‘Wat voor gewin hebt U bij mijn dood’ (Psalm 30)

Hertenschedel Ternaard

Op de zondag geen profane boodschappen uit De Abdij, maar een lezing uit De Schrift met iedere week een Psalm. Vandaag is Psalm 30 aan de beurt, waarin de Psalmist God op de typisch Joodse wijze probeerde om te kopen. Vanuit het idee dat er na de dood niets meer is, vraagt de Psalmist wat God nu aan hem heeft als hij dood zou zijn. Wie zingt er dan nog op Aarde hoe geweldig God is….

Zadeldakje Wierum aan de Waddenzee…

Deze contemplatie over de dood begeleiden we met foto’s van een lege onbemenste galerie ‘Wad Mooi’ in Ternaard. Creatief en contemplatief ingestelde mensen, maakten daar hun eigen paradijsje, waar je zo naar binnen en buiten kon lopen. Bijna als een soort kerkje met relikwieen. Maar dan niet met het gebeente van de Heilige Sint Jacob, zoals in bedevaartsoord Santiago de Compostella.

Maar met schedels van herten, rammen en gestorven wezens op het Wad gevonden. Dood, als eerbetoon aan Het Leven in het eigen gerealiseerde paradijs van steen: dat huisje in Friesland, waarschijnlijk import.

We raakten er verzeild op Zadeldakjacht, bij onze Friese kloosterkweeste. Wanneer je door het noordelijke Friese land rijdt en je kijkt beter, ontkom je niet aan het idee dat je een cultuur in ontbinding ziet. Een cultuur die immers op een gemeenschap is gebaseerd met gemeenschappelijk geloof, en een sociaal-economisch perspectief.  Geen miljoenensubsidie voor ‘Mienskip’-marketing verandert dat.

Ingang galerie

Je ziet de tendens die door het gehele Europese platteland waart als culturele sluipmoordenaar, of je nu in Finland komt, Bulgarije, Italie, Frankrijk, Spanje of Duitsland. Uw Huisje in Frankrijk- paradijsverlangen in steen- is hun leegloop. Zo is een ‘huisje in Friesland’ van import ook een opmaat tot uitkleding.

Mensen drijven voor de allochtone Friezen de huizenprijzen op, zodat hun eigen jeugd zich geen huis kan veroorloven. En het sociale huursegment vullen ze bijvoorbeeld met asielzoekers die voorrang krijgen.

De kerkjes zijn in handen van subsidie-stichtingen, en overheden pogen via gesmijt met Waddenfonds en subsidies -zoals naar idioterie als ‘Holwerd aan Zee’- van een leegloopconstructie nog een levende regio te maken. Voor meer dan een half miljard euro werd hier een – overigens prachtige- snelweg (Centrale As) aangelegd van nergens (Garyp) naar helemaal nergens (Dokkum).

Ingang atelier

Zo kan de regio met 100 km per uur leeglopen, en aantrekkelijker maken voor ‘import’ die de huizen opkoopt. Plots is de noordelijke zeeklei bereikbaar voor mensen, die met de streek geen historische binding hebben. Behalve ‘genieten’ en ‘rust’…

Met een restaurant hier en galerie daar kun je geen sociaal-economische duurzaamheid vestigen. Zoals dat de afgelopen eeuwen was, zo lang de zadeldakjes er stonden, als bakens op terpeilanden in een zee van vruchtbare landbouwgrond.

Zonder de onderliggende oorzaken van het uitsterven van gemeenschappen in de volle diepte een breedte te willen doordenken, blijft het dweilen met de subsidiekraan open.. Die oorzaken hebben in mijn optiek ook sterk te maken met het uitsterven van het christendom, en de opkomst van het geestdodende modernisme.

Maar je moet kunnen geloven, dat een wederopstanding mogelijk is… Dat is ook wat de Bijbel leert.

Dode Rosse Grutto als ik me niet vergis…

Bij mijn weten zijn er verschillende stromingen in het Jodendom, die op verschillende manieren naar leven voor/na de dood kijken. Waren het niet de Sadduceeën, die geloofden net als de Materialisten/Naturalisten anno nu, wiens visie in de linkse media en het goddeloze staatsonderwijs domineert: Dood = Dood.

Dus dat je geest uitdooft zodra je lijf ermee ophoudt. Pas bij het christendom- nadat Jezus fysiek als geincarneerde God de Dood overwint, zie je die duidelijke nadruk op ‘leven na de dood’. Zieleheil. Bij de Joden was dat zo vanzelfsprekend niet. Als ware bankiers, geldwoekeraars en juristen liepen die met JHWH en zijn Wet te soebatten.

Atelier zoldertje

Paradijsverlangen
Van daaruit dus de titel van dit artikel over Psalm 30, waarin de Psalmist God letterlijk tot een akkoordje poogt te dwingen, hem als het ware omkopen. Ja zeg, als ik dood ben, wie zingt er dan hoe geweldig het Leven met U is?

Zo definieerden we Godsdienst als ‘geritualiseerde omgang met de Dood’. De associatie van God en ‘Dood’ als overgangsfase (‘transitie’) naar een andere wereld vinden we al zo lang mensen in schrift en schildering daar uiting aan geven. Van de grotten van jagers in de IJstijden tot nu.

Mensen zijn van nature religieuze wezens. Het verlangen dat er een Betere Wereld, Verlicht Paradijs zou aanbreken zonder religie is ook een religieus verlangen. Voor dat religieuze verlangen, want dat is het, Verlangen, moet je op de een of andere wijze een gezonde uitlaatklep vinden. Je kunt als de Maya’s tienduizenden vijanden offeren in je Zonnetempel. Voor je Zonnegod.

Golgotha van hertjes en rammen

Of je offert als Heidense gekken de maatschappij, de menselijkheid en het landschap van Nederland voor de paganistische Klimaatcultus, de CO2-Baal en zijn gewijde zwaaipalen (windturbines). De Klimaat-Maya’s.

Maar liefst pak je het verlangen naar God, het bezweren van De Dood, wat minder destructief op, hou je het bij de viering van Heiligheid van het Leven. Zoals je dat bij een Kerstdienst in een Kathedraal kunt beleven. Er wordt niets gesloopt, wel samen gezongen, herdacht, geëerd. Het is al mooi om gelijkgestemden te vinden om dat Verlangen een gemeenschappelijke plek te geven.

Nee, zo je dacht ‘gek’ te zijn, dan blijken anderen dat evenzo.

Trudy in de diepte

Overal om je heen zie je dat Paradijsverlangen in mensen ontaarden, wanneer er geen gezonde religieuze traditie meer is om dat Verlangen in te bedden. Daar komt ook dat ‘Energietransitie’-geloof vandaan, het scheppen van De Nieuwe Wereld. Dat is wat de Klimaatfanaten met ondermeer Rob de Swart (RIVM) letterlijk al in 2002 schreven over ‘The Great Transition, the promise and lure of times ahead’.

Het streven naar een Nieuwe Mens, met ‘Global Consciesness’, of zelfs ‘Planetary Consciesness’, Herman Wijffels-achtig geneuzel uit theosofische hoek.

Vaak komen zulke Transitie-figuren en Toekomst-geobsedeerden niet veel verder dan het zoveel mogelijk vernielen van het bestaande. De Communisten in de USSR zetten dat zelfde Paradijsverlangen om in een Nieuwe Wereld op aarde, ontaardend in de Goelag Archipel. Die doden- en slavenkampen van Lenin en Stalin overstegen de horror van het nazi-regime.

Toch is het internationaal socialisme in het Westen nooit gestorven, zoals de Klimaatcultus toont.

Atelier zolder

Het tragische levensgevoel
We praten hier dus over een serieuze zaak, die nu hier, terwijl je leest zeer van belang is, hoe geef je paradijsverlangen vorm en hoe kijk je aan tegen leven & dood. Zoals de katholieke Hispanist Robert Lemm al aangaf: zonder leven na de dood is alles zinloos. Hij parafraseert 1 van zijn literaire helden, Miguel Unamuno die spreekt over ‘Het Tragische Levensgevoel’, een boek dat we hier ook in huis hebben.

Een cultuur dat aan dat gevoel probeert te ontvluchten, dat dit overschreeuwt zoals de moderne, die kweekt ook oppervlakkige mensen, of mensen die in de overlevingsmodus voortleven. Zoals Unanomo de moderne barbaar beschreef;

Mensen zijn meer bezig met hun imago in andermans voorstelling dan met wie ze werkelijk zijn; ze hechten meer aan hun marktwaarde dan aan hun wezenlijke waarde.

Een contemplatief ingesteld mens voelt zich automatisch ontheemd  in de modernistische cultuur. Daarin zou voor alles een technische oplossing moeten bestaan, wat ook in de uitdrukking ‘aan jezelf werken’ tot uiting komt. Alsof je in een garage versleuteld wordt tot de turbo-injectie is geïnstalleerd en je weer keihard door het leven kunt racen.

Je wezenlijkste verlangen wordt tot een chemisch-fysieke aangelegenheid gereduceerd, dat je met wat stofjes, gedragsveranderingetjes zou moeten doven. Of met zelfverzonnen fake-religies als New Age, spirituele zelfdoktering.

Ternaard, de enige economische drager is een sterrenrestaurant en Wadlopen

Als je Verlangen al niet langs een modernistische meetlat van ‘vergelijkende godsdienstwetenschap’ wordt gelegd. Om zo je Ziel naar het Rijk der Fabelen te wijzen in plaats van De Hemel van Eenheid met God.

Oftewel: het Modernisme kweekt levende doden, ziellozen, zombies die geacht worden hun diepste Verlangen te pathologiseren (en via Big Pharma/uurtjefactuurtje in te lossen), of te neutraliseren met consumptie en de jacht op sociale status. Alsof God aan de top van de sociale pyramide te vinden is…In plaats van dat je dan mislukt op zo hoog mogelijk niveau.

Ramskop

Gij hebt mij Leven gegeven
Een contemplatief ingesteld mens die zijn sterfelijkheid doordenkt, voelt als vanzelf dat Verlangen naar voortbestaan. Je kunt het niet indenken dat je bewustzijn zal doven.  Uit die gedachte komt ook de dichtregel uit de reeds besproken Psalm 6 voort: Wie zal U loven in het graf?

Vanuit die duisternis heeft God mij ook ooit opgetild. En over die diepste en meest wezenlijke levenservaring gaat Psalm 30 dan:

Ik zal U verhogen, Here, want Gij hebt mij opgetrokken, en mijn vijanden geen vreugde over mij gegeven.

Here mijn God tot u riep ik om hulp, en Gij hebt mij genezen.

Here, Gij deed mij opkomen uit het dodenrijk, Gij hebt mij leven gegeven,

zodat ik niet in de groeve nederdaalde.

Psalmzingt de Here, gij zijn gunstgenoten, en looft zijn heilige naam;

want een ogenblik duurt zijn toorn, een leven lang zijn welbehagen;

des avonds vernacht het geween, tegen den morgen is er gejuich.

In mijn onbezorgdheid had ik gedacht: ik zal nimmer wankelen-

Here, door uw welbehagen hadt Gij mijn berg bevestigd- Gij verborgt uw aangezicht, ik stond verschrikt.

Tot U Here, riep ik, en tot den Heere smeekte ik om genade:

Wat voor gewin ligt er in mijn bloed, in mijn nederdalen in de groeve?

Kan het stof U loven, kan dat uw trouw vermelden?

Hoor, Heere, wees mij een helper.

Mijn rouwklacht hebt Gij veranderd in een reidans,

mijn ruwkleed hebt Gij losgemaakt, met vreugde mij omgord,

opdat mijn ziel U zou psalmzingen, en nimmer verstommen.

Here, mijn God, voor altoos zal ik U loven.

Kerstboom Wierum

Met God in je leven kun je eenvoudig niet verliezen. Als er na de dood niets is merk je er niets van, maar had je wel de vreugde van Godsbesef. En als je jezelf voor de gek houdt, dat doe je toch al met al die andere zaken waarmee je tegen jezelf liegt. Dus dan kun je beter jezelf voor de gek houden met een door duizenden jaren traditie beproefd concept.

Leeft je ziel wel voort en je kiest voor God dan zit je ook goed. Win Win.

Heb een goede zondag!

2 Replies to “‘Wat voor gewin hebt U bij mijn dood’ (Psalm 30)”

Laat een reactie achter aan annette Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *