CIA en Navy financierden eerste klimaatonderzoek voor oorlogvoering

De meteoroloog die het –eergisteren besproken– Manua Loa Observatory oprichtte waar de mondiale CO2-concentraties sinds 1958 worden gemeten, Harry Wexler (1911-1962), kreeg steun van de CIA bij zijn onderzoek. Doel was zogeheten ‘Climate Control’ en ‘Geophysical Warfare’.

De oprichting van dat door de US Navy co-gefinancierde CO2-meetstation viel samen met 6 nucleaire raket-testen boven de Pacifische Oceaan van augustus-september 1958, Operation Hardtack en Argus: Manua Loa moest de fallout van C14-CO2 uit atoomwapens monitoren.

De CIA wilde onderzoeken hoe je oorlog kunt voeren door de atmosferische circulatie op aarde te manipuleren en de stralingsbalans. De CIA had lage verwachtingen van de mogelijkheid tot volledige greep op het weer, maar vond de mogelijkheid te belangrijk om te laten schieten.

Je kunt dat lezen in een document uit 1963 van de CIA dat in 2013 ‘declassified’ werd. Het manipuleren van het klimaat zou mogelijk worden door de atmosferische circulatie aan te passen, bijvoorbeeld met toepassing van kernbommen.

Programma’s bestonden om zowel de temperatuur te verlagen als te verhogen. Bijvoorbeeld door een gat in de Ozonlaag boven de Zuidpool te maken via bromide-deeltjes, zodat de Troposfeer zou worden ‘opgetild’.

Zie hier:

…met name de ontwikkeling van klimaatmodellen kreeg steun vanuit het Militaire Industriele Complex:

Klimaatmodellering kreeg hoge vlucht door CIA

Ik geef even wat screenshots van de originele bron, dat je niet denkt dat ik het uit mijn duim zuig. Zie hier de omschrijving van de militaire toepassing:

Via het veroorzaken van droogte de voedsel-voorziening van ‘de vijand frustreren

…en zie ook hier:

Ik gaf al aan dat er een ander verband bestond tussen CO2-metingen en het Militair Industrieel Complex. Omdat ze de verspreiding van C14 uit atoomtests wilden meten.

De start van CO2-metingen op Manua Loa in 1958 in de Pacifische Oceaan, viel samen met een serie nucleaire raket-lanceringen vanaf mariene-schepen van 27 augustus tot 6 september boven de Pacifische Oceaan, bekend als Operation Argus (3 lanceringen), volgend op Hardtack (35 explosies,’57-58, inclusief 3 vanaf schepen)

Die in totaal 6 mariene lanceringen van Hardtack en Argus veroorzaakten een wekenlang aanhoudend ‘elektronenschild’ rond de aarde door de magneto-sfeer rond de aarde te verstoren, vergelijkbaar met de Van Allen belt.

Dat je storingen krijgt bij elektrische apparaten na een zonnestorm, in die hoek kun je het zien. Alleen veroorzaakten nucleaire raketten in 1958 dus die artificiele zonnestorm, een ‘artificiële aurora’. Die tests volgden op 3 andere Hardtack-lanceringen boven de Pacifische oceaan begin augustus.

Van Allen zelf verzocht de regering in het Witte Huis daarom de proef openbaar te maken:

Aldus brief A. Van Allen in brief aan James Killia in een ander declassified document uit 1997. Van Allen eiste openbaarmaking van de experimenten,

Die 6 nucleaire tests op 100 mijl hoogte vonden plaats, net voordat oktober 1958 werd afgesproken met andere landen dat zulke tests voortaan verboden zouden zijn. Die tests werden als wetenschappelijk experiment uitgevoerd, om te testen of je via de nucleaire Beta-deeltjes (elektronen) binnendringende satellieten en raketten kon verstoren. Er werden 2 satellieten voor gelanceerd.

Het Manua Loa Observatory werd gefinancierd door de uitvoerder van die tests, de Amerikaanse Navy.

De Bikini-eilanden in de Pacifische Oceaan werden eerder al bij Operatie Hardtack in 1957 bij zulke openlucht-atoomtests opgeblazen. Daaraan dankt de badkleding voor vrouwen sindsdien nog de naam ‘Bikini’.

Om zo in de geest van Jan Publiek positieve associaties te kweken met het Militair Industrieel Complex en haar atoomtests. Dat je bij Bikini niet aan het opblazen van eilanden denkt, maar billen en tieten.

Vrijmoedig testen

Daarnaast werden klimaatmodellen ontwikkeld, omdat men vreesde voor een nieuwe ijstijd bij een zogeheten ‘Nucleaire Winter’ die zou ontstaan. Als de aardse atmosfeer met roet verzadigd zou zijn (net als na een komeetinslag) waardoor je geen fotosynthese meer hebt (plantengroei) en de stralingsbalans zo doorschiet, dat de aarde in een koude-fase schiet.

Albedo-verandering.

Een paar suggesties van Harry Wexler, waaronder het maken van een gat in de ozonlaag

Historicus James Fleming van de American Geophysical Union besprak in 2007 al een lezing van Harry Wexler uit 1962, ‘On the Possibilities of Climate Control’.  We citeren Fleming over Wexler;

Let me speak first about Wexler’s credibility. Harry Wexler (1911-1962) was one of the most influential meteorologists of the mid-twentieth century.

He was a graduate of Harvard and MIT, a student of C.G. Rossby (slide 2) a proponent of air mass and frontal analysis (slide 3), and Chief of the Scientific Services Division of the U.S. Weather Bureau during an era that saw the introduction of regular radiosonde ascents (slide 4), weather radar (slide 5), atmospheric atomic testing and global fallout tracing (slide 6), scientific sounding rockets (slide 7), and both NWP and GCMs (slide 8)

De Milieubeweging is de grootste vijand van milieu en natuur

Wexler concludeerde toen:

Most such schemes that have been advanced would require colossal engineering feats and contain the inherent risk of irremediable harm to our planet or side effects counterbalancing the possible short-term benefits

Maar ze bespraken dus wel de mogelijkheid van ‘ozone hole and decreased ultra-violet absorption‘ via injectie van Bromine of chloride boven de Zuidpool, zo vermeldt Fleming in zijn lezing. En niet veel later in de jaren ’70 werd dat gat in de ozonlaag plots boven de Zuidpool ontdekt, en aan uw koelkasten toegeschreven (CFK’s).

Wat veel mensen ook niet weten, is dat diverse kernraketten tot ontploffing kwamen bij de Cuba-crisis van 1963. De VS bracht 4 waarschuwings-raketten in de stratosfeer tot ontploffing, zo van ‘pas op Rus, wij zijn gek genoeg ze te gebruiken’.

Even met wat kernraketten het weer veranderen. Screenshot slide presentatie Fleming

Ozon-onderzoekers stapten later over op klimaat-modellering en werden de harde kern van klimaatpanel IPCC, zoals Susan Solomon.

Het idee dat je met mondiale afspraken ‘het klimaat’ kan redden komt voort uit het Montreal-protocol (1987): dat je via een verbod op CFK’s een gat in de ozonlaag zou kunnen repareren. Dat protocol, ondertekend door 187 landen, werd de opmaat voor 1992 en geldt als eerste succesvolle klimaatakkoord.

Toen herhaalde men die politieke oefening voor ‘het klimaat’ (UNFCCC) in Rio de Janeiro, onder Rockefeller-protegee Maurice Strong.

Club van Rome 1991, Alexander King: De nieuwe gemeenschappelijke vijand nu ‘De Rus’ is uitgeschakeld

Dus het klimaatverandering-onderzoek had eerst een militaire toepassing.

Vervolgens in de jaren ’80 kreeg het via de suggestie van klimaat-catastrofisme haar politieke toepassing: als politiek middel om de Westerse bevolking na de Koude oorlog een nieuwe ‘gemeenschappelijke vijand’ te geven; zoals Alexander King dat formuleerde van de Club van Rome. (zie boven)

In 1988 keerden politici als Ed Nijpels uit de milieu-conferentie van Montreal terug als CO2-bekeerlingen. Plots stond ‘het klimaat redden’ op de nationale agenda.In het Brundtland-rapport (1984-86 ‘Our Common Future’) – waarin ‘duurzaamheid” werd gedefinieerd met inbegrip van ‘toekomstige generaties’- stond nog niets over een klimaatcatastrofe vermeld. Nu is CO2-catastrofisme synoniem met ‘duurzaam’ geworden.

Rockefeller Foundation, Ford Foundation, internationale milieu-waanzin als van Earth Day komt uit de CIA-hoek

Geen wonder dat de internationale milieubeweging ontstond met financiering van de CIA, zoals Donald Gibson beschreef.

One Reply to “CIA en Navy financierden eerste klimaatonderzoek voor oorlogvoering”

  1. In de jaren tachtig woonde ik in Nieuw-Zeeland.In de tijd dat de Rainbow Warior tot zinken werd gebracht door de Franse geheime dienst. Je hoort wel eens wat. Eén van die verhalen was dat Nieuw-Zeeland in die tijd als een politieke en maatschappelijk proeftuin werd gebruikt. Je test daar iets uit en als het werkt ga je globaal.
    Een persoon vertlelde toen het volgende. Als de US besluiten dat wij in Nieuw-Zeealand politiek gezien een andere regering moeten krijgen dat zullen ze er alles aan doen het te laten gebeuren. Het was in die tijd dat na lange overheersing door de conservatieven ineens Labour aan het bewind kwam en het land letterlijk op de kop zette.
    Het hele protectionisme van de Conservatieven ging de deur uit. Ik bedoel maar, wij weten niet half wat zich achter de schermen afspeeld en misschienis dat beter voor een goede nachtrust.

Laat een reactie achter aan Jubbe Feenstra Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *