Dankzij de met de milieumaffia (MOB, Cooperatie Mobilisation for the Environment van Johan Vollenbroek’s netwerk) sympathiserende Raad van State (Conny van Altena, Nico Verheij en Dana Baldinger) heet ieder melkveebedrijf sinds hun uitspraak dit jaar 19 januari dit jaar een ‘emissiebron.’

Daarvan moeten niet alleen de x en y-coordinaten openbaar gemaakt worden, maar ook de prive-adressen. Wanneer zij dan een nieuwe NB-wetvergunning aanvragen kan Johan Vollenbroek’s MOB de juridische messen slijpen en hun aanvraag om het bedrijf voort te kunnen zetten juridisch aanvechten.

Hoe kan een Nijmeegse actieclub ‘belanghebbende’ zijn in rechtszaken
Door die uitspraak krijgt de MOB weer tienduizenden euro’s aan dwangsom binnen voor hun oorlogskas binnen, iedere dag dat een (provinciale) overheid het stikstofarrest niet rigide uitvoert.

De MOB is alweer fondsen aan het werven om alle lopende procedures te bekostigen, volgens de zelfde tactiek als de reeds lang vrijgelaten moordenaar van Pim Fortuyn, Volkert die nu in Apeldoorn woont en mensen juridisch adviseert.  Begin een batterij aan procedures, en je schiet altijd ergens een keer raak. Met die jurisprudentie kun je dan weer verder bouwen:

Er lopen nu meer dan 300 procedures. Daarvoor is veel geld nodig vooral voor griffiekosten én om een jong team van bevlogen juristen een basisvergoeding te kunnen betalen. Met een geschat aantal procedures van 300-500 in 2022/2023 is daarvoor veel geld nodig.

Ze haalden voor een nieuwe procedureronde 112 duizend euro binnen

Anders zouden die procedures nu niet van start gaan. Dankzij Vollenbroek en vrienden moeten provincies nu gaan handhaven bij boeren die nog geen nieuwe stikstof/natuurvergunning hebben. Wat hier in juridisch opzicht opvalt: hoe kan het dat de rechterlijke macht een ‘cooperatie’ van Nijmeegse activisten als ‘belanghebbende’ aanmerkt, wanneer die bijvoorbeeld NB-wetvergunningen aan boeren in Friesland aanvechten?

Als ik een stichting ‘weg met de bever uit Nijmegen’ begin als Fries, zullen ze mijn beroep nooit ontvankelijk verklaren. We vermoeden al langer dat de rechterlijke macht niet uitblinkt in politieke neutraliteit.

Schuldig door verdenking
Dus kun je als boer in een steekproef van de provinciale ambtenarij terecht komen met omgekeerde bewijslast. Jij moet bij hun overheid maar aantonen dat je geen milieuramp op papier bent. Zelfs wanneer je bijvoorbeeld maar 30 koeien had, en dus al niet PAS-plichtig bent kom je al in de problemen.

In plaats van dat zij met deugdelijke wetenschap en metingen (ipv modellen en papieren aannames) je per definitie tot schuldig door verdenking aanwijzen.

Vollenbroek zijn strategie is gelijk aan Volkert van der G.’s actiegroep Vereniging Milieu Offensief in de jaren ’90 die succesvol stalvergunningen van veehouders in de Gelderse Vallei aanvocht op milieudetails. Zijn advocaat is ook de zelfde die Volkert toen hielp, Valentijn Wosten van Wosten Advies. Dat deden ze samen met met Sjoerd van der Wouw (bedenker van de term ‘plofkip’) die weer medewerker werd van Marianne Thieme’s Partij voor de Dieren.

Het zijn slimme mensen, vertakt in netwerken waarover Peter Siebelt al schreef. In de top de politici die hen van subsidies voorzien, daaronder ‘ngo’s en academici waarmee ze samenwerken en onderin de clubs die ook geweld niet schuwen. En ze komen overal mee weg.

Doorgestoken kaart
Het enige verschil met toen is eigenlijk dat de ambtenarij van LNV Vollenbroek nu actief lijkt te helpen. Zijn werk komt ambtenaren die het voorgenomen regeringsbeleid uitvoeren in het kader van de 2030 Agenda (CO2-beleid SDG13, landroof SDG15) toch al erg goed van pas.

Zo werd Vollenbroek al op de nieuwjaarsborrel van Carola Schouten uitgenodigd in 2021, samen met een ‘Transitiecoalitie Voedsel’. En bij dat codewoord ‘Transitie’, de groen geverfde variant op Rode Revolutie bevinden we ons op vertrouwd terrein: dat van de 2030 Agenda.

LNV wil uit naam van de dankzij Vollenbroek uitgelokte Stikstofwet met Stikstofkeizerin Christianne (VVD) een 25 miljard euro kostende ‘Transitie’ van het platteland uitvoeren. Daartoe stelden ze een ‘kwartiermaker Transitie Landelijk Gebied’ aan, Johan Osinga die eerder nog Directeur Generaal Natuur was.

De Stikstofwet kwam er afgelopen jaar dankzij de procedures van Vollenbroek (2018/19) bij de Raad van State, gevolgd door de Commissie Remkes. Alsof het beleid al lang in de steigers lag, maar er nog een juridisch breekijzer nodig was om dat te bewerkstelligen.

Het netwerk van Vollenbroek en Van der G.
Zo leek Vollenbroek als ‘eenzame activist’ out of the blue te komen. Maar je ziet met de omringende stichtingen als Stichting Biosfeer en Stichting Leefmilieu uit Nijmegen (waar Vollenbroek bestuurder van is, en waar Wosten Advies voor procedeert) dat hij zeker niet op een eiland opereert.

Zijn medebestuurder bij Stichting Leefmilieu Maarten Visschers (nu Visscher Advies) werkte 18 jaar als duurzaamheid- en klimaatadviseur voor de Gelderse Milieufederatie. Die liet zich zo inhuren door de overheid voor de ‘Versnelling’ van het Gelders Energieakkoord, nu zelfstandig als Visschers Advies, en adviseur bij ‘Lingewaard Energie’.

De Milieufederaties zijn publiek gefinancierde provinciale afdelingen van de Stichting Natuur & Milieu (opgericht in 1973, tegelijk met het publiek gefinancierde European Environmental Bureau, ontstaan in navolging Earth Day 22 april 1970 en het milieuglobalisme).

Ten onrechte worden die professionele lobbyisten voor special interest op publieke kosten als ‘niet’ gouvernementele organisaties aangemerkt (term van de Verenigde Naties), ‘civil society’ en ‘maatschappelijke’ organisaties.

Zonder overheidssubsidies zouden deze clubs geen rol van betekenis spelen in procedures en het publiek debat. Datzelfde geldt voor het met 10 miljoen euro per jaar door het Ministerie van BuZA gesubsidieerde Milieudefensie. Daarvoor- en voor actiemultinational Greenpeace– treedt Vollenbroek weer op als stikstofwoordvoerder.

Samenwerking met academisch activisten
Met de Nijmeegse stikstofecoloog Roland Bobbink (B-Ware) voert Greenpeace 14 februari campagne bij de regering, omdat ‘de natuur op omvallen’ zou staan, zodat ’14 gebieden’ het einde nabij zou zijn.

Zij stellen:

Dit blijkt uit onderzoek van ecoloog Roland Bobbink van onderzoekcentrum B-WARE in opdracht van Greenpeace. De opgave voor het kabinet op korte termijn wordt hiermee nog groter dan gedacht. Daarom roept Greenpeace minister Christianne van der Wal op tot actie, omdat de miljarden uit het ‘stikstoffonds’ waarschijnlijk te laat komen. Want een “point of no return” is nabij, aldus ecoloog Roland Bobbink.

Bobbink zit weer bij de Wageningse en Nijmeegse kliek van onderzoekers als Wim de Vries (gepromoveerd bij Nico van Breemen), Han van Dobben maar ook Jan Willem Erisman (tot 2020 door WWF gefinancierde leerstoel stikstofstudies aan VU), die de ‘wetenschappelijke’ onderbouwing fabriceerden van de procedures van Vollenbroek.

Op basis van die combinatie van academie-activisme en gesubsidieerde ngo’s die procederen wordt het bestaan van boerenfamilies hun nu geruineerd/verduurzaamt.

Bobbink is 1 van de vele voorbeelden van hoe activisten samenwerken met ambtenaren op universiteiten, die zich ‘wetenschapper’ noemen. Een ander medebestuurslid van Volkert Nummer 2, heet Ad Ragas, milieukunde-prof aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.

Nu speelt Vollenbroek zijn in Wageningen afgestudeerde mede-activist Arnold van den Burg (stichting Biosfeer, publiceert samen met Bobbink) – die bij het Europese Hof in Luxemburg de PAS hielp torpederen, en vervolgens bij de Raad van State (uitwijkmogelijkheid boeren bij natuurvergunningen ivm stikstof) een consulterende rol bij de vraag hoe hun overheid 25 miljard euro gaat besteden om boeren weg te kopen bij Natura 2000 gebied.

Publiek gefinancierde obstructiemacht
Zonder de publieke financiering van deze netwerkmacht was er voor de boeren dus niets aan de hand geweest. Er kan zo een aannemelijke hypothese voor ‘meest geldig’ worden aangenomen. Vanuit (een deel van) de overheid en politiek is afgelopen 30 jaar bewust aangestuurd op het vergroten van deze netwerkmacht.

Vanwege de Agenda 21 van de Verenigde Naties (nu 2030 Agenda), ‘transforming our world’ (herkent U het woord ‘transitie’)

Daarnaast zijn LNV-ambtenaren voor het grootste deel van Wageningen UR afkomstig, en is die universiteit weer een stichting van het LNV-Ministerie. Wageningen UR leverde voor dat ministerie de ‘wetenschap op bestelling’ met Alterra (nu Wageningen Ecological Research) en de ‘instandhoudingsdoelen’ op basis waarvan Vollenbroek weer kon procederen.

Er zijn honderden miljoenen euro’s aan dergelijke wetenschap op bestelling gespendeerd sinds 1988. ‘Beleidsrelevant’ onderzoek heet dat. Daarnaast werden activistenclubs in belang opgeblazen, die met deze wetenschap op bestelling in de hand naar de rechter stappen.

Clubs die nauwelijks bijdragen van leden krijgen, kunnen wel rekenen op miljoenendonaties van vrienden bij hun overheid. Zo kan Milieudefensie van leden op een bijdrage van 2 miljoen euro rekenen, terwijl de overheid daar 10,5 miljoen bijdoet. Oftewel, de belastingbetaler is ongevraagd lid gemaakt van Milieudefensie.

Natuurmonumenten krijgt jaarlijks 20-25 miljoen euro van leden, hun vrienden bij de overheid doen daar 50 miljoen euro bij. En dat noemt zich een ‘particuliere’ vereniging.

De Nederlandse overheid is ook van hun zusterclub Friends of the Earth Europe een grotere donateur dan de leden, die ongeveer anderhalve ton bijdragen. Terwijl de Nederlandse staat hun steunt met een kleine zes ton. De club van Vollenbroek, ‘Stichting Leefmilieu’ is weer lid van het Europese lobbynetwerk HEAL, dat met vier ton euro subsidie van de Europese Commissie haar groene lobby overeind houdt in Brussel (op een budget van 1,2 miljoen per jaar).

HEAL is op haar beurt weer lid is van de ‘Groene 10’ waar Greenpeace bij hoort, WWF en andere schatrijke actiemultinationals. De bestuurder van ‘Groene 10’ is weer de bestuurder van het European Environmental Bureau, dat eigenlijk een Europese overheidsorganisatie is:

De LIFE+-Agenda 21 oorlogskas
De politieke reden daarvoor is eenvoudig: Agenda 21 van de Verenigde Naties, nu 2030 Agenda sinds ‘Our Common Future’ van Gro Harlem Brundtland. Het rapport dat ‘sustainable development’ op de politieke markt bracht, gefinancierd door het Ministerie van D66/Buitenlandse Zaken.

Het was Hemmo Muntingh (PvdA, voormalig lobbyist voor Milieudefensie in Brussel en Waddenvereniging) die in 1991 de financiering van die groene obstructiemacht op Europees niveau, toen Nederland EU-voorzitter was. Daardoor kunnen groene clubs nu in een periode van acht jaar tot 2026 over liefst 5,6 miljard euro campagnesubsidies beschikken, uit de zogenaamde LIFE+-pot.

Munting liet ook de Habitatrichtlijn op Europees niveau invoeren. En dat is weer de richtlijn, in het buitenland bekend als ‘Dutch Directive, artikel 6 lid 3 op basis waarvan Vollenbroek de boerenstand op de knieen dwong. Zoals actiegroep Wilde Kokkels in 2003 middels het Kokkelarrest toen de Kokkelvisserij op het Wad.

Daar ging het eender als bij het Stikstofarrest. Wilde Kokkels leunde op het ‘wetenschappelijk’ werk van academisch activist Theunis Piersma. Die had in het Journal of Applied Ecology geclaimd dat de kokkelvissers ‘significante effecten’ op lange termijn zouden hebben op de Wadbodem. Zijn partner, Petra de Goeij bij Wilde Kokkels en lepelaar-onderzoeker bij het NIOZ, en haar maatjes als Lenze Hofstee deden vervolgens het juridische werk.

Zo peuterden zij 800 miljoen euro Waddenfondsgeld binnen waarop hun vrienden als Piersma, Han Olff weer konden binnenlopen in onderzoeksbaantjes. Tegelijk vinden ze een met hun ‘goede zaak’ sympathiserende rechterlijke macht.

Zie slechts wat de mevrouw van de Raad van State- afgestudeerd in Nijmegen- wil doen met haar positie als staatsraad: het recht gebruiken om ‘de wereld te verbeteren’. Het gaat niet om rechtvaardigheid en waarheidsvinding. Want het hele stikstofverhaal is gebaseerd op pseudowetenschap.

De Transitie-medemens is ook niet in deugdelijke wetenschap geintereseerd volgens het credo ‘it’s not about science, it’s about the revolution/transition.’ En dus kan Jan Cees Vogelaar van het Mesdag Fonds nu vaststellen dat het ‘er op of er onder wordt’, in zijn column over een ‘ambtelijke staatsgreep‘ op het buitengebied.

We mogen hopen dat in een rechtstaat de ambtelijke (staats) greep naar de macht over boerengronden zonder deugdelijke wetenschappelijke onderbouwing gaat sneuvelen bij het Europese Hof. Voor veehouders wordt het een heel belangrijk jaar, erop of eronder voor velen.

Lekker braaf en zonder de realisatie dat hier van een bewuste strategie sprake is- een onvervalst complot- van nationaal tot internationaal niveau. Het past in de Agenda 21/2030 Agenda.