Spreektekst bij zaak 20101063/1/A3 in Den Haag om 11:30. Geachte Staatsraden, en – ‘in geest aanwezig’- de voorzitter van de Raad van State, zijne Majesteit Koning Willem Alexander van Oranje-Nassau, tot wie ik mij – de Max Havelaar van Multatuli indachtig- in het slot richt met klemmend verzoek. Omdat- in het verlengde van de door mij aanhangig gemaakte zaak over de Waddenoligarchie- op 1 september officieel de democratie wordt opgeheven. Dit ter facilitering van de uitzuiging van de middenklasse in UW naam door een Kartel.

U heeft het niet nodig geacht de bestuurders ter zitting te roepen- die ik met mijn Wob-verzoek ter verantwoording riep om hun keuzes te verantwoorden. Daarom beperk ik mij hier tot een persoonlijke verklaring waarin ik publiekelijk het vertrouwen opzeg in de papieren Nederlandse rechtstaat. Als uiting van publiek protest tegen deze leugenachtige en corrupte overheid, belangenvehikel van een kartel, een oproep tot burgerlijke ongehoorzaamheid.

De tekst staat bij uitspreken ook online op Interessante Tijden vanaf 11:30, de tijd van de hoorzitting.

De vandaag behandelde Wob-zaak draait niet om mijn particuliere carrière of belangen. Maar over het gebruik van overheidsinvloed voor private belangenbehartiging op publieke kosten. Zo luidt de officiële definitie van ‘oligarchie’ als bestuursmodel. In deze zaak is dat door mij als Waddenoligarchie aangeduid.

Wegens (tijdelijk) gebrek aan geld- ik leef van donateurs en fans- kon ik vandaag de aanwezigheid van mijn jurist niet betalen. De luxe van mensen die private belangen via de overheid behartigen kennen we hier niet: dat je eindeloos kan procederen op publieke kosten.

Ik doe dit met tegenzin, als bij een dubbele kroonbehandeling bij de tandarts. En hoef ook niet ‘te scoren’ in media, in de hoop op erkenning door mensen die je eerder niet zagen staan. Ooit vroeger in het begin van de carrière, toen ik nog voor die voormalige kwaliteitskrant NRC Handelsblad publiceerde was het belangrijk op de voorpagina te komen. Mijn eerste claim to fame belandde al die zelfde dag als gevouwen krantenhoedje op het hoofd van feestende studenten, in het cafe in Amsterdam Zuid.

Dat relativerende signaal van boven namen we ter harte.

Het draait hier om (hart voor) het publiek belang. En of ‘publiek belang’ nog bestaat in de door een Kartel en lobbyisten gedicteerde Economie Nederland BV, hoe je dat dan definieert. Van wie is Nederland, van de Ultimate Beneficiary Owners (UBO) van een bedrijfs- en bankierskartel? Van het koningshuis, of het Nederlandse volk?

Mijn Wob staat niet op zich, maar legt een symptoom bloot van een tendens die we ‘privatisering van publiek bestuur en publieke ruimte’ noemen. Wat collega Syp Wynia ‘lobbycratie’ noemt, de term ‘netwerkcorruptie’ doet ook de ronde.

Deze corrupte kartelpolitiek faciliteert ‘privaat gewin op publieke kosten’ en haar vrome eufemisme ‘duurzaamheid’. Met een sterke tendens richting technocratie. Daarbij versmallen zelfverklaarde deskundigen in dienst van het Kartel de beslissingsbevoegheid over grote ingrepen in de publieke ruimte tot technische discussie. Met burgers en de publieke ruimte op het menu.

Institutionalisering corruptie
Het specifieke hier behandelde geval, gaat over twee verantwoordelijke bestuurders in publieke dienst, die hun verantwoording ontlopen via het doelbewust vertragen en frustreren van een Wob-verzoek. Hiermee zijn tenminste 170 miljoen euro Waddenfonds-gelden gemoeid, naast provinciale publieke miljoenen.

Dat verzoek was door mij als wetenschapsjournalist gericht aan Sieben Poel, de (oud) hoofdingenieur-directeur Noord van Rijkswaterstaat en Aante Nicolai, op 23 december 2016.

We hebben hier niets tegen Rijkswaterstaat als overheidsbedrijf, de bewaker van onze dijken en bouwer van het beste wegennet ter wereld. Deze Wob was aan de twee verantwoordelijke bestuurders gericht. En zoals uiterst helder omschreven in het verzoek (zie door mijn jurist toegezonden bijlagen)- vroegen we een bestuurlijke verantwoording over de wijze waarop Poel en Nicolai corruptie institutionaliseren, samen met Bas Eenhoorn (VVD) van het Regiecollege en gedeputeerde Henk Staghouwer (VVD) als verantwoordelijke voor het Waddenfonds.

Mijn doel is dat deze bestuurders zich niet achter een ‘systeem’ verschuilen, maar zich voor hun bestuurlijke keuzes verantwoorden richting het publiek dat hen betaalt.

Via bijvoorbeeld inzicht in email-correspondentie wil ik reconstrueren, hoe zij een advies van de Algemene Rekenkamer voor bestuurlijke vereenvoudiging (2013) op eigenzinnige wijze invulden, en juist de belangenverstrengeling versterkten waar ook de Noordelijke Rekenkamer (2018) voor waarschuwde.

Zij bouwden een belangendiscriminatie in, waardoor de ene particulier-behorend tot een kartel van onderzoeksclubs en fondsenwervende stichtingen, en de bestuurders zelf- meer publieke steun krijgen uit het Waddenfonds dan traditionele gebruikers en bewoners van de regio. Kartelclubs, fondsenwervende bedrijven die zich ‘milieubeschermer’ noemen zijn tot ‘beheerder’ verheven, waar lokale particulieren als ‘gebruiker’ achteraan mogen sluiten.

Het is zeer onwaarschijnlijk dat die correspondentie niet bestaat.

We zie hier ook, dat de overheid naar eigen smaak een Wob-verzoek kan invullen (‘wat wij relevant achten’) in plaats dat zij de gevraagde informatie- bv emailverkeer- zonder censuur inwilligt. Zonder enige machtsmiddelen aan de kant van de burger kunnen we de Wob hier als dode letter verklaren.

Dit geval van omgang door de overheid met Wob-verzoeken past in het patroon van de leugenachtige en arrogante overheid dat sinds de jaren ’90 ontstond. Zo getuigen de vele zwartgelakte ‘openbaarmakingen’ anno nu. Mijn zaak is zelfs klein bier, vergeleken met de recent met half jaar vertraging gepubliceerde ‘Klimaattafel’-verslagen met weggekraste namen.

Dat volksvertegenwoordigers niet mogen zien, welke bedrijfslobbyisten hier de grootstse staatsuitgave uit de geschiedenis (500-1000 miljard euro) onderling afkaarten. Zoals Kees Vendrik, hoofdeconoom van Triodos Bank, die voorzitter mag zijn van een Energietafel. Met de burger op het menu.

Terwijl bekend is dat dit beleid 0 klimaatwinst brengt (zie bv Kamerbrief I&M/BSK-201677286) . Daarmee komt het publiek belang te vervallen van mogelijk 1000 miljard euro lastenverzwaringen. En daarmee blijkt ook dat u als Raad van State op uw website liegt, omdat ‘schade voor mens en natuur’ niet door die Klimaatwet wordt voorkomen. U geeft dus vals getuigenis en bent ongeloofwaardig. We kunnen dus ook gerede twijfel hebben bij de wijze waarop u wat krom is Recht spreekt.

Raad van State niet langer geloofwaardig
Een Kartel en Oligarchie in Nederland verschuilt corruptie achter façades van ‘wetenschappelijke’ noodzaak van door de Oligarchie betaalde ‘deskundigen’, commissies, marketing en rapportstapels. En achter morele excuses als ecologische noodzaak. Zo lijkt het op papier, dat het Kartel zich keurig houdt aan de zelf opgestelde spelregels. Het lijkt technisch in orde en kan dus bestuursrechterlijke goedkeuring krijgen.

Echter, in Nederland ligt juist de angel bij de inhoudelijke, technische invulling achter die spelregels. Pas door inhoudelijke studie als wetenschapsjournalist, krijg je daar de vinger achter.

Ook voor mensen met alleen een rechtenstudie kan het lastig zijn de trucs te doorzien, waarmee men wetenschappelijkheid veinst. De rechterlijke macht dient zich hier bij te scholen, met bijvoorbeeld het werk van Aaron Wildawsky, dat ondergetekende ook gebruikt bij zijn Cursus Bullshitdetectie. Hoe je goede van slechte wetenschap scheidt.

Corruptie in Nederland verloopt via de ‘inhoud’ met technocratische kartels, van elkaar baantjes toespelende ongekozenen. In het samenstellen van adviezen en commissies, de inhoud van rapporten en feitenschetsen. Men gebruikt meestal de sociale autoriteit van wetenschappelijk advies, voor politieke lobby. Zo versmalt men publieke aangelegenheden en ingrepen in de publieke ruimte, tot de bevoegdheid van een gekocht clubje zelfverklaarde ‘experts’. Met gekozen bestuur dat bij voldongen beleidsdoelen, hooguit een komma kan verplaatsen.

Op die wijze zit ook het bouwwerk Natura 2000 in elkaar, met het PAS-debacle als laatste uitglijer.

Zo was dat ook bij de Natura 2000-zaak die ik bij de Raad van State in oktober 2014 als ecologisch adviseur voerde voor de garnalenvissers. De angel zat in de inhoud, en men wilde het daarom juist op de bestuurlijk juridische wijze oplossen. Wat ik het Bureaucratisch Academisch Complex (BAC) noem, een drie-eenheid van ambtenarij & academici, belangenclubs en bedrijven verzint een realiteit of ‘probleem’ met zichzelf als publiek betaalde oplossing. Met naar elkaar verwijzende rapporten bouwt men een eigen realiteit als voldongen feit.

Terwijl in het opvolgende proces enkel nog de bestuurlijke procedures tellen. Niet het ‘hoe’ en het ‘waarom’. Gaandeweg afgelopen 15 jaar ontdekten we: Nederland is corrupt, een land dat een Economie werd gedicteerd door een Kartel, met ongekozen ‘adviesraden’ als bestuurder. Zie de wijze waarop het SER Energiedictaat en het SER Klimaatdictaat over de burger wordt uitgerold. De meest kostbare operaties in de geschiedenis van het Nederlands Staatsbestel, zonder enige burgerinspraak.

Het is op zijn minst verontrustend, dat het met gegevens, statistieken en publieke kosten frauderende instituut Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) de adviseur van de Raad van State wordt bij deze klimaatpolitiek. Waarmee mijn voorgaande observatie nog eens letterlijk wordt onderstreept: hoe een Kartel met gekochte pseudowetenschap de noodzaak van zelfverrijking op publieke kosten verkoopt.

PBL is het instituut dat met biodiversiteit-grafieken fraudeerde (waarover CDA-Kamerlid Jaco Geurts nog Kamervagen stelde), en waarover ondergetekende het rapport Sjoemelnatuur’ (2015) produceerde, werk dat ook in de wetenschappelijke literatuur gepubliceerd wordt. U kunt dat gratis downloaden via de Stichting Milieu, Wetenschap en Beleid.

Het PBL liegt klimaatkosten omlaag door ‘subsidie’ – alleen al voor het SER Energieakkoord door de Algemene Rekenkamer op 73 miljard euro becijferd- niet als publieke onkosten te rekenen. Deze door het Kartel gekochte ‘pseudo-wetenschap’ is exemplarisch voor de wijze waarop uw Kartel de corruptie in Nederland tot wetenschappelijke noodzaak verkoopt.

En dan komen we bij uw vice-president als exemplarisch voorbeeld van geïnstitutionaliseerde corruptie. Thom de Graaf, uw vice-voorzitter, de voormalig (?) bedrijfslobbyist. Hoe kan het hoogste rechtsorgaan nog morele autoriteit claimen, met een kartelpoliticus aan het roer die als commissaris ettelijke bedrijfsbelangen behartigde? Of wanneer een Zuidas-advocaat (Stibbe, ‘Poederneus & Partners’) die windturbines hielp doordrukken voor een gunsteling van onze leugenachtige en corrupte overheid (Anne de Groot) vervolgens staatsraad kan worden voor omgevingsrecht?

Majesteit, uw onderdanen worden uitgezogen in Uw naam voor een kartel

Tot slot wend ik mij als onderdaan tot Zijne Majesteit Koning Willem Alexander, voorzitter van de Raad van State, in geest aanwezig. In de hoop tot een moreel gezond persoon te spreken, Noblesse Oblige. Geestelijke gezondheid is namelijk geen technisch-medische aangelegenheid, maar een morele.

Hoe wenst U, Majesteit dat uw land er over 10 jaar bij staat. Kunnen wij dan – of zelfs nu nog van een beschaving spreken? Of verbindt U de naam van uw familie aan een totalitair bedrijfskartel, met de burger op het menu?

Op welke principes is deze beschaving dan gegrondvest, buiten vergankelijke materiële welvaart, even kwetsbaar als pinautomaten die op zwart gaan bij de volgende financiële crisis?

In Bijbelse zin stel ik U, Majesteit, de vraag wiens dienaar U bent. Bent U Majesteit, nog christen, zoals uw voorvaderen waren. Of net als D66-of-erger, een goddeloze? Kan ik U aanspreken op een gedeelde morele grond? Tolereert u dat straks uit uw naam de middenstand en burgers – ruggengraat van het land- worden uitgezogen door een Klimaatkartel, op basis van halve waarheden en hele leugens?

Ik permitteer deze vrijmoedigheid niet op basis van mijn ego. Maar met beroep op een transcendente orde, zonder welk elke beschaving gedoemd is uit te sterven. Een Orde (met hoofdletter) die ook boven de Koning staat. Naar Psalm 1, luisteren we hier niet naar de raad van goddelozen- bijvoorbeeld van D66-bedrijfslobbyisten- maar hebben wij in ’s Heeren wetten een welgevallen.

De wet van het Hart en de Liefde in Christus naam. Want zonder God is er geen moraal: zie de Goelag-archipel, Culturele Revolutie en de nazi-kampen, de lijkenbergen van de 20ste eeuw, de door atheïstische utopieën vermoorden, door mensen die geloofden dat God niet meekeek. Het begint bij het valse zelfbeeld ‘ik bedoel het goed’ en eindigt bij ‘ik moet kwaad doen voor het grote goed’.

Uw onderdaan is een feilbaar stukje wormenvoer dat de traditie van zijn voorvaderen Rypke en Wybe eerbiedigt, Oprjochte Friezen, als gelovige christenen gestorven in wiens voetsporen ik wil staan. En als Fries, Leaver Dea as Slaef. Dat U de Elfstedentocht schaatste, bewijst dat U tenminste uit het goede hout bent gesneden. Maar wat voor belang behartigt U, en vanuit welk hart?

Tenslotte, voor de staatsraden
De papieren façade van democratische rechtstaat houdt 1 september dus op met de invoering van een Klimaatdictatuur. Mij als machteloze burger rest niets anders dan hier op dit podium nog deze verklaring af te leggen. U en het Kartel waarvoor u de belangen behartigt laat de machteloze burger zo geen andere optie dan een vorm van geweld. Zoals dat op subtieler wijze al blijkt bij de wijze waarop met mijn Wob-verzoek wordt omgesprongen, en dat van vele anderen.

Het kartel waarvoor U de bestuursrechterlijke rechtvaardigign levert, beantwoordt de machteloosheid van burgers reeds met ongekende agressie. Door mensen die voor hun omgeving opkomen als ‘windmolenterrorist’ te arresteren, alsof zij moorden hadden gepleegd. Of door een Friese moeder die voor haar kinderen opkomt met ongekende agressie te vervolgen.

Ik word als journalist al door de politie gebeld ‘over wat je over windmolens schrijft’, als vorm van intimidatie. Onze vissers worden van hun visgronden beroofd, onze boeren uitgeknepen zodat onzeker wordt wie over 20 jaar onze voedselvoorziening nog verzorgt, of wie dat nog wil doen. Ik laat U daarom graag achter met de beginvraag:

• Van wie is Nederland?

Voor wie spreekt u recht? Waarom heeft U bij bespreking van de Klimaatwet op uw website niet 1 zin gewijd aan de wijze waarop burgerrechten geborgd zijn? Bij voortgaande ontwikkelingen ondermijnt U de beschaving die Nederland ooit was, en rest ons niet anders dan een beroep op zelfverdediging.

Moreel hebt U al verloren.

U heb dus de verantwoordelijkheid om sociale onlusten te voorkomen, via een andere weg dan misbruik van Staatsgeweld voor de belangen van het Kartel. Ik zal als Fries mijn vrijheid met mijn leven verdedigen. En tolereer niet dat 75 jaar na de nazi’s, de klimazi’s met een corrupt kartel ons afnemen waar onze voorouders voor gewerkt en gevochten hebben.

Hoogachtend,