‘Laat vrede in uw vestingwal zijn’ (Psalm 122)

Trudy, het meest gefotografeerde hondje van NL

De Psalm van de dag vanuit De Abdij is nummer 122, een vredewens voor de heilige plaats waarnaar je optrekt. Voor we die Psalm met vredeswens citeren beginnen we met een huishoudelijke mededeling over de christenhond van De Abdij, Trudy, onze Jack Russell.

Die beet gisteren het konijn van de buren dood, dat los rond liep naast huis in een open ren. Het hondje dat normaliter zo verbindend naar mensen werkt, iedereen wil haar vertroetelen, vindt haar grappig, ze heeft ook ‘fans’ onder mijn volgers als vast fotomodel, je legt er contact mee met mensen (vaak andere hondenmensen), dat werd nu tot splijtzwam.

Trudy in De Abdij van Egmond

Trudy is overal mee, ze loopt ook los in drukke steden als Amsterdam aan mijn zijde, waarvan ze nooit wijkt als was ze een voetmagneet. Wij zaten buiten in de avondzon een biertje te drinken met borrelhapje (Lamsworst), en dan zit Trudy altijd bij ons, als volwaardig lid van De Abdij, schooiend om een worstje, de borrelhap die standaard bij het bier genuttigd wordt.

Ze rende even weg, ik meende omdat ze een kat zag. Die mag ze van mij bij huis wegjagen, omdat katten van buren geheel ongevraagd steeds bij mij in de tuin schijten, Toxoplasmose verspreiden en de vogeltjes verjagen/vermoorden. Terwijl de tuin van De Abdij is ingericht voor de vogels.

Er is een merkwaardige discriminatie gaande, dat kattenhouders hun huisdier zomaar bij andere mensen zonder toezicht in de tuin mogen loslaten. Dat moet je dan maar tolereren.

Trudy, Christenhond

Trudy is nooit buiten zonder mijn toezicht, en als ze buiten is bewaakt ze gewoon mijn erf, ze kan fel blaffen en ons waarschuwen of bijvoorbeeld de Gestapo weer in aantocht is. Nu kwam ze dus plots met een vachtje in de bek aanzetten, bijna even groot als haar zelf. Dat bleek een konijn te zijn. Vervolgens hief de buurvrouw een gekrijs en gevloek aan.

Mijn aanbod om een nieuw konijn voor ze te kopen viel ook niet in goede aarde. Bemiddelingspogingen van de zus van onze goede Abdij-Buurman, waarmee we tijdens de borrel in gesprek waren, die liepen ook op niets uit.

Ik wist niet dat zij daar een konijn los hadden rondlopen. Volgens de kunst van Extreme Ownership, dien ik natuurlijk alle schuld te erkennen. Hoewel Trudy als hondje bijna zelf een konijn is dat onmogelijk iemand kwaad kan doen, is het natuurlijk een echte jager. Terriers zijn jachthondjes.

Ze ogen onschuldig, maar voor kleinwild zijn het echte killers. Zo was bij mij in de achtertuin ooit van buurgenoten een terrier doorgedrongen, die meteen de kippen aanviel. Die gingen ook voor de bijl. Mijn reactie was ‘ongelukje, zo zijn de hondjes.’ Mede omdat ik echt ‘fan’ ben van het ras, de Jack Russell Terrier, dan ben je meer vergeeflijk gezind.

Trudy!

Je verwacht naast los rondlopende mensen en katten die haar altijd te snel af zijn niet, dat er nog meer loslopend gedierte aanwezig is, behalve dan ‘de poesjes’ waar Trudy een gepassioneerde haat tegen koestert. We dienen haar bij de borrel voor huis dus voortaan aangelijnd te houden. En ik wil graag het konijn vergoeden. Van mijn kant dus niets dan vredeswens, en de wens tot goede relaties met buurtgenoten.

Ik geloof dat er achter de emotionele uitbarsting meer ressentiment aanwezig was dat niet konijn-gerelateerd is. Bijvoorbeeld: we zijn wat aparte artiesten natuurlijk, met een wat andere leefwereld.

Ik ben verblijd, wanneer zij tegen mij zeggen:
Wij zullen naar het huis van de HEERE gaan!

Onze voeten staan
binnen uw poorten, Jeruzalem!

Jeruzalem is gebouwd als een stad
die hecht samengevoegd is.

Daarheen trekken de stammen op,
de stammen van de HEERE,
naar de ark van de getuigenis van Israël,
om de Naam van de HEERE te loven.

Want daar staan de zetels van het recht,
de zetels van het huis van David.

Bid om vrede voor Jeruzalem,
laat het goed gaan met hen die u liefhebben.

Laat vrede binnen uw vestingwal zijn,
rust in uw burchten.

Omwille van mijn broeders en mijn vrienden
spreek ik nu: Vrede zij in u!

Omwille van het huis van de HEERE, onze God,
zal ik het goede voor u zoeken.

Trudy weet wel raad met een plaag van Wilde Ganzen

Ik wil oprecht het goede voor mensen, maar we blijven aan de andere kant feilbare zondaars die dagelijks vergeving nodig hebben. En uw gebed voor de buurt zou daarom zeer gewenst zijn, voor ons, dat wij niet hooghartig of onverschillig overkomen maar ‘omwille van het huis van de Heere’ het goede voor mensen zoeken.

Trudy! Christenhond, konijnenkiller

Zo praktisch is de Bijbel wel, tot aan een terrier en doodgebeten konijn toe. Je kunt het dagelijks op jezelf toepassen, en zo blijf je nederig over je eigen heiligheid. Wij zijn geen haar beter dan andere mensen, maar feilbare zondaars, ook christenhond Trudy heeft als jachthondje zo haar nukken. Het oplezen van zo’n Psalm heeft zo een louterende werking:

De heilige taal van de Psalmen doet het contrast voelen met je eigen staat van zonde. Je weet zo dat er dagelijks geestelijk werk aan de winkel is, en hebt een Standaard om naar te groeien.

One Reply to “‘Laat vrede in uw vestingwal zijn’ (Psalm 122)”

  1. Beter was het misschien het konijn goed klaargemaakt als vredesmaaltijd aan te bieden, als een soort van ‘wieder-gut-machung-schnitzel’. De botjes voor Trudy ‘natuurlijk’.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *