‘De aarde overbevolkt, catastrofe!’, aldus wetenschappers (1927)

Edward East 1923

De populaire versie van de Genesis van de milieubeweging start bij een lieve biologe, Rachel Carson die ‘Stille Lente’ (1962) voorspelde door het gebruik van pesticiden. Een minder revisionistische natuurlijke historie van de milieubeweging gaat tot tenminste 1927 terug tot de World Population Conference in Geneve.

Daar galmden al de zorgen over ‘draagkracht van de aarde door menselijke overbevolking’, die via de Club van Rome (1968) en de huidige klimaatbeweging nu tot Timmermans zijn Green Deal leiden.  Club van Rome-rapport ‘Mankind at the Turningpoint’ (1974) – waarin mensen met kankercellen werden vergeleken- had in 1923 al een bijna gelijknamige voorloper.

Nu bedreigt juist ‘groen’ beleid onze voedselproducenten (vissers en boeren) met uitsterven. Alsof de profetie zichzelf vervult.

1974; ‘The Earth has a cancer and the Cancer is Man’

Rassenzelfmoord in Strijd om het Bestaan
Toen in 1927 organiseerden toonaangevende wetenschappers uit vakgebieden als landbouw, statistiek en de toen modieuze ‘eugenetica’ een World Population Conference. De zogenaamde ‘Malthusian League’ met beroemde schrijvers als HG Wells en de theosofe Annie Besant vierden net hun 50 jarige verjaardag. Ze wilden hun standpunten met die conferentie en nieuwe inzichten uit de genetica een nieuw elan geven.

Alexander Carr-Saunders zou een andere leidende figuur worden van de anti-populatiebeweging waaruit de huidige Klimaatbeweging is gegroeid. Zij waren erfgenamen van hun ‘wetenschappelijk’ idool Thomas Malthus (1798), waarover zo meer.

Het volstaat eerst te weten dat de geest van Malthus nog doorklinkt in de CO2-voetafdruk, die we hier al bespraken. Het geloof dat we nu meerdere aardes nodig zouden hebben, dus onze Lebensraum hebben opgebruikt van vaste ecologische grenzen, ‘de draagkracht’, en dat rampen dreigen. NOS Fakenews doet er nog jaarlijks aan mee, het zogenaamde Earth Overshoot Day.

Dat we vaste ecologische grenzen overschrijden, en de EUSSR catastrofes via grote miljardenoffers moet vermijden, het is ook de ideologie van Frans Timmermans zijn Green Deal.

Edward East, Mankind at the Crossroads (1923) Staats-Geleide menselijke evolutie, dat is wat Frans Timmermans nu ook wil

Die conferentie van 1927 gaf al uiting aan de zorgen bij diverse onderzoekers van topuniversiteiten, dat ‘teveel mensen’ een zogenaamde ‘draagkracht’ van de planeet zouden overstijgen. De Eerste Wereld Oorlog (1914-1918) zou van die grenzen al een uiting zijn geweest. En dan praten we dus over ‘gezaghebbende wetenschappers’ van Stanford en Harvard University, als Edward East, Edward Alsworth Ross en Karl Sax.

En dan in Ieper de gevallenen gedenken in de Eerste Wereld Oorlog

Die oorlog werd bij 1 meer nationalistische denkschool gezien als een Darwiniaanse strijd om het bestaan van landen, die hun territorium wilden uitbreiden voor grond en grondstoffen. Omdat ze anders hun economie en bevolking niet meer konden voeden.

De andere meer progressieve denkschool zag juist een verzwakking van het Westen door ‘rassenzelfmoord’ ontstaan, waarna minderwaardige andere volkeren met hun snellere voortplanting het wereldtoneel zouden domineren. Eugenetica zou een uitkomst bieden.

Ook in Nature werden de theorieen al besproken

Lebensraum/Living Space & Darwin’s ‘Standing Room Only’
De Lebensraum-theorie waaraan ook de misleidende onzin van de ‘Ecologische Voetafdruk’ verwant is, die circuleerde toen dus al. Dit op basis van het denken van Charles Darwin’s (1856)  ‘strijd om het bestaan’ en Thomas Robert Malthus (1798) zijn Principle of Population.

Dat principe houdt in dat bevolkingsgroei exponentieel verloopt, terwijl technologische groei en uitbreiding van landbouwproductie juist lineair zou groeien. Kortom: op een gegeven moment zijn er ‘teveel’ mensen voor te weinig voedsel: ineenstorting en rampen volgen. Als de koek op is gaan mensen knokken.

Van Charles Darwin komt ook de uitdrukking dat bij ongebreidelde voortplanting ‘Standing Room Only‘ zou overblijven. Die zinsnede werd de titel van twee milieu-alarmistische boeken.

De eerste was ‘Standing Room Only’ in 1927 van socioloog en eugeneticus Edward Alsworth Ross van Stanford University. Die geloofde dat het blanke ras ‘rassen-zelfmoord’ pleegde, door allerlei niet-blanke mensen in Amerika toe te laten.

Begrenzing vanwege ‘de draagkracht’, terwijl die juist door CO2 TOE neemt.

Die visie van Ross was gelijk aan de persoonlijke vriend van Teddy Roosevelt, Madison Grant, de ontwerper van Adolf Hitler zijn rassentheorie in ‘The Passing of the Great Race’ (1917). Zij geloofden dat de minderwaardige rassen en laag intelligenten zich te snel voortplanten

De andere denkschool met populatie-zorgen, die geloofde juist dat ook West Europeanen hun landbouwkundige productiecapaciteit te boven groeiden. En dat daardoor grote oorlogen ontstonden.

Dertig jaar later werd Darwin’s uitspraak opnieuw een boektitel. In 1955 verscheen het gelijknamige boek ‘Standing Room Only, the challenge to overpopulation’ van de botanicus en geneticus Karl Sax, (Harvard University) tevens activist van Planned Parenthood (staatsgepland kinderen krijgen, de Amerikaanse versie van Lebensborn).

Darwin’s Dangerous Idea; Strijd/Kamp om het Bestaan

Neo-Neo-Malthusianen
De eerste World Conference on Population (1927) werd georganiseerd door zogenaamde ‘neo-malthusianen’. Nadat de aandacht voor Malthus aan populariteit inboette, zetten zij hem weer op de ‘wetenschappelijke’ kaart, mede door de opkomst van (eu)genetica.

Die Neo-Malthusianen zouden het publieke domein opnieuw veroveren ten tijde van de Club van Rome (1968) – dus ruim 40 jaar later. Zoals via de beroemde misantroop/ecoloog Paul Ehrlich, die in gelijke trant redeneerde met zijn Population Bomb (1968), een titel die hij leende van Hugh Everett Moore’s gelijknamige werk uit 1954.

Dus dat waren dan eigenlijk neo-neo-malthusianen. Dan is Frans Timmermans dus een Triple-Neo-Matlthusiaan

Die visie was toen heel ‘progressief’, dat je geloofde via eugenetica en rassenselectie aan de poort door De Staat – dus via ‘De Wetenschap’- De Vooruitgang zou bevorderen. Zoals je ook als dierfokker en botanist genetisch materiaal selecteerde tot rasverbetering ( = eu-genetica)

De voorloper in 1954 van het in media gehypete Population Bomb (1968) van Paul Erhlich. Toen werden elite-zorgen mainstream gemaakt

Mankind at the Crossroads/Turningpoint
Het Club van Rome-rapport uit 1974: ‘Mankind at the turning Point’ , kende al een 50 jaar eerdere voorloper met nagenoeg gelijke titel en boodschap ‘Mankind at the Crossroads‘ (1923) van Edward East. Die wilde de menselijke evolutie al via eugenetica een handje helpen, zodat de draagkracht van de planeet niet zou worden overschreden.

De Australische statisticus George Knibbs schreef in 1928 al zijn ‘Shadow of the World’s Future’ waarin hij langs gelijke trant redeneert. Ook de hier al vermelde econoom John Maynard Keynes bemoeide zich met het populatiedebat, de zorg dat teveel mensen in Europa en Amerika de productiecapaciteit van economie en landbouw zouden overstijgen.

Zodat er rampen zouden dreigen. Je had twee denkscholen, die om de eer streden hoe je de menselijke drang zou beknotten naar ‘Living Space’, wat je ‘Lebensraum’ zou noemen in het Duits.

Lebensraum bij NOS Fake News

De Duitsers en meer nationalistisch georiënteerde denkschool zagen zich gerechtigd de landbouwgronden van anderen in te nemen, wanneer die volken – bijvoorbeeld de Polen- daar niet adequaat gebruik van maakten. Hun ‘drang nach Osten’ lijkt op ‘Go West’ van de Europese kolonisten in Amerika, en het Britse koloniale rijk in Azie.

Zo zou je dan via expansie van je Lebensraum de druk verminderen op je eigen grond en grondstoffen.

De andere denkschool is de internationalistische, waarin je met een technocratisch management je bevolking haar drang tot uitbreiding zou begrenzen.

Reframing van ‘Grenzen aan de Groei’ van de Club van Rome (1971) Planetary Boundaries (2009)

Club van Rome 1971; ‘Grenzen aan de Groei’…

Die internationalistische liberaal-progressieve visie zou uiteindelijk via de Verenigde Naties na 1945 overwinnen. Dat je dus niet probeert direct andere landen te veroveren ten koste van daar levende volken. Dus ‘Lebensraum fur mich’. Maar dat je een wereldautoriteit met wetenschappelijk management instelt, die de eigen bevolking onder de knoet houdt van ‘de draagkracht’.

Ook eugenetica zou volgens de conferentiegangers van 1927 een doorslag kunnen geven, dus het genetisch modificeren van mensen zoals je ook met de genen doktert van hybride mais en fruitvliegjes. En  via wetenschappelijk gecoordineerde selectie van fitte en niet fitte mensen zou je dan geboortes beperken.

Eigenlijk stelden proponenten van de liberaal-progressieve beweging met eugeneticus Julian Huxley (oprichter en eerste baas Unesco) een soort naar binnen gerichte oorlog voor, onder mondiaal wetenschappelijk management. Waar de andere Levensruimte-denkschool zich vooral op de buitenwereld richtte, het veroveren van andere volken die onwaardig zouden zijn.

Op e Romte, Bollingwier

 Klimazi’s regelrecht verwant met de Nazi’s
De nagalm van de internationalistische visie zie je nu in de Green Deal van Frans Timmermans. Namelijk dat je via een vorm van Europese bureaucratische planning op gezag van ”DE’ wetenschap, en restricties tegen je eigen bevolking die Malthusiaanse ramp voorkomt, die draagkrachtoverschrijding.

Blijkbaar heeft Timmermans bij het vak ‘geschiedenis’ niet erg opgelet. Dus corrigeren we dit gat in de natuurlijke historie even. Je zag dat er best steeds forse kritiek kwam op de ideeën van populatie-activisten en eugenetici. Toch bleef hun gedachtengoed dus hardnekkig voortleven tot de dag van nu, onder de banier van ‘Groen’.

Frans Timmermans de klimazi staat dus al in een stokoude denkfamilie die zich op ‘vooruitgang’ en ‘de wetenschap’ beroept, staatsgeplande ‘wetenschappelijke’ engineering, waartoe ook de nazi’s behoorden. Wie kans ziet om Frans Timmermans dood te slaan, die bewijst de mensheid een weldaad.

‘De Groene Leugen’, zo noemen (mossel) vissers de naturalistische drogreden

Voor zover we van voedselgebrek zullen omkomen, dan vooral dankzij averechts nationaal en Europees beleid tegen onze voedselproducenten,  onze boeren en vissers. Die dreigen uit te sterven dankzij wat vissers ‘De Groene Leugen’ noemen.

Een boer met opvolging van jonge generatie is steeds zeldzamer

Minder dan 1 procent weet nog hoe je voedsel moet verbouwen en oogsten, en daarvan heeft minder dan de helft opvolging in het bedrijf. Alsof de Groene Profetie is gemaakt om zichzelf te vervullen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *