Hoe word je Bullshit-detector? Leer 21 spelregels…

Fransie!

  • Binnen de door de overheid betaalde academie-industrie regeert nihilisme van wetenschaps-misbruik voor financieel gewin (zie Programma Rijke Waddenzee, RUG, NIOZ). 
  • Met 20 richtlijnen kan iedere Nederlander met enige hersens- als basis van goed burgerschap- goede van slechte wetenschap scheiden.
  • Daarbij hanteer je regel 0, liefde voor/verlangen naar waarheid als motivatie; willen weten hoe het zit, in plaats van ‘hoe krijg ik ’t meeste voordeel’
  • Op die manier verdedig je het goede van de Westerse traditie, het beste dat de mensheid voortbracht.
  • Wanneer je alleen uit wantrouwen handelt, geef je juist toe aan het nihilisme van je opponenten, de beschavingsuitverkopers

Rewilding: het schijnt dat Leo Linnartz met de dochter van Frans Vera is getrouwd

Wetenschappers ventileren tegenwoordig ook maar wat meningen
Binnen de door gepolitiseerde Linksch-menschen (= zonder zondebesef, overtuigd van eigen ‘goede intenties’) gedomineerde ecologie circuleert een favoriet slachtoffer-slagzinnetje; ‘Wetenschap is tegenwoordig ook maar een mening’. Staatsbosbeheer-ecoloog Frans Vera hanteerde die slachtoffer-rol bij verdediging van zijn Kadaver-experiment, de Oostvaardersplassen.

Daarin zitten enkele wereldvisies verscholen.

  • a. er bestaat zoiets als ‘de’ wetenschap, namelijk dat wat academici produceren en zelfs ‘de wetenschappelijke methode’
  • b. die academici vertellen ons belangeloos wat ‘de’ waarheid is
  • c. het populisme/gepeupel ondergraaft ons gezag ten onrechte

Freiherr Franz von Vera bij zijn Nazi-koeien (Heckrunderen). Het is maar welke natuur je mooi vindt…

Op de persoon? Ja dat is veruit het meest beschaafd
Vera is natuurlijk als NRC Damesblad-lezer- gerechtigd om zijn gevoelens van morele superioriteit te etaleren. Doen we allemaal wel eens, geloven beter te zijn dan ‘de ander’…

Ook mag Fransie zijn theorie/visie verdedigen van herbivoren als sturende factor in het landschap. Dat grazers in ons klimaat ook op vruchtbare kleibodems het dichtgroeien tot bos zouden keren. De os overwint het bos, in plaats van het bos de os. (populair samengevat) Zodat een parklandschap ontstaat.

Binnen het domein van wetenschap, kun je daarover op basis van bewijzen een technische discussie voeren. Zoals bijvoorbeeld Cis van Vuure deed in zijn proefschrift. Mager bewijs is een teken van slechte wetenschap, hoewel ‘afwezigheid van bewijs geen bewijs van afwezigheid is’. Dus zien we al bij punt a; ‘de’ wetenschap als onfeilbare autoriteit bestaat niet. Er is goede en slechte wetenschap zoals je ook kwaliteits-gereedschap hebt en Chinese rotzooi.

De 1 houdt van een Serengeti Hollandaise onder zeeniveau met nazi-koeien (Heckrunderen), de ander van goed verzorgd vee in een boerenland. Dat is een kwestie van smaak, waarover je niet kan twisten, in tegenstelling tot wetenschap.

Wel zijn er velen die met beroep op autoriteit van wetenschap in de Westerse maatschappij een discussie in hun voordeel beslechten, als retorische truc. Maar onthoudt dus; autoriteit bepaalt bij wetenschap niet wat waar is…

Het Vera-ideaal bij Drents Landschap, parkland met ‘verpleegstersoorten

Positieve en Negatieve Verlichting
Binnen de ecologie en dankzij politieke programma’s als 2030 Agenda (Verenigde Naties, en via de VN en Brussel ook nationaal) is voor gepolitiseerd ge*** veel publiek geld beschikbaar sinds de jaren ’90.

Sinds de jaren ’90 zie je de opkomst van technocratische globalisme-politiek, voortvloeiend uit de Club van Rome. En ambtenarij, die van de autoriteit van wetenschap gebruik wil maken om democratische discussies te vernauwen tot het domein van ‘de experts’. De discussie rond ‘De Oostvaardersplassen’ is daar zijdelings mee verwant, omdat de zelfde natuurvisie leidend is; die van ecologisme en Amerikaanse wildernis-ideologie. (uit de stal van Paul Erhlich, Michael Soule enz)

Bij veel academici zie je de verwarring tussen wetenschap als nuttig gereedschap, en een wereldvisie (sciëntisme). Die visie is de negatieve variant op De Verlichting; ALLEEN wetenschap biedt het beste antwoord op al onze vragen, wetenschap als religie. En daaruit volgt vaak intimidatie op basis van autoriteit, de wil de natuur inclusief mensen te overheersen/’verbeteren’, want ‘de’ wetenschap wil het. (Francis Bacon, The New Atlantis)

De positieve variant is; waarheid kan gekend worden, en wetenschap is daarbij een bruikbaar middel. Dus zouden we de opinie van Vera als volgt kunnen parafraseren; Wetenschappers ventileren tegenwoordig ook maar wat meningen?

Typisch Frans Vera landje met paarden in trapweide tussen meidoorns; het bewijs dat veel paarden en koeien in een omheind gebied een weiland maken maar van doornstruiken afblijven is geleverd 🙂

Replicatie-crisis in wetenschap
Wetenschap is ook maar mensenwerk, ontzag voor academici helpt ons niet bij het vinden van wat ‘waar’ is. Wat dan wel? Daarop richten zich de spelregels die we zo behandelen. Eerst moeten we het menselijke, ideologische bespreken.

Veel ecologie is gestoeld op een wereldvisie, die van de naturalistische drogredenering, zoals Han Olff (RUG) die ook hanteert; ‘De Natuur is Goed’. Een ‘staat van zijn’ verwar je dan met een moreel voorschrift. Natuurlijkheid is goed. Een pestbacil is natuurlijk-  Is een pestbacil ‘goed’?

In de praktijk ontaardt die wereldvisie dan in ‘menselijke invloeden die ecologen niet aanstaan zijn intrinsiek slecht, oorzaak van alles dat ons niet aanstaat’ ( = Programma Rijke Waddenzee, de oorlog tegen de Vishufters en Vleeshufters). Of ‘slecht is waar geen onderzoekssubsidie voor is’. Hoe meer een ideologische visie de interpretatie van bewijzen bepaalt, hoe slechter de staat van wetenschap.

Duizenden wetenschappers zeggen, is een PR-truc, geen wetenschap

Bij ecologie is de reproduceerbaarheid ( = kan iemand ’t experiment nadoen en op zelfde resultaten komen) een dingetje, zo beschrijft ook Peter Kareiva in ‘Effective Conservation Science, Data not Dogma. Bij ecologie is het nog een stukje erger; je MAG bepaalde dogma’s niet toetsen, op straffe van politieke ex-communicatie.

De enige reactie op mijn Sjoemelnatuur-Ebook uit het NIOO kwam van Stijn van Gils; ‘we vonden die 85% biodiversiteitverlies zo’n mooi getal’. Geen woord over het bedrog en gerommel met data, omdat ze ideologisch met het PBL sympathiseren. Ecologen zijn vaak geen wetenschappers, maar (extreem) linkse politici die een wereldvisie willen verkopen gekleed in academisch gezag.

Louise Vet van de NIOO-KNAW is exemplarisch.

Hoofdstuk 1

Met enkele ecologie-hoogleraren wiens naam ik hier niet zal noemen, schat ik de politieke bullshit-factor binnen de ecologie op 95%. Bijvoorbeeld; het blindelings aannemen van de wereldvisie van de Club van Rome, het Malthusianisme van de Ecologische Voetafdruk, de blinde steun aan orthodox milieu-activisme en haar dogma’s.

Die blindheid heeft ook zijn weerslag op de kwaliteit van de wetenschaps-beoefening, EN het gebrek aan zelfreinigend vermogen.

Peter Kareiva schrijft dat de reproduceerbaarheid in ‘conservation science’ – waar veel ecologie zich op richt- lager dan 30 procent kan liggen. Of zelfs net zo erg kan zijn als bij sociale psychologie (Diederik Stapel, Roos Vonk), lager dan 10 procent. Dus dat meer dan 90% onwaar is, bullshit.

Men knijpt te zeer een oogje toe, wanneer iets ideologisch in ’t eigen straatje past en is ronduit onredelijk naar wat daar NIET in past. De Piersma-reviewed literatuur 🙂

De literatuur; gebruik je wetenschap om een atheistisch wereldbeeld te verkopen? Of als gereedschap?

Wat is je theorie van de wereld?
Naast bewijsvoering, zie je dus dat iedere academicus ook een THEORIE VAN DE WERELD hanteert, waarin je bewijzen plaatst. Iedereen beweert ‘de feiten’ te hebben, maar feiten op zich betekenen niets. Wat is 0,1 of 10,6 ten opzichte van wat en waarom?

Het zelfde ‘bewijs’ kan in de ene theorie iets totaal anders betekenen dan in de andere. Gisteren bespraken we al ‘bossterfte door zure regen‘. De theorie ‘mondiale zure regen verpest onze bossen’, werd gestaafd met een observatie, een ‘bewijs’. Naaldbomen leken van onderen kaal te worden.

Maar bosveroudering en juist SNELLERE groei door stikstofbemesting bleken waarschijnlijker verklaringen voor naaldenverlies. Ook zagen we al; wat is ‘zure’ regen? Bij het opstellen van zo’n begrip stel je dus; er bestaat ook ‘normale’ regen.

En ‘zure’ regen kun je daarvan onderscheiden. Maar wat als de in de natuur gemeten variatie in zuurgraad (pH) al tussen de 4.4 en 5.6 ligt? En je stelt dat ‘zure’ regen een pH van 4.2-4.4 heeft…Hoe weet je dat? De theorie van de wereld bepaalt dus WAAROM je iets wilt weten…

Inheemsch duizendblad op Kamp Westerbork…de negatieve variant op ‘De Verlichting’ uit naam van ‘De’ wetenschap (Sociaal Darwinisme), de mens ‘verbeteren’

Pessimist tot in de kist, maar…
De eigen wereldvisie als Ultra Rechtsch-Mensch is dat je niet gelooft in de ‘goedheid’ van de mens, inclusief jezelf. De meest kwaadaardige mensen geloven in hun eigen goedheid (Dolfie H. ook). Je bent ‘geneigd tot alle kwaad’ (liegen tegen jezelf en anderen), maar tot het goede in staat.

Die tweede zin is cruciaal. Wanneer uitsluitend wantrouwen in mensen je motiveert tot je conclusies, ben je nihilist.

Als je niet gelooft dat er zoiets als ‘goede’ wetenschap kan bestaan (al was het maar als ideaal), en dat er wetenschappers bestaan die door waarheids-liefde gedreven worden ipv politieke, sociale en financiële motieven ( = ook nihilisme); dan maak je alleen stuk..

Je moet dus geloven dat er zoiets bestaat als waarheid, los van je smaak of omstandigheden (post-modernisme, secularisme). Dat ‘normaal’ dus niet het zelfde is als ‘statistisch gemiddelde op enig moment en plaats’. Consensus.

Bij iedere kennisvraag gaat waarheids-liefde vooraf, het verlangen die waarheid te kennen, de stip op de horizon zien willen die ook los van je eigen percepties bestaat. Zonder dat verlangen hou je jezelf voor de gek. Dat verlangen is de regel 0 bij de 20 regels die ik hier bespreek. Nu eerst; hoe voorkom je gespreks-verwarring?

De theorievorming (niveau 3) waarin je ‘feiten’ plaatst

Vier waarheids-niveaus in een Milieudiscussie 
Beoefening van natuurwetenschap gaat over het ‘hoeveel’ van iets, het bewijs, observaties die een theorie ondersteunen. Niet je ‘mening’ maar ‘wat is gemeten’. De gegevens. Wat je ‘vindt’, dat breng je maar bij gevonden voorwerpen. Dat is het puntje 1 in mijn hier al vaak besproken 4-puntenschema tegen spraakverwarring bij milieudiscussies.

  1. Wetenschap, hoeveel is het; daarover gaan de 20 regels die we zo bespreken…..
  2. Economisch, hoeveel goed kun je doen per euro
  3. Ideologisch, vanuit welke theorie van de wereld, morele opvatting
  4. Politiek, privaat versus publiek, bottom up vs topdown, individualisme vs collectivisme

Te vaak zie je dat mensen op niveau 3 instappen om vervolgens op niveau 1 selectief om te gaan met gegevens. Of dat je meer zekerheid claimt (niveau 1) dan er is, om zo op niveau 2 hoge publieke uitgaven te eisen (omdat je subsidies wilt). Terwijl niveau 1 en 2 omgekeerd evenredig met elkaar verband houden. Hoe zwakker je ‘hoeveel’  (1) staat, hoe minder het duidelijk is of je uitgegeven euro (2) ook effect heeft.

Hans van der Werf (Friese Milieufederatie) kost 110 duizend euro gemeenschapsgeld per jaar voor gelul en vergaderingen dat niet naar natuur kan gaan (bv heggen planten in Gaasterland, appelboompjes in onze kale wijk in Langweer), niveau 2

Zo kom je ook terecht op niveau 3; is het wel ethisch (niveau 3) om zomaar 1000 miljard euro uit te geven (niveau 2) voor 0,0007 graden klimaatwinst? (in theorie in het jaar 2100) Wanneer je een ecologistische ideologie koestert als Louise Vet van de KNAW, dan is ‘weg met alle menselijke invloed ten koste van alles’ een gerechtvaardigde beslissing.

En op niveau 4; mag een overheid burgers dwingen, en zo ja; wanneer? Of volstaat privaat initiatief? (waaronder ik VNO-NCW en multinationals niet langer reken, dat zijn corporatisten)

Die 4 puntjes heb ik overigens gejat van klimaatwetenschapper Mike Hulme; die hanteerde een stuk of 8 of 10 punten in ‘Why we disagree about Climate Change’. Maar volgens mij kom je met 4 instapniveaus nog meer tot de essentie.

Maar, is het ook WAAR; als je er vanuit gaat dat waarheid niet bestaat, verval je tot barbarij

20 regels om niveau 1 (wetenschap) te toetsen; regel 0
We willen in de Westerse traditie staan; dat waarheidsvinding mogelijk is, en dat die waarheid los staat van je persoonlijke smaak, gevoelens en omstandigheden.

Geven we die spelregel op, dan vervallen we in nihilisme en barbarij.  Dus zijn er eigenlijk 21 regels, regel 0 heb ik al gegeven. Dat is de nul-lijn. De overige 20 haal ik uit ‘But, is it True, a citizens guide to environmental health and safety issues’ van Aaron Wildawsky (1995 Harvard University Press).

Wildawsky benadrukt ook regel 0, en geeft zo aan in de positieve traditie van de Verlichting te staan. De positieve variant, dat benadruk ik expres. Niet de negatieve van wetenschaps-verering; dat is scientisme, hier ook wel Luciferanisme genoemd. En daarnaar lijkt Vera te neigen als jij DE AUTORITEIT van academici gebruikt om zin van onzin te scheiden.

Terwijl je ego gestolen kan, als het bewijs niet klopt. Dat is idealiter het leuke van wetenschap.

Trudy in Frans Vera-landje met pink

Iedereen- hoe onbelangrijk ook of met wat voor klein ego– die zich kennis en spelregels eigen maakt (voorwaarde voor deelname) kan zin van onzin leren scheiden, ook uit naam van ‘de’ wetenschap. Wat Wildavsky ‘risk-detective’ noemt; dat noem ik ‘bullshit-detector’. Iedereen kan wetenschapper zijn, het is geen beschermd beroep, net als journalist.

Wel moet je een niveau van professionaliteit bewaken, zoals bij ieder beroep/discipline. Wildavsky benadrukt:

Nihilism is not the point. Distrusting everyone and everything, especially one’s own judgement is self-destructive. Each citizen is his or her private eye. All of us would-be risk detectives need experience in being misled and still, in the end, catching the real villain or, as the case may be, the false accuser.

Je hebt dus gezond en ongezond (zelf)wantrouwen. Doorgeslagen wantrouwen leidt tot nihilisme. Dan zie je alleen het ‘de mens geneigd tot alle kwaad’-deel, maar blijf je vervolgens als konijn in de koplampen staren. Soms moet je ook zo eigenwijs zijn te denken ‘het maakt me niet uit wat voor autoriteit ze hebben, ik zie duidelijk dat ’t niet klopt’.

Bewijs, rede en logica geven doorslag en vooral: VERLANGEN te weten hoe het zit. Dat is de gezonde motivatie, waar ‘But is it Truy’ van Wildavsky op inhaakt. Niet algeheel wantrouwen in je medemens, hoe terecht vaak ook. Dat verlangen is regel 0.

… ik heb overal vrijstelling 🙂

Ingedikt tot 4; Bullshitproof worden…
Die 20 overige regels, kun je ook condenseren tot de 4 meest voorkomende ‘fouten’ bij wetenschapsbeoefening die ik in Elsevier Weekblad publiceerde, ‘Trucs bij het Tellen; fouten bij natuuronderzoek’. 

  1. wat is de referentie-situatie (ijkpunt), controle-situatie, je ‘normaal’; verschuif het referentie-jaar en blijft de conclusie dan overeind?
  2. wat is de kwaliteit van de metingen. Je hebt data en data. Is de onzekerheidsmarge van je metingen groter dan de ‘gemeten’ kwantiteit zelf, wat meet je dan eigenlijk? Als er rommel in komt, zijn de resultaten ook een rommeltje.
  3. Wat is de aard van de metingen; meten ze wel de zelfde dingen? Als je x appel-trends meet en y peren-trends met z-aarbei-trends, gooit ze samen in de blender tot ‘fruitsmoothie’ (dat heet een ‘aggregaat’). Kun je dan uit de fruitsmoothie-trend iets zinvols beweren over de appeltrend? Appels zijn fruit, niet alle fruit is appel.
  4. Welke metingen selecteer je; The Stone that the builder refused, shall be the cornerstone, zo citeert Bob Marley de Bijbel. Pluk je kersen om data in je theorie te passen, of pas je de theorie aan wanneer onwelgevallige data die theorie tegenspreken?

Wij bevelen ons van harte bij U aan als Bullshit-detector…

Conclusie; alles begint bij regel NUL
Dan zijn er dus nog veel meer handreikingen te maken, zodat je meer Bullshit-proof wordt bij alweer zo’n mediabericht dat begint met ‘duizenden wetenschappers zeggen, dat je al je inkomen aan Ed Nijpels moet geven’… Het leuke van relatief objectieve criteria is dat anderen je daar ook aan kunnen houden. Je kunt jezelf er aan houden.

Het is ook helemaal niet erg om fouten te maken, wel om ze daarna niet te willen toegeven. Want dan geef je aan niets te willen leren.

Dan is je basis-houding naar mensen dus asociaal. Je ego, het animale is dan belangrijker dan je integriteit, het spirituele, transcendente. Het begint dus bij regel 0, de overige 20 volgen daaruit. Net als bij ‘Heb God Lief’ (voor seculieren; eerbiedig Het Leven), het eerste gebod en van daaruit wil je niet stelen, doden, echtbreken enzovoort. Dan wil je het rotte uitwerpen in plaats van toedekken.

20 679 wetenschappers zeggen dat ’t goed voor je is!

  • Wanneer je dus bepaalde spelregels in acht neemt, beschaving, is iedereen gerechtigd om het werk van academici te fileren. 
  • Als je dus maar wel ook je instap-niveau in de discussie herkent; puntje 1, 2, 3 of 4. Anders draag je vooral bij aan gespreksverwarring. Meer van boerennatuur houden dan wildernis-natuur (niveau 3) betekent niet automatisch dat Vera DUS ongelijk heeft. (niveau 1) En andersom natuurlijk. Heb je bewijs dat de theorie niet klopt? (niveau 1)
  • Als je wel 22 miljard euro over de balk gooit aan ABN Amro, of een half miljard euro voor zinloos asfalt (Centrale As, Friesland); waarom dan niet een paar miljoen euro voor de Serengeti Hollandaise onder zeeniveau? (Niveau 2). Een economisch argument is ook geen bewijs dat DUS de Vera-theorie onzin is.
  • Als je wel vlees eet, of tolereert dat duizenden konijnen in kleine hokjes gehouden worden, waarom dan sentimenteel doen over een paar paarden en koeien in de Oostvaardersplassen? (Niveau 3)

Wanneer zelfbenoemde wetenschappers zich niet aan die spelregels houden met regel 0 als voornaamste, mag je ze belachelijk maken en uitschelden, liefst met wat humor. Dan heb je namelijk met barbaren te maken, en daar valt per definitie niet mee te praten. Maar de kans dat je zelf barbaars bent of wordt moet je ook nooit uit het oog verliezen.

4 Replies to “Hoe word je Bullshit-detector? Leer 21 spelregels…”

  1. Voor wie nu weer zijn ‘oh je speult op de pursoon’-mantra uit de kast wil trekken om de eigen hogere beschaving te etaleren; nee, dat zinnetje heb je ook maar gedachtenloos opgepikt om je boven mij te verheffen.

    Dat zeg je dan om op mijn persoon te spelen, misschien zonder je slordige gedachtenleven zelf door te prikken.

    Het enige dat je doet bij het noemen van namen, is iemand op de eigen verantwoordelijkheid aanspreken. De enige zinvolle verantwoordelijkheid is PERSOONLIJK, niet collectief. Dat je ‘het instituut’ zegt in plaats van de persoon, in de hoop zo beschaafder over te komen.

    Dan ben je hooguit oneerlijker, meer omfloerst. Is omslachtigheid een teken van beschaving?  

  2. Prachtig geschreven (en zo waar) artikel. Complimenten Rypke.
    Ik lees het nog een paar keer en laat het een poosje op mij inwerken.

  3. Ik zit met een paradox in de maag.

    1. ben tegen de ecologische roofbouw op de aarde
    2. en ook tegen de ecologische voetafdruk als meetinstrument

    1. Beste Anton; die vraag hoeft niet paradoxaal te zijn, in tegendeel. Als je een ecologisch probleem ziet, wil je gewoon geen waardeloos gereedschap om dat mee te ‘meten’…

      Neem bodemerosie door verkeerde landbouw-methoden, het kappen van bos voor ‘biomassa’ tegen subsidie enz enz

Laat een reactie achter aan RypkeZeilmakerAdm Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *