Meelij met jezelf? Meer dan terecht! (1)

Jobstijdingen…

Op de Zondag van uw Rechtse Hippie geen profane boodschappen vanuit De Abdij, zijn Studiecentrum voor de Menselijke Natuur, maar enkel een meditatie uit de antieke Statenbijbel. Vandaag en opvolgende weken; het boek Job, waarin God’s antwoord op Job zijn door God aangedane lijden enkel is: Job, hou je kop!

Een stukje voor-christelijk Existentialisme van de bovenste plank, waarin zinsneden staan die als staande uitdrukking in de Nederlandse taal belandden.

‘Oud en Der Dagen Zat’  of ‘De Einden der Aarde’, er zijn vast nog vele andere uitdrukkingen, maar deze vis je er dan zo uit. Het boek Job is lyrisch en poëtisch, alles zit er in, ook in inhoudelijke zin. Om kort te gaan:

  • God flikt Job nuchter gezien een rotstreek, door met Satan een weddenschapje aan te gaan. Als God die Satan (letterlijk ‘tegenstrever’) de vrije hand geeft over Job, blijft hij dan net zo vroom?

Job is nu werkelijk de model-gelovige, ‘die man was oprecht en vroom en God vreezende en wijkende van het kwaad’. Die ethische welstand combineert Job met materiele welvaart zoals dat bij een landbouwend volk aanspreekt, duizenden schapen, kamelen. En natuurlijk een rijk nageslacht van zonen en dochters.

Mijn ge-erfde Statenbijbel

Wanneer het je voor de wind gaat, is het dan moeilijk om vroom te zijn, is de terechte vraag waarmee satan God in een weddenschap uitdaagt. Dus Einstein had ongelijk, want ‘god dobbelt wel!’. Hij neemt de weddenschap aan. We nemen hier vers 6-12. Vers 6 verhaalt:

Daar was nu een dag als de kinderen Gods kwamen om zich voor den Heere te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam. Toen zeide de Heere tot den satan: Van waar komt gij? En de satan antwoordde den Heere en zeide: Van om te trekken op de aarde, en van die te doorwandelen.

En de Heere zeide tot den satan: Hebt gij ook acht geslagen op mijnen knecht Job? Want niemand is op de aarde gelijk hij: een man oprecht en vroom, God vreezende en wijkende van het kwaad.

Toen antwoordde de satan den Heere en zeide: Is het om niet dat Job God vreest? Hebt Gij niet eene omtuining gemaakt voor hem en voor zijn huis en voor al dat hij heeft rondom? Het werk zijner handen hebt Gj gezegend, en zijn vee is in menigte uitgebroken in het land.

Maar toch, strek nu uwe hand uit en tast aan alles wat hij heeft, -zoo hij U niet in uw aangezicht zal zegenen!

En de Heere zeide tot den satan: Zie, al wat hij heeft zij in uwe hand: strek alleen aan hemzelven uwe hand niet uit. En de satan ging uit van het aangezicht des Heeren.

Een Bijbel met gravures van Gustave Dore

En al snel volgen dan de Jobstijdingen…. rampspoed en ellende.

Zal Job dan God vervloeken, zoals uw Rechtse Hippie en velen door taalvervuiling nog veel te vaak doen? G%%verD**e, of zeggen ‘De Heer geeft, de heer neemt, de heer zij geprezen’…

Ik hoef maar over een stuk meubilair te struikelen en de vervloekingen volgen al, waarin je dus eigenlijk zegt ‘verdoem mij, stuur me naar de hel’. En terecht natuurlijk, want wat kun je een ontzettende sukkel zijn. Een ezel stoot zich geen 10 keer tegen die zelfde steen, zoals de stander van de basgitaar in de hoek van de keuken.

De Tegenstrever

Bij een griep worden we hier al levensmoe, dat je zo ziek bent dat je zelfs even geen bier meer lust en zelfs een kopje thee gaat drinken. Of dat je die motorrijtuigenbelasting moet betalen of snelheidsboete, terwijl je dat bedrag liever aan bacchanalen uit gaf.

Welk een armzalig lot is ons mensen ook getroffen, te moeten leven en lijden op deze planeet. Heeft God niet gewoon makkelijk lullen vanuit zijn hemel?  Zoals Job straks constateert, baat het hem in het geheel niet om vroom te zijn, wanneer God de satan toestaat hem werkelijk ALLES af te nemen, tot zijn gezondheid aan toe. En wie het laatste lacht, had eerder geen plezier in zijn leven.

Wat een onbetrouwbare klootzak, zo’n God. En daarover – die constatering- gaat de volgende aflevering uit Job. Een gezegende zondag U allen!

Abdij met ‘ommuurde tuin’ = het Paradijs

Bij het mediteren in De Abdij viel vervolgens plots in:

Pas met Jezus aan het kruis voor je krijgt God een minder onbehouwen gezicht, als lul die offers vraagt om gunstig gestemd te worden. Dan ondergaat Hij zelf het geestelijke en fysieke lijden dat mensen ervaren, wat het christendom meteen ook van andere godsbeelden onderscheidt. Welke God doet zoiets nu?

 

2 Replies to “Meelij met jezelf? Meer dan terecht! (1)”

Laat een reactie achter aan RypkeZeilmakerAdm Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *