Wanneer je iets externs gebruikt om aandacht op je particuliere ‘gevoelens’ als ‘beter mens’ te vestigen, ben je klassieke Bullshitter. Deze filosofische aflevering Bullshit-detectie helpt je bij dat inzicht via ‘De Afschaffing van de Mens’ door CS Lewis. (1943)

Zie vooral ook de bijgesloten video ‘Men Without Chests’ van CSLewisdoodle die het eerste hoofdstuk daarvan voorleest en visualiseert.

Zaten we gisteren op niveau 1 (Kennis), vandaag dus op niveau 3 van mijn 4-niveauschema voor discussie.

Voorbeelden zie je te over in het dagelijks leven. Wanneer je ‘de dieren’ gebruikt om te tonen hoe sensitief je bent, of ‘het klimaat’ om te signaleren hoe betrokken je bij de wereld bent; hoe kun je zelf aan die houding ontsnappen?

Wanneer je niet uit die val kunt stappen, ben je in de positie van eeuwige tactische terugtrekking; je verdedigt morgen wat je gisteren nog afwees.

Terwijl het progressivisme over je heen walst uit naam van ‘het intellect’ en ‘de’ wetenschap. Met animaal opportunisme als drijfveer. Tot zelfs insecten en robots ‘rechten’ krijgen, wat vooral betekent; dat je De Mens steeds verder afschaft zoals Lewis al voorspelde, anticiperend op het Globalisme en haar technocratisch denken.

De Afschaffing van De Mens door moderniteit
Wil je laten zien wat voor geweldige gevoelens je zelf hebt (deug-signaleren) door op het bijzondere van iets buiten je te wijzen? Of wil je laten zien dat iets waarop jij aandacht vestigt ‘in zichzelf’ waarde heeft; die waterscheiding maakt CS Lewis tussen progressivisme (waarden-opportunisme) en conservatisme (behoud van ‘Het Goede, Ware en Schone’).

Dat doet Lewis in het eerste hoofdstuk van The Abolition of Man (1943) over ‘Men without chests’. Daarin voorspelt hij al hoe moderne educatie de mensen-soort maakt die je nu veel ter academie, bij de overheid, media en het grootbedrijf, banken tegenkomt, genre ‘Waarheid is wat de partij vraagt’. Mensen die zich op ‘de’ wetenschap beroepen, terwijl ze niet geinteresseerd zijn in bewijs. Het beroep op ‘de’ wetenschap dient enkel om de eigen gevoelens als ‘beter mens’ te etaleren.

Animaal Opportunisme ingekleed met ‘intellect’.

Dat Lewis de spijker op zijn kop slaat, moet al iets zeggen over de waarheid van zijn uitgangspunt; tijdloze Waarden.

Een compleet mens heeft zowel intellect (geest), hart (ziel), als ‘maag’ (je dierlijke overleving). In dat ‘hart’ visualiseert CS Lewis de tijdloze waarden waarnaar De Mens door de eeuwen altijd heeft gestreefd, moed, eerlijkheid. Of je nu bij de Romeinen kijkt of de kruisvaarders, of de dappere mannen die Normandie op D-Day bestormden om de nazi’s te verdrijven.

Moderne educatie kweekt ‘Men without Chests’, zoals Lewis dat noemt. Mensen zonder ‘hart’, zo kun je dat vertalen. Dat je tijdloze waarden afschaft, ze ironiseert, relativeert, belachelijk maakt met ‘het intellect’. Je offert ‘Hart’ ten faveure van ‘het intellect’ aan de ene kant en het animale opportunisme (primaire gevoelens die komen en gaan) aan de andere kant.

Morgen verdedigen wat gisteren nog tegenstond
Het enige dat zonder ‘hart’ overblijft is ‘de vooruitgang’ die je intellectueel kunt verdedigen. En waarvan je op animale wijze kunt profiteren (academische positie op publieke kosten). In die redenering kun je ook stellen ‘haha, eerst schaften we slavernij af, toen kregen vrouwen rechten, de volgende stap is dat dieren rechten krijgen’.

Zoals je bij pseudo-christelijk dan ook eerst verzet tegen transgender-gedoe krijgt of homo’s die trouwen.

Wat al snel afzwakt tot ‘een beetje transgender’ en ‘mijn God trouwt homo’s’. Omdat de omgeving inmiddels de grote sprong voorwaarts maakte. En omdat geseculariseerde christenen niet opkomen voor ‘Waarden’, iets eeuwigs maar voor ‘vindt ons aardig’; dus animaal signaleren met opportunistische gevoelens. Waarbij je iets externs gebruikt om je eigen ‘goedheid’ te tonen.

Iedereen de in een arena strijdt voor particuliere waarden, of die wil behouden wat ‘gisteren’ nog goed was, die zal tactisch moeten terugtrekken in een progressivistische dictatuur. Zodat je morgen verdedigt wat je gisteren nog tegenstond.

Omdat die omgeving- al dan niet bewust- zelf seculier is geworden, strijdt de pseudo-conservatief dus in het zelfde frame (intellectuele houdgreep) als de tegenpartij. Je wint alleen, door Waarden te verdedigen die gisteren geldig waren en morgen ook.

Anders wordt straks ook het ‘trans-humanisme’ gemeengoed; het mengen van mens- en machine. Waarom niet, zo stelt de auteur Yval Harari vanuit zijn seculier liberale frame al in het bij alle media gehypete ‘Homo Deus’. De mens die God wil zijn, wat technisch mogelijk lijkt te worden. Dus als het ‘kan’, waarom ‘mag’ het dan niet? Je zult wel mee moeten stelt Harari.

Al hou je wat ‘tegenstribbelaars’ over met hun gevoelens die door ‘de’ wetenschap ondergraven worden…

Tactische terugtrekking
Intellectueel lijkt er geen speld tussen de positie van Yuval Harari en geestverwanten te krijgen. Die positie levert de verkondiger daarnaast economisch voordeel en sociaal aanzien (een academische positie op publieke kosten). Dat progressivisme kun je eindeloos doorvoeren, tot je vissen bij de slacht moet verdoven en ze uiteindelijk niet meer mag eten.

En tot ook robots rechten krijgen. Omdat ‘de’ wetenschap iets heeft bewezen dat dit zou noodzaken.

Wanneer je ‘het hart’ maar uit de vergelijking laat, is dit de dominante denkwijze die overblijft. Wie zich daarmee geconfronteerd ziet, die kan alleen maar tactisch terugtrekken. En morgen de positie verdedigen die hij gisteren nog afwees.

Heb je het mechanisme in het dagelijks leven eenmaal door, dan zie je wat voor visionair CS Lewis was. Hij voorspelde hoe moderne mensen nu grosso modo zouden zijn gevormd ter academie, bij de overheid in media; bullshitters, zonder achting voor ‘Het Ware, Goede en Schone’. Terwijl je zonder die achting natuurlijk ook geen echte wetenschap kunt bedrijven, zonder Het Verlangen, de waarheid te kennen.

Daar doen ze op zijn best wat cynisch en intellectualistisch over aan de ene kant. Of juist vals-emotioneel aan de andere kant, dat je een ‘object’ enkel gebruikt om je eigen subjectieve emotie op de voorgrond te plaatsen van ‘kijk mij eens’.

Ego-bevrediging, en niets zo tijdelijk als het ego. Het mooie van goede schrijvers als CS Lewis (die automatisch goede denkers zijn) is dat ze met hun geest kunnen ‘grijpen’ (begrijpen) wat je wel ergens diep van binnen voelt, maar niet kon visualiseren. En omdat je in confrontatie met ‘intellect’ zelfs geridiculiseerd kan worden als dom, terwijl je diep van binnen ‘voelt’ dat er iets niet klopt.

Zodra je naar dat ‘gevoel’ verwijst, zie je iets anders gebeuren. Omdat ook de notie van ‘gevoel’ tot iets particuliers is gedegradeerd (het is gedegradeerd tot platte, gastrische emotie, zelfbevrediging) en ‘Hart’ is afgeschaft, kom je bij de tegenstander met patent op ‘intellect’ altijd in een verliespositie terecht.

Met je ‘gevoelens waarover we beter moeten communiceren’. ( = geen aandacht aan schenken en verder met beleid)

Geile Carola 🙂
Om alvast die ‘Men without chest’-positie te schetsen, voelbaar te maken, leefde ik me gisteren even uit op onze LNV-Minister Carola Schouten in seksueel-tekstuele zin. Je hebt dan wel het gastrische (animale) element, EN het intellectuele; er zit humor in voor de goede verstaander hahaha. Althans, bij het schrijven had ik zelf enorm plezier.

Bovendien schets je de libertijnse seksuele positie die via massamedia, de Publieke Omroep (BNN) en popcultuur mainstream is geworden, en je ‘mag’ daar ook niets van zeggen. Seksstandjes beschrijven met een christenmeid als LNV-minister is ook anti-autoritair, wat aansluit op ‘moderne’ visies op autoriteit. Er is geen objectieve norm waarom een mens respect zou verdienen, tenzij die dat met macht kan afdwingen.

Of dus uit angst voor wat je zelf zou overkomen..Bovendien schop je nog even wat tegen christenen aan, de nationale sport sinds 1968. Dat je zelfs ‘heel erg’ christelijk kunt zijn, als een drol die heel erg stinkt.

Mijn beschrijving was ‘goed’ omdat iedereen het wel eens doet. En wie zich tegen de openlijke beschrijving daarvan verzet noem je dan ‘hypocriet’.  Het enige dat je mij kan verwijten is dat IK het schrijf, dat ik niet die gevierde schrijver ben die zich dat op grond van sociale positie kan permitteren. Het ‘vlijtig pijpen’ als beeld, dat heb ik uit een roman van Cees Nooteboom opgepikt, wat een studente bij zijn hoofdpersonage Inny Wintrop of zoiets deed.

Al kun je ook uit een roman van Philip Roth best een beschrijving halen waarin hij een jonge fan van zijn werk in haar gezicht wipt. ‘They make excellent fellators’.

Dus ‘wat’ ik schrijf kun je op enig moment ook in media opgetast krijgen of in ‘de literatuur’. En bij seculiere meisjes is het ‘normaal’ – lees gebruikelijk- dat je binnen 12 uur netto elkaar kennen al alles met elkaar doet. Omdat iedereen dat doet, en omdat het ‘natuurlijk’ is.

Seksuele spanning is een gift van moedertje natuur dat er al in de eerste seconden bij ontmoeting kan zijn. En als het natuurlijk is, is het goed

Sorry, maar zo is de mainstream wereld grosso modo kan ik in reactie zeggen. Het seksuele als economische transactie, technisch besproken ter genots-optimalisatie en niet-goed-geld-terug-garantie. Ook bij een doorsnee seculiere vrouw ben je vergelijkingsmateriaal met tientallen producten daarvoor, iemand die gerecenseerd zal worden met vergelijkend waren-onderzoek. Zo worden ze ook door hun media opgehitst.

Ik zou de criticus van wansmaak als ‘dom’, preuts, anti-intellectueel en allerlei andere typeringen kunnen geven die in het liberale dogmatisme gemeengoed werden om iemand af te serveren. De hele popcultuur is daar immers van doordrongen. Iedereen die dat door dagelijks media-herhaling al ‘een beetje‘ goed vindt, die heeft ’t dus niet begrepen.

Vanuit de “Hart’-positie die je zo omgekeerd verdedigt, wil je iets diepers voelbaar maken waar fatsoensdefinties als ‘een beetje minder’ juist langzaam afbreuk aan deden. Iets diepers dan ‘particuliere gevoelens op enig moment’ (het gastrische animale, ‘zelf’-verdediging)

De TAO versus de oceaan van moderniteit
De eigen ervaring leert echter- helaas- dat mensen te zeer door de mainstream-‘cultuur’ bedorven zijn, om nog te onderscheiden WAAROM ze nu precies ergens afkeer of aantrekking voor voelen. Welke objectieve standaard buiten ‘het particuliere’ bestaat daarvoor?

Dus moet je soms even hard inkomen, met gestrekt been. Omdat bij een gebrek aan overeenstemming over Waar, Goed en Schoon door postmodernisme enz (jij jouw waarheidje, ik de mijne, ‘alles is relatief’) alleen nog directe fysieke gevoelens binnenkomen, direct op een persoon gericht. Alleen het ‘particuliere’ komt nog binnen, wanneer je al het Objectieve afschaft of relativeert.

Die aanpak wordt slecht begrepen, in mijn optiek omdat mensen niet (willen) begrijpen waar het werkelijk om draait. Wat ik vanuit ‘Het Hart’ ervaar, hoe breng je dat over bij massamedia-consumenten, NOS-Journaalkijkers die als vissen rondzwemmen in de oceaan van de moderniteit. Iets als ‘goed’ aannemend door dagelijkse herhaling, terwijl ze in hun ‘hart’ kunnen voelen dat er iets niet klopt.

Het gapende element in zo’n tekst over ‘Geile Carola’ waarin je eens goed uitleeft (en wat je allemaal fysiek ook wel eens deed natuurlijk, zijn wij allen geen zondaars) is natuurlijk; liefde, het Goede, Ware en Schone dat ontbreekt. Het Hart. Het onmisbare element van ‘compleet mens’ in een conservatieve traditie, wat CS Lewis vervolgens de TAO noemt. De Weg.

Zie vooral ook het bijgesloten filmpje waarin een voorlezer het hoofdstuk van Lewis voordraagt, terwijl de tekenaar de ideeen visualiseert. Of neemt Sint Paulus in de beroemde 1 Corinthiers 13-passage, dat je alle wetenschap kunt kennen ‘maar ik had De Liefde niet’.

De Verklaasdijkhoffing van Nederland
Wie het seculier liberalisme omarmt, en dat is nu het staats-dogma (D66/VVD en post-christelijke CDA en ‘christen’-unie), die schaft De Mens af als compleet wezen dat naar objectieve Waarden kan streven. Een mens zonder hart, je krijgt dan een Klaas Dijkhoff-mens. (VVD) Waarheid is wat mij op enig moment stemvee geeft, dat je zelfs kunt doen alsof je niet zult uitvoeren waar je in de Kamer met je volledige partij voor stemde.

Niet de vraag of het ‘eerlijk’ is, of het ‘waar’ is telt; hij profileert alleen zijn persoonlijke gevoelens nog versus ‘de drammer’ Rob Jetten. Dan krijg je een publiek gefinancierd (LNV) “Deltaplan Biodiversiteit‘ waarbij je de voorzitter Louise Vet, een ecoloog-miliieuactivist ‘onafhankelijk noemt terwijl haar instituut NIOO-KNAW met miljoenen publieke euro’s van dat narratief afhankelijk is.

Waarbij de deelnemers ‘deug-signaleren’, precies doen wat CS Lewis nu afwijst; dat je iets externs, een vage abstractie als bijvoorbeeld ‘biodiversiteit’ gebruikt om je eigen gevoelens te etaleren (animale), in combinatie met ‘intellect’. Zonder Hart, want ‘biodiversiteit’ is ‘alles in de biologie’ en dus niks. Je kunt ‘alles in de biologie’ ook niet ‘herstellen’. Daarover later meer.

Dat ‘hart’ ontbreekt ook bij het Rathenau Instituut dat onbetwijfelbaar ware wetenschappelijke kritiek op beleid afserveert als ‘gevoelens’ van ‘kritische onderzoekers’, terwijl ‘de wetenschappers’ van de gerenommeerde instituten ’t wel even beter zullen ‘communiceren’.

Een Rathenau-instituut dat niet ‘De Beschaving’ wil behouden, gevestigd in Het Hart (Ware, Goede en Schone). Maar dat slechts op haar maag is gericht samen met het LNV-ministerie, de eigen bevrediging. En dat verpakken ze dan wat intellectueel, maar je ‘voelt’ dat ze geen ‘hart’ hebben, dat de auteurs een ‘Men without chest’ zijn.
Althans, zo stelt deze zich op wanneer hij wetenschappelijk wangedrag intellectualiseert tot ‘wetenschappelijke onzekerheden’.

Je ziet het dedain voor ‘hart’ wanneer het Rathenau de woede van boeren over oneerlijkheid (zonde tegen ‘het hart) afserveert als ‘gevoelens’ waarover je ‘beter moet communiceren’. Al zou je met alle bewijs van de wereld komen, waarheid, je botst met mensen die een ander waardenpatroon hebben, waar ‘Het Hart’ is uitgesneden.

Een zelfde bij de moderne natuur- en milieubeweging. Mensen zonder hart, slechts uit op eigengewin met hun ‘Groene 11’, leugenachtige nihilisten en oplichters die eigenlijk een goed pak op de broek verdienen. Dat ‘voel’ je althans, wanneer je nog Hart hebt.

Een maatschappij zonder Hart
Voor je dus effectief het nihilisme bestrijdt dat aan de grondslag ligt van de chantage van de boerenstand en onze vissers uit naam van ‘wetenschap’ en ‘beleid; dan zul je juist dit culturele element ook goed moeten opslaan. Alle bewijs van de wereld zal niet helpen, wanneer de wederpartij de basis ontkent die voorafgaat aan ‘bewijs; de liefde voorwaarheid, en de wil dat bewijs op EERLIJKE wijze in ogenschouw te nemen.

De boeren en vissers ‘voelen’ dat ze oneerlijk bejegend worden, zij hebben ‘hart’. Maar dat ‘hart’ wordt met dedain afgeserveerd door mensen die ‘het intellect’ claimen

Ter academie zien we dat ontbreken van ‘Hart’ ook, zoals het rapport als van het Rathenau Instituut toont. Slechts het gastrische (maag) element toont, hoe het instituut en haar belanghebbenden zich kan voeden blijven macht kan houden. En hoe ’t aan de andere kant zich intellectueel kan oppoetsen met D66/NRC-formuleringen.

Morgen geven we meer praktische voorbeelden, om de ‘normaliteit’ van de modernistische positie juist verder te verdedigen. Dat je inziet wat er mis is, doordat ik je met het schijnbaar ‘Goede’ van die positie, het algemeen geaccepteerde overvoer. Tot die tijd; denk hier nu eerst eens rustig over na, in plaats van primair te reageren vanuit het particuliere.

Bedenk ook dat ik met ‘Het Hart’ dus duidelijk niet ‘mijn primaire gevoel op enig moment’ bedoel’ Dat is nu juist de val waarin seculieren je in willen duwen. Tegelijk zie je die valse saamhorigheids-dwang, collectivisme in ‘Samen voor Biodiversiteit’; samen voor subsidie terwijl je individueel je ‘goedheid’ etaleert met gebruik van een externe categorie: bijvoorbeeld de al of niet verdwenen insecten.

En terwijl je intellectualistische abstracties gebruikt om de menselijkheid verder in te snoeren. Ik ken geen pijnlijker voorbeeld hier dan Louise Vet. No Concern for Truth, ze wil enkel deugsignaleren (het animale) en prat gaan op ‘het intellect’ maar ze heeft dus geen ‘hart’. De zoveelste links liberaal die wat op zichzelf geilt.

We citeren als afsluiter nog het blog CS Lewis.com;

Wake up, everyone,
It’s not too late,
To save the remnants of our hearts,
So stop giving up,
Our last shot at love;
Our only chance to find the meaning of,
The beat beneath the blood.

We laugh at honor and are shocked when,
We find knives in our backs;
We follow those who cheat and steal.
Look, in my eyes,
You won’t find your way back;
Our only compass smashed under,
Our own heels.

Reason abandoned to appetites,
And addicts’ arms.
Shotguns and silence,
Have always been the best of charms.
…
The Abolition Of Man is within,
The reach of science,
But are we so far gone that we’ll try it?