Great Britain: 800 kilometer rijden zonder windmolens te zien

Somerset, genomen in 2009 vanaf de ‘Tor’

Pas bij aankomst in Cornwall komen we voor het eerst een windfarm tegen, en dat lijkt er ook nog een oudje met molens waar maar twee vleugels aan zitten. Verder lijkt- ten opzichte van Nederland- in Zuid Engeland de ambitie het landschap te vernaggelen lager te liggen. Wel heb je hier een plaag aan Oekraine-vlaggen en regenboog-diversi-meuk, de propaganda is hier eender als bij ons.

Somerset gezien vanaf Isle of Avalon

Helaas nog geen foto’s, omdat ik het kabeltje ben vergeten waarmee ik foto’s kan opladen naar de laptop. Dus jullie houden nog wat platen te goed. Het doel van de reis is om een stukje magie, romantiek en verbeelding te vangen, waar de Engelsen toch meer in bedreven zijn dan de Nederlanders, of nog erger; De Friezen.

Frjemd spul!

We reden vanuit Folkestone eerst langs de zuidkust, en stapten uit bij de historische havenplaats Rye, die ligt in het 1066-country van Sussex waar ook buurstad Hastings in ligt. Daar landde in 1066 de Normandische invasie onder aanvoering van William the Conqueror, en zij zouden de Angelsaksen verpletterend verslaan.

Havenstadje Rye is een droom van een vissersplaatsje, we hebben er zeekraal geplukt en gegeten. OK, daar vlakbij was 1 windfarm, maar verder hebben we zelden van die rotdingen gezien.

Adoptiedochter Saramay (14) wilde graag Brighton zien waar enkele voor tieners bekende Youtubers vandaan komen. Een badplaats, met een pier waar een overdekte kermis is gevestigd. De hele ochtend joggers en workout-types, een urbane sfeer. Niet mijn kopje thee.

Brighton is ook 1 van de hotspots van de regenboog-diversi-transgender-meuk in de UK, marxistische ideologie waar je als boeren-Fries darmkrampen van krijgt. In een doorsnee toeristenshop wuift de woke-meuk je tegemoet, alsof je als toerist graag een boek koopt als ’50 dragqueens that changed the world’.

Zwarte kraai (Somerset Zuid Engeland)

Van mij mogen ze allemaal aids krijgen. Ik bedoel: Is iemand die z’n geslachtsdeel mutileert en eist dat je hem voortaan ‘haar’ noemt een ‘held’?

Of heb je dan kortsluiting tussen je oren? Waarom zou ik enige compassie moeten tonen, enkel omdat ze anders gaan krijsen en hun vriendjes bij die linkse rotoverheid er bij halen om mij met staatsagressie op de knieen te dwingen?

Hebben zij compassie met mij als boreaal-provinciaal, of heb ik enige behoefte daar aan? Zo denkt bijna iedereen er over, het wordt je enkel van alle kanten opgedrongen. Maar met alle propaganda in de wereld kun je de natuur gelukkig nog niet veranderen.

Sommige mensen worden hooguit geboren om anderen tot last te zijn. De linkse medemens spant dat soort zieligerds- het kunnen ook ‘de dieren’ zijn, bi o di ver si teit of het gemiddelde weer op de planeet (‘het’ klimaat)- dan voor zijn politieke karretje om ‘de wereld’ te beteren, lees ‘andere mensen te koeioneren’.

De Long Man van Sussex, foto Afke Smit

Ik heb andere helden, zoals de US Rangers die in juni 1944 de kliffen van Normandie bestormden onder Duits mitrailleurvuur.  Of, de mensen die de Kanaaltunnel bouwden zodat wij er soepeltjes met de Shuttle doorheen konden racen. Ongelooflijk, wat een sterk staaltje techniek. Wat is de mens toch een inventief wezen, en wat kunnen mensen ook werkelijk vernuft en karakter hebben.

Wanneer je dan mensen op het niveau van ‘de dieren’ wilt plaatsen, dan spoor je niet. Mensen kunnen zich wel tot dat niveau verlagen.

Nee, dan liever de Long Man van Sussex in een Dartmoor-achtig landschap: niemand weet wie die Long Man gemaakt heeft. Wel is er in de Victoriaanse tijd iemand geweest, die de figuur verduidelijkte door langs de lijnen stenen te leggen.

Die stenen hebben ze nu vervangen door betonstenen, zodat je op afstand de Long Man kan blijven zien.

We kachelden door naar Gloucestershire, dat ik al in 2005 eens bezocht vanwege een verhaal over het National Birds of Prey Centre van Jemima Parry Jones. Veel rode wouden zie je daar vliegen. Er loopt een kanaal van de Severn naar de Thames, met public footpath, dat idyllische trekjes heeft.

Truly British, de mix van menselijke maaksels door de natuur overgenomen.

Een boreaal-provinciaal uit Friesland tussen het ‘frjemd spul’ van Glastonbury, foto Afke Smit

Wat de Engelsen nu het meest treft zijn de verdubbelde energieprijzen dankzij Net Zero-beleid, Boris Johnson zijn Green Deal. Je moet al snel 300 pond per maand voor je energie betalen. Daarnaast zijn ze ook nog eens 300 pond per maand kwijt aan gemeentelijke belastingen.

Ook heb je een soort afvalscheidingspolitie, en je mag bijna niets meer ‘gewoon’ weggooien. Ieder plastic zakje apart, ieder flesje en een bak voor ‘voedselafval’. Wij hebben thuis in Friesland geen gescheiden afval, we flikkeren alles gewoon lekker bij elkaar.

Dat stomme rotmilieu. Wij willen gewoon lekker genieten, lekker samen in een warm bad met drankje er bij.

De Chalice Well, aan de voet van de Glastonbury Tor

Gisteren reden we dus door Glastonbury, waar een onprettige sfeer hing. Al die drugsgebruikers, het occultisme, en dat in een stad die bekend stond om de Heilige Graal die bij de Chalice Well verstopt zou zijn, nadat Josef van Arimethea hier zou zijn geland.

Zo hebben ze een voorheen christelijk oord met Glastonbury Abbey tot een occultistisch hol gemaakt, boekenwinkels die het satanisme uitventen, en met een hele rits zwervers waar door het crackgebruik de gebitten van zijn aangetast. Dat heeft niets met ‘vrijheid’ uit te staan.

Iemand die aan de drugs vast zit noemen ze niet voor niets ‘verslaafd’, een slaaf. En lamlendigheid is al evenmin vrijheid. Je moet %^&* gewoon werken voor de kost, schop onder je luie reet en aan de slag, je talenten ontwikkelen.

Mijn vrijheid is me ook niet komen aanwaaien.

Op reportage in de UK, Glastonbury

We klommen de ‘tor’ op en zijn snel doorgereden naar Cornwall. Tot zover het verslag van ‘De Vakantieman’.

Na vijf jaar iedere dag bloggen voor Interessante Tijden, was het voornemen eens een dagje over te slaan. Maar dat lukt gewoon niet.

Oh ja, de hele UK is bezaaid met snelheidscamera’s en vrijwel nergens kun je eens een beetje fatsoenlijk doorrijden. Dat is op veel plekken ook logisch, Het lijkt vaak, alsof zijn alle wegen hier ontstaan zijn uit veredelde karresporen door de countryside, waar ze vervolgens asfalt over heen legden.

Het zou ook levensgevaarlijk zijn, hard rijden en de behoefte is er ook niet. We zijn hier immers om te genieten, en gaan vandaag even bij Koning Arthur op de Koffie in Tintagel.

3 Replies to “Great Britain: 800 kilometer rijden zonder windmolens te zien”

  1. Hé, Tintagel, kasteel (ruine) van king Arthur. 40 Jaar geleden eens geweest. Machtig mooie, fotogenieke omgeving. Maar waar niet in Engeland? Have fun!

  2. Mooie plaatjes gemaakt.
    Door een boreaal. Maar met die grote camera voor je buik lijk je wel een Japanner.
    Prachtig een landschap zonder die horizonvervuiling van windmolens.

Laat een reactie achter aan Aart Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *