‘De steen die de bouwlieden versmaad hebben..’ (Psalm 118)

Geranium tussen de stenen, onkruid vergaat niet

Op de zondag geen profane boodschappen uit De Abdij, uw Studiecentrum voor Natuurlijke Historie maar we lezen uit De Schrift: Vandaag Psalm 118, waarvan zelfs blowers in de Coffeeshop een dichtregel kennen. Omdat Bob Marley er een liedje van maakte: The Stone that the Builder Refused, shall be the cornerstone’…

De antieke Statenbijbel, voortaan Iedere Zondag

Een welhaast Evangelische uitspraak, Nieuwtestamentisch, zoals je mogelijk ook Jezus zijn gelijkenis van het mosterdzaadje kent. Van de christelijke basisschool kregen we het liedje mee: ‘wil je wel geloven dat het groeien gaat, klein en ongelooflijk als een mosterdzaad. Dat je had geborgen in de zachte grond. En waaruit een grote boom ontsprong.’

Wanneer je Messias aan een kruis is geslagen, wie wil dan geloven dat uit zijn leefwijze en leer een heel nieuw geloof zou ontstaan dat de hele wereld zou veroveren. Via gebruik van het Romeinse Rijk dat eerder Israel op de knieen  had gedwongen.

Bespot bij executie, onze Christus, zijn bloed zou over de kinderen van Juda komen. Terwijl de vele ‘messiassen’ die zichzelf zo uitriepen in de meer religieus- militaire zin – als verlossers van overheersing door de Romeinen (en eerder de Babyloniers)- nu allen reeds millennia begraven en vergeten zijn.

Wie gedenkt Simon Bar Kochba nog?

Zoals we ook al beschreven, zelfs Lenin, de Joods-Bolsjewistische messias met zijn Revolutie van 1917, die wordt straks enkel nog herinnerd aan de naam die hij via Leningrad (nu weer Sint Petersburg) geeft aan een religieuze tekst: de Codex Leningradensis, de oudste intacte Hebreeuwse Bijbel (Oude Testament)

Ecokathedraal, de natuur overwint via de vierde dimensie die ‘Tijd’ heet

Toch, als je Psalm 118 leest, dan blijkt die toch ontstaan als een soort danklied na een militaire overwinning. ‘In de naam des Heeren heb ik ze neergehouwen’, die regel wordt 3 maal herhaald. Zoals je na de regel van een voorzanger een refrein herhaalt.

… Qua revanchisme en doodslag ontlopen het Oude Testament en bijvoorbeeld Germaanse heldensagas als in de Edda elkaar niet veel.

We bestuderen net Jan de Vries zijn vertaling van de Edda. En we lazen net het lied, waarin de held Sigurd de draak Fragnir doodt. Die draak is de gedaante, waarin 1 of andere Dwerg zich heeft gehuld om zijn kist met goud te bewaken.

Een held in het Oude Testament, bij de Joden, en een held bij de Germanen, dat is iemand die wraak neemt en veel vijanden doodslaat. Zoals we 2 preken terug al toonden in de passage dat Saul ze ‘bij duizenden’ sloeg, maar ‘David bij tienduizenden’. Dan kreeg je als Joodse Warlord de groupies aan het ‘reidansen’.

Natura Victor

Pas bij het Nieuwe Testament na Jezus Christus krijg je die voor het christendom unieke omkering, dankzij de gift van Vergeving. Dat je de spanning opheft na een vijandige daad, negatieve energie door er zelf niet in mee te gaan. Dus door jezelf te overwinnen via relativering, het beeld van ‘de andere wang’ die je toekeert.

Vaak klinkt dat evangelisch radicalisme als iets onmenselijks, alsof je naar zelfvernietiging streeft. ‘Moet je jezelf dus als lam naar de slachtbank laten leiden zonder verzet?’, zo hebben velen met het ‘andere wang’-idee geworsteld. Vergeving is immers pas mogelijk na berouw van de wederpartij, dat je dan niet haatdragend blijft.

Opnieuw moet je de Psalm 118 niet diagonaal scrollend lezen, in stilte. Ik merk hoezeer die wijze van lezen automatisch tot een vorm van schiftend en kritisch lezen uitnodigt. Dat je de vergelijkende godsdienstwetenschapper gaat uithangen. Alsof de zeven zegels in Openbaringen (Nieuwe Testament) even goed de zeven dwergen hadden kunnen zijn uit Sneeuwwitje.

Al snel kun je de hele Bijbel dan wel weggooien als Joods sprookjesboek, bij elkaar gefantaseerd aan de Babylonische borreltafel in ballingschap. (in 589vC) In Zevenmijlslaarzen luidt zo namelijk ongeveer de samenvatting van 2 eeuwen Bijbelkritiek.

Natura Victor

Wie de Bijbel met schiftende blik leest, cynisme en kritiek, krijgt de geest daaruit ook terug. Wat dat betreft lijkt de Bijbel op een vrouw: wat je er in stopt krijg je dubbel terug. Psalm 118 zingt letterlijk dat ‘De Heer mij is als een Psalm’, dus als een lied.

Dus, draag je een Psalm voor zoals hij bedoeld was, als lied voor een gemeente van gelijkgestemden, dan krijg je ook de daar ingelegde bedoeling terug. Nummertje 118 is ter opwekking, en als je hem luidop voordraagt wekt 118 je ook op, een ‘Feestzang na Verlossing’. Met veel boude passages in het genre ‘kom maar op wie doet ons wat’….

Looft den Heere, want Hij is goed, ja zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

Laat Israel nu zeggen:

Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

Laat het huis van Aaron zeggen:

Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

Laat wie den Heere vrezen nu zeggen:

Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.

Ut de benauwdheid heb ik tot den Heere geroepen,

de Heere heeft mij geantwoord en mij in de ruimte gesteld.

De Heere is met mij, ik zal niet vrezen; 

wat zou een mens mij doen?

De Heere is met mij, onder mijn helpers, 

daarom zal ik op mijn haters neerzien.

Natura Victor

Het is beter bij den Heere te schuilen, dan op mensen te vertrouwen.

het is beter bij den Heere te schuilen, dan op edelen te vertrouwen.

Alle volken omringden mij, in de naam des Heeren heb ik ze neergehouwen.

zij omringden mij,ja zij omsingelden mij- in de naam des Heeren heb ik ze neergehouwen.

zij omringden mij als bijen, zij werden als doornenvuur uitgeblust,

in de naam des Heeren heb ik ze neergehouwen.

Gij hadt mij wel duchtig gestoten, tot vallens toe, maar de Heere heeft mij geholpen.

De Heere is mijn sterkte en mijn Psalm, Hij is mij tot mijn heil geweest.

Hoort! jubellied en zegezang in de tenten der rechtvaardigen:

De rechterhand des Heeren doet krachtige daden, de rechterhand des Heeren verhoogt,

de rechterhand des Heeren doet krachtige daden!

Ik zal niet sterven, maar leven en ik zal de daden des Heeren vertellen.

Voorjaarszonnebloem

De Heere heeft mij zwaar gekastijd, maar aan den dood heeft hij mij niet overgegeven.

Ontsluit mij de poorten der gerechtigheid. ik zal daardoor binnengaan, ik zal den Heere loven.

Dit is de poort des Heeren, de rechtvaardigen gaan daardoor binnen.

Ik loof U omdat Gij geantwoord hebt en mij tot heil geweest zijt.

De steen dien de bouwlieden versmaad hebben, is tot een hoeksteen geworden.

van den Heere is dit geschied, het is wonderlijk in onze ogen.

Dit is de dag die de Heere gemaakt heeft; laten wij juichen en ons daarover verheugen.

Och Heere, geeft toch heil, och Heere, geeft toch voorspoed!

Gezegend hij, die komt in den naam des Heeren; wij zegenen U uit het huis des Heeren (..dus vanuit de kerk/tempel RZ)

De Heere is God, Hij heeft het voor ons doen lichten.

Bindt de feestoffers met touwen vast bij de hoornen van het altaar.

Gij zijt mijn God, U zal ik loven, o mijn God U zal ik verhogen.

Looft den Heere want Hij is goed, ja zijn goedertierenheid is tot in den eeuwigheid.

Ankhor What in Nederland (Ecokathedraal) Al snel overwoekert de natuur onze bouwsels weer

Dus hoewel de Joden het van de Babyloniers en Romeinen in de openlijke strijd verloren: beide machtige rijken zijn op zijn best nog ruïnes.

Maar God’s uitverkoren volk is onuitroeibaar als herkenbare eenheid, sterker nog, ze hebben zelfs hun landje weer terug.

Holocaust Monument Berlijn

En 75 jaar nadat ze eens goed klop kregen, moeten we nog steeds hun leed als het enige leed herdenken dat er werkelijk toe deed. De duurste grond in het centrum van Berlijn is volledig bebouwd met een monument voor hun leed.

En de tientallen miljoenen andere slachtoffers, inclusief miljoenen Duitse ‘Vertriebenen’ moeten we op 2 zetten, de slachtoffers van hun complottensmederij, geldwoekerpraktijken en genocidale neigingen richting ‘Gojim’ wegpoetsen.

Orde binnen en chaos buiten (Ecokathedraal Mildam)

Daarom, dankzij de historische feiten kun je de Bijbel niet zien als ‘zomaar een boek als alle anderen’. Het Boek is een zelfvervullende profetie, zo lijkt het wel als je de historische feiten er bij pakt, waarmee je de kracht van Het Woord bewijst. Tekstuele Magie, zo je wilt.

Het volk dat door iedereen veracht werd, uitgekotst overal waar ze gingen wonen, dat blijft zichzelf als hoeksteen zien en op disproportionele wijze als 0,5% van de wereldbevolking het wereldgebeuren bepalen..

Kathedraal Ieper

Maar je kunt die omkering van de wegwerpsteen als bouwsteen ook ecologisch zien: hoewel mensen nu overal natuur economiseren voor het monetaire systeem van Meneer Rothschild, het is maar tijdelijk. De Natuur heeft de Tijd aan haar kant, de Vierde Dimensie in pacht.

Waar Natura nu als Godin in de verdrukking lijkt, daar trekt ze uiteindelijk aan het langste eind. Idealiter houden de Logos (Het Woord) en Natura elkaar in evenwicht. Het beste evenwicht tussen Het Woord en De Natuur vind ik vooralsnog vertegenwoordigd in het orthodoxe christendom. Het goede van het Jodendom met dat van het Heidendom verenigd, minus het revanchisme.

Heb daarom een goede zondag.

7 Replies to “‘De steen die de bouwlieden versmaad hebben..’ (Psalm 118)”

  1. Niets uit de aloude geschriften is historisch, het is allegorisch / metaforisch en gaat over ieder mens en zijn “strijd” in het leven, net zoals in de Bhagavad Gita. Waar Arjuna midden in het strijdperk staat en steeds te rade gaat bij Krishna.
    Pas als je de verborgen boodschappen kunt lezen heb je iets van deze verhalen begrepen. Alles in het leven is een innerlijk leerproces. Willekeurige verhalen zijn anders volkomen waardeloos.
    Overigens is de term jood iets dat een innerlijke conditie vertegenwoordigt, zoals in Romeinen 2 is te lezen, KJV.
    28 For he is not a Jew, which is one outwardly; neither is that circumcision, which is outward in the flesh:
    29 But he is a Jew, which is one inwardly; and circumcision is that of the heart, in the spirit, and not in the letter; whose praise is not of men, but of God.
    Evenzo zijn de termen als Israel en Egypte in de oude geschriften condities in de innerlijke wereld van de mens, ofwel hij is in het land van slavernij ofwel hij heeft zichzelf daarvan verlost door naar het hogere in hemzelf te gaan, dat wat nooit sterft.

  2. Hoi Rypke.
    Leuk dat je hierover schrijft. Toevallig las ik daar ook wat over, van de week. Even een opmerking:
    De mensen in het Oude testament worden Israëlieten of hebreeuwen genoemd. Er zijn daar leuke youtubejes over: https://www.youtube.com/watch?v=sibcL-CG9_4
    https://www.youtube.com/watch?v=MCphuicYt0M
    Natuurlijk bezie ik dat met kritische ogen, alleen zoals in die filmpjes, zo had ik het niet gelezen. En toch is het belangrijk om de wereld van nu een beetje te begrijpen.
    En inderdaad, waar Ko op wijst, is e.e.a. ook als allegorie te lezen.

    Maar er staat ook geschreven door Paulus:
    9:31 terwijl Israel, dat de rechtvaardiging door de wet najoeg, de wet niet bereikt heeft.
    9:32 Waarom? Omdat het niet uit geloof maar uit zijn goede werken wilde gerechtvaardigd worden. Zo stieten zij zich aan den steen des aanstoots;
    9:33 gelijk geschreven staat: Zie, Ik leg in Sion een steen waaraan men zich stoot en een rotsblok waarover men struikelt. En wie in hem gelooft zal niet beschaamd uitkomen.
    De steen is Jezus, als ik het goed begrijp. Jezus is de zoon van God, zegt hij. Hij kwam vertellen dat al wie Gods wil doet, gelijk is aan Jezus, dus ook de zoon van God is. Dan treedt er een ander mechanisme in werking. Dan wordt de natuurwet ongedaan gemaakt voor de geestelijke mens: de goede mens dus. Dan wordt de wet van ‘het einde’ ongedaan gemaakt. En zal de geest dus eeuwig leven.
    Maar ja. God bepaalt wie Hij roept:
    9:11 Immers, toen de kinderen nog niet geboren waren en noch goed noch kwaad hadden gedaan, toen werd–opdat de verkiezende voorbeschikking Gods kracht zou hebben, niet naar verdienste, maar naar den wil van Hem die roept
    12 tot haar gezegd: De oudste zal den jongste dienen–
    13 overeenkomstig het Schriftwoord: Jakob heb Ik liefgehad, Ezau gehaat.

    God dus, zegt de Bijbel, wikt en beschikt. Hij bepaalt of je Hem wilt en kunt geloven. Afwachten dus maar.
    Maar, dat betekent (dus) ook dat mensen die anders beweren, eigenlijk een beetje anders praten dan wat er in de Bijbel als wijsheid wordt gezegd. Maar goedbeschouwd kun je wérkelijk gelovigen dus zien als uitverkorenen zijn door God. Ik vind dat toch zo een ongelofelijk mooie boodschap. Immers, als Jezus zegt dat je gelijk aan Hem zult zijn, en Jezus eigenlijk God zelf was (is), wat is daar dan uit te concluderen? Dat God door ons naar zijn schepping wil kijken, beleven, lachen, huilen, hopen. . .
    En die Israelieten? Tja. Wie zijn dat heden ten dage eigenlijk? Misschien wij wel. Er wordt zoveel beweerd enzo. Maar, als Paulus zegt dat zelfs de Israelieten moesten zondigen en eigenwijze domoren zijn, gewoon om andere mensen de kans te geven ook God te zien. Daarom moeten we hen danken voor hun stomme koppigheid, zegt Paulus.
    30 Want gelijk ook gij weleer niet geloofd hebt in God, maar nu barmhartigheid verkregen hebt door hun ongeloof,
    31 alzo zijn nu ook dezen (Israel) ongelovig, opdat ook zij door uwe barmhartigheid barmhartigheid zouden verkrijgen:
    32 want God heeft hen allen besloten onder het ongeloof, opdat Hij zich over allen ontferme.
    33 O welk een diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods! Hoe geheel onbegrijpelijk zijn zijne oordelen, en ondoorgrondelijk zijne wegen!

  3. Hoi Rypke.
    Leuk dat je hierover schrijft. Toevallig las ik daar ook wat over, van de week. Even een opmerking:
    De mensen in het Oude testament worden Israëlieten of hebreeuwen genoemd. Er zijn daar leuke youtubejes over: htt*ps://www.you*tube.com/wa*tch?v=sibcL-CG9_4
    htt*ps://www.you*tube.com/wa*tch?v=MCphuicYt0M
    (*-tjes weghalen aub)
    Natuurlijk bezie ik dat met kritische ogen, alleen zoals in die filmpjes, zo had ik het niet gelezen. En toch is het belangrijk om de wereld van nu een beetje te begrijpen.
    En inderdaad, waar Ko op wijst, is e.e.a. ook als allegorie te lezen.

    Maar er staat ook geschreven door Paulus:
    9:31 terwijl Israel, dat de rechtvaardiging door de wet najoeg, de wet niet bereikt heeft.
    9:32 Waarom? Omdat het niet uit geloof maar uit zijn goede werken wilde gerechtvaardigd worden. Zo stieten zij zich aan den steen des aanstoots;
    9:33 gelijk geschreven staat: Zie, Ik leg in Sion een steen waaraan men zich stoot en een rotsblok waarover men struikelt. En wie in hem gelooft zal niet beschaamd uitkomen.
    De steen is Jezus, als ik het goed begrijp. Jezus is de zoon van God, zegt hij. Hij kwam vertellen dat al wie Gods wil doet, gelijk is aan Jezus, dus ook de zoon van God is. Dan treedt er een ander mechanisme in werking. Dan wordt de natuurwet ongedaan gemaakt voor de geestelijke mens: de goede mens dus. Dan wordt de wet van ‘het einde’ ongedaan gemaakt. En zal de geest dus eeuwig leven.
    Maar ja. God bepaalt wie Hij roept:
    9:11 Immers, toen de kinderen nog niet geboren waren en noch goed noch kwaad hadden gedaan, toen werd–opdat de verkiezende voorbeschikking Gods kracht zou hebben, niet naar verdienste, maar naar den wil van Hem die roept
    12 tot haar gezegd: De oudste zal den jongste dienen–
    13 overeenkomstig het Schriftwoord: Jakob heb Ik liefgehad, Ezau gehaat.

    God dus, zegt de Bijbel, wikt en beschikt. Hij bepaalt of je Hem wilt en kunt geloven. Afwachten dus maar.
    Maar, dat betekent (dus) ook dat mensen die anders beweren, eigenlijk een beetje anders praten dan wat er in de Bijbel als wijsheid wordt gezegd. Maar goedbeschouwd kun je wérkelijk gelovigen dus zien als uitverkorenen zijn door God. Ik vind dat toch zo een ongelofelijk mooie boodschap. Immers, als Jezus zegt dat je gelijk aan Hem zult zijn, en Jezus eigenlijk God zelf was (is), wat is daar dan uit te concluderen? Dat God door ons naar zijn schepping wil kijken, beleven, lachen, huilen, hopen. . .
    En die Israelieten? Tja. Wie zijn dat heden ten dage eigenlijk? Misschien wij wel. Er wordt zoveel beweerd enzo. Maar, als Paulus zegt dat zelfs de Israelieten moesten zondigen en eigenwijze domoren zijn, gewoon om andere mensen de kans te geven ook God te zien. Daarom moeten we hen danken voor hun stomme koppigheid, zegt Paulus.
    30 Want gelijk ook gij weleer niet geloofd hebt in God, maar nu barmhartigheid verkregen hebt door hun ongeloof,
    31 alzo zijn nu ook dezen (Israel) ongelovig, opdat ook zij door uwe barmhartigheid barmhartigheid zouden verkrijgen:
    32 want God heeft hen allen besloten onder het ongeloof, opdat Hij zich over allen ontferme.
    33 O welk een diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods! Hoe geheel onbegrijpelijk zijn zijne oordelen, en ondoorgrondelijk zijne wegen!

Laat een reactie achter aan Jan Meekma Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *