Michiel Firet (Staatsbosbeheer, Lobby-Coalitie Wadden Natuurlijk, Programma Rijke Waddenzee) wil het ‘voedselweb completeren’.
Voor Blue Tiger Studio bespreken we deze week SDG 14 over ‘Leven onder Water’, dus hoe multinationals, bureaucraten en niet gekozen organisaties (ngo’s) de zee en wateren claimen voor eigen baantjes en winstbejag. Ik doe daarbij verslag over mijn onderzoek naar de Waddenoligarchie, die Rijkswaterstaat-bestuurders Sieben Poel en Aante Nicolai instelden met gedeputeerden als Henk Staghouwer (Christenunie, tevens beheerder Waddenfonds) onder Bas Eenhoorn (VVD) als door het Rijk aangesteld zetbaasje.
Bekijk ons nu via Blue Tube Streaming
You Tube? Wij hebben Blue Tube!
Kijk voor de verandering de video liever direct via ons nieuwe streamingplatform Blue Tube. Je gaat die Big Tech-liberals niet langer steunen. Ook Jensen zegde ze al vaarwel. Blue Tiger heeft nu haar eigen streamingplatform, omdat wij als globalisme-onwelgevalligen al meermaals van Youtube worden gewist en gecensureerd.
Globalisten kunnen alleen winnen wanneer ze de waarheid onderdrukken, en zoals in Amerika via verkiezingsfraude. Zo bericht Steven Crowder nu, dat er in Michigan bijvoorbeeld plots een bus met meer dan 100 duizend ongeregistreerde stemmen opdook. Daarvan ging liefst 97% in 1 keer naar Joe Biden.
De kans dat – we citeren Crowder- zelfs negroïde lesbische antifa-activisten maar voor 3% op Trump zouden stemmen is nagenoeg verwaarloosbaar. We kunnen er op vertrouwen dat Trump alsnog gaat winnen. Dan vecht het globalisme met haar Noodwetten, censuurwetten en ecofascisme nu haar doodstrijd.
In die fase tonen ze nog een ongekende agressie. Maar uiteindelijk kun je op een bajonet niet zitten. Het conservatisme en populisme zal dus zegevieren.
De Komberging-ontmoeting aan de kop van de Boschplaat
Institutionalisering corruptie
Terug naar SDG 14, hoe uit naam van Agenda Noordzee 2030 en Programma Beheer Waddenzee een neofeodaal bestuurssysteem is geïnstalleerd in beide gebieden. De Noordzee en Waddenzee, die juridisch gezien onder Rijkswaterstaat haar verantwoordelijkheid vallen als beheerder.
Met het verschil dat het in feodale tijden er eerlijker aan toe ging.
De Waddenoligarchen van Rijkswaterstaat en hun gunstelingen, misbruikten daarbij een in zichzelf nuttig rapport van de Algemene Rekenkamer uit november 2013. Om vervolgens een belangendiscriminatie in te bouwen bij bestuur van het Wad.
De Algemene Rekenkamer adviseerde juist meer overzichtelijkheid in bestuur, toen er een spaghetti van elkaar doorkruisende clubs en organisaties was die zich met het Wad bemoeide.
Sieben Poel (Rijkswaterstaat) deed de spaghetti niet alleen meer verergeren, door verschillende nieuwe overleg-organen toe te voegen (OBW), waarin hij zelf met Rijkswaterstaat en bijvoorbeeld Staatsbosbeheer plaatsnam. Daarin stelden de belanghebbende partijen de beheerdoelen op, waarvan zij zelf via bv het Waddenfonds dan financieel kunnen profiteren.
Poel maakte zonder juridische onderbouwing voor zijn nieuwe bestuursarchitectuur een scheiding tussen ‘gebruikers’ en ‘beheerders’, zodat de ene particuliere belanghebbende minder recht van spreken kreeg dan de andere (geclaimde) belanghebbende.
Of dat moest een gegroeid gewoonterecht zijn, dat fondsenwervende reclameclubs als Waddenvereniging zich plots ‘beheerder’ mogen noemen.
Bij de Raad van State: Behoorlijkheid van Bestuur is een Grondrecht
Rijkswaterstaat bouwde mistgordijn rond belangenverstrengeling
Poel weigerde met Rijkswaterstaat mijn vragen hierover te beantwoorden, zoals gesteld in een Wet Openbaarheid Bestuur (Wob)-verzoek. Ook in hoger beroep bij de Raad van State wilden zij niet het bestuursrechterlijke artikel overhandigen, waardoor sommige particulieren plots meer gelijk voor de wet zouden zijn dan anderen.
Dus dat bijvoorbeeld een antikraak-ondernemer uit Haren met een groene club of een fondsenwervende actiemultinational uit Zeist (WNF) meer spreekrecht bij beleid heeft, dan een visser die daar al generaties leeft.
Terwijl er geen juridische basis is waarom fondsenwervende bedrijven als Vogelbescherming, Natuurmonumenten WNF ook maar enig meer spreekrecht zouden mogen hebben over de Waddenzee, dan zij die daar al generaties leven. En die bijvoorbeeld via het betalen van visrechten, vergunningen enz al generaties op dat Wad oogsten.
De ngo’s zijn dus ingebouwd als verlengstuk van ongekozen bureaucraten, samengebald in een Rijks- en provincie-gesubsidieerde Coalitie Wadden Natuurlijk (CWN). Net als het Programma Rijke Waddenzee (PRW), dat zit gevestigd bij Rijkswaterstaat in Leeuwarden.
Dat PRW is een deels rijks-gesubsidieerd lobbyvehikel van fondsenwervende stichtingen, vermengd met ambtenarij die de industrialisatie van natuurgebied helpen groen verven.
Sieben Poel liegt op de website van PRW dat PRW ‘niet in de sturingslijn’ zit. Terwijl medewerkers van bestuurlijk verantwoordelijke instanties in PRW zitten
Graaien uit het Waddenfonds
De reden voor het inbouwen van de belangendiscriminatie is van financiele aard. Henk Staghouwer wilde gewoon voor zijn eigen groene plannetjes rijkelijk in het Waddenfonds kunnen graaien, zoals voor het Investeringskader Waddengebied (IKW) met 180 miljoen euro. Zijn gunstelingen moeten dan vooraan kunnen staan bij projecten, van ‘Waddenproof Windmolens’ tot zonnefarms in de duinen en landbouw in kweldergebied.
De groene verfpotjes (fondsenwervende clubs) dienen om de aandacht af te leiden. Zodat de overheid met bedrijfsleven wel kan doen wat ‘eigenlijk’ niet mag, zoals een beschermde kwelder onder zand spuiten, heb je ngo’s en ‘natuurbeschermers’ nodig, die daar een groen gedicht omheen breien.
Net als bij ‘Marker Wadden’, waar Natuurmonumenten het groene gedicht levert bij Boskalis/Rijkswaterstaat hun zandspuit-project in Natura 20000-gebied het Markermeer. Nep-wadden, want een Wad is getijdengebied.
Dankzij die voortrekkerij van de ene tot ‘beheerder’ verheven particulier boven de ander (‘gebruiker’), kreeg Natuurmonumenten met haar vrienden bij Rijks Universiteit Groningen en Nijmegen direct meer dan de helft van hun onderzoek voor ruim 6 miljoen euro (Waddenmozaiek) vergoed uit het Waddenfonds.
Projecten van tot ‘beheerder’ door Rijkswaterstaat gepromoveerde gunstelingen krijgen soms meer dan 80 procent van de kosten publiek vergoed.
En de tot ‘gebruiker’ gedegradeerden moeten achteraan sluiten. Die zijn de ‘te beheren’ populatie Untermenschen. Bij de Raad van State heb ik toen mijn vertrouwen in de rechtstaat opgezegd. Nederland is geen volksdemocratie maar corrupte oligarchie.
Henk Staghouwer, hou de eer aan jezelf en treedt af. Rapport Noordelijke Rekenkamer
Henk Staghouwer (Gristenunie, van ‘grissen’, wegnemen) moet op het matje geroepen
In een functionerende democratie was de bakker van zoete broodjes met groene clubs, Henk Staghouwer al lang politiek afgebrand.
Want nota bene de Noordelijke Rekenkamer heeft meermaals gewaarschuwd voor de ‘belangenverstrengeling’, waarover ik boodschapper was. Het mooiste citaat kwam van de functionaris van Staatsbosbeheer, die de pseudo-inspraaksessies moest begeleiden van ‘Komberginggemeenschappen’.
Je doet dan tegenover vissers, bewoners en gebruikers als bestuurder dat zij inspraak hebben in het beheerplan. Wat ze zeggen wordt dan door een notuliste van Staatsbosbeheer opgetekend, Karin Zegwaard. Vervolgens ‘nemen we het mee’. (alles zit al in beton, zodat wij zelf kunnen cashen)
Dat was Michel driedubbele pet Firet. Die had tegelijk de pet op van Programma Rijke Waddenzee en van Coalitie Wadden Natuurlijk. Die coalitie is Staatsbosbeheer later uitgestapt. Bij de vraag of zijn driedubbele pet hier tenminste geen schijn van belangenverstrengeling wekte, was zijn antwoord:
Belangenverstrengeling hoort bij een netwerksamenleving.
Dit is wat Henk Staghouwer (Gristenunie) en Bas Eenhoorn (VVD) uitvoerden
Maar goed, het is voor mij als wetenschapsjournalist niet de taak om het voor die vissers op te nemen, die men middels campagnes van het Wad wil wegonderzoeken. Let maar op, komend jaar komen de eerste ‘resultaten’ van Waddenmozaiek, het onderzoeksproject waarbij 1 veldcoordinator in 4 jaar tijd een half miljoen euro mag cashen.
Mark My Words, dan gaan ze via persberichten roepen ‘oh de Visserij beschadigt het Wad’… Terwijl je het meeste (systeem)ecologisch onderzoek niet met goed fatsoen als ‘wetenschap’ kunt bestempelen. Die diarreedunne verhaaltjes over ‘veerkracht’ en ‘kantelpunten’, we noemen het wel sociale natuurspsychologie.
Plots mag je wel gigastroomkabels dwars door de Waddenzee leggen voor een met 4 miljard euro publiek geld gesponsorde windfarm Gemini
Terwijl ze wel doodleuk kabels dwars door die zelfde Waddenzee leggen om windfarms op de Noordzee aansluiten. En een Red Light District pal naast de Waddenzee van Anne de Groot zijn Windpark Fryslan. De conclusie moet zijn dat al die groene clubs zonder uitzondering bestaan uit een bende pathologische leugenaars, graaiers.
En daarnaast wat ontoerekeningsvatbare deeltijdvrouwtjes die ‘communicaatsie’, ‘sociale psychologie’ of ‘internationale rullaaatsies’ studeejjjden en die ‘duurjjjzaamheid duswelbeswel bulangurijk’ vinden. Joosje, Elsemieke en Chrisje werkzaam op maandagochtend tot 12 uur, dinsdag de heeele dag (!!), donderdagochtend en vrijdagochtend.
Vervolgens richtten ze een soort ‘Beheerautoriteit’ op, waar je dan als burger geconfronteerd wordt met een sociaal psychologe en nog zo’n links dingetje. Die dienen uitsluitend als mistgordijn rond de vraag waar bestuurlijke verantwoordelijkheid ligt. Een jaar geleden heb ik dat dossier achter me gelaten. Het zal nog steeds de zelfde leugenachtige en corrupte zooi zijn.
Vrije Visserij van zee jagen (zeereservaten) = SDG doel 14 van 2030 Agenda
Het is de taak van visserijtegenwoordigers als Visned/Vissersbond om Rijkswaterstaat als bestuurlijk verantwoordelijke juridisch aan te pakken. Maar die zijn meer druk met de eigen subsidies, belangetjes, de eigen positie als bestuurder. En ze zijn eenvoudig weg te dom, ze willen met hun Peter van Dalen (SGP/Gristenunie) niet begrijpen hoe de vork in de steel zit.
Dus openen we de SDG14-video ook met een sketch over Reclamebureau Retegoed, die een promotie-opdracht van de Vissersbond krijgt.
Even wat Europese visserijsubsidie verdampen voor een campagne als ‘Eet vis, omdat het lekker is’. 🙂 Nogmaals, in een functionerende volksdemocratie hoorden mensen als Henk Staghouwer te bungelen. Dan werd het gehele beheer van de Waddenzee op de schop gegooid op basis van nieuwe juridische procedures.
Een zelfde zien we voor de Noordzee gebeuren. Wat is de juridische basis nu voor de Agenda Noordzee 2030, behalve vage afspraken met windmolen-miljardairs en de UBO’s (eigenaren grootbedrijf) van Nederland?