Hunsingo bij Zuurdijk

De Psalm van de dag vanuit De Abdij is nummer 108, een loflied dat eindigt bij God die tegenstanders van het uitverkoren volk helpt vertrappen, maar onderweg zien we ook nog wat natuurbeelden opduiken. Wanneer je net door het Hogeland van Hunsingo reed, Oosterlauwers Friesland, dan rijd je door een landschap waar God woonde, in zadeldakjes toegezongen die nu lege musea zijn.  Daaraan kun je deze Psalm dan opdragen:

God, mijn hart is bereid;
ik zal zingen, ik zal psalmen zingen,
ook zal mijn eer U loven.

Ontwaak, luit en harp;
ik zal de dageraad doen ontwaken.
Ik zal U loven onder de volken, HEERE;
ik zal voor U psalmen zingen onder de natiën.

Want Uw goedertierenheid is groot en reikt tot boven de hemel,
Uw trouw tot de wolken.

Reitdiep door Hunsingo

Gisteren was de hemel wolkenloos, maar het Hogeland rond het Reitdiep kan spookachtig bewolkt zijn, met donkergrijze luchten zwanger van de regen.

Het Reitdiep bij Elektra

De paardjes bij Elektra in de regen

Ga naar Aalsum, sprak een stem

De Psalm vervolgt:

Verhef U boven de hemel, o God,
en Uw eer over de hele aarde,

opdat Uw beminden gered worden.
Verlos door Uw rechterhand en verhoor ons.

En eindigt dan:

Zult U het niet zijn, o God, Die ons verstoten had
en niet met onze legers uittrok, o God?

Geef ons hulp uit de benauwdheid,
want heil van een mens is nutteloos.

Met God zullen wij krachtige daden doen;
Híj zal onze tegenstanders vertrappen.

Heil van een mens is nutteloos. Dat is alvast helemaal waar. Aan mij heb je ook niks, ik kan een beetje schrijven, foto’s maken en dat is het dan wel ongeveer. Wat nog wel een vraag op roept: als God’s trouw reikt tot de wolken, hoe trouw is God dan bij een wolkenloze hemel?