De Tomtom stuurt je de jungle in als je Nederland zoekt en geeft er vervolgens de brui aan, zodat je gewoon weer analoog de weg moet vinden. Een brugwachter stuurde ons uiteindelijk de goede richting in, en dan kom je Nederland tegen, in het moeras van de Weerribben.

Een buurtschap in de buurt van vestingstadje aan de Zuiderzee Blokzijl, waar het bord ‘Nederland’ aan 1 kant is weggejat door souvenir-jagers. Tussen Nederland en Blokzijl is een biologisch zuivelbedrijf gevestigd, de eretitel ‘lekkerste zuivel van Nederland’ is in zo’n buurtschap snel behaald.

Als je schuin oversteekt kom je bij het illustere Muggenbeet, een buurtschap waar vroeger de turfstekers, rietsnijders en vissers bij Geertien (vernoemd naar Geertje Albers die tot 1973 het cafe uitbaatte) even op adem kwamen. Dat is nu een hotel-restaurant, dat bewijst dat ‘afgelegen’ een relatief, meer psychologisch begrip is.

Een tot hotel-restaurant omgebouwde boerderij in een moeras, met wat ooievaars en koeien. Altijd zitten er mensen.

‘Ver weg’ is een plaats waar je geen in zin hebt om naar toe te gaan. Dus heb je ook familie die vaker in Italie of Spanje komt dan bij jou, en kunnen buren ook verder weg wonen dan je vakantie-adres.

Ook kunnen Randstedelingen met hoge toon roepen dat je ‘helemaal uit Friesland’ moest komen. (Uur rijden door de polder, we rijden minstens 130 uit principe, je gaat geen 100 rijden ‘vanwege stikstof’: Honderd? Ben je bedonderd.)

Laat mensen alsjeblieft maar blijven geloven dat Friesland het andere eind van de wereld is, dat het hier niet zo vol loopt als in die stinkende Randstad.

Een zelfde zie je bij bierbrouwerij Maallust in Veenhuizen. Hollands Siberie. Iedere keer dat je het bezocht zat het er vol, omdat een stel enthousiaste jonge ondernemers er een ‘hier wil je zijn’-plek van hadden weten maken. Of de Abdij van West Vleteren in Vlaams Siberie, de Westhoek.

Je komt er op een maandag in november, en het zit er afgeladen met bierliefhebbers van over de hele wereld. Lekker bier kun je overal wel krijgen, er hangt dus een atmosfeer die mensen van heinde en verre trekt, een geheimnis dat ze ontdekken willen.. Uiteraard bij genot van lekker bier.

Gastheer/vrouwschap moet je in de vingers hebben, sommigen hebben het en anderen weer niet. Die kun je op een A-locatie neerzetten en het loopt niet, wat betekent: mensen lopen er aan voorbij. Zo oefenen sommige plekken in Nederland ook een vreemd soort aantrekking uit, terwijl op andere locaties overheden alles doen om maar mensen naar dat ‘hart van de regio’ te trekken.

En na vele mislukte subsidie-projecten komt er dan nog geen kip. Wat zou dat toch kunnen zijn?

Er is overigens op aarde geen land dat op zo’n korte afstand zo afwisselend kan zijn als Nederland, die lappendeken van landschapjes die door lokale cultuurtjes (wijze van broodwinning uit het landschap) in afgelopen duizend jaar een eigen karakter kregen, afgestemd op de omgeving. (Bijna) alle ‘natuurgebieden’ in Nederland zijn zulke cultuurgronden.

Iets om met liefde mee om te gaan, Nederland.

Hans Teeuwen maakte nog een liedje over het land Nederland, dat Afke leuk vindt… Over dubbele (morele) standaarden van dat ‘tolerante’ landje en ‘Dutch Courage’ die Armand ook al bezong in ‘De Nederlander is een meelzak, je kunt er op blijven slaan, hij zal nooit opstaan’…