De literatuur voor vandaag
Militaire experimenten met het weer en klimaat zijn waarschijnlijk gewoon (stiekem) doorgegaan (blz 187), zo schrijft historicus Rodger Fleming in ‘Fixing the Sky, the Checkered History of Weather and Climate Control.’ (Columbia University Press 2010)
Het in 1978 opgestelde ENMOD-verdrag (tegen gebruik van ‘het weer’ als wapen) heeft dat niet veranderd. Daarvoor laat dat verdrag te veel ruimte om door te experimenteren.
De National Academy of Sciences publiceerde in 1992 nog voorstellen om met kanonnen aluminium de stratosfeer in te schieten om de zon te dimmen. Maar ook het maken van een gat in de ozonlaag met bromide was een voorstel.
Vliehors met F16 in actie
Operation Motorpool
Het goede van een slapeloze nacht, is dat je dan in 1 ruk een historisch boek kan lezen van 268 pagina’s. De meeneemboodschap van Fleming, is dat grootschalige pogingen voor klimaatmodificatie een slecht idee zijn. Mensen overschatten hun staat van kennis van weer en klimaat. En ze kunnen nogal eens meer schade aanrichten dan goed doen.
Een groot deel van zijn boek gaat over militaire weermodificatie. Daar lag eenvoudigweg altijd het meeste onderzoeksbudget, bij het Department of Defense. Anders moeten weermanipulatoren eigen financiers vinden in particuliere hoek.
Zo komt hij bij de Koude Oorlog-periode terecht.
Het ENMOD-verdrag (in 1981 geratificeerd door een tiental landen, waaronder de VS) kreeg politieke steun, toen naar buiten kwam hoe het Amerikaanse leger op grote schaal in Vietnam ‘het weer’ als wapen had ingezet.
In het hoofdstuk ‘Weather Warriors’ beschrijft Fleming, hoe onder namen als Operatie Motorpool (gestart in maart 1967) de Luchtmacht op grote schaal begon met cloud seeding boven het Ho Chi Minh trail.
Ze sproeiden zilverjodide boven wolken in 2600 vluchten tijdens het moesson-seizoen. Die operaties vonden plaats vanuit Thailand, en duurden tot in juli. Dat werd uitgevoerd door het Weather Reconnaiscance Squadron. Andere militaire operaties die het weer tegen ‘de vijand’ inzetten kregen namen als Popeye, Stormfury, Project Cirrus.
Na zonneschijn komt altijd regen
De officiële positie van de US Airforce naar buiten toe is nu, dat zulke technieken niet verder ontwikkeld werden. Alsof weer- en klimaatmanipulatie iets is uit de tijd van de ‘koude’ oorlog, en haar warme uitspattingen als in Vietnam.
Zoals Fleming schreef in 2010:
The airforce will say it is in the business of improving the accuracy and usefullness of it’s (weather) forecasts and it’s capabilities in general by applying operational risk management techniques to both routine and exceptional weather services.
This is true so far as it goes, but there is probably much more that the military simply does not know or cannot say- most likely the latter
Bij Blankenham: als dijkdoorbraak dreigde, loste de dijkwachter kanonschoten: hiervoor een kolkgat dat na stormvloed ontstond
Klimaat koelen met aluminiumoxide-kanonnen
Fleming geeft een grondig overzicht van de lange geschiedenis van geo-engineering, over experimenten die al meer dan een eeuw plaatsvinden. Hij maakt op het eind van het boek gehakt van de megalomane pretenties van moderne geo-engineers die ‘het klimaat’ denken te kunnen koelen.
Een extreem voorbeeld is bijvoorbeeld Robert Frosch, vice-president van General Motors Research Labs, tevens werkzaam voor de NASA en de Navy. Die beschreef voor de National Academy of Sciences haar geo-engineeringrapport (1992) hoe je met 350 kanonnen van marineschepen iedere tien minuten per kanon een ton sulfaat of aluminiumoxide de stratosfeer in zou kunnen schieten.
Om het klimaat te koelen door zo de zon te dimmen. Voor veertien dollar per pond aluminiumoxide dat je in de stratosfeer zou schieten, zou je het opwarmend effect van 40 ton CO2 kunnen compenseren. Dat zou goedkoper zijn dan met ballonnen (36 dollar per pond stof) of raketten (45 dollar)
Dat voorstel kende ik nog niet.
Meerfelder Maar met links de Mosenberg. Trudy overdenkt de wetenschappelijke twist tussen de Plutonisten en Neptunisten over de vraag of basalt van vulkanische oorsprong was of sediment door water afgezet
Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen op afstand via elektromagnetische golven
Fleming gaat niet in op de gangbare chemtrail-theorie, alsof contrails uit de luchtvaart eigenlijk stof voor weermodificatie bevatten (bv aluminiumoxiden) Wel haalt hij de primaire bron aan, waarop die verdenkingen zijn gebaseerd, dat het leger met geheime geo-engineering operaties doorging Zoals met gebruik van chemtrails en directed energy wapens.
Their fears are fueled by statements such as those made in 1997 by Secretary of Defense William S. Cohen, who warned of “an ecotype of terrorism whereby (adversaries) can alter the climate, set off earth quakes and vulcanoes remotely through the use of electromagnatic waves.”
Daarin leek Cohen rechtstreeks naar HAARP te verwijzen, de ionosfeerverhitter die met elektromagnetische straling (5-10 MHertz bereik) extreem lage frequenties (ELF) kan opwekken, golven die over duizenden kilometers afstand kunnen reizen.
Cohen vervolgde:
It’s real, and that’s the reason why we have to intensify our efforts, and that is why this is so important.
Een paar suggesties van Harry Wexler, waaronder het maken van een gat in de ozonlaag
Gat maken in de ozonlaag (1962)
Fleming kan het dus ook niet uitsluiten. Maar hij houdt zich ver van speculatie, en gaat af op de gedocumenteerde historie. Daarin is volgens hem meer dan genoeg bizar gedachtengoed te vinden.
De pogingen vanuit het militair industrieel complex om met weer en klimaat te knoeien, gaat hij vervolgens in meerdere hoofdstukken te lijf. Zoals de experimenten met kernraketten die bij explosie op 300 km hoogte moesten aantonen, of zo de ionosfeer met extra electronen geladen kon worden (voor kunstmatige aurora’s)
Of het nauwelijks bekende werk over mondiale klimaatmanipulatie van Harry Wexler, die ook het Co2-station op Manua Loa oprichtte (1958) Hij was de eerste onderzoeker, die mondiale schattingen maakte van de stralingsbalans. Dus hoeveel hitte er op de aarde af komt en hoeveel er weer uitstraalt.
Uit de publicatie van een Braziliaans fysicus, hoe HAARP anti-gravitatie op zou wekken
Wexler lanceerde al het idee om een gat in de ozonlaag te maken met bromide en chloride. Volgens zijn berekeningen zou je de stratosfeer dan met tachtig graden kunnen koelen.
Dat deed Wexler al ruim tien jaar voordat ozon-onderzoekers als Paul Crutzen de gat-in-de-ozonlaag- theorie in de literatuur publiceerden. Wexler overleed plotseling op 51 jarige leeftijd, zodat hij zelf niet over zijn onderzoeksvoorstellen publiceerde in de wetenschappelijke literatuur.
Met het uitlezen van dit boek, heb ik de kennis nu aardig op orde, en kan ik eindelijk het verhaal afmaken voor de Groene Rekenkamer. Dank voor jullie steun, en mocht je nog een bedrag naar eigen keuze willen bijdragen aan lopend onderzoek dan kan dat via onderstaande knop: