Windparken (op Zee) worden niet gebouwd voor de energiezekerheid. Het zijn staatsgefinancierde beleggingsproducten en groenwasserettes voor energieboeren, pensioenfondsen en verzekeraars. Je kunt ook voor APB Pensioenfonds een schatting maken, wat zij zo verdienen aan hun bijdrage aan IJmuiden Ver.

Dat is een industrieterrein in de Noordzeenatuur, op visgronden zestig kilometer uit de kust. Hier wordt 4GW opgesteld vermogen aan windturbines in de zeebodem geheid met twee Offshore Substations, om CO2-credits te produceren voor het ETS-emissiehandelsysteem, de CO2-stoelendans van Frans Timmermans.

Ik kom op een geschatte jaaropbrengst van 370 miljoen euro voor 2,9 miljoen Carbon Credits, die ze met verkapte staatssteun produceren via een (nog) hogere energierekening. IJmuiden Ver is dus een grote Groenwasserette op zee voor het grootkapitaal.

‘Subsidieloos’ met 26 miljard euro staatsbedrijfssteun
APB Pensioenfonds tekende in op de Tender IJmuiden Ver Alpha, zestig kilometer uit de kust. Met IJmuiden Ver Beta komt daar gezamenlijk 4 Gieg aan windturbines te staan, de grootste in hun soort van 9 MW. Vier Gieg aan zulke windturbines kost een geschatte 11 miljard euro om te installeren. Dus ABP stapt in een project dat een slordige 5 a 6 miljard euro kost, enkel al om te bouwen.

De tweede tender Wind op Zee zou om deze politiek te verkopen) ‘subsidieloos’ worden uitbesteed. Die claim herhaalt Offshorebiz nog in maart op gezag van de RVO. Hoe kan zoiets dus ooit uit? Eerdere wind op zee-ondernemingen kregen wel 15 cent SDE-subsidies per kWh stroom.

• Indirecte subsidies,
• het stimuleren van de stroomvraag via het ‘van gas los’-beleid van hun overheid
• én CO2-credits moeten het kostenplaatje rond breien.

Subsidieloos is niet de juiste term. Want staatsbedrijf Tennet neemt de aansluitkosten voor zich, ook voor deze CO2-kredietfaciliteit op liefst zestig kilometer uit de kust. Volgens hun overheid kost dat aansluiten van de tweede tender Wind op Zee een slordige ZESENTWINTIG MILJARD EURO.

Die miljarden komen bij U op de energierekening terecht als verhoging in netkosten.

De aansluitingen komen op de Maasvlakte terecht, dus er wordt zeker 100 kilometer aan kabel door de zeebodem gelegd dwars door de beste visgronden van onze visserij. De verantwoordelijke CEO die onze energierekening zo verder helpt opplussen, en die onze vissers te gronde helpt richten is procesmanager Manon van Beek. 

Van Gas Los voor Wind op Zee
Daarnaast werd het ‘Van Gas Los’-beleid gelanceerd om zo kunstmatig de vraag naar stroom op te hogen. Anders, bij lage stroomvraag zou Wind op Zee niet uit kunnen, zo beschreven we hier al... Dus doet hun overheid alles om huishoudens tot elektrificatie te dwingen. Zoals met belastingverhogingen op aardgas. Dankzij belastingverhogingen hebben Nederlanders nu 65 procent hogere gastarieven dan de buurlanden.

Dat vertelde Delfts ingenieur Theo Wolters op het Clintel-congres.

Dat heeft dus alles te maken met de wind-op-zee-ambities van EZ-topambtenaar Sandor Gaastra, en zijn Ministerie van Klimaat. Wind op Zee kan alleen uit bij aanhoudend hoge stroomprijzen. Die blijven alleen hoog door de vraagkant (kunstmatig) te stimuleren met elektrificatie van de warmtevraag van huishoudens.

Hun overheid liegt dus dat je ‘van gas los’ gaat voor ‘het klimaat’. Desinformatie…Je gaat van gas los omdat je APB Pensioenfonds haar CO2-kredietfaciliteit moet helpen mogelijk maken, en een groenwasserette van Vattenfall.

Dik zeventig duizend ton CO2 voor productie offshore substation
Bij de bouw van groenwasserettes op zee speelt de CO2 alvast geen rol. Voorbeeldje: Afgelopen november loofde Tennet een contract uit aan een Maleisische bouwer (MMHE) om het eerste offshore substation te bouwen voor 2 Gigawatt. Die maken met steenkool-cokes een stalen gevaarte van 30 duizend ton in Maleisië, dat ze vervolgens (klimaatneutraal?) verschepen naar onze kust:

Het offshore substation (OSS) zal bestaan uit een topside van ongeveer 30.000 ton (inclusief apparatuur) en een jacket fundatie van ongeveer 10.000 ton. De werven MMHE West en MMHE East zullen worden gebruikt voor de oplevering van het project.

Deze werven zijn de operationele centra van MHB. Deze werven behoren tot de grootste in Zuidoost-Azië met een oppervlakte van 2.005.540 vierkante meter en een jaarlijkse productiecapaciteit van 129.700 MT. De werven zijn strategisch gelegen in Pasir Gudang, Johor, Maleisië.

Een ton staal produceren levert al 1,85 ton CO2 op. Dus alleen al de productie van zo’n ponton voor IJmuiden Ver Alpha ver weg in Maleisie (zodat het niet meetelt in onze CO2-boekhouding) levert 30.000 maal 1,85 = 55 duizend ton CO2 op, plus nog 18.500 ton CO2 voor de fundatie.

En dan reken je het verslepen nog niet eens mee, en het dagelijks op en neer pendelen van en naar de kust, zestig kilometer heen en weer met schepen die per dag drie tot vier ton euro kosten om te huren

CO2-stoelendans van Frans Timmermans
Naast alle staatssteun en de stroomopbrengst via kunstmatig hoge stroomprijzen, moet de CO2-stoelendans van Frans Timmermans uitkomst bieden. CO2-handel in het ETS-emissiehandelsysteem. Deelnemende bedrijven moeten CO2-stoeltjes inkopen, terwijl hun overheid voor 2030 het aantal stoeltjes met 55% verkleint. De stoeltjes worden dus steeds duurder, 130 euro in 2030 werd door PWC al opgegeven.

Zo kun je dus ook voorrekenen, wat ABP haar belangrijkste verdienmodel zal worden vanaf 2030 bij een CO2-prijs van 130 euro per ton.  Het persbericht van staatspersbureau NOS repte over Vier Gieg aan windvermogen.

Dat is het opgestelde vermogen, maar niet het vermogen dat ze over het gehele jaar leveren. Daarvoor bestaat een productiefactor, het aantal vollasturen op jaarbasis. Een productiefactor van 0,4 is bij wind op zee realistisch. Dan hou je 1,6 Gieg aan geleverd vermogen over. Is de productiefactor 0,5 dan valt de CO2-kredietopbrengst nog gunstiger uit.

Je hoeft dan alleen nog te berekenen hoeveel GWh (energie) ze bij Tennet over de schutting mogen gooien per jaar. En je moet de theoretisch vermeden tonnen CO2 uit die GWh berekenen, die ze uit vermeden aardgasverbranding berekenen.

• Stap 1: Reken Vermogen om in Energie per jaar. Voor 1,6 GW krijg je 1,6 x 24 x 365 = 14.016 GWh aan energie
• Stap 2: Hoeveel aardgas moet je verbranden voor die zelfde hoeveelheid energie? Peter Zijlema van hun RVO geeft in 2020 in verband met de emissiehandel (ETS) de volgende omrekenfactor: 56,4 kilogram CO2 per Gigajoule.
• Stap 3:  Hoeveel Gigajoule gaat er in 14.016 GWh? In 1 Wh gaat 3600 joule. Dus we praten over 50.457.600 Gjoule
• 

  De berekende emissiefactor van aardgas door RVO

• Stap 4: Hoeveel vermeden CO2-tonnen is dat? Voor 17,73 Gigajoule uit aardgas produceer je een ton CO2. Deel dus 50.457.600/17,73, en je komt op 2.845.888 CO2-credits (tonnen)die je opwekt. Omdat je bij een windpark enkel over elektrische energie praat en bij aardgas over warmte-energie, zou je moeten corrigeren voor ‘elektrische energie uit aardgas’. Een beetje aardgascentrale haalt wel 60% elektrisch rendement. Dan komt de CO2-opbrengst voor een windhandelaar dus nog gunstiger uit, omdat je voor dat rendement moet corrigeren.
• Stap 5: Wat krijgt ABP aan CO2-opbrengsten? In 2030 is de door PWC geschatte CO2-prijs in Europa 130 euro per ton in het ETS-emissiehandelsysteem. In dat geval levert de emissiehandel ABP liefst 370 miljoen euro op per jaar, ‘vermeden CO2-uitstoot’.

Windhandel
Let op, die berekening is een geïnformeerde gissing. Wie een betere berekening kan geven, wees welkom!

De ordegrootte van honderden miljoenen euro’s aan handel in hete lucht (CO2) per jaar moet in elk geval kloppen. Dankzij emissiehandel kan een fabrikant van elektrische auto’s als Tesla ook honderden miljoenen dollars per jaar verdienen: Omdat elektrische auto’s bij politiek besluit ‘zero emissie’ heten.

Dus produceren ze vrijkomende CO2-ruimte met “zero emisie’ auto’s, kostbare ruimte die andere bedrijven inkopen. Zo harkte Tesla aan emissiehandel al 1,8 miljard dollar binnen, aldus Carboncredits.com.

En dat is ook de opbrengst voor ‘fossielvrije’ energiemultinationals, pensioenfondsen en bankiers. Zonder enige bekommernis of er vanuit de maatschappij wel vraag is naar die wiebelstroom, en ten koste van de visserij in Nederland. Maar nogmaals, schone energie is een smerig zaakje. Het levert geen noemenswaardige bijdrage aan de energiemix, helpt de netkosten verveelvoudigen terwijl de leveringszekerheid door al die wiebelstroom wordt aangetast.

De enige ‘dienst’ die deze beleggingsproducten voor pensioenfondsen leveren, is dat ze CO2-ruimte moeten opwekken die nodig is bij de klimaatpolitiek van de Europese Unie haar Green Deal. Zo kan Microsoft, Amazon, Vattenfall, Shell, noem ze allemaal maar op, doorgaan met Business as usual, terwijl ze met staatssteun dus CO2-kredietfaciliteiten laten bouwen op de visgronden van vissers. Bij de Duitsers gaat dat eender.

– Steun het werk van Interessante Tijden en help de waarheid boven tafel halen, zodat de Klimaatmaffia haar verdiende loon zal krijgen

Donatie bedrag:

€

Doneren