De meeste mensen deugen niet

…Untersberg en Obersalzberg er voor

De Telegraaf met haar soft coronaporno ( ‘de helden van de zorrug’) en harde coronaporno (stijle grafiekjes met ‘besmettingen’ zonder context) en gestook over ‘de vijand in ons midden’ genaamd ‘terrorisme’, zo’n krant houdt je als journalist een spiegel voor. Net als alle andere dagbladen overigens, die uitgroeiden tot Lachbladen sinds de overname door twee schatrijke media-Belgen.

De Untersberg domineert de skyline van Berchtesgaden

De spiegel betekent: Laten wij ons werk veel beter doen, intelligenter zijn, beter onderlegd, laten wij ‘de macht’ controleren en niet haar oppositie zoals hun ‘redacteur terrorisme’ doet.

Je ziet dat zij politieke verkooppraatjes van overheden als uitgangspunt nemen voor ‘de werkelijkheid.’ In plaats van dat je vanuit de logische consequenties en grondig onderzoek een doordachte analyse maakt. Deductie is even belangrijk als inductie, en wie dat snapt weet dat je met niets zo kunt liegen als met ‘de feiten’.

Zoals je ook met beelden kunt liegen via de kunst van het weglaten, of door ‘feiten’ in verkeerde context te brengen.

Wat leek het mij geweldig om zo vrijmoedig te mogen schrijven voor een krant, zonder enige bewijsvoering of wederhoor, bijna cabaret

Geld en geweld
Het artikel met de scheldnaam ‘complotdenkers’ waarin ik als ‘bijlzwaaiende activist’ wordt uitgejoeld, het heeft overigens wel een kern van waarheid: er ontstaat een ware ‘vrijheidsmarkt’ waar mensen zonder noemenswaardige journalistieke ervaring met elkaar concurreren om aandacht en donateurs.

Je moet niet de illusie koesteren dat ‘jij’ anders bent dan ‘zij’. Zo kun je ook de fout maken, dat jouw werk kwalitatief beter moet zijn omdat je meent aan ‘de goede kant’ te staan.

Al gauw gaan veel idealisten uitsluitend voor het eigen hachje, zeker nadat ze opmerken dat hun werk tot substantiele ‘carte blanche’-donaties leidt, aandacht geeft en ze uit een middelmatig bestaan optilt. Vervolgens leiden die belangen tot zogeheten ‘distantiedrang’, een term die ik leerde uit een boek van De Blauwe Tijger: het Avondlandcomplex. Dat je associatievrees krijgt uit angst je inkomstenstroom op te zien drogen.

We maakten daar nog een Polygoonjournaal over, nadat de media er weer in waren geslaagd de FvD uit elkaar te drijven. Zoals ze daar eerder bij de LPF in slaagden, en ach: hoeveel ‘wij gaan het anders doen’-clubs zijn er al niet geweest.

Doorsnede Untersberg volgens Johann Westhauser. Sommige nazi’s geloofden in heilige bergen die hol waren waarin wezens konden leven

Gezwam over ‘nieuw bewustzijn’ en ‘een wereld zonder kwaad’ in een ‘parallelle samenleving’ van New Age-achtige types maakt de vrijheidsbeweging ook niet beslist sterker. Soms is het misschien beter wat minder te luisteren naar je Yoga-lerares en wat nuchterder te zijn.

Iedere maatschappij rust immers op twee peilers: geld en geweld. Met de ene peiler bind je mensen aan je, met de andere houd je vijanden op afstand of koest. Daarom zitten machthebbers op die twee peilers: het geld, en ze claimen het alleenrecht op geweld. Ze zijn niet tegen geweld, maar tegen mensen die zichzelf verdedigen. Dat is illegaal.

Wetgeving is steeds een papieren vredesverdrag dat voorkomt dat mensen elkaar op een detail al in de haren vliegen. Dat is bij de tegenpartij even goed een feit als bij je eigen clubjes. Omdat we allemaal al te menselijk zijn.

…hier zie je de Untersberg vanaf het restant van de Platterhof, met daaronder het Documentatiecentrum Obersalzberg.

Geld regeert
Uiteindelijk is geld toch hetgeen waar de wereld om draait. Behalve bij corona en klimaat natuurlijk 🙂 : daar redden- volgens de Nederlandse kranten en de NPO- integere politici als Mark Rutte geheel belangeloos de wereld. Wanneer we nog even voor hem krom willen staan tot de Endsieg is bereikt.

Bijgesloten foto’s zijn van de Untersberg in Berchtesgaden, gemaakt in oktober 2017. Dat is een holle berg, waar mensen in de omgeving allerlei magische krachten aan toekennen. Een zekere Oostenrijker liet daar tegenover in de jaren ’30 zijn machtscomplex bouwen, met op zijn 50ste verjaardag het Kehlsteinhaus- door Amerikanen Arendsnest genoemd- als kers op de Obersalzberg-taart, verjaardagskadootje van Martin Bormann.

Hoe zij aan het geld kwamen om de macht te grijpen… En wie daar toen belang bij had, daar kregen we op school nu nooit geschiedenisles in. Zo groeide je al op met ‘de kunst van het weglaten’. Dat je meent dat iets niet bestaat, omdat je het nooit hebt gehoord of gezien.

Je leerde slechts je eigen beperkte voorstellingsvermogen te accepteren als maat van alle dingen. Dat voorstellingsvermogen is door modern onderwijs zo nauw mogelijk gemaakt, en door modern ‘denken’.

Zo werd ‘autoriteit’ je waarheidscriterium als massamens, en herhaling; waar is wat je het vaakste hoorde, onwaar is iets dat je wantrouwt omdat je het nooit eerder had gehoord.

..het enige restant van de Berghof dat nog vindbaar is, met uitzicht op de Untersberg

Vier jaar terug starten we een reis langs plaatsen van totalitaire macht, om te ontdekken hoe banaal totale macht zijn kan. Of deze mensen werkelijk ‘slechter’ waren dan doorsnee-mensen, daar ben ik niet zo zeker meer van. Slechts consumptie van de verkeerde media kan mensen om je heen al tot vijanden maken, levend in een machtspsychose. ‘medemensen’ die je op commando op transport zetten naar je einde.

Waarna ze in de rij zullen staan je verbeurd verklaarde bezit op te eisen. Wat deze mensen met absolute macht wel hadden was ambitie en organisatietalent, een verhaal, symboliek, design, vakmanschap. Verlangende mensen waren het ook, mensen die van een andere wereld droomden dan diegene waarin ze leefden, een soort transcendent idealisme.

De meeste mensen zijn slechts te zwak en talentloos om hun slechtheid groots te doen worden. Misschien zijn ‘deugmensen’ wel de ergsten, helden die anderen de kop kaalscheren wanneer ze eenmaal zien dat het zonder repercussies voor zichzelf is.

Zicht op de Obersalzberg, de ‘zoutberg’. Hier werd- net als in Salzburg (zoutburg) het ‘witte goud’ gewonnen, zout uit de vroegere Oerzee dat nu deel van de bergen uitmaakt.

De Grote Boosdoeners in de geschiedenis zijn ook Grote Zondebokken waar alle collaborateurs hun eigen kleinere en grote kwaad op afschuiven. Alsof die mensen het alleen deden, in plaats van met medewerking van de massa en ontelbare excuses.

Daarom concluderen wij; de meeste mensen deugen niet. Ook ik niet. Daarom gebruikt iedere macht een tegenmacht en heb je continue anderen nodig om je een spiegel voor te houden. Zo heb je ook De Telegraaf nodig, al was het maar als voorbeeld hoe het niet moet. Hoe het wel moet, laten we dat dagelijks met vallen en opstaan proberen, en de schade van ons handelen zoveel mogelijk beperken.

9 Replies to “De meeste mensen deugen niet”

  1. De meeste mensen deugen niet, omdat ze zijn gehersenspoeld met de overtuiging dat zij de acteur dienen te zijn van het masker [persona].
    In werkelijkheid is dit masker het eigendom van de centrale bank via de failliete overheden.
    Zolang de mens zichzelf hiermee blijft identificeren, zal deze altijd slaaf blijven. [ID-entiteit]
    Het teken van het beest is de “Natuurlijke persoon”. Het manifesteert zich in de rechterhand (handtekening) en het voorhoofd (rationeel brein in overtuiging een masker te zijn).

    Het “geld” heeft de waarde waarvan het is gemaakt. Het is geen geld maar currency [current to sea].
    Deze stroom van land naar zee, wordt geleid door de oevers [the banks]. Feitelijk gaat het om piraterij op het land, volgens het maritiem recht.
    Ook in de rechtspraak [ook bank] zien we dat het “recht” gebaseerd is op handels- en contractrecht.
    Slechts halsmisdaden vallen onder strafrecht en is in feite militair recht. Vergelijk God’s wetten: niet doden, stelen en dwingen (en de rest in overeenstemming van wilsverklaring = contractrecht)

    Voor mensen die dit in willen zien bestaat remedie.
    Gelukkig gaan we die kant op.

Laat een reactie achter aan Paul van der Ree Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *