‘Daarom haatte ik dit leven’…. (Prediker 2:17)

Sommige levens doen er meer toe dan anderen, met de groeten van George Soros

Op de zondag geen profane boodschap uit De Abdij, maar een lezing uit de Heilige Schrift. We openen het boek De Prediker, de wijsheidsliteratuur die de Bijbel aan Salomo toeschrijft. De Prediker verbrandt alle valse illusies, die je over ‘het leven’ kunt koesteren.

Door mensen als Bertrand Russell werd Prediker in ‘The conquest of happiness’ opgevat als gezeur van een depressieve oude man, die gewoon vermoeid was.

Maar juist als jongeling kun je getroffen worden door de eerlijkheid van dit Bijbelboek. Het leven kan hard en onrechtvaardig zijn voor iedereen. Niemand heeft recht op een uitzonderingspositie. Met die wetenschap kun je voor anderen ook een baken zijn: speel geen toneel, kom tot de kern van de zaak, wees eerlijk.

De Heilige Schrift, mijn ge-erfde Statenbijbel

IJdelheid der IJdelheden
Het waarom van het lijden van mensen op aarde, dat houdt ieder voelend en weldenkend mens bezig, de 1 misschien wat meer dan de ander. Het was een obsessie in de tijd van adolescentie. Je kunt het overschreeuwen. Je kunt vluchten in plezier. Je kunt het lijden projecteren op ‘de ander’, die je dan vervolgens wilt koeioneren en ‘verbeteren’.

Maar daarmee gaat het lijden niet weg, eerder vergroot het. Volgens De Prediker is het grote lijden bijvoorbeeld dat het lot van de rechtvaardige het zelfde kan lijken, als dat van iemand die je tot de goddelozen kunt rekenen.

Verdeel en heers, het unificeren van ‘het lijden’ tot 1 categorie. Wie God verlaat, aanbidt De Staat

Of je nu hard werkt of niet, de profiteur, subsidieverdamper van een milieuclub en ambtenaar kan er beter afkomen dan een zelfstandige die eerlijk is, hard werkt en die anderen helpt in plaats van leegzuigt voor de valse groene religie en de CO2-geest. Het observeren van morele willekeur als ‘natuurtoestand’ doet De Prediker direct met de deur in huis vallen in hoofdstuk 1, vers 2:

‘IJdelheid der IJdelheden, het is al ijdelheid. Wat voordeel heeft de mens van al zijnen arbeid, dien hij arbeidt onder den zon.

Wel lot treft ons allen…

Je kunt het lijden en onbestraft onrecht overal om je heen zien. De Volkskrant die weer mensen tegen elkaar ophitst, onder de vlag van ‘wat zijn wij goed en jullie slecht’. Een George Soros-achtig figuur, die zijn leven lang niets anders doet dan maatschappijen destabiliseren met al de miljarden van zijn Rothschild-vrienden.

Mensen uit naam van ‘mensenrechten’ en ‘racisme’ tegen elkaar opzetten, met creaties als ‘Black Lives Matter’. Dat als filantropie ingeklede satanisme, Beelzebub (‘de heer der vliegen’, zaaier van onrust). Waar is God’s oordeel, dat Hij Soros en zijn mede-samenzweerders/miljardairs straft, dat Hij ze verdelgt en uitroeit onder de zon?

Van het Godsbestuur begrijpen we niets….

Only the good die young (…)
Maar misschien wel veel ingrijpender is het leed dichtbij, dat de goede mensen kan overkomen, terwijl de kwaden voor eeuwig in gezondheid lijken te baden. Bijvoorbeeld een vrouw die haar leven op God vertrouwde, die bad dat ze haar verstand door dementie niet zou verliezen.

En dan gebeurt dat toch, en moet ze nog jaren lijden in een verzorgingshuis. Of gedenk al de mensen die dankzij Mark Rutte zijn belachelijke Corona-beleid in eenzaamheid moesten sterven, omdat familiebezoek twee maanden lang niet was toegestaan. Genadig zijn zij, die dan toch in eenheid van ziel en fysieke nabijheid afscheid mogen nemen.

In Godlinze op een kindergrafsteen, stond een stukje 18de eeuws ouderlijk leed beschreven. Over hoe God hen 4 kinderen gaf, ‘maar hij nam ze even snel weer af’. De conclusie was dat ze van ‘het godsbestuur’ weinig begrepen.

Bijbel in kerk van Losdorp

Gelijk de wijzen als de dwazen
De Prediker vertelt over een koning, die wetenschap en wijsheid najoeg. Hij bouwde een stad, deed goede werken. Maar hij constateert, dat iemand na hem dat allemaal weer kan stukmaken. Iets dat na Salomo inderdaad ook gebeurde, want zijn nakomelingen verlieten God, en de Tempel werd ook verwoest.

Dus schrijft De Prediker in hoofdstuk 2:15-18:

Dies zeide ik in mijn hart: Gelijk het den dwaze bejegent, zal het ook mijzelven bejegenen: waarom heb ik toen meer naar wijsheid gestaan? Toen sprak ik in mijn hart dat ook dit ijdelheid was;

want daar zal in eeuwigheid niet meer gedachtenis wezen van eenen wijze dan van eenen dwaas zijn, aangezien hetgeen dat nu is, in de toekomende dagen altemaal vergeten wordt, en hoe sterft de wijze met de zot!

Daarom haatte ik dit leven, want dit werk docht mij kwaad dat onder de zon geschiedt, want het is al ijdelheid en kwelling des geestes;

Ik haatte ook al mijnen arbeid dien ik bearbeid had onder de zon, dat ik dien zoude achterlaten aan eenen mensch die na mij wezen zal, want wie weet of hij wijs zal zijn of dwaas?

Een gelijk lot treft allen

Is dat niet de vraag voor menig vader die als ondernemer een succesvol bedrijf opbouwde, dat doorgeeft aan nakomelingen. Of aan iemand in wie hij vertrouwen had. En dat die weer kapot maken, waarvoor hij zijn leven zwoegde, of al zijn liefde en tijd in stak?

Zie hoe Jac. P. Thijsse De Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten oprichtte, als respectabele particuliere natuurbeschermers. En hoe zijn nalatenschap nu door barbaren als Marc van den Tweel verkwanseld wordt, op neo-liberale/communistische wijze gevulgariseerd. Zoals Viktor Orban al stelde, premier van Hongarije en christen: ‘een neo-liberaal is een communist met een diploma’.

De zelfde goddelozen die enkel denken in termen van economisering.

Een al even ronkende passage uit De Prediker, is dat hij ziet hoe mens en dier het zelfde lot treft. Hoe keihard en waar is het volgende uit hoofdstuk 3- 20-22, die verwijst naar het lot dat God aan Adam toebedeelt in Genesis 3:19, dat je ‘stof zijt en tot stof zult wederkeren’:

zij gaan alle naar eene plaats, zij zijn allen uit het stof en zij keeren allen weder tot het stof.
Wie merkt dat de adem van de kinderen der menschen opvaart naar boven, en de adem van de beesten nederwaarts vaart in de aarde?

Trudy!

Geen illusies
Prediker slaat zo een hoofdstuk lang alle illusies stuk. Je kunt dat als ‘negatief’ ervaren, maar je kunt het even goed als loutering zien. Als uitnodiging tot zelfrelativering. Is dat ook niet wat die kinderlijke onruststokers, de dwazen over ‘racisme’ zo ontberen: het vermogen om ‘het lijden’ in context te zien, en om zichzelf niet te aanbidden?

Het leven is hard voor iedereen. Je kunt je niet op een uitzonderingspositie beroepen. En je moet dus niet in de slachtofferrol kruipen. Er is een middenweg van keiharde eerlijkheid, die loutert.

Dat wat de Prediker meer dan 2500 jaar terug al opschreef, je kunt het nog steeds om je heen zien. Er is niet aan te ontsnappen. Het heeft dus ook geen zin om nu allerlei rechtvaardigingen aan te dragen, alsof al dat lijden ‘een functie’ zou hebben. De mens kan dat niet weten, zo stelt Prediker. Je zult het een plek moeten geven.

‘Ik ben belangrijker’, zo staat hier

Hoe eerlijk is De Bijbel hier dus… En misschien is dat wel de deugd die je hier leert: die keiharde eerlijkheid, dat je dat onderdeel van je persoon maakt in de korte tijd die je hier is gegeven. Opdat jij niet degene zal zijn die het netto lijden van mensen op aarde helpt vergroten met zoete leugens, maar dat je voor anderen een baken kunt zijn: ‘Bij mij hoeft U niet te doen alsof…’

De antieke Statenbijbel, voortaan Iedere Zondag

Heb een goede zondag. Verspil geen tijd aan dwaasheid, de Volkskrant en politieke onzin. Geniet, eet en drink in dankbaarheid voor wat je krijgt met je dierbaren, in de korte tijd die je op deze planeet is gegeven. Het is drama dat ‘je leven’ heet is zomaar voorbij.

3 Replies to “‘Daarom haatte ik dit leven’…. (Prediker 2:17)”

  1. Vele wijsheden gelezen. Allemaal waar in zekere zin. Maar het laatste restje troost dat ik proef is niet gerechtvaardigd. Nog nooit een spoor van God gezien. In het laatst geschreven boek van het OT komt zijn naam ook niet meer voor. Hij verhoorde nooit een gebed. Hij was er niet, hij is er niet, hij zal er niet zijn. Als je toch geloven wil, geloof dan in het mysterie van het blinde lot. Wat geen kwestie van geloven is, dat is de zotheid van de mens. Dat maakt de vreugde van het eens mogen sterven uit.

    1. Er is geen god in de vorm van een sinterklaas op een wolk, waar je bij moet bedelen en onderhandelen. Er is nooit iets anders geweest, en er zal nooit iets anders zijn dan de Geest van God. Being is consciousness.

  2. Goh. Ik schreef zelf een samenvatting van mijn dag ná de dag beleefd te hebben, en nu blijk jij Rypke deze dag vooraf te hebben beschreven.

Laat een reactie achter aan Cornelis Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *