‘De Wetenschappelijke Methode’ is Bullshit…

SAMENVATTING
Bij deze aflevering van de online cursus Bullshit-detectie pakken we een wel heel mystiek begrip bij de kop; ‘De Wetenschappelijke Methode’, waarmee je superieure kennis zou vergaren. Een eufemisme voor ‘kijken wat werkt’ maar dan met seculier-religieuze bijklank.

Die pretentie van een aparte ‘methode’ voor academie-prostituees, maakt van iets alledaags dat iedereen doet sinds de oertijd iets ingewikkelds, uitzonderlijks. Economische belangen kunnen we daar niet bij uitsluiten, als we ’t voorzorgprincipe even mogen hanteren ( = omkering bewijslast maar dan op z’n D66 gezegd)

Ook ‘meten is weten’ is bullshit, op zijn Eppo Bruins (Christenunie) gezegd. Meten is ‘overeenstemming’ krijgen. Kwantificeren ( = in stukjes delen) is plakjes snijden, hoeveelheden (kwanta) van sociaal afgesproken grootte van de afgeleide (de representatie door het meet-instrument) van een kwaliteit (De Natuur, het zijnde)

Context bepaalt wat ‘meting’ is en de zin van zo’n meting, hoe ‘bruikbaar’ het is bij menselijke beheersing/hanteerbaarheid van de natuur. De meting is niet de realiteit zelf.

Academie-wetenschap is Platonisch idealisme, dat drijft op HET GELOOF dat je een realiteit achter de werkelijkheid kan ontdekken. Net als bij de orthodoxe religieuze visies. Maar die opvatting over het achter-natuurlijke mag je geen geloof in het bovennatuurlijke noemen. Ook al komt ’t op het zelfde neer.

De Verlichting is dus een herhaling van Plato’s Allegorie van de Grot, maar dan zonder God. Zo heeft men onderling afgesproken.

‘De Wetenschappelijke Methode’ is meer een uiting van globalisering. Dat iedereen ’t op de zelfde manier moet doen. 

Zelfs de koolmees zou van klimaatveraangenaming van ’t stokje raken, aldus ‘de wetenschappelijke methode’ (NIOO-KNAW-geklets voor subsidie)

‘Dood door opwarming’ = ‘het onderzoeksgeld is weer uitgegeven lieve ambtenaar!’
Een Bullshitter probeert met iets weg te komen (zie definitie Harry G Frankfurt), en daarin steekt deze Bullshitter dan veel raffinement. Zoals bij Marketing. De ontmaskering van ambitieuze claims is dan proefondervindelijk te toetsen; Is Domo Vla werkelijk de lekkerste vla ter wereld zoals de reclame zegt?

Neem een hap, en u bent dan zelf al een ‘wetenschapper’ die ‘de’ wetenschappelijke methode hanteert. Als kleuter was Gele Domo-vla het summum. Tot je een keer zoveel at, dat je misselijk werd. Toen nam je het nooit meer. Sinds mijn 4de heb ik de hypothese ‘Domo Vla is lekker’ verworpen. De wetenschappelijke methode, hij zat er al vroeg in 🙂

Konden die koeien op tv nog zo zingen van ‘In die makkelijke pakken, oehhhhh’.

Springlevend; zo stellen we vast volgens ‘De wetenschappelijke methode’ (kijken of ’t ook werkt/zo is…)

Omdat wat zich ‘wetenschap’ noemt door slimme mensen wordt beoefend, slaagt de academie-industrie er in zichzelf een onaantastbare status te geven met beroep op ‘De’ wetenschappelijke methode. Geen klasse die zo’n luizenleven leidt en zo makkelijk aan subsidie komt als academie-prostituees aan het infuus van het ambtenaren-apparaat.

Ookal klagen ze jaarlijks met zo’n D66-stem dat ze te weinig subsidie krijgen, en spelen ze steeds de slachtofferrol van ‘De’ wetenschap ligt onder aanval van ‘het populisme van Trump’ of andere spookbeelden die ze op hun linkse massamedia baseren. Vrij vertaald uit het D66’s is dat ‘wij zijn bang subsidie te verliezen‘.

Hogeschoolmees raakte in huis verdwaald…

En dan gaat ’t om echte bedragen bij die zure ziekenfondsbrilletjes. Zo kan een KNAW alleen al in 1 jaar 140 miljoen euro gemeenschapsgeld opslurpen uit een Europees potje (zie; EU Transparancy Register). De besteding heet een ‘succes’ als alle geld is opgemaakt, en ’t onderzoek kreeg media-aandacht.

Dat de onderzoekers voor de Europese beleidsbureaucratie iets alarmerends en geks riepen over ‘De’ Klimaatverandering; CO2 is zijn oorzaak en Al Gore zijn profeet. Heeft de ambtenarij weer gezien dat de subsidie toch terecht is gekomen, wanneer zij NRC Damesblad openslaan en het persbericht van de universiteit lezen.

We gaan allemaal enigszins dood door opwarming, maar er zijn onzekerheden, dus is meer onderzoek nodig

NRC is netjes dus ‘genuanceerd’, en dan moet je dure woorden gebruiken als ‘enigszins’. Koolmezen die ‘enigszins’ uitsterven door global warming. Omdat ’t hele seizoen plots in de war zou zijn/het NIOO-KNAW (vm Heteren) nestkastjes op de Veluwe tussen Wageningen en Arnhem heeft hangen die promovendi aan onderzoeksbudget moeten helpen. (doorhalen wat niet van toepassing is)

In Friesland zijn de koolmezen nog niet goed ingevoerd in de publicaties van NIOO-KNAW; het ene nestje na het andere vliegt hier op De Abdij uit. Zou ’t niet aan de voedselarme zandgrond van de Veluwe liggen, jongens, als jullie lager broedsucces registreren van een generalistisch standvogeltje dat zelfs vleermuisjes eet; in plaats van ‘de rupsenpiek’ missen door CO2?….

Meneer inspecteert ’t hokje van De Abdij

Wat ben jij ‘onwetenschappelijk’
Die status van academie-ambtenarij op de Payroll van De Staat, die zit in het dagelijks taalgebruik vastgebeiteld. Krijg je te horen dat je ‘onwetenschappelijk’ bent, dan staat dat anno 2019 gelijk aan ‘dom’, ‘fout’, niet naar luisteren. Niet van de zelfde sociale status.  Je krijgt een tegenstelling geserveerd van ‘Het intellect’, de rede versus ‘zij met hun gevoelens die we het duidelijker moeten uitleggen’.

Men ontkent dat Hart bestaat, Ethiek en Integriteit; wat je Wijsheid noemde, eeuwen ondervinding van de mensheid. Dat degradeert men tot primaire ‘gevoelens’ waarover je ‘beter moet communiceren’.

Hoewel je in ‘Wetenschappelijk Gedrag’ idealiter een ETHISCHE positie zou zien, zoals we zagen bij het onethische Rathenau Instituut, hun Huib de Vriend. Onwetenschappelijk gedrag is ‘op oneerlijke wijze met bewijs omgaan’, omdat je wilt Bullshitten. Ergens mee wegkomen tot eigen voordeel.

Met alle intellect van de wereld hoef je nog geen goede wetenschapper te zijn, wanneer je dat intellect onethisch aanwendt. Om zo voor privaat gewin ‘ergens mee weg te komen’, een praktijk die nu standaard is zoals de replicatie-crisis toont.

Meer dan de helft wat in ‘de bladen’ verschijnt is onwaar, zo schreef The Lancet in 2015 nog.

Eerste inspectie in de ‘empirische cyclus’, is ’t wat, dat hokje?

Alles begint bij Hart, de WIL het goede te doen, liefde voor het Goede, Ware en Schone. Maar hoe meer men bluft over het academisch gelijk, hoe meer men wil ontkennen dat aan alle menselijk handelen, een wil en verlangen, Hart vooraf gaat. ‘De Rede’ is de bus om vooruit te komen, het intellect is niet de chauffeur.

Je moet ‘hart’ dus niet met ‘gevoelens’  verwarren. Maar met de liefde voor het Ware, Goede en Schone. Waarden die los van het individu staan; zie daarom mijn bespreking gisteren van The Abolition of Man van CS Lewis. Wanneer je ‘De Chauffeur’ onder de bus gooit, houd je 2-dimensionale mensen over in plaats van tenminste 3D.

Dus, wat is dat dan ‘wetenschappelijk’?

Nog een keer; Nou, dat voldoet wel (empirische observatie)

Een open deur die iedereen open trapt
Vul de zoekterm ‘wetenschappelijke methode’ in op je internet-Orakel. En op het alwetende Web komt Wikipedia met definities als deze open deur. Die definitie zegt evenveel als niets;

De wetenschappelijke methode is een systematische manier om kennis te vergaren.

Je kon net zo goed schrijven ‘de bal is rond’. Want meer dan een ‘trueism’ lees je hier niet. Nee laten we het zo warrig en chaotisch mogelijk doen, iedere dag op andere wijze….Vandaag voetbal, maar morgen denderen we plots met hockeystick het veld op tussen verbijsterde voetballertjes die roepen ‘je moet je aan de spelregels houden’.

Alsof je als academicus iets meer verhevens doet, dan iedereen die op basis van een ‘gemeenschappelijke noemer’ iets identificeert.  Sociale afspraken voor een handelswijze, overeenstemming, zodat je over hetzelfde praat; Sneeuw is wit. Je hebt afgesproken wat ‘sneeuw’ betekent en wat ‘wit’ betekent, dat daarover geen misverstand bestaat

Koolmees doorloopt ‘Empirische Cyclus’, bij herhaling voldoet ’t hokje nog steeds….

…nee dan de Grutte Pier Review = Sociale Controle, als in ieder Fries dorp
Op basis van (sociale) spelregels en warenonderzoek kom je tot overeenstemming met succesvolle afloop. Maar niet iedereen komt tot subsidie. Dat moet het verschil zijn tussen wel/geen ‘de’ wetenschappelijke methode.

Mensen maken al sinds de vroegste oertijd afspraken met elkaar, zo was ‘de consensus’. Consensus, ook zo’n woord. Bij de kledingwinkel noemen ze dat ‘mode’. Het is momenteel opruiming, kooptijd voor Zelfstandigen Zonder Perspectief (ZZP’ers).

Ook die veel-bejubelde ‘peer review’ als waterscheiding tussen ‘echte’ kennis en nep-wetenschap; Dat betekent hooguit ‘collega’s met tijdnood die’t diagonaal doorlazen, en als ze ’t er al mee eens waren krijgt ’t doorgang, anders niet’.

Sociale controle, dat heb je ook in een Fries dorpje. De Grutte Pier Review; ‘Wa is dat juh, Frjemd spul, wat dot ‘r hjirre’.

De Peer Review bij koolmezen, mevrouw vindt ’t ook wel wat, de Hogeschoolmees

Concrete Natuurverschijnselen, axioma, grondslagenonderzoek, blabla
Gaan we verder lezen op het orakel van internet, dan zien we de volgende bewering staan:

De wetenschappelijke methode werd het eerst toegepast in natuurwetenschappen als natuurkunde en scheikunde, omdat daar veel gemeten en geëxperimenteerd kan worden aan concrete natuurverschijnselen. (???? RZ)

In de natuurwetenschappen wordt vanuit de waarneming (..iedereen neemt waar RZ) via logisch redeneren ( uit een oorzaak komt een gevolg, uit een koe komt melk als je de uiers trekt RZ) getracht een innerlijk consistente (zonder innerlijke tegenstrijdigheden; herhaling van logica RZ) theorie of axioma op te zetten. (een meestal voorbarige aanname op basis van beperkte waarnemingen, dat doet ook iedereen, dat heet ‘een mening’ RZ)

In de geesteswetenschappen filosofie, literatuurwetenschap, geschiedenis en cultuurwetenschappen worden geen (uit de waarneming gevormde) algemeen geldige axioma’s geformuleerd. (????; RZ) Sociale wetenschappen als psychologie, sociologie en economie nemen in dit opzicht een tussenpositie in. (hahahahahahahahaha 🙂 sorry. RZ)

De wiskunde heeft een bijzondere positie binnen de wetenschap: wiskunde is geen empirische wetenschap, maar gaat geheel uit van logica en bewijzen. (het is dus een filosofie, en een hobby RZ) Wat daar onder verstaan moet worden, wordt onderzocht in het zogenaamde grondslagenonderzoek.

Dan gaan ze kindjes maken en opvoeden volgens de empirische cyclus en ‘De Wetenschappelijke Methode’ (we zien wel wat werkt…)…

‘Alleen voor Ingewijden’
De term ‘concrete natuurverschijnselen’ heeft een bijna mystiek-religieuze bijklank. Want wat zijn ‘natuurverschijnselen’. En waarom moet je daar ‘concreet’ voor zetten… behalve om het meer apart te doen lijken dan ’t is. Of omdat ‘natuurverschijnselen’ al een ‘Twilight Zone’-achtige bijklank hebben. Wat bedoel je dan met ‘concreet’. U en ik zijn natuurverschijnselen en concreet genoeg. Zo dacht ik, dus ik besta.

Vogeltrek is een natuurverschijnsel. Eigenlijk is alles dat bestaat een natuurverschijnsel, en nog concreet ook.

Ook die hoogdravende term ‘Grondslagenonderzoek’. Het graven naar de eerste oorzaak, de eerste schakel in de ketting. Dat doet de automonteur ook. Als het niet aan de Bougies (ontsteking) ligt waarom de auto niet meer start. Dan kijkt ie of ’t misschien in de software zit of wat ook.

Moet je daarvoor ‘de wetenschappelijke methode’ hanteren? Of gewoon handig zijn.

Kleine mezen worden groot, studenten worden postdoc

‘Talloze werkwijzen’, zelfs de koolmezen kennen ‘De Wetenschappelijke Methode’
Vervolgens zien we dan een soort tactische terugtrekking bij het Wiki-orakel. Men weet eigenlijk ook niet beslist waarom ‘De Wetenschappelijke Methode’ zo apart zou zijn. Wikipedia maakt de zaak enkel meer mystiek, alsof we in een cultus ingewijd worden. En dan weet je; ze verkopen Bullshit.

Laten we de Wikipedia-mysticus verder lezen over het mystiek-religieuze concept der ‘Wetenschappelijke Methode’, om te onderstrepen wat ik bedoel.

Het begrip “wetenschappelijke methode” suggereert dat er één werkwijze is, maar binnen de wetenschap zijn er talloze werkwijzen. (….Het Huis van Mijn Vader heeft Vele Kamers RZ 🙂 ) In grote lijnen kunnen we hierbij onderscheiden:

de wetenschappelijke theorie-ontwikkeling volgens de empirische cyclus (?????? RZ);
de gestructureerde werkwijze bij het opzetten en uitvoeren van toegepast onderzoek;
de diverse vakwetenschappelijke methoden.

Oeps, verdwaald…

De menstruatie-cyclus kenden we al, de varkenscyclus. Nou vooruit. Maar nu heb je dus ook ‘de Empirische Cyclus’; Iets werkt wel/niet, nou gaan we er mee door/dan proberen we wat anders.

Net als in de oertijd, kijk je welk gevolg uit welke oorzaak voortkomt. Vuistbijl slaat op hert. Hert valt dood. Boem. Vuistbijl doodt hert. Ugh, laten we dat de volgende keer weer proberen. Bunga bunga. Tot blijkt dat ’t met een speer nog beter gaat. Mucho Bunga! En dan herhaal je dat weer.

En dat gejaag en verzamel met stenen werktuigen noem je dan ‘empirische cyclus’ OEH.

Dus de oermens bedreef al de wetenschappelijke methode met ‘de empirische cyclus’. Trial and error. Maar niet achter een bureau voor publiek geld, dus mag je ’t geen wetenschap noemen. Dan zijn ’t ‘gevoelens waarover we beter moeten communiceren’.

De koolmezen achter huis kennen ‘m ook, de ‘empirische cyclus’ van kijken, herhalen en proberen. Bevalt ’t hokje. Komt er geen kat bij. Nog eens proberen. ‘De wetenschappelijke methode’ is Parus major niet vreemd…

Om de Koolmees dan Hogeschoolmees te noemen…:-)

De honger naar subsidie neemt toe,  ’t is niet meer gauw genoeg bij de NIOO-KNAW; waarschijnlijk door ‘de’ klimaatverandering

De maat waarmee gij meet, interesseert niemand ene reet….
Wanneer ik zeg ‘de wetenschappelijke methode is bullshit’, dan doel ik dus op de pretentie en gewichtige taal die verhullend moeten werken. Als Keizerskleren. We zien dat geen wezenlijk verschil bestaat, tussen de wijze waarop iedereen in het dagelijks leven systematische kennis vergaart, en hoe dat ter academie gaat. Je maakt onderling sociale afspraken van ‘dit is wat we hiermee bedoelen’ .

Om misverstand te voorkomen, ‘we praten over exact ’t zelfde’. En toetst de praktijk aan die standaarden.

Dat de kastelein geen koffie schenkt wanneer je blond bier hebt besteld. En dat toets je aan observatie. Zit er blond bier in? Bingo. Dat is ‘De wetenschappelijke methode’. Laten we die ‘empirische cyclus’ nog een paar keer herhalen = Rondje Bier! 

Je probeert iets op basis van sociale afspraken over de aanpak en overgeleverde kennis. Als ’t werkt ga je er mee door. Werkt ’t niet, dan probeer je wat anders. Het bastion waarin de aanbidders van ‘De Wetenschappelijke Methode’ zich dan terugtrekken is de zogenaamde ‘empirie’. Dan krijg je de slagzin ‘meten is weten’ om de oren.

Terwijl de situatie, context de waarde van een meting bepaalt. Zonder theorie vooraf weet je niet wat je wilt meten. Wat doe je als je iets ‘meet’? Dan moet je eerst een ‘maat’ ontwerpen.

Meten is het opdelen in partjes naar sociale afspraak over de eenheid (waarin je ‘meet’, plakjes snijdt met je kaasschaaf, thermometer enz). Het hanteerbaar maken van de realiteit op een afgesproken manier. Dat ‘de maat nemen’ noem je dan ‘kwantificeren’, een ‘kwant’ is een ‘stukje’.

Zodat iedereen die werkelijkheid op gelijke wijze in stukjes hakt, centimeters, graden. Of hij dat nu in Congo doet of België. Goede onderlinge afspraken maken; dat doet iedereen die misverstanden wil voorkomen.

‘Meten is weten’, hoe harder ik schreeuw, hoe eerder mamma komt met hapjes

Wanneer je stelt dat observaties en ‘metingen’ de basis van wetenschap zijn, dan zeg je niet zomaar iets. Dan zeg je, dat de door sociale afspraken vastgestelde REPRESENTATIE van die werkelijkheid door een meet-instrument (een ‘in-stukjes-hakker’) de beste maat (afspiegeling) voor die realiteit zou zijn. Vooraf maak je al een theorie van WAT je meet.

Een voorbeeld; het is nu 4 graden onder nul. Vier graden Celsius beneden het vriespunt van water. Wat ‘weet’ je nu? Je geeft nu een boodschap aan andere mensen, die hebben geleerd waar die ‘graden’ voor staan (sociale afspraak), een gelijke hoeveelheid. Net als millimeter. Het zijn afgesproken afspiegelingen van een stukje van de realiteit. Anderen kunnen daar de zelfde voorstelling van maken.

Meten is Een manier van kijken, en de situatie bepaalt of dat meten ook de beste is.

Om te weten of ‘het vriest’ kun je ook naar de vijver lopen en kijken of er een laagje ijs op ligt. Dan ‘weet’ je ook genoeg.

Moet je daarvoor eerst beslist een thermometer hebben om tot ‘absolute kennis’ te komen? Dat je handen al bevriezen voor je in je zwembroek buiten loopt, en je pas kleding aantrekt wanneer je ‘exact’ afleest dat het -55,5 graden is? En wanneer een meteorologische autoriteit dat bevestigt?

‘Meten is weten’, als ik hier blijf liggen komt de kat en zegt hap

Kwaliteit meten, kan dat?
Ook voor theorievorming kom je vaak van de Koude Kermis thuis bij ‘wetenschappelijke autoriteiten’. Voor 99,9999 procent van hun levens hebben mensen de slordige denker Descartes niet nodig gehad; ‘Ik denk dus ik besta.’

Wat een kletskoek.

Je bestaat eerst, en dan pas denk je, ‘hee, ik besta’. Als De Verlichting zo moest beginnen in de 17de eeuw, kon’t eigenlijk al nooit meer echt iets worden. Zijn Discours de la Methode (‘Gelul over de Methode’) was ook vooral een voorstel voor SOCIALE consensus. Als je ’t net zo doet als ik, heb je succes.

Bij Descartes leer je de realiteit plat slaan in 2 dimensies, de x-y-grafiek die hij uitvond. En je hanteert een getalsmatig verlengstuk van boerenlogica genaamd ‘wiskunde’. Dat oorzaken gevolgen hebben. En daarbij reduceer je En Passant de mens dan ook gelijk maar tot 2 dimensies;

1. denken (intellect = het trekken van voorbarige conclusies uit beperkte waarnemingen)
2. en het animale (opportunisme)

Gelul over de methode…. 🙂 de 4D-realiteit platslaan tot 2D en dan subsidie aanvragen

…. terwijl je ‘Ziel, Hart’ er uitdondert. En vervolgens roepen je navolgers dat je daarvan wijzer wordt..

Als dat ‘de wetenschappelijke methode is’…. Wanneer je gelooft dat iets ‘kwantificeren’- een afspiegeling van de realiteit in stukjes hakken- DE ENIGE ECHTE wijze is om werkelijk te begrijpen hoe iets werkelijk IS, wat gooi je dan over boord?

KwaLITEIT. Wijsheid. Wat ‘Waarde’ heeft.

Menselijkheid kun je niet meten, toch weet iedereen wel door ondervinding het verschil tussen een sociopaat als Ed Nijpels en een integer mens. Mensen draaien al wat langer rondjes dan dat er SI-eenheden bestaan.

Hoe vertel je de eigen vrouw dat je haar liefhebt; laat je dan een grafiek met x-y-as van je bloedspiegel zien met daarop afgebeeld de ontwikkeling van het gehalte endorfinen?

En zeg je dat alleen dat meetbare echte bewijs telt, en alle andere van poezie tot literatuur is minderwaardige nep-kennis. Bijgeloof. Dus je bedenkt een methode die in uitgangspunt beperkt is. Vervolgens roep je dat alles wat niet met die methode ‘meetbaar’ is – in stukjes te hakken (kwantiteiten) niet bestaat.

Wat is ‘kwaliteit’ en ‘wijsheid’ ook anders dan ‘wat door generaties ondervinding juist is gebleken, zijnde, het werkt, zo is het’. Maar dan zonder dat deze of gene academicus het patent claimt en publieke financiering.

…nou, de postdocs zijn uitgevlogen…tijd voor nieuwe publieke nootjes/nieuwe onderzoekshype. Eehhh, BIO DI VER SI TEIT!

Je verzint eerst ‘bovennatuurlijk’ en verklaart dan ‘verboten’ wat daar niet in past
Aan de basis van wetenschap staat verder een geloof. Dat je ‘natuurwetten’ achter de werkelijkheid kunt ontdekken, de ‘theorie die alles verklaart’. Zoals Robbert Dijkgraaf en zijn snaartheorie, de Theorie die alle Theorieen be-eindigt. Net als de Eerste Wereld Oorlog die ‘The War to end all Wars’ zou moeten zijn. Een heel menselijk dingetje.

Ook theoretische fysici geloven in een werkelijkheid achter de werkelijkheid, die je leert kennen via wiskunde ( = logica, oorzaak-gevolg-redeneringen) en ‘meten’ (het opdelen van een AFSPIEGELING van de realiteit in vooraf afgesproken partjes.). En ze geloven in oude Griekse filosofie over Atomos, het atoom; tot in ’t kleinste reduceerbare (opdeelbare) deeltjes.

Dat je dus ‘het basisbouwsteentje van alle bouwsteentjes’ kunt vinden. Dus dat uiteindelijk alles tot ‘materie’ is te reduceren. Het woord ‘mater’, Moeder, maar dan zonder Vader.

Jonge meesjes eten niet enkel rupsjes maar zijn ook gek op zaadjes, ze eten alles

Maar zodra je die ‘Grote Wet achter de wereld der afspiegelingen’ dan ‘God’ noemt, dan noemen ze dat ter academie weer ‘bovennatuurlijk’. Dan overtreedt je de spelregels. En dan mag ’t plots weer niet. Zo hebben ze onderling met elkaar afgesproken.

Maar waarom zou ‘God’ beslist los van het ‘zijn’ bestaan, iets waarvan ‘de natuur’ niet anders dan een eufemisme is, een andere aanduiding? Of hebben ze wat natuurlijk/bovennatuurlijk is vooraf ook onderling afgesproken? Je dwingt zo automatisch het religieuze wereldbeeld (‘God’ achter de werkelijkheid) tot het aannemen van een karikatuur, een gesneden beeld dat buiten de dagelijkse realiteit staat.

In plaats van dat het gewoon- net als die ‘natuurwetten’- een realiteit om ons heen is.

Omdat je ‘realiteit’ hebt platgeslagen tot partjes die je de maat kunt nemen. Alsof God, Waarden, Ziel, Wijsheid, wat door eeuwen ondervinding van miljarden mensen is bevestigd, in zo’n kleine schuifmaat past… Aan wie ligt dat dan?

Abdij-koolmees die ‘De Wetenschappelijke Methode’ dagelijks gebruikt

Platonische liefde; de Grot maar dan zonder God.
Eigenlijk zijn academici dus gewoon aanhangers van de Griekse filosoof Plato met zijn allegorie van de grot. Die gaat in ’t kort als volgt. Hij zet vastgebonden gevangenen in een grot, met achter hen een lichtbron; zij zien vervolgens enkel de eigen afschaduwing op de grotwand geprojecteerd. Maar niet ‘de realiteit’, elkaar van aangezicht tot aangezicht, de volmaakte werkelijkheid. Slechts de afspiegeling.

En zo zouden mensen ‘de’ realiteit ook slechts van een afspiegeling kennen van ‘de’ realiteit.

Academici zijn dus Idealisten, net als ‘Verlichtings’-filosoof Immanuel Kant die- aan zijn schrijven te zien- inderdaad nooit buiten de salontafel van Konigsberg is gekomen. Zo wereldvreemd, dat je Eureka roept bij iets, wat iedereen al sinds de oertijd snapt.

Wanneer je de Platonist Kant tot het bot stript; dan heeft hij vooral enorm veel moeilijke woorden nodig om te stellen dat je een perceptie van de realiteit hebt en ‘de realiteit’. Iets platonisch; iets bijna ongenaakbaars waar we alleen afspiegelingen van zien. Al deden oermensen dat zelfde al toen ze grotschilderingen maakten als REPRESENTATIES van een verborgen realiteit.

Nog steeds komt af en toe een koolmees op bezoek binnen

Alsof De Verlichting een ander licht werpt op Plato’s Grot-allegorie van 2000 jaar eerder, of de grotten van Altamyra met wolharige neushoorn- en andere jachtwild-representaties die niet ‘het Eggie’ zijn.

De Grot maar dan zonder God = de Academische Verlichting.

Wat eerder gewoon ‘God’, het mysterie heette, dat moet nu- voor je academische zelfbeeld- de ‘theorie van alles’ heten. Maar mag zijn Oude Naam niet meer hebben. Want dan noemen ze die werkelijkheid ‘achter’ de realiteit plots ‘bovennatuurlijk’. Een scheldwoord voor iets, dat je via andere weg alsnog wel nastreeft.

Wat zijn ‘natuurwetten’ ook eigenlijk? Behalve ‘het zijnde heeft door de tijd een gewoonte, tot ’t een keer anders gaat’. En kun je- zoals bioloog Rupert Sheldrake stelt- niet ook beter spreken van natuur-gewoonten? Iets historisch, dat ‘leert’ van vroeger. Dat is toch ook wat evolutie is; leren van vroeger. Dus kan het universum niet leren van vroeger? Als het uitdijt, dat heelal, ligt ’t immers ook niet vast.

Veel belangrijker dan of tie 14,5 centimeter is en of z’n bloedsuiker-spiegel 3,2 is nadat CO2 zus..; wat een mooi moppie, een Wonder dat je van Het Leven doet houden

Schuilen achter de schouders van giganten voor subsidie = academie-wetenschap
Dus concluderen wij; ‘De’ wetenschappelijke methode, als aparte methode van wat iedereen doet; Dat is klassieke Bullshit. Hooguit leerden mensen onderling over een steeds groter geografisch bereik betere afspraken maken, over HOE je een AFSPIEGELING van de werkelijkheid (via een meetinstrument) in stukjes opdeelt, meters, graden, seconden.

Dat onderling afstemmen waarover je praat is dan meer ‘globalisering’ en ‘uniformisering’. Niet ‘verwetenschappelijking’. Zo met geglobaliseerde standaarden praat je mondiaal meer over het zelfde. Je meet iets op de zelfde manier, en zo kan de ene beoefenaar dan op de ander voortbouwen.

Op de schouders van gigantische ego’s staan.

Al lijkt het er nu in tijden van klimaathysterie op dat men ‘schuilt achter de schouders van giganten’, voor macht en subsidie. Dus wanneer het klimaatkaartenhuis instort, dan kon het met die al te overdreven status van ‘de’ wetenschap- ambtenaaracademici, ook wel eens gauw gebeurd zijn. Dat het opgeblazen ego tot juiste proporties gereduceerd wordt.

Rechtse Hippie, de RIPPIE. Verlost uw organisatie van Bullshit zodat ‘Waarde’ met grote W voorop kan staan in de Nieuwe Tijd van Echtheid… Mail Rypke@interessantetijden.nl

U raad’t  al; daar zijn we bij Interessante Tijden niet bezorgd over.

3 Replies to “‘De Wetenschappelijke Methode’ is Bullshit…”

  1. Zo, dit was weer genieten.

    Mag ik het een beetje voor Descartes opnemen? Descartes is toch best een vent als hij centraal stelt dat wetenschap van het “ik” uitgaat. Niks procedure die een uitkomst genereert, maar helder bewustzijn dat je van jezelf eist. Daar kunnen de “academie-prostituees” echt nog wat van leren. Die schrijven hun wetenschappelijke werken het liefst in de lijdende vorm.

    En wat Kant betreft: bij Plato kon je tenminste nog uit de grot. Bij Kant kan dat niet. Je kan je niet omdraaien, je kan alleen maar afleiden dat de wereld buiten de grot moet bestaan, maar je kunt er nooit komen. Nogal defaitistisch, maar dan deftig ingekleed. Een filosofische verdediging van een zwaktebod.

    1. @Rembert, hartelijk dank voor je- zoals altijd weer- waardetoevoegende reacties, een zeldzaamheid in een blogosfeer waar mensen meestal dom als een varken zijn en slechts hun plasje komen doen; toch zijn het kinderen gods en we blijven voor hen bidden 🙂 Met grommende tegenzin; de blogosfeer is een realistische afspiegeling kortom van de maatschappij als geheel.

      Ja, waarom maakte Kant zichzelf niet van kant? Vervolgens liet hij in zo ingewikkeld mogelijke taal de mens met een simpele denkfout achter

      Dat je toch weer in de ‘goedheid’ van jezelf moet kunnen geloven. Blijkbaar geloofde Kant daar bij zichzelf in. Zijn hoofdwerk is alvast doodsaai en onleesbaar, ik ben er nooit doorheen gekomen, ook fragmenten er uit. En zijn ‘Wass ist Aufklarung’ gaan we in de cursus Bullshit-detectie nog eens een goed pak rammel geven,

      Bij Schopenhauer kun je tenminste nog lachen, wat zeg ik, je bescheuren…En zijn idealisme, de WIL achter alles is weer de opmaat voor een soort Vitalisme, de Duitse variant van Chi, levensenergie

      Dat klopt wel, want zoals Einstein al uitvond; E = MC2 oftewel, massa = energie

Laat een reactie achter aan Solonechope Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *