Wetenschap maakt je niks wijzer, aldus wetenschappers…

Het leven in zee veroorzaakt regen

De conclusie van alle (klimaat)wetenschap is uiteindelijk dat we niet genoeg weten en dat er meer onderzoek nodig is. En dat je bij meer kennis ontdekt hoe weinig je begrijpt. Zo geven ze zelf ook toe. 

Het meeste onderzoek aan ‘het milieu’ gerelateerd richt maatschappelijke schade aan via een uitdijende beleidsbureaucratie, en dient vooral om  academici een bezigheid te geven… Kunnen ze niet met een Basisinkomen naar huis gestuurd, of een Melkertbaan krijgen?

Schuimalgen zijn belangrijk bij regulering van klimaat via wolkenvorming

Schuimalgen zouden teken van ‘vervuiling’ zijn
Langs het Kattukker strand kun je Kiters een stukje heldenmoed in praktijk zien brengen in het ijzige zeewater, terwijl de wind ze als een meeuw de lucht in tilt. Bij mijn bezoek zag je dikke lagen afgestorven schuimalgen. Daarvan werd in mijn vroege jeugd verteld dat die algen schadelijk zouden zijn, een teken van ‘milieuvervuiling’.

Nu spelen ze een heel andere rol, ze houden duizenden academici aan het werk in verband met klimaatonderzoek. Daarover zo meer.

Dat geschreeuw over algenbloei door ‘de milieuvervuiling’ was in de jaren ’80, toen men beweerde dat in de Noordzee grote algenbloei ontstond dankzij fosfaatverrijking uit bijvoorbeeld wasmiddelen. Academici gingen alarm slaan op conferenties. Het beleid liep alvast voor de muziek uit in Europa, het rigoureus afknijpen van alle fosfaatemissies uit landbouw, in wasmiddelen.

Een hele onderzoekstrein bloeide op die milieutrein van ‘de zee sterft door fosfaat’.

Dan liever de lucht in…

…maar dat bleek onzin te zijn
Maar wanneer je dan het proefschrift van Viktor de Jonge leest (2002) zie je dat er eigenlijk helemaal nooit een verband was tussen plotse algenbloei in de Noordzee en fosfaat. Die algenbloei treedt ook van nature op. Eerst was er wat ongefundeerd lawaai van academici op zoek naar onderzoeksgeld en hun vriendjes van milieuclubjes.

Daarop reageert de beleidstrein van academie-ambtenarij op zoek naar een doel in hun lege levens.

Het beleid van de Europese Sovjet tegen fosfaat had toen in 2002 al haar eigen papieren realiteit geschapen, een kooi van regulering. Er kwam een Kaderrichtlijn Water en Kaderrichtlijn Marien van ‘gij zult fosfaat afknijpen’. En beleid dat eenmaal is opgetuigd, daar kom je nooit meer vanaf. Inmiddels ligt de verhouding fosfaat-stikstof volledig uit balans in de kustzee, zoals de club van ecoloog Jef Huisman toonde in 2016.

De optimale biologische smeerolie-verhouding (fosfaat: stikstof) voor de natuurlijke productiemotor in zee (Redfield Ratio) ligt rond de 1:18. Maar omdat het beleid tegen fosfaat veel succesvoller was dan stikstofemissies, ligt die verhouding nu in de kust wel op 1:100 of nog erger. Dus is de kustzee veel minder productief dan hij was in de jaren ’80.

En hop, vliegen maar

…schade door beleid groter dan schade ‘vervuiling’
Zo met al die academici en hun financiers uit de milieubureaucratie, moeten er zo aan anti-fosfaatbeleid en onderzoek toch vele miljarden euro’s zijn verdampt. Wanneer we dus de wetenschap op zichzelf toepassen, een dubbelblindtest zouden doen tussen ‘al dat onderzoek en al dat beleid’ en dat vergelijken met ‘gewoon lekker doorgaan, wat aanklooien en we zien wel’.

Dan ligt de bewijslast bij academici dat zij voor al die verdampte publieke miljarden ons enige baten hebben opgeleverd.

Terwijl ze wel aantoonbare schade veroorzaakten, want de visproductie kelderde in de kustzone. En al dat fosfaat dat in RWZI’s verwijderd moest kost ook miljarden euro’s per jaar. Terwijl die nuttige grondstof met rioolslib zomaar verbrand werd en in lege zoutmijnen bij Assche (Duitsland) gestort.

Dus ook vanuit milieu-oogpunt was het beleid kwestieus. Het lijkt mij dat de lozing van al de medicijnresten en hormoonverstorende stoffen (‘De Pil’) wel eens veel schadelijker kan zijn voor het aquatische leven. Maar omdat De Pil de hostie is van de Liberale bevrijdingskerk en Big Pharma aan miljarden helpt, zul je daar nooit onderzoeksgeld voor krijgen.

Nog een aanloopje nemen…

Gaia, een moeder (en) of een hoer?
Er was dus helemaal geen (eenduidig) verband tussen de bloei van schuimalgen en fosfaat, want die bloei zie je nu dus ook nog. Terwijl fosfaatgehaltes in de kustzone met een factor 5-10 kelderden. Gelukkig voor het overschot der volstrekt nutteloze academici is er nu weer die andere onderzoeksmode, om ze van straat te houden: Het Klimaat.

En wanneer ze na decennia onderzoeksgeld verdampen ’t nog niet weten, roepen ze dat ’t weer heel ‘complex’ is, want dan vinden die massamensen ter academie zichzelf heel wetenschappelijk en genuanceerd klinken. Noem het ‘complex’ en aaahhhh… ‘Genuanceerd’, ook zo’n stopwoordje van academie-barbaren van D66 of erger…

Al eerder beschreef ik (‘Is Gaia een Moeder of een Hoer’) het werk van 1 van die zeldzame echte, onafhankelijke en creatieve wetenschappers, chemicus James Lovelock, in relatie tot die algen in zee. Hij bedacht de Gaia-hypothese, dat de aarde het leven voor zichzelf gunstig houdt. Dus dat er op je chemische motoren op land en in zee niet alleen een gaspedaal zit (positieve feedback), maar ook een rem (negatieve)

En dat Gaia op tijd op een rem trapt, zodat ze niet uit de bocht vliegt.

De Claw-hypothese schematisch uitgelegd; hoe algen het wolkengordijn open en dicht trekken

Om het geidealiseerde zelfbeeld van seculier-liberale academici te strelen als ‘objectief en waardenvrij’ hebben ze de poëtische naam ‘Gaia’ veranderd in ‘Earth System Science’. Academici pretenderen graag dat kil en fantasieloos naturalisme het zelfde is als objectief. Die wereldvisie is de subjectieve norm ter academie.

Hoe het ook zij: Lovelock kwam met collegae in 1987 met de zogenaamde CLAW-hypothese. Een klimaat-albedo-effect dankzij die algen in zee.

Wat is dat? Al die algen in zee bevatten zwavel, als tegenwicht voor het zoute zeewater. Anders zou het zout alle vocht uit die algen trekken. Sterven die algen, dan komt dat zwavel vrij in de vorm van DMS-deeltjes. (di-methylsulfide) Nu kun je op de foto’s ook al die wolken zien. Die ontstaan niet vanzelf; waterdamp heeft kleine deeltjes nodig waar ze omheen tot druppel condenseren.

Condensatiekernen.

Hoppa, de wolken in die (mede) dankzij algen in zee ontstaan

Algen kunnen wolkengordijn open en dicht trekken
De lezer met 2 of meer hersencellen voelt ‘m al aankomen. Die zwaveldeeltjes uit algen kunnen als wolkenvormer werken. Sterker nog, zonder die zwaveldeeltjes en zeezout in de lucht boven oceanen, zouden er helemaal geen regenwolken vormen. Oftewel, zonder het (stervende en groeiende) leven in zee geen wolken en geen regen.

Dat geldt ook boven land trouwens; zonder bossen en bomen die hun 30 duizend verschillende chemicalien en deeltjes loslaten zou je verder dan 300 kilometer landinwaarts ook geen regenwolken krijgen.

En dus ook; hoe meer algen die zwavel de lucht in spuwen bij afsterven, hoe meer wolken ontstaan. De CLAW-hypothese is geboren, het leven (algen) als klimaat-regulator waarbij algen de gordijnen van het wolkendek open en dicht kunnen trekken. Veel lage wolken koelen lokaal het klimaat sterk af, volgens sommige onderzoeken wel een paar Watt per vierkante meter, lokaal zelfs wel meer dan 10.

Wat? Bedenk dat de CO2-tak van het klimaatonderzoek berekent, dat CO2-verdubbeling een opwarming geeft van 4 Watt per vierkante meter.  Dus die dekselse algen, die kunnen ’n potje koelen.

Noell Eichhorn 1963; bij heldere lucht 3,8 graden opwarming, bij bewolking 2 en onzekerheidsfactor 2 tot 3: na 50 jaar klimaatmodellen zijn die voorspellingen geen haar beter geworden

Je zou dus verwachten, dat die klimaatmodelbakkers van VN-Klimaatpanel IPCC dus met die algen rekening houden bij hun klimaatastrologische voorspellingen. Want zoals klimaatmodelbakkers in 1963 al vaststelden bij de eerste CO2-conferentie (in New York), bij heldere lucht zou je 3,8 graden opwarming kunnen krijgen bij CO2 verdubbeling. Bij bewolking juist maar twee graden.

En een onzekerheidsmarge van een factor twee tot drie; het kan minder dan 1 graad zijn maar ook 10. “t kan vriezen, ’t kan dooien zeg maar. Na 50 jaar klimaatonderzoek zijn die voorspellingen nog het zelfde, even gammel. En nog steeds rekenen ze dus niet de invloed van ‘Het Leven’ mee. Op de levende planeet, die klimaatonderzoekers dus degraderen tot dode machine.

Terwijl de CO2-tak weer in een ander academiehokje werkt dan de bio-tak.

Het leven in zee kunnen de modellenbakkers niet meerekenen

Het leven in zee niet meegerekend
Sinds het onderzoek van Lovelock in 1987 werden in 20 jaar tijd wel 1500 academische studies over zijn mechanisme gepubliceerd. Zo had Lovelock zijn werk alvast de belangrijkste functie vervuld; academici van de straat houden.

Zoals deze overzichtstudie in Environmental Chemistry (2007) van Greg Ayers over de CLAW-hypothese vaststelde negeerde klimaatpanel IPCC de invloed van Gaia en haar algen in zee.

A consequence of this somewhat equivocal position is that the CLAW hypothesis (while mentioned briefly in its Chapter 7) does not figure heavily in this year’s Working Group 1 Report from the Intergovernmental Panel on Climate Change,entitled ‘Climate Change 2007, The Physical Science Basis’.

In this there is perhaps some sense of the line attributed to a quizzical cartoon strip character some time ago that ‘the more we learn, the more we know, but the more we know, the more we realise how much we don’t know’.

However, unless we fully understand the biological–physical–chemical–dynamic–microphysical connections inherent in the CLAW hypothesis, we will be unable properly to assess climate-change risk to coupled marine systems, or consider appropriate mitigation or adaptation strategies.

Hoppa, weer de wolken in

Nu zag ik bij de NWO (Nederlandse Organisatie voor Waardeloos Onderzoek) dat iemand recent weer onderzoeksubsidie kreeg om naar CLAW-mechanismen onderzoek te doen. Het lijkt mij veilig te concluderen dat het klimaatonderzoek haar belangrijkste doel nog steeds waarmaakt. Academici van de straat houden.

En ook meer dan 10 jaar later kunnen we van dat nieuwe onderzoek ongetwijfeld ook vaststellen:

the more we learn, the more we know, but the more we know, the more we realise how much we don’t know’

Tijd om er eens mee op te houden? Nee, want dan zijn academici werkeloos

Of in boeren-Nederlands: van wetenschap word je geen steek wijzer.  De conclusie zal altijd blijven ‘er is meer onderzoek(subsidie) nodig’. Je kunt ’t beste gewoon maar wat aanklooien en dan zien we vanzelf wel. Want al dat onderzoek met klimaatmodellen is gefundeerd op de pretentie, dat je zo meer greep op de toekomst zou krijgen.

En die pretentie dat je met ‘de’ wetenschap greep op de toekomst krijgt is alles behalve waarden-vrij, dat is een ideologie van techno-fascisme: alsof je met wat technocraten aan de macht de hele wereld zou ‘verbeteren’. Hoezeer je dat ideologische ook verhult met technische turbotaal.

Ortega Y Gasset merkte in 1930 al op, dat steeds meer academici ‘barbaren’ zijn, in hun specialistische kokertjes. Filosofische armoe is de regel ter academie, ze kunnen en WILLEN de eigen grondslagen ook niet kritisch bezien. Dat kost ze hun baantje maar. Maar omdat ze van 1 mini-deeltje van de wereld veel weten, claimen ze vervolgens spreekrecht over de hele wereld.

Terwijl de opinies van academici – op alle terreinen buiten hun specialisme – het niveau van de natte krant meestal niet ontstijgen.

De wereld is mooi

Maar ja, wat zou je met al die academici moeten? Ze een basis-inkomen van 1500 euro geven, dat ze op de bank hangend wat Netflix kunnen kijken? Geef die klimaatonderzoekers allemaal hun eigen pornokanaal. Of stel ze te werk in de mijnen, laat ze papier prikken, of zo’n andere Melkertbaan vervullen. Straatcoach.

Zijn er geen incontinente bejaarden waar dankzij ‘managers’ de verzorging is weg-bezuinigd, ‘wetenschappelijk geoptimaliseerd’ (na ons de zondvloed) waar kostenloze vervanging gewenst is. Iemand moet die aangekoekte gele vla dan van bejaarde gleuven vegen. Dat zou ook een mooie klus zijn voor al die overbodige klimaatonderzoekers.

Wie betere suggesties heeft, kom er maar in….

One Reply to “Wetenschap maakt je niks wijzer, aldus wetenschappers…”

Laat een reactie achter aan Bob Fleumer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *