‘Er zal luid geschreeuw zijn’… (Exodus 11)

….christenen en moslims kunnen prima samen leven. op de Westbank…

Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke er geen Westerse cultuur was geweest.

Vandaag gaan we verder in de gruwelen die de HEERE loslaat op de Egyptenaren, zodat zijn eigen uitverkozen volk het hazepad mag kiezen, en veertig jaar later ‘het Beloofde Land’ mag stelen van anderen.

Nadat de HEERE met ongewenste biodiversiteit als muggen en sprinkhanen en een epidemie van zich laat spreken is het in deze editie tijd voor grootschalige kindermoord. Alleen aan met lamsbloed besmeerde deuren gaat de ‘verderver’ voorbij, dat ‘voorbijgaan’ is wat je in het Hebreeuws ‘Passcha’ noemt, in het Engels Passover..

Het eerste Palestijnse vogelfestival

De HEERE, een bloeddorstende gruwelgod
De HEERE bewaart het beste voor het laatste. De meest verschrikkelijke plaag, de tiende waardoor er ‘luid geschreeuw’ zal zijn van verdriet, die vormt het slotakkoord. In Exodus 11 lezen we daar de afkondiging van:

En Mozes zei: Zo zegt de HEERE: Omstreeks middernacht zal Ik uittrekken door het midden van Egypte en alle eerstgeborenen in het land Egypte zullen sterven, van de eerstgeborene van de farao af, die op zijn troon zitten zou, tot de eerstgeborene van de slavin die achter de handmolen zit, en alle eerstgeborenen van het vee.

Er zal een luid geschreeuw zijn in heel het land Egypte, zoals er nog nooit geweest is en zoals er ook nooit meer zijn zal.

Maar bij alle Israëlieten zal nog geen hond zijn tong roeren tegen mens of dier. Zo zult u weten dat de HEERE onderscheid maakt tussen de Egyptenaren en de Israëlieten.

Palestijnse theetantes

De HEERE noemt die gruwelen ‘wonderen’, en hij heeft expres gezorgd dat de farao steeds weigert ze te laten gaan. Zodat Hij nog meer van die ‘wonderen’ kan doen. Exodus 11 besluit opnieuw met deze constatering. Het is de HEERE zelf die de farao bespeelt en dat doet Hij om zo nog meer gruwelen/wonderen aan te kunnen richten:

De HEERE nu had tegen Mozes gezegd: De farao zal naar u niet luisteren, zodat Mijn wonderen in het land Egypte nog talrijker worden.

Mozes en Aäron hebben al deze wonderen gedaan voor de farao, maar de HEERE verhardde het hart van de farao, zodat hij de Israëlieten niet uit zijn land liet gaan.

Het veiligheids-hek rondom de Palestijnse gebieden

Bloedoffers van eerstgeborenen
Bij de vorige plaag in Exodus 10, duisternis over het hele land, toen eiste Mozes nog allemaal vee en brandoffers op aan de farao. Omdat ze in de woestijn aan de HEERE wilden (bloed)offeren, de Hebreeuwse variant op Kali van de hindoes.

Ditmaal zijn het kinderoffers, die de HEERE voor zich opeist. Alleen wie zijn deur met lamsbloed insmeert, zal de doodsengel aan zich voorbij zien gaan. Zo volgt dan de instelling van het Pascha, en de fundering van de Hebreeuwse identiteit. (Exodus 12)

Als Grote Jurist die op de kleine lettertjes let, geeft de HEERE een reeks nauwgezette voorschriften waaraan het bloedoffer moet voldoen:

U moet een lam zonder enig gebrek hebben, een mannetje van een jaar oud. U moet het van de schapen of van de geiten nemen. U moet het in bewaring houden tot de veertiende dag van deze maand, en heel de verzamelde gemeenschap van Israël zal het slachten tegen het vallen van de avond.

En zij zullen van het bloed nemen en het aan de beide deurposten strijken en aan de bovendorpel, aan de huizen waarin zij het eten zullen. Zij moeten het vlees dezelfde nacht nog eten; op vuur gebraden, met ongezuurde broden, en met bittere kruiden moeten zij het eten.

U mag daarvan niets rauw eten, en zeker niet in water gekookt, maar alleen op vuur gebraden, met zijn kop, met zijn poten en zijn ingewanden. U mag daarvan ook niets overlaten tot de morgen. Wat er de volgende morgen van over is, moet u met vuur verbranden.

Palestijns natuurreservaat

Tot de kledingvoorschriften aan toe, de HEERE wil ook dat je er paasbest opstaat wanneer je dat bloedoffer opeet, beter gezegd ‘haastig opschrokt’:

En zo moet u het eten: uw middel omgord, uw schoenen aan uw voeten en uw staf in uw hand. U moet het met haast eten, het is Pascha voor de HEERE.

Want Ik zal in deze nacht door het land Egypte trekken en alle eerstgeborenen in het land Egypte treffen, van de mensen tot het vee. En Ik zal aan al de goden van de Egyptenaren strafgerichten voltrekken, Ik, de HEERE.

En het bloed zal u tot een teken zijn aan de huizen waarin u verblijft. Als Ik het bloed zie, zal Ik u voorbijgaan en er zal geen plaag onder u zijn die verderf teweegbrengt, als Ik het land Egypte zal treffen.

We lezen hier dus dat JHWH een strijd voert tegen andere goden, namelijk die van de Egyptenaren. Hij wil tonen dat hij sterker en gruwelijker is, zodat zijn gruwelen doorgang vinden en de goden van die Egyptenaren dat niet kunnen tegenhouden.

Bornwird, christelijk kerkje uit de 9de eeuw waarin we de geschiedenis van een ander volk hervertelden

Wie gezuurd brood eet moet worden uitgeroeid
Stel je voor dat de god die een volk dient, de afspiegeling is van hun volksaard. Wat heeft de HEERE dan ethisch gezien voor op Marduk, Kali en al die andere bloeddorstende gruwelgoden uit de Orient?

Je moet wel heel erg op de hand van de Israelieten zijn, wil je dat Pascha van ze – en de aanleiding tot de instelling- dan een verheffend feest vinden. Denk dan liever aan hoe de Germaanse volken de zonnewende vierden, of het Pasen als vruchtbaarheidsfeest.

Dat is tenminste nog feestelijk. De Germaanse goden hebben tenminste nog humor, hoewel je bij Loki en kornuiten ook meer kunt spreken van ‘sick jokes’…

Als het nu om bevrijding uit slavernij ging. Maar slavernij is in de Bijbel bij de HEERE het betwiste ding helemaal niet. De Hebreeuwers hadden ook allemaal (seks)slaven, waarmee de heer des huizes zich vrijelijk kon uitleven.

Het Uitverkoren Volk viert dus het verhaal dat hun HEERE een slachting aanrichtte onder baby’s. Behalve bij hun volk, omdat ze hun deuren met het bloed van lammetjes insmeerden en zichzelf volpropten met de vertrek-kleding aan en de staf in de hand. Dat noemen ze Passcha.

In het Engels ‘Pass over’, omdat de doodsengel/’verderver’ hun deur voorbij ging, dat is wat Passcha betekent. Het Engelse ‘Easter’ heeft een geheel andere betekenis, afgeleid van Ostara, het vruchtbaarheidsfeest in het voorjaar.

Passcha viert de dood van een ander volk en het Uitverkoren Volk dat gespaard bleef door Instructies Van Boven op te volgen. Ostara viert het leven en wedergeboorte.

Bijbel in onbruik, zie de spinnewebben

De HEERE wil verder ook, dat ze een week lang ongezuurd brood eten. Anders maakt hij ze alsnog dood:

Zeven dagen lang mag in uw huizen geen zuurdeeg gevonden worden, want ieder die iets gezuurds zal eten, die persoon moet uit de gemeenschap van Israël uitgeroeid worden, of hij nu een vreemdeling is of een ingezetene van het land.

U mag niets eten wat gezuurd is. In al uw woongebieden moet u ongezuurde broden eten. Toen riep Mozes al de oudsten van Israël bijeen en zei tegen hen: Kies uit, en neem voor uzelf kleinvee voor uw gezinnen, en slacht het paaslam.

Neem dan een bosje hysop en doop het in het bloed dat in een schaal is, en strijk van het bloed dat in de schaal is, op de bovendorpel en op de beide deurposten. Maar wat u betreft, niemand mag de deur van zijn huis uit gaan, tot de volgende morgen.

Want de HEERE zal het land doortrekken om Egypte te treffen, maar als Hij het bloed zal zien op de bovendorpel en op de beide deurposten, dan zal de HEERE de deur voorbijgaan ( = Passcha, Passover RZ) en de verderver niet toestaan om uw huizen binnen te komen om u te treffen

De Abdij van Langweer met ‘het Lam’/Christus als offer

De verderver aan je deur voorbij laten gaan
We lezen hier letterlijk dat de HEERE een ‘verderver’ inzet om zijn moorddaden uit te voeren. Alsof satan en de HEERE eigenlijk de zelfde zijn. Die eenheid van goed en kwaad komen we verderop in de Bijbel vaker tegen.

Denk aan het Job-verhaal. Of als de HEERE een ‘boze geest’ over Saul zendt, omdat deze Saul niet alle Amalekieten en hun levende have uitroeide, als goddelijke opdracht.

En wanneer Hij David verleidt tot een volkstelling, waarvoor Hij dan vervolgens het volk straft met een massamoord.

Conclusie: De HEERE is een gruwelgod, die zijn eigen Herrenvolk uitkoos om een Boek over zichzelf te laten schrijven waarin zijn gruweldaden worden bewierrookt. Dat Boek schreven ze in Babylonische ballingschap (alweer in verblijf onder een ander volk).

Abdij met ‘ommuurde tuin’ = het Paradijs

Maar net als bij de overheid kun je maar beter al Z’n regeltjes opvolgen, anders verwoest Hij je leven. Want Hij eist dat je Hem liefhebt, want anders wordt Hij heel erg bos en maakt Ie je af…

Dat is nog eens echte liefde 🙂

Zijn Uitverkozen Volk viert jaarlijks bij Pascha, hoe hun God alle eerstgeborenen van de Egyptenaren afslachtte, zodat er luid geschreeuw van verlies was onder alle arme moeders en vaders die daardoor waren getroffen.

We lezen verder:

En het gebeurde te middernacht dat de HEERE alle eerstgeborenen in het land Egypte trof, vanaf de eerstgeborene van de farao, die op zijn troon zou zitten, tot aan de eerstgeborene van de gevangene, die zich in de gevangenis bevond, en alle eerstgeborenen van het vee.

Toen stond de farao ’s nachts op, hij en al zijn dienaren en alle Egyptenaren. En er was een luid geschreeuw in Egypte, want er was geen huis waarin geen dode was.

Hoera, laten we dat vieren bij een ongezuurd broodje, en dat Pascha noemen. Dat die ellende onze deur voorbij ging, passover.

Broeder Franciscus, leeslampje van De Abdij: memento mori…

En dat vertellen ze hun kinderen ieder jaar opnieuw weer bij Pascha bij een ongezuurd broodje. Ook Jezus vierde dat zelfde Pascha, de genocide op Egyptische kinderen.

Pas in heidense context werd dat Pasen een feest van wedergeboorte en de terugkeer van het voorjaar, waarbij iets moest sterven zodat het andere kan voortleven. Pascha en Pasen hebben als raakvlak dat Jezus hier als lamsbloed wordt opgevoerd, zodat de ‘verderver’ aan onze deuren voorbij zal gaan bij Het Oordeel.

Dat geloof kom je ook in heidense context tegen. Denk aan het vroegere gebruik, dat boeren een (kerk)uil op de deurpost spijkerden, zodat de boze geesten aan hen voorbij zouden gaan.

Een sexy heilige moeder Gods bij de Abdij van West Vleteren

Ben ik eigenlijk een heiden?
Het heidense geloof van de Romeinen maakte van Jezus een verteerbaar schepsel, dat zichzelf offerde voor de redding van onze ‘ziel’, een begrip dat ook stamt uit de Griekse filosofie. Terwijl de Griekse filosofie ons het godsbeeld schonk waaraan christenen gehecht waren.

Maria kwam er bij, als Moeder Gods, oftewel Freija met een christelijk kleed aan, Jezus kreeg het uiterlijk van een bebaarde Zeus met lang haar, gespierd hangend aan het kruis als overwinnaar van de dood. Dat is het geloof waarvoor je een kapel in gaat, verstilling zoekt, een kaarsje voor brandt omdat je bijvoorbeeld de beterschap van iemand wenst.

Maar als je de Bijbel nu letterlijk terugleest en de HEERE tekeer hoort gaan. Wanneer je het concept ‘Uitverkoren Volk’ ook met enige argwaan bekijkt, omdat dit Uitverkoren Volk die claim zelf opschreef in een door henzelf heilig gemaakt Boek, geschreven tijdens Babylonische Ballingschap:

  • wie kan er nu van zo’n god houden, die partijdige, racistische en bloed dorstende oorlogsgod JHWH van hun Thorah met z’n ontelbare voorschriften en (culinaire) regeltjes op straffe des doods, als Grote Overheid met juristenleger?

Retraite Abdij van Orval; de (ommuurde) tuin als model voor natuurbescherming is zo oud als de beschaving zelf

Je kunt immers ontzag hebben voor Het Leven, het Wonder dat je bestaat, de maan, de sterren, zon, de Creatie, en overtuigd zijn dat ‘iets’ niet zomaar uit niets voortkomt, overtuigd zijn dat het materialisme onwaar is: geest komt niet voort uit stof, het Woord kan vlees worden, geest/energie en adem scheppen materie.

Laat je wereldbeeld niet insnoeren door je beperkte voorstellingsvermogen, het Onvoorstelbare en Onuitsprekelijke is waarheid. Wat dat betreft heeft het Bijbelse Godsbeeld (geen gesneden beelden maken) een hoog waarheidsgehalte. Je kunt God niet omschrijven of afbeelden, want dan maak je een karikatuur.

Laat staan dat ik het voor God zou moeten opnemen, en wat hij allemaal uitspookt in Exodus.

Dat gezonde religieuze gevoel,  daarvoor hoef je niet hele volksstammen af te maken, of het land van in te pikken omdat je beweert een Uitverkoren Volk te zijn waar de rest plaats voor moet maken. Of doe ik dan aan zelfrechtvaardiging en bega ik de grootst mogelijke zonde door dit eens eerlijk uit te spreken?

Heb een goede zondag.

5 Replies to “‘Er zal luid geschreeuw zijn’… (Exodus 11)”

  1. Wat denk je te bereiken met deze aflevering?
    Heb je er van te voren goed over nagedacht voordat je dit op schreef?
    Zou je dit ook geschreven hebben als jullie samen een kind hadden?
    Ik begrijp jouw bedoeling niet Rypke en ik heb het echt goed gelezen!
    Wat voegt het toe?

  2. Ik heb de uittocht uit Egypte, of de weg die de natuurlijke mens met zijn God moet gaan richting hemel of ‘land van de belofte’ vol met hindernissen, strijd, oponthoud en bovennatuurlijke uitredding, altijd een mooi verhaal gevonden. Ook staat dit verhaal symbool voor de uitredding van Gods gemeente/De Bruid na de ‘grote verdrukking’ uit de eindtijd verhaald in o.a. het boek ‘Openbaringen’. Na de grote verdrukking wordt ‘De Bruid’ geraptured/ontvoerd, naar oude traditie, naar een veilige oord gebracht, terwijl God zijn oordeel over de wereld gaat uitstorten. “Judgement Day”. Gedurende die periode zullen de zogeheten 144.000 evangelisten, mannen die nog maagd zijn, 12.000 uit iedere stam van ‘oude’ Israël (waaronder dus ook 12.000 Joden/mannen uit Juda), alle uithoeken van de wereld evangeliseren terwijl de ‘2 getuigen’ Gods oordelen afroepen. Een geweldige tijd voor mensen die gerechtvaardigd zijn en een moeilijke tijd voor mensen die dan nog rondlopen zonder het ‘teken van het beest’, omdat ze dit weigeren, niet als goed/juist ervaren, maar het verhaal van Jezus (nog) niet kennen. Er zullen zelfs na de ‘opname’ van de Gemeente, nog vele miljoenen mensen gered worden, door het oordeel heen. Ik ben altijd benieuwd geweest wie die 12.000 maagdelijke mannen zouden zijn.

    Misschien wel die kleine baby’tjes/jongetjes die door Herodus in Bethlehem vermoord zijn? Of moet men zich bewust onthouden hebben van vrouwen, zoals bijv. een Paulus of Jezus zelf, maar dan voordat zij hun werk voor God konden beginnen door de ‘satan’ afgekapt/afgesneden’ zijn en nu, waarschijnlijk naar over hun leven uitgesproken profetie, uiteindelijk (letterlijk) hun bediening mogen beginnen. De binnenhalen van de laatste oogst.

  3. Ik zat zojuist Handelingen 7 te lezen: de rede van Stefanus (voor de Joodse religieuze elite van die tijd). In vers 19 werd ik er aan herinnerd dat de Egyptenaren inmiddels toch al aardig wat kinderbloed aan hun handen hadden (‘…zodat zij hun jonge kinderen moesten wegwerpen, opdat zij niet zouden voorttelen’). Oh ja, Mozes te vondeling gelegd enzo…

    Maakt de dood van Egyptische baby’s niet minder gruwelijk. En de opeenvolging van dood en verderf niet leuker. Bloedwraak… blijft in zekere zin blijkbaar gelden ook: Openbaring 6:10.

    Ik zou haast vergeten stil te staan bij die rede van Stefanus zelf.. en waarom hij blijkbaar in staat was om zijn steniging te ondergaan die daarop volgde…

Laat een reactie achter aan P.S.M.Welbergen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *