Voor de Groene Rekenkamer maak ik een onderzoeksartikel over de ideologische sturing in het Hoger Onderwijs richting ‘groen’ communisme, van de ‘Sustainable Development Goals’, dat Carola Schouten nu uitvoert in opdracht van de bovenbazen (UBO’s) van het grootbedrijf, ngo’s en de topmanagementgroep. (bovenbazen ambtenarij). Wie tips uit de praktijk heeft, meldt het me!

Persoonlijke voorkeuren en politieke opinies als natuurverschijnsel
Met ideologische kleuring bedoelen we vooral dat beweringen en veronderstellingen als vaststaand feit worden opgelegd. Als waren persoonlijke en politieke keuzes het zelfde als natuurverschijnselen, onvermijdelijk als een vulkaanuitbarsting of stormvloed.

Met ideologische kleuring bedoelen we dus dat politieke danwel morele oordelen als feiten worden verkocht. Of wetenschappelijk frauduleuze concepten van belangenclubs als de ‘ecologische voetafdruk’, van het Global Footprint Network, dat die zonder enige repliek als ‘de standaard’ worden opgelegd.

We lieten al eerder zien dat het groene onderwijs op de lagere school hier van verontrustend niveau is. Leerlingen krijgen geen neutrale kennis gedoceerd, of een logische systematiek. Ze worden getoetst op politieke gewenstheid en trouw aan ‘het gezag’..

Het vermoeden bestaat dat dit op het HBO tegenwoordig eender is, maar daarvoor gebruiken we dus meer data.

Wat de ambtenarij van pas komt = ‘duurzaam’
Van een studente aan een HBO-opleiding kreeg ik alvast twee powerpointpresentaties toegestuurd, die een docent hield als college. Die wil de leerlingen van het Hbo overduidelijk het politieke programma van Schouten en de Verenigde Naties induwen. Men herkauwt verder de Brundtland-definitie van ‘duurzaam’, maar dat ‘toekomstige generaties’ ook willen leven is natuurlijk niet meer dan een open deur.

Het probleem met ‘duurzaam’ is dat het betekent ‘wat de ambtenaar maar uitkomt’.

Zo citeert de docent ook steeds Jan Willem Erisman, de uitvinder van het (niet bestaande) ammoniakgat, en ‘hoogleraar stikstofstudies’ betaald door het Wereld Natuur Fonds (WNF). Ook schijnt de website van de Rabobank met allerlei ‘voeljegoed’-taal tegenwoordig collegestof te moeten zijn.

We zien hier de gebruikelijke woordentoverij van Orwelliaanse snit, kenmerkend voor communisten/neo-liberalen. Als je het taalgebruik maar aanpast, dan verandert de realiteit mee, zo geloven zulke mensen.

Ze krijgt voor een opdracht over ‘duurzame’ landbouw geen boek mee, dat alle aspecten belicht. Maar ze krijgen wat links toegestuurd vanuit een belanghebbende onderzoeksgroep van Wageningen UR. Wageningen UR is een stichting van het Ministerie van LNV.

De SDG-doelen van de Verenigde Naties worden als een onweerlegbaar natuurverschijnsel gepresenteerd, als iets dat ‘we’ moeten doen. Terwijl ‘duurzaamheid’ gewoon ‘collectivisme’ is, wanneer je ziet wat voorgestelde ‘verduurzaming’ uitwerkt. Afschaffing van vrij ondernemerschap, en produceren voor beleidsdoelen in 4-jarenplannen.

Via lastenverzwaring voor MKB volgt welvaartsherverdeling met de overheid en Niet Gekozen Organisaties (ngo’s) aan het roer.

Ook zie je, dat men allerlei vage schemaatjes van nietsbetekenende veelzeggendheid prestenteert, om de noodzaak van het eigen vakgebied te verkopen. Daarmee bedoel ik: je ziet wat figuurtjes en schema’s waaruit al moet blijken, welke richting je op moet. Maar er zitten geen kwantitatieve gegevens achter, dus data op basis waarvan je de beweringen kunt verifiëren.

Dus zien we hier gewoon de sturing naar een politiek programma, gewenst door het LNV-ministerie. Dat is natuurlijk geen landbouwonderwijs, maar propaganda.

Alsof het landbouwonderwijs bedoeld is om werkgelegenheid te garanderen voor LNV-ambtenarij en wat daar aan door LNV en belangenclubs betaalde onderzoeksclubs omheen wil hangen. Zie ook deze figuur hieronder van Wijnand Sukkel, die voor LNV-ambtenarij ‘onderzoek’ deed om melkveehouderij een CO2-last aan te smeren. Zodat beleidsambtenarij ze hun doelen op kan leggen.

Het begrip LUC-emissie is voor zeekleiland immers onzin. Want land dat je uit zee hebt gewonnen, daar groeide eerder geen bos. Sterker nog, dankzij de grasbenutting kan je wel eens veel meer CO2 vastleggen dan wanneer de zee hier nog had geklotst.

De grootte van LUC-emissie hangt volledig af van de gekozen 0-referentie. Opnieuw presenteren ze dus een persoonlijke voorkeur als ‘natuurlijk gegeven’. En zo zit de collegestof van dit HBO-meisje dus vol met gekleurde opinies verkocht als ‘feit’.

Wie meer van dit soort voorbeelden kan leveren, graag! We maken eerst een verkennend artikel. Ondertussen ben ik met Blue Tiger Studio ook een serie gestart over de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties. Wat zijn de verkooppraatjes (‘geen honger, armoe’) en wat doet men nu in de praktijk, wat zijn de belangen?

Iemand moet hier het vuile werk opknappen, nu de reguliere media hun controlerende taak verzaken. Ik maak ook liever artikeltje over de Friese natuur, maar je hebt als wetenschapsjournalist ook nog een maatschappelijke taak. Tips uit de praktijk zijn alvast zeer welkom.