De Psalm van de dag is nummer 145, een ‘lofzang’ op de Allerhoogste, de Maker van alles om ons heen en onszelf die in de christelijke traditie ‘Vader’ ging heten. In de Psalmen is het nog Here (JHWH), soms een despotische Koning, dan weer een oorlogsgod of te vrezen Heerschap dat offers blieft. Altijd on(be)grijpbaar. 

Sinds de Franse Revolutie (1789) het Ni Dieu Ni Maitre (geen God geen Heerser) klonk, is die lofzang in het Westen verstomd, tot er – in Friesland althans- nog louter lege kerkjes zijn, die vroegere klankkasten van God fungeren als landschappelijke musea voor bejaarden met elektrische fiets op rondtour, hier en daar een yogacursus of bruiloftspartij.

Het feit dat het lofzingen eeuwenlang de normaalste zaak van de wereld was, kan de eigen tijd dan mooi in perspectief zetten, wat zijn enkele eeuwen op de eeuwigheid:

Mijn God en Koning, ik zal U roemen aleph
en Uw Naam loven, voor eeuwig en altijd.

Iedere dag zal ik U loven beth
en Uw Naam prijzen, voor eeuwig en altijd.

De HEERE is groot en zeer te prijzen, gimel
Zijn grootheid is niet te doorgronden.

Generatie op generatie zal Uw werken roemen, daleth
zij zullen Uw machtige daden verkondigen.

Ik zal spreken van de heerlijke glorie van Uw majesteit, he
en van Uw wonderlijke daden.

Zij zullen de kracht van Uw ontzagwekkende daden in herinnering roepen; waw
Uw grootheid, die zal ik vertellen.

Zij zullen de mond doen overvloeien van de gedachtenis aan Uw grote goedheid, zain
en vrolijk zingen van Uw gerechtigheid:

Genadig en barmhartig is de HEERE, cheth
geduldig en groot aan goedertierenheid.

De HEERE is voor allen goed, teth
Zijn barmhartigheid rust op al Zijn werken.

Alle succesvolle revoluties komen van bovenaf, vanuit het kapitaal, anders heb je enkel wat opstootjes, die de elite eenvoudig de kop in slaat. De ontgoddelijking van de wereld tot ‘natuur’ was een elitair dingetje, net als het aanzetten tot en normaliseren van zaken waar de Heere een hekel aan heeft.

Zo verleg je de focus van geestelijke Eigenschappen naar het (zogenaamd) objectieve, je objectiveert, maakt gesneden beelden, verwart Werken en Maker:

Al Uw werken zullen U loven, HEERE; jod
Uw gunstelingen zullen U danken.

Zij zullen de heerlijkheid van Uw Koninkrijk in herinnering roepen kaph
en van Uw macht spreken,

om de mensenkinderen Zijn machtige daden bekend te maken, lamed
de glorierijke heerlijkheid van Zijn Koninkrijk.

Uw Koninkrijk is een Koninkrijk van alle eeuwen, mem
Uw heerschappij omvat alle generaties.

De HEERE ondersteunt allen die vallen, samech
Hij richt alle gebogenen op.

De ogen van allen wachten op U, ain
U geeft hun hun voedsel op zijn tijd.

U doet Uw hand open pe
en verzadigt al wat leeft, naar Uw welbehagen.

Dat de focus van aanbidding in de moderne cultuur is verlegd is naar ‘jezelf’ en natuur (‘gevoel’) betekent niet dat er dus geen goede mensen meer zijn. In tegendeel. De gast in De Abdij liet bij het hakken van de groente het keukenmes met de punt in haar voet vallen. Twaalf steden dertien ongelukken, een prestatie op zich, zo’n stigmata over jezelf afroepen. Bloeden als een rund, 112. Hechten bij de dokterswacht, nadat twee ambulance-hulpen langskwamen, een broeder en zuster.

Goede, menselijke en behulpzame mensen, Friezen, je merkt in hun doen en laten dat ze goed zijn. Lof zij hen, dat zij menselijk en behulpzaam zijn. Zolang zulke mensen bestaan is er vertrouwen mogelijk in de wereld om je heen die in rap tempo bureaucratiseert, ontmenselijkt, lelijker wordt. Alleen ‘imago’ telt nog, persoonlijkheid niet, echtheid, goede eigenschappen, liegen werd het nieuwe normaal.

In het Sint Antonius wilde een verpleger nog met mij op de foto, zijn vrouw was fan van ons werk. Een andere lezeres stuurde deze vriendelijke woorden:

Door het interview wat je deed bij Jorn Luka heb je me weer een schop onder mijn kont gegeven om mijn blog over voeding weer op te pakken. Eigenlijk was het via voedingsonderzoek dat ik heel duidelijk zag dat het systeem en “wetenschappers” volkomen corrupt zijn. Ook je leestips en citaten uit de bijbel zorgen ervoor dat ik nieuwe energie krijg.

Ik ben niet gelovig opgevoed en ben ook nog eens in mijn tienerjaren in de spirituele valkuil getrapt. Toen was dat overigens helemaal niet hip en was je super raar. Nu ben ik, eigenlijk door de corona aan het lezen in de bijbel en probeer ik God steeds meer in mijn hart te sluiten. Wat toch heel lastig is wanneer je zo lang het hebt afgedaan als iets wat niet bestaat. Ik ben er dus niet, maar ik hoop dat er een moment komt dat ik het ineens voel.

Je humor en woorden doen mij zeer goed en ik vind je een lichtpunt in deze tijd. Dus hartelijk dank daarvoor.

Niet dat ik veren in de reet nodig heb, wel de Heere in mijn geest om de juiste focus te houden, de herinnering aan wat God ooit deed in mijn ziel, de last die de Vader van mij nam via de Zoon. Als ‘gevoel’ dan een maat is: ik voel me niet beter doordat anderen mij prijzen, wanneer je al sinds 1975 met jezelf leeft ben je veel te realistisch over wie je werkelijk bent.

Het voelt veel beter om het idee te krijgen dat je mensen aan kan steken, inspireren.

Want het is niet mijn persoontje dat mensen aansteekt, maar hetgeen je door kunt geven, dat wat je hebt opgevangen, een glimp van het Koninkrijk van alle eeuwen’, dat ook mijn voorvaderen Rypke en Wybe mochten zien. Wie ben ik dan om die traditie te doorbreken, te veronachtzamen…

De HEERE is rechtvaardig in al Zijn wegen, tsade
goedertieren in al Zijn werken.

De HEERE is allen nabij die Hem aanroepen, koph
allen die Hem in waarheid aanroepen.

Hij vervult het verlangen van wie Hem vrezen, resj
Hij hoort hun hulpgeroep en verlost hen.

De HEERE bewaart allen die Hem liefhebben, sjin
maar alle goddelozen vaagt Hij weg.

Mijn mond zal van de lof van de HEERE spreken, taw
alle vlees zal Zijn heilige Naam loven,
voor eeuwig en altijd.

Zo kun je de Psalmen dan ook weer zien: als geheugensteuntje.