Het was Piet Adema die als gedeputeerde in Friesland de omstreden afvaloven aan de Waddenzee (‘Reststoffen Energie Centrale’) in 2008/9 vergunde van OMRIN, de handelsnaam van Afvalsturing Friesland en NV Fryslan Miljeu (afvalinzamelaar)

Wie als milieu-adviseur bij deze afvaloven in PKB-gebied en Natura 2000-gebied de Waddenzee voor 150 duizend euro binnenliep, was niemand minder dan stikstofactivist Johan Vollenbroek.

Zo kon de eigen schoorsteen blijven doorroken naast deze schoorsteen in ‘kwetsbaar natuurgebied’ de Waddenzee. President-commissaris van Fryslân Miljeu is nu Gerben Gerbrandy, tevens bestuurder van mijn grote vriend Bouwe de Boer zijn Stichting Freonen fan Fossylfrij Fryslân, de VNO-NCW-noord in klimaatjas, gevestigd bij de Gemeente Leeuwarden. 

‘Groene Energie’
OMRIN/Afvalsturing Friesland is een Naamloze Vennootschap, die valt onder privaatrecht. Terwijl haar inkomsten dus komen van publieke organisaties, gemeentes, die de jaarlijks verder stijgende afvalstoffenheffing verrekenen aan ingezetenen. Het verdienmodel van OMRIN is dus gedwongen winkelnering. Je hebt als gemeentebestuur en gemeenteraad niet direct iets te zeggen over de handel en wandel van OMRIN, maar moet wel betalen.

Alleen als aandeelhouderscollectief kunnen 11 Friese gemeentes gezamenlijk iets inbrengen bij deze NV. De huidige president-commissaris van Afvalsturing Friesland, is de oud-burgemeester van de Stad Groningen, Peter den Oudsten. Eerder was Margreeth Boer (PvdA) als oud-burgemeester van Leeuwarden ook voorzitter van de Raad van Toezicht van dit bedrijf.

De oven en haar energieproductie werden door Adema doorgedrukt, in concerto met een verlengde zoutwinningsvergunning voor het zoutbedrijf Frima in Harlingen. Dat zou dan de restwarmte van die REC gebruiken voor de zoutwinning. Daardoor kan de bodem onder Wadplaten met wel een meter gaan dalen.

De energie die deze oven opwekt, mag als ‘groen’ de boeken in en vormt zo samen met het stoken van bos in klimaatcrematoria (biomassacentrales) een belangrijke bouwsteen bij het halen van het 14%’duurzame energie’-doel dat de Europese Commissie Nederland oplegde.

Sterker nog, het afzetten van als ‘groen’ gelabelde afvalstroom (de certificatenhandel daarin) van de REC (alweer: aan publieke partijen op publieke kosten) is volgens het jaarverslag een belangrijk verdienmodel, naast het rottingsproces van vrijkomend broeikasgas methaan op afvalhopen (‘ik rijd op groengas’):

Door verbranding van het niet-herbruikbare brandbaar restafval in de REC is ruim 133.000 MWh stroom (dit komt overeen met ruim 69.000 MWh aan groene stroom) en iets meer dan 420.000 MWh aan nuttige warmte in de vorm van stoom geproduceerd.

Voorzover de door Omrin geproduceerde duurzame energie niet zelf wordt gebruikt (voor onder andere brandstof), wordt het via Garanties van Oorsprong (GvO’s) afgezet. Naast de levering van uit afval geproduceerd(e) groengas en groene stroom in de vorm van certificaten via de Coöperatie Openbare Verlichting en Energie Fryslân (OVEF) aan Friese gemeenten en instellingen,

wordt groengas via certificaten aan de Veluwse gemeenten Elburg, Ermelo, Harderwijk, Nunspeet, Oldebroek en Putten en aan (leden van de) overheidscoöperatie Midwaste geleverd.

Honderd euro per uur ex btw voor Johan Vollenbroek
Volgens ‘Cradle to Cradle’ geldt ‘afval = voedsel.’ Maar in de eerste plaats is het goede handel, ook voor allerlei aanhakende adviesbureaus. De oven bleef jarenlang doorroken, dankzij de goedkeuring van stikstofactivist Johan Vollenbroek Milieuadvies (MOB), gevestigd aan de Waldeck Pyrmontsingel 18 in Nijmegen. Die liet zich als adviseur nog van 2015-2017 betalen met 155 duizend euro door de Friese GGD, om te zorgen dat die oven met wat aanpassingen open kon blijven.

Voor honderd euro ex BTW, zoals voor deelname aan een ‘Overleggroep REC Harlingen. Nadat hij zich eerder in het bezwaarcircuit bewoog.

Dat onthulde STAF in september 2020, dankzij een WOB-verzoek van de actiegroep “Afvaloven Nee’. Ondanks dat dus blijkbaar eerder die over dus stoffen uitstootte pal tegen Natura 2000-gebied de Waddenzee.

Een andere club die naast Vollenbroek binnenliep op de combinatie van ‘procederen voor luchtkwaliteit’ en je dan later in laten huren als adviseurs was de in 2008 in Harlingen opgerichte Toxicowatch Foundation (dioxines~). Die toxicoloog Abel Arkenboudt maakt als consultant nog steeds een omzet van 90k per jaar.

Vollenbroek werkte toen- aldus STAF- ook voor de in Utrecht gevestigde stichting Natuur & Milieu, toen om die afvalcentrale tegen te houden. Net als Natuurmonumenten cs die tegen de RWE-kolencentrale in de Eemshaven een procedure aanspanden (‘stikstof’) maar die zich dan vervolgen laten afkopen voor x-miljoen euro voor ‘natuurherstelprojecten’.

Zoals in de Alde Feanen en op Schiermonnikoog, waar ze dan afkoopbudget van RWE ontvangen om de bestaande natuur te kunnen verbouwen. Het gaat natuur- en milieuclubs ook enkel om geld. Niets anders.

Zo treed Vollenbroek ook op als spreekbuis voor Milieudefensie. Het hele idee van de ‘lone wolf’ die in zijn eentje reeds door afdelingen binnen de ovderheid voorgenomen beleid helpt doordrukken, dat is natuurlijk een fabeltje. Dat groen-totalitaire spul werkt in verschillende lagen met elkaar samen, ieder in een eigen rol. Zo voert de Friese Milieufederatie ook weer campagne tegen burgers samen met OMRIN/Afvalsturing Friesland.

Denk niet in de termen ‘links’ of ‘rechts’ maar in vestzak-broekzak.

Vriendjes van Bouwe president raad van commissarissen
De huidige voorzitter van de raad van commissarissen van Fryslan Miljeu (de afvalinzamelaar in elf Friese gemeentes) is Gerben Gerbrandy. Eerder burgermeester van Achtkarspelen. En dan gaat hier een groen lampje branden, omdat Gerbrandy (net als directeur John Vernooij) een vriendje is van de klimaatambtenaar van de Gemeente Leeuwarden, Bouwe de Boer die mij met hun Openbaar Ministerie-officier Pieter ‘hallelujah’ van Rest gewelddadig liet oppakken.

Gerbrandy is namelijk bestuurder van zijn ‘Stichting Fossielfraai Fryslaaan’, een particuliere stichting gevestigd op het adres van de Gemeente Leeuwarden. Samen met andere lobbyisten van de VNO-NCW Noord als Trudie Wildeboer/Timmerman (tot 2021). Zoals reeds beschreven, is Fossielfraai Fryslaan gewoon de VNO-NCW noord in klimaatjas.

Een lobbyvehikel en collectant naar politiek en openbaar bestuur, geleid door een ambtenaar, om privaat gewin op publieke kosten/subsidies te realiseren voor de eigen bedrijven. Duurzaamheid is gewoon een andere term voor ‘rent seeking’, ook wel oligarchie genoemd, of gewoon ‘corruptie’.

Zelfverrijking met inzet van overheidsmacht. ‘Milieu’ lezen we in Friesland in haar Franse betekenis ‘le milieu’. Het is gelegaliseerde criminaliteit, beschermd door de rechterlijke macht. Maar pasop, zeg het niet te hardop, want dan pakken ze je (weer) op, of hun gedachtenpolitie van ‘de (subsidie-)journalistiek’ opent de aanval, om je naam op gekunstelde wijze met allerlei idioterie in verband te brengen.

Dat kaliber volk van laffe, leugenachtige en harteloze mensen hebben we het hier dus over. En daar wilde asfaltlobbyist Adema dus ook graag lakei van zijn als gedeputeerde.

Een goede vraag is nu, of die oven net als die oven in Amsterdam ook buitenlands vuil laat aanslepen. Aangenomen dat de elf Friese gemeentes ook weer niet zo smerig zijn. Zoals we zien, zijn vele gemeentes buiten Friesland ook aandeelhouder van Afvalsturing Friesland NV:

De aandelen van Afvalsturing Friesland (met als belangrijkste taak het be- en verwerken van huishoudelijk afval) worden gehouden door de Friese gemeenten, de Groningse gemeenten Eemsdelta, Westerwolde, Groningen, Het Hogeland en Westerkwartier, de Noord-Veluwse gemeenten Elburg, Ermelo, Harderwijk, Nunspeet, Oldebroek en Putten, NV Irado (Capelle aan den IJssel, Schiedam, Vlaardingen, Barendrecht, Albrandswaard, Ridderkerk) en gemeente Aalsmeer.

Dat betekent dat ze het afval hier ook van heinde en verre met schepen en vrachtauto’s aanslepen, mogelijk dus ook uit de Eemshaven en het buitenland. Want de oven van 130 miljoen euro door Friese vuilniszakken opgebrachte euro’s voor de bouw, die moet roken voor de omzet. Als de OMRIN-omzet stijgt, zou je dat idealiter aflezen aan een lagere afvalbelasting. Maar die blijft jaarlijks stijgen, terwijl je steeds minder mag weggooien.