…’wees niet ongelovig maar gelovig’… (Johannes 20)

Vandaag- zondag lezen we uit de Bijbel

Op de zondag geen profane boodschappen, dan lezen we uit de Heilige Schrift, het culturele fundament onder de nu steeds sneller degenererende Westerse beschaving. Op Paaszondag doen we natuurlijk een stukje Paas-verhaal, en dat is nu het verhaal uit Johannes 20:24 over de Ongelovige Thomas na Jezus lijfelijke opstanding uit de (martel)dood.

Rugen Gothic 🙂

…’zal ik beslist niet geloven’…
Tweeduizend jaar terug was het even onwaarschijnlijk als nu dat iemand uit de dood zou opstaan.

Mensen zouden dat toen evenmin zomaar geloven als nu. In dat licht lijkt ook Johannes 20 geschreven waarin je de passage vindt over de Ongelovige Thomas, die eerst zijn handen in Jezus wonden moet steken voor hij het zelf gelooft:

Thomas, een van de twaalf, Didymus genoemd, was niet bij hen toen Jezus daar kwam.

De andere discipelen dan zeiden tegen hem: Wij hebben de Heere gezien. Maar hij zei tegen hen: Als ik in Zijn handen niet het litteken van de spijkers zie, en mijn vinger niet steek in het litteken van de spijkers, en mijn hand niet steek in Zijn zij, zal ik beslist niet geloven.

En na acht dagen waren Zijn discipelen weer binnen en Thomas was bij hen. Jezus kwam terwijl de deuren gesloten waren, en Hij stond in hun midden en zei: Vrede zij u.

Daarna zei Hij tegen Thomas: Kom hier met uw vinger en bekijk Mijn handen, en kom hier met uw hand en steek die in Mijn zij; en wees niet ongelovig, maar gelovig.

Het pestmasker van Go-Goth, hou afstand ! 🙂

Gelovig = ‘achterlijk’
Na 500 jaar Humanisme en de moderne massacultuur kreeg het woord ‘gelovig’ de associatie met ‘achterlijk.’ Op die wijze benaderde een jongeman- die in de massamedia en de overheid gelooft- ook het Urker kerkvolk.

Op die wijze liet het resterende kerkvolk ook die Urkers vallen, als mensen die ‘eigenlijk’ niet geloven, wat wil zeggen: ze geloven meer in De Staat en de noodzaak van eigen sociaal prestige in de ogen van ‘de ander’ dan in God.

Mensen geloven wel in het bestaan van een virus dat ze nooit zagen. Op gezag van een leugenachtige corrupte overheid, gekochte ‘deskundigen’ en haar media die het slecht met je voor hebben.

Zij wensen je immers enkel van de autoriteit over je lichaam te beroven, gebruik makend van je angst voor de (eeuwige)dood, op basis van morele en emotionele (valse)chantage, alsof je die spuit ‘voor de ander’ neemt. (je neemt het voor jezelf, tegen je eigen aangeprate angst)

Maar modernisten geloven niet in het wonder van de lijfelijke opstanding door Iemand die je van de (angst voor) de eeuwige dood wil redden.

Golgotha van hertjes en rammen, schedels als symbolen van het demonische

Gezag
Gezag is hier de doorslaggevende factor, sociaal prestige. Dankzij de Bijbel vonden mensen immers geen vliegtuigen uit, kernfysica, de medische wetenschap waar rond 1900 nog de laatste aderlatingen werden verricht.

We zijn de Lepra de baas, de Pest, de Pokken, de tyfus, er is hygiene dankzij ongekende (maar tijdelijke) welvaart.

Of neem het wonder van dat telefoonapparaatje waar nu de rekenkracht in zit die groter is dan wat in de NASA-computer van 1969 zat gebouwd voor de Appollo-missie naar Hollywood- grapje- de maan.

De Randstad…Quo vadis

De dood langer in het gezicht kijken
Aan de andere kant is ondanks al die blingbling van de moderniteit aan het lot van mensen nog steeds niets veranderd. Je komt nog steeds in de hel terecht, een bejaardenhuis waar je wegrottend in eenzaamheid mag wachten op Magere Hein.

Tenzij je het geld hebt om in luxe weg te rotten na nog een TIA of val met gebroken heup.

Was het leven in de Middeleeuwen volgens Thomas Hobbes (17de eeuw)  bruut en kort, had de pest in de 14de eeuw nog mogelijk 1 derde van de Europese bevolking weggevaagd..

…en dachten mensen vervolgens misschien ‘nou God als het zo moet, dan doen we het voortaan zelf wel’…

…Nu mogen we langer in ouderdom half gezond tot helemaal ziek zijn, en van consumptie naar evenementje sjouwen tot die onvermijdeijke dood ons alsnog inhaalt. We mogen de dood langer in het gezicht kijken…

En daar dagelijks (onbewust) in stille wanhoop aan lijden, of vruchteloos tegen vechten (de gezondheidscultus die ‘lichaam’ centraal stelt). Zonder dat er nog heilige plaatsen zijn, die normaliter de basis van een cult-uur (cultus) vormen.

Heerlijk Gothic

Hamlet als metafoor moderne mens
IN dat licht lezen we nu tegelijk ‘De teloorgang van de Westerse cultuur’ van John Carroll, ‘een andere kijk op 500 jaar humanisme’. Het idee dat ‘de rede’ de mens zou redden was vanaf het begin al mislukt, zo stelt hij.

Zoals Nietzsche en Freud in de 19de eeuw, respectievelijk 20ste eeuw definitief het deksel op de neus gooiden van het humanisme-project: mensen zijn fundamenteel irrationeel. Het humanisme had geen antwoord op het demonische.

En dus produceerde het Humanisme uiteindelijk zelf een doodscultus met bijvoorbeeld de evolutietheorie van Charles Darwin. Het demonische, de (angst voor de) dood zelf als eindresultaat, schedeltjes in het museum vergelijken, omgord met biologentaal als bezwering.

Die musea werden in de 19de eeuw ook als vervangende tempels gebouwd.

Nietzsche probeerde het demonische te overwinnen met ‘de wil’ (Triomf van de Wil/Doe wat je wilt), maar bezweek uiteindelijk aan krankzinnigheid.

50 duizend vermisten/gevallenen uit de Eerste Wereld Oorlog bij Ieper

Vervolgens ging de dood in massaproductie in twee wereldoorlogen, de Goelag-archipel, bij Mao’s Grote Sprong Voorwaarts, de Killing Fields in Cambodja, noem al die hoogmissen van het Materialisme waar mensen als nummers zijn doorgedraaid.

Het zijn slechts nog statistieken.

Carroll beschrijft in zijn dwarse analyse van 500 jaar ‘culturele teloorgang’ de moderne humanistische mens die ‘ik’ centraal stelt. De mens als Hamlet van Shakespeare, die zelf het heft in handen neemt maar eigenlijk niet weet wat hij er nu mee moet.

Iemand die in gedachten en vertwijfeling verzonken blijft, niet meer in staat om het juiste te doen dat op basis van zijn omgeving van hem verwacht zou worden.

Heimelijk en openlijk verlangt Hamlet naar de dood, als vorm van zelfmoord. Dat je dan maar van alle gedoe af bent, al deze idioterie.

Hans Holbein’s schildering van de gestorven Jezus (1522) : publiek domein

Memento mori
De Hamlet is volgens Caroll het grootste Renaissancistische stuk van het humanisme. Zoals Hans Holbein (1522) ook het dode lichaam van Jezus schilderde, een werkelijk humanistisch schilderij van iemand die ook inziet dat die stroming op de hoofdvraag geen antwoord biedt.

Memento mori.

Hamlet is als op het hek blijven zitten van het klooster (wel/niet naar binnen met eeuwige voor en tegenargumenten), je niet echt willen verbinden aan iets, altijd nog een ontsnappingsroute open houdend.

Op die Hamlet-wijze stappen moderne mensen ook sociale relaties in. Ja, maar…

Op die wijze leven ook de meeste (naam-)christenen. Modern zijn betekent dus het gezag van jezelf hoger achten dan van Jezus, en de getuigenis daarover in de Bijbel. Punt. Maar wie is ‘jezelf’, op welke grond kan dat idee eigenlijk staan?

Komen de nog meer verfijnde gerechtjes, spulletjes, belevenisjes en dingetjes je onderhand niet ook de strot uit? Zo leven mensen nu vaak alsof ze iedere dag in therapie zijn, met consumptie als sedatie.

‘Zelfhulp’ is natuurlijk gewoon ‘hulp zoeken’ bij een lamme die de blinde leidt. Freudiaans geleuter, alsof je van je onbewuste remmingen bevrijd een nieuw mens zou worden.

Kortom: de grootst mogelijke flauwekul, want je kunt jezelf niet veranderen.

Jezus overwint de Dood

Het is terug bij af komen, bij Johannes 20:24 bijna 2000 jaar terug. Wie of wat heeft het ultieme gezag over jouw leven? De Dood of Jezus Christus als verrezen Heer, zodat het Jaar Nul kon beginnen (Dankzij Sint Bede, 7de eeuw)?

Heb een goede Paaszondag!

5 Replies to “…’wees niet ongelovig maar gelovig’… (Johannes 20)”

  1. Rypke bedankt voor het mooi geschreven Paasverhaal.

    Ook de foto “De Randstad…Quo vadis” is een plaatje, fantastisch mooi.

  2. Mooi masker. Doet me denken aan die maskers die Floris en Sindala droegen om hun identiteit te verbergen, waarschijnlijk voor de Hertog van Gelre of onze legendarische Fryske leider ‘Grutte Pier’ (as ik opstean út de dea fersûp ik al jimme Hollânsk-talige berntsjes, folksferieders…). In die stad heerste toen de pest meende ik en zij hadden deze maskers ‘in bruikleen’ van een paar neergeslagen ‘dokters’.

    In die lange snuiten (gevulde snavels) zaten allerlei kruiden heb ik me laten vertellen, die hun ‘weerbaarder’ moesten maken tegen besmetting. Of misschien was het wel een van de eerste ‘filters’. In ieder geval, stop 7 Unterbergkruiden in die neus en misschien mag je dan zo de winkel in.

Laat een reactie achter aan Leonie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *