Elsevier beschreef ik al wat 2030 Agenda van multinationals, bankiers, VN en World Economic Forum inhoudt, en waarom de Haagse en Brusselse Ambtenarij die milieuclubs tegen boeren en visserij zo sponsort.

Natuurlijk zijn er bij iedere politieke onderhandeling ontelbare krachten actief.

Toch valt door de bomen wel het bos genaamd 2030 Agenda te zien: sommige krachten hebben nu eenmaal meer macht en budget dan andere. Al hoef je de macht van de Polmans van deze wereld ook niet te overschatten, het zijn ook maar mensen.

Waar het hier om draait: vele schijnbaar onsamenhangende en ‘toevallige’ evenementen, hebben wel degelijk een centrale herkomst/profiteur. In plaats van op al die losse flodders afzonderlijk te reageren, kun je dus beter eens de strategie daarachter doorzien.

Boeren tot speelbal van Paul ‘Pol Pot’ Polman en zijn World Economic Forum-vriendjes
Bij huidige voorstellen, zouden Nederlandse boeren volgens het nieuwe GLB hun veestapel verder moeten inkrimpen, met ‘het klimaat’ als pressiemiddel.  Voor die wensen maakte de Volkskrant/Trouw/NRC/- de propaganda-entiteiten van de oude elite-  al lobbykabaal door op het klimaat-risico van koeienscheten te wijzen.

De boodschap: wat boeren ook doen, het is nooit goed genoeg. Altijd gezeik.

Sinds de hervormde mest-wetgeving in 1987 kromp de veestapel in Nederland al sterk met meer dan 1 miljoen koeien, mest-emissies afnamen. Er kan dus geen sterk verband zijn tussen de grootte van de veestapel, de hoeveelheid N- en P-emissies en natuurkwaliteit.

Bij steeds minder milieu-emissies, nam tegelijk de ecologische kwaliteit van het platteland af op veel plaatsen, gemeten aan akkervogels, kruidenrijkdom enzovoort. (al kwamen er andere beestjes voor in de plaats, ooievaars, buizerds) Waar je- bijvoorbeeld- op de Hoge Veluwe overal WEL veldleeuweriken hoort, hieronder geen 1. Terwijl het er in mijn jeugd van wemelde, op plekken als deze.

Waaksens, straks meer vol met zonnepaneel-velden en windturbines

Sturen op beleidsdoelen
Op de Vliegbasis Leeuwarden hoor je ze wel, en in sommige akkerbouwgebieden. Predatie is daar gelijk, een vos leeft ook op de Veluwe. Ergo; die stilte moet (deels) aan intensiever grondbewerking liggen, zoals 7 keer per seizoen maaien, mestinjectie, en het met herbiciden doodspuiten van kruiden zodat er na herplant zo’n steriel groen plastic raaigras-laken ligt, die boerenmonster-trucks (trekker) met maaiers voor, achter en opzij.

De vraag is alleen: ga je dat veranderen via gekanker op boeren – zoals Natuurmonumenten doet- en het afknijpen via meer bureaucratie?

De Rypothese: duur en qua rendement kwestieus milieubeleid –  is de grootste vijand van de natuur, via de aanslagen op de bestedings- en ondernemersvrijheid van agrarische ondernemers. Boeren konden ook weinig anders dan hyper-intensiveren, vergrootschaligen, en het GLB dwong ze daar ook min of meer toe.

Het schuiven met subsidie, het sponsoren van milieuclubs tegen boeren, dat dient dus niet het landschap en de boer die dat landschap maakt. Wel de Brusselse bureaucratie en haar plannetjes, die onder 2030 Agenda vallen.

‘zonneweide’ was in mijn jeugd nog grutto-broedgebied. Is dit geen ‘landschapspijn?

Via directe kortingen per hectare, maken ze boeren bijvoorbeeld meer afhankelijk van energie-subsidies als SDE+. Zodat je dus ook het platteland beter kunt gebruiken voor je energiepolitiek uit naam van ‘De Transitie’ en ‘Het klimaat ( = 2030 Agenda) met windturbines en zonnepanelen.

Wanneer boeren financieel steeds meer noodlijdend zijn, grijpen ze iedere strohalm aan om overeind te blijven.  En krijg je landschapspijn van alle zonnepaneel-velden die ze dan aanleggen, windturbines in het boerengebied.

Je kunt boeren niet verwijten dat ze graag wat verdienen, ze zijn met LTO meester in het vinden van alle subsidiepotjes. Op die wijze helpen ze dus als vanzelf mee met globalistenpolitiek van 2030.

Het Friese platteland: kunnen wij Friezen niet zonder de betutteling van Boardroom-dogooders met planetaire gewetensnood?

Verschuiven subsidies dient verschuiving macht
De verschuivingen van subsidie-toekenning zag je eerder al bij hervorming van het Gemeenschappelijk Visserijbeleid in 2012. Plots mogen protestclubs tegen visserij als Stichting de Noordzee en Good Fish Foundation ook visserij-subsidies aanvragen, dat heet dan ‘verduurzaming’.

Het verder versterken van de macht van Niet Gekozen Organisaties (NGO’s) lijkt ook bij hervorming van het GLB een doel. Anti-boeren-clubs die roepen dat het ze om ‘de natuur’ te doen is.

2030 Agenda: ‘De Transitie’ naar Globalistische Technocratie, waarbij Europa een soort China moet worden…

Alles dat de macht van NGO’s, academische instituten en boardrooms versterkt krijgt bij deze hervormingen dus meer geld. Een doel van 2030 Agenda is een meer technocratisch en gecentraliseerd bestuur vanuit NGO’s, boardrooms en ambtenarij, verder verwijderd van gekozen bestuurders.

De initiatiefnemers pretenderen de hele wereld als een soort multinational te kunnen uitbaten, vanuit instanties als het World Economic Forum, de World Business Council on Sustainable Development en de Europese Commissie.

‘The Successor’ = 2030 Agenda

Het World Economic Forum is mede-opgericht Maurice Strong. Die protegee van de Rockefeller-familie was ook secretaris-generaal van de Rio Earth Summit in 1992. Daaraan danken we nu alle beleid rond ‘biodiversiteit’ en ‘klimaat’, dat nu 2030 Agenda is.

SDG-doelen 2030 Agenda, eerder ‘MDG’-doelen, daarvoor Agenda 21

Boardroom-patsers in planetaire gewetensnood: 2030 Agenda
Men noemt de voortzetting van 2030 Agenda ook wel ‘The Future Economy’, allerlei namen voor het zelfde ding: centrale planning Sovjet-stijl, met boardroom-types van World Economic Forum als de nieuwe Apparatsjiks.

De termen ‘future’, Global, ‘system’, ‘smart’, ‘planetary’, ‘integrated’ en ‘change’, ze zijn er gek op.

De SDG-doelen van 2030 Agenda zijn nu aan hun 2de naamsverandering toe. In Johannesburg (2002) heetten ze nog Millennium Development Goals (MDG), en in Rio de Janeiro (1992) heette het nog Agenda 21.

Zulke utopische fantasieën bestaan al sinds koloniale tijden, ze zijn er een erfenis van. Natuurlijk is zoiets gedoemd te falen, zoals alle Bureau-topia’s bewerken ze het tegendeel.

Maar voordat het mislukt, kan het schade aan burgerlijke vrijheden, menselijke waarden en ons landschap aanrichten: net als in de Sovjet Unie. De fantasieën over mondiale controle van Polman zijn dus niets nieuws. Ze zijn zo oud als de wereld, alleen steeds krijgen ze andere vermomming.

Zie Harvard Business Review voor deelnemerslijst van Pol Potman’s inititatief

Namen veranderen steeds, maar de filosofie is het zelfde. Zoals het plan voor mondiale welvaarts-herverdeling van de Club van Rome eerder ‘Grenzen aan de Groei’ heette (1972) en nu Planetary Boundaries, Planetaire Grenzen, met haar ‘kantelpunten’. Het is 1 pot globalisten-nat, control freaks met planeetredders-complex.

Je kunt 2030 Agenda dus ook zien als ‘boardroom-patsers en bonuskoningen in gewetensnood’. Ze grijpen de financiële crisis van 2008 aan, om hun ideaal van mondiale centrale planning door te drukken.

Met ‘groen’ wassen ze hun bankiers- en bonuszonden. Planeetje redden werd zo een soort seculiere religie die bonus-koningen aan een beter zelfbeeld helpt.

Nog meer CO2-beleid, omdat Rutte indruk wil maken op zijn vriendjes bij het World Economic Forum als Paul Polman, bron NOS 14 juni

Marx Rutte wil baantje bij World Economic Forum?
De ondertekening van het strenge Klimaatakkoord op 6 juli dat Marx Rutte bepleit met 55 procent CO2-reductie in (hee wat toevallig) 2030 (…) is  ook onderdeel van 2030 Agenda. Rutte lijkt duidelijk uit op een baantje bij het World Economic Forum of zo’n bank als Goldman Sachs. Daar werkt Barosso ook al na bewezen verdiensten.

Of wil Marx Rutte net als Tony Blair voor 2 miljoen pond per jaar een baantje bij de adviesclub van JP Morgan Chase? Samen met Kofi Annan en Tony de planeet redden. Gezellig!

Het heeft op wereldklimaat-schaal geen enkele zin, dat een land met slechts 0,1 procent van de totale CO2-uitstoot daar het voortouw in neemt.

Dus spelen andere belangen. Het draait dus niet om ‘klimaat’ an sich, maar de logische consequenties en vooral subsidies die uit zulk beleid voortkomen. Iets waar bankiers blij van worden.

De centralisatie van economische transacties en welvaarts-herverdeling, wat men ‘Duurzame Ontwikkeling’ noemt, Sustainable Development. ‘Het Klimaat’ is dat pressiemiddel genaamd ‘Angst’ waarmee je al die brave burgo’s in hun hok drijft, de Human Resources, menselijke grondstoffen.

Hoe moralistischer de taal die planeet-ridders uitslaan, hoe inhaliger en leugenachtiger ze in werkelijkheid zijn. Het is compensatie-gedrag.

Voor 2030 Agenda zijn duizenden miljarden euro’s tot 2030 nodig, de in de zakken van Unilever-patsers verdwijnen, die voor ons de planeet gaan redden

Men praat over (publieke) kapitaal-transities van duizenden miljarden euro’s tot 2030 (zie hierboven).

Ondertussen kibbelen onze ‘kwaliteitsmedia’ wat over een dividend-belasting van 1 miljard euro per jaar… De Leugenfabriek der Journalistiek kent haar prioriteiten.

Het Friese Platteland aan de Slachte bij Waaxens

Pol Potman, een tirannie van goede bedoelingen
Een van de belangrijkste protagonisten in Nederland van die Post 2015 development Agenda is dus Paul Polman van Unilever, Mr Sustainable Development, voorzitter van de World Business Council on Sustainable Development. Zie hier een opsomming van zijn indrukwekkende CV

Alle beschrijvingen en interviews met Polman hebben een hallelujah-hier- is- de- Verlosser-toonzetting.

Hij is ook Duurzame 100-knuffelbeer van de Groene Pravda van Nederland, Dagblad Trouw.

Polman was onderdeel van het High Level Panel of Eminent Persons onder leiding van David Cameron. De Post 2015 ontwikkelingsagenda op touw zetten. ( = 2030 Agenda)

Natuurlijk mag iedereen voor de wereld zijn plannetjes opstellen. De vraag is natuurlijk: sinds wanneer levert centrale controle over de hele wereld-economie de beste resultaten? Krijg je via CEO-eenheidsworst meer biodiversiteit?

De Slachte, een gedicht van verlangen.

Je zou Polman kunnen bellen en vragen waarom hij zulke totalitaire fantasieen/pretenties koestert… Dat hij zelfs CEO van het wereldklimaat kan zijn… Denkt hij God te zijn?

Of dat hij vanuit zijn boardroom beter dan duizenden onafhankelijke agrarische ondernemers weet hoe je kunt innoveren, met in achtneming van eigen lokale condities, die van Friesland tot Twente al verschillen?

Vanwaar dat geloof, dat je via centrale planning uit een kantoor een mooiere, in plaats van meer uniforme natuur zou krijgen….

En dat je dan via de Europese Commissie via miljarden-subsidies (bv Horizon-programma) innovaties afdwingt? Sinds wanneer innoveert een overheid, behalve in repressie en belastingen?

Het Friese platteland bij avondlicht. Mooi toch?

2030 Agenda heeft trekken van het motto ‘De Berlijnse Muur was eigenlijk zo slecht niet, hij had slechts hoger gemoeten’.

Een soort heilig vertrouwen in de zegeningen van een totalitaire bureaucratie gecombineerd met technologische fixen voor ieder menselijk vraagstuk. De tirannie van goede bedoelingen.

Het Friese Platteland, wordt dat via Top Down afgedwongen Boardroom-beleid meer divers of meer uniform?

Boeh roepen tegen de koffiejuffrouw
Zolang vertegenwoordigers van boeren en vissers botweg weigeren in te zien dat 2030 Agenda zelfs maar bestaat, en dat dit de filosofie is waar de top in de pyramide naar handelt, dan doen ze bij protest niet meer dan schelden tegen de koffie-juffrouw.

Dus wens ik Peter van Dalen van de SGP en zijn kornuiten heel veel succes met boeh-roepen. Zoals ze nu -verdeel en heers- ook wat over pulsvisserij kiften, terwijl de zee vol windturbines komt en de aanlandplicht (vismeel voor Unilever-achtige bedrijven) de visserij om zeep helpt.

In een ander geval zouden ze eens met Polman in gesprek moeten, en die kerel vragen of hij geestelijk wel in orde is…

De Slachte gisteren bij Waaksens.

Ik ben me van mijn eigen gekte bewust en dus ongevaarlijk.

Gevaarlijke gekken zijn mensen die hun gestoordheid zelf niet inzien, mensen die zelfrelativering missen. Pol Pot bijvoorbeeld. Pol Potman 🙂  En of ze dus de grenzen van mondiaal micro-management inzien, dat je zo misschien wel meer kwaad dan goed doet….

Uiteindelijk is CO2 geen vervuiling, maar plantaardige bouwstof.

En is ‘klimaatverandering’ het vraagstuk waar je het minst effectief tegen kunt optreden via CO2-mitigatie tegen veruit de hoogste kosten. Dat rekende een team van honderden economen voor onder directie van Bjorn Lomborg al voor. (Pol Potman is ook econoom).

Het Friese platteland bij avondlicht

Dus of er niet een beter idee is: ja, dat is er. Het Ecomodernisme! Wij bevelen ons van harte bij U aan. Voor veel minder geld meer goed doen. Terwijl bij 2030 Agenda het tegenovergestelde doel gediend is: zoveel mogelijk publiek geld opmaken.

Als je de bestedingsvrijheid van miljoenen creatieve mensen rooft, ten gunste van een handvol boardroom-dogooders, Sovjet-achtige apparatsjiks en bureaucraten, wat zal dat met je innovatiekracht doen?

Tegen-argumenten zijn zeer, zeer welkom!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *