Jung Chang waagde zich aan de taak een biografie te schrijven (met haar Amerikaanse man) over Mao, vanuit eigen ervaring met zijn regime.

Mao zou met De Grote Sprong Voorwaarts (hongersnood), een op Karl Marx geïnspireerde Materialistische heilstaat scheppen via industrialisatie. Zo dompelde de Grote Roerganger het Chinese volk onder in hongersnood en genocide.

Cynisch genoeg noemt Olof van der Gaag – directeur van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie- met MVO Nederland ‘de transitie’ naar ‘duurzaam’ ook ‘Grote Sprong Voorwaarts’.

Mao streefde net als Paul Polman (ex-Unilever) met zijn ‘High Level Panel of Eminent Persons’, de Nederlandse elite en hun 2030 Agenda met 17 SDG-doelen naar een wereldregering. Dat noemde Mao het ‘Aarde Controlecomite’. Mao kan Stalin ( + 60 miljoen) in dodental overtroffen hebben.

De boerenstand mocht met De Grote Sprong Voorwaarts geen voedsel meer verbouwen voor de eigen bevolking. De boeren in China moesten energie (ethylalcohol) en staal produceren. 

Angst doodt meer dan welk virus ook
Luister ook even naar Dennis Prager zijn ‘fireside chat’ samen met Amerikaans Bulldog Otto over Corona, nu de maatschappij wordt platgelegd. Waarom worden slachtoffers van Corona direct genoemd, maar niet het vroegtijdig overlijden door ‘gewone’ griep, in de Verenigde Staten 50 duizend…

Terrorisme is afgeleid van het Franse woord “le Terreur’, Angst. Die term staat voor het atheïstische koppensnellers-regime dat zich na de Franse Revolutie (1789) vestigde. Als Moeder van alle Rode Revoluties daarna die zich in bloed van burgers en politieke tegenstanders kleurden, waarvan Mao exponent werd.

Hamvraag: kan ‘De Staat’ een risicovrij leven scheppen? Of maken zij vanuit ‘goede bedoelingen’ dan vanzelf ‘de hel op aarde’…Immers: De Hel, dat is een ambtenaar, iemand die ‘de regels’ boven mensen plaatst.

Terreur komt per definitie van De Staat, zeker wanneer die zich het ‘geweldsmonopolie’ toe-eigent zoals in Nederland. Het kroontje ( = Corona) bij ‘Rijksoverheid’ bejegenen we daarom met gezond wantrouwen, omdat een bureaucratie er is om eigen belangen te dienen: niet dat van burgers, je familie, je dorpsgenoten.

Immers, wat kun je als weerloze burger doen, dan schertsend met een hooivork op de foto staan. Direct word je dan door drie borderlinecowboys met Walther-pistolen in je eigen huis tegen de vloer gesmakt en in de boeien geslagen. In mei zal de rechtercommissaris mij dan aan een strafblad helpen voor ‘gedachtenmisdaad’.

Opdat de oppositie voor ‘De Transitie’- dat communisme via kapitalistische weg (2030 Agenda) via criminalisering vroegtijdig in de kiem is gesmoord. Want ja, dat ‘draagvlak’ voor ‘De Transitie’, dat is al zo broos. Op gelijke wijze criminaliseerde onze leugenachtige en corrupte overheid al Jenny Douwes.

Terwijl ze mensen die slachtoffer van inbraak zijn gewoon in hun sop gaar laten koken. Bij familie was op kerstavond ingebroken, het hele huis overhoop gehaald. En dan moeten ze de politie op de knieën smeken of die nog sporenonderzoek wil doen. Vervolgens hoor je nooit meer iets.

Aangifte doen voor echte misdrijven- geweldpleging tegen burgers- heeft bij deze leugenachtige en corrupte overheid geen enkele zin. Die politie heeft het immers veel te druk met flitsen van mensen die 100 km per uur moeten rijden, vanwege een verzonnen ‘stikstofcrisis’.

‘Het Lijden dat men vreest….’ = ‘Het Beest’
Nu ligt dan voor 3 weken de maatschappij plat, alle horeca dicht vanwege een ‘Corona-virus’… Het kan een pandemie zijn. Dus iets waar je terdege serieus voor moet waken. Maar je voorziet nu al, welk misbruik ‘De Macht’ in handen van banken, multinationals, ngo’s en bureaucraten daarvan zal maken.

Dat ze het aanwenden om uit naam van ‘hygiene’ het betalen met contant geld uit te faseren. Want dat was de ECB-president toch al van plan… Dus je mag niet met briefjes betalen vanwege ‘handcontact’, maar wel pinnen op toetsen waar al een volksstam aanzat.

Ook toont de omgang met het virus, hoe gedwee en volgzaam de bevolking instructies opvolgt van een entiteit, die zich ‘de overheid’ noemt en haar chronisch onbetrouwbare massamedia. Zoals mensen zich op vliegvelden ook overgeven aan vernederende betasting en fouilleer-praktijken uit naam van dat spook dat ‘terrorisme’ zou heten.

Terwijl het spook dat ‘De Overheid’ heet, afgelopen eeuw veel gevaarlijker en moorddadiger bleek, zoals hieronder ingeschat: 260 miljoen slachtoffers. En dat is dan nog zonder de oorlogen tussen natiestaten mee te tellen… Waar je dan als jongeman verplicht- op straffe van executie- aan moest meevechten. Lees daartoe ook Celine zijn roman ‘Reis door het einde van de nacht’…

Death by Government; 10 maal de aarde rond aan lijken
De webzijde ‘20th century democide‘ van politicoloog-historicus Rudolph Rummel (1932) geeft een bodycount van alle seculiere heilsregimes van de 20ste eeuw. Opgeteld komen ze op een slachting door ‘De Overheid’ in verschillende gedaantes van 260 miljoen doden. Ter vergelijking, de laatste grote ‘Pandemie’ van een virus, de Spaanse Griep (1918-19) ligt op + 20 miljoen (bovengrens onzeker).

Daarmee overtreft het op angst gebaseerde mentale ‘virus’ dat ‘De Overheid als Heilsmachine’ heet, de Spaanse Griep met factor +/-10. De ‘Grote Sprong Voorwaarts’ van Mao krijgt hier een speciale vermelding:

Among all the democide estimates appearing on this website, and in the table on the lower right, some have been revised upward. I have changed that for Mao’s famine, 1958-1962, from zero to 38,000,000. And thus I have had to change the overall democide for the PRC (1928-1987) from 38,702,000 to 76,702,000.

I have changed my estimate for colonial democide from 870,000 to an additional 50,000,000. Details here.

Thus, the new world total: old total 1900-1999 = 174,000,000. New World total = 174,000,000 + 38,000,000 (new for China) + 50,000,000 (new for Colonies) = 262,000,000.

Just to give perspective on this incredible murder by government, if all these bodies were laid head to toe, with the average height being 5 feet, then they would circle the earth ten times.

Meelopers gevaarlijker dan 1 persoon
‘Mao, het onbekende verhaal’ is een boek dat je vanwege de gruwelen en bodycount af en toe even moet wegleggen. Net als het hier 2 jaar terug al besproken ‘De Goelag Archipel’ van Solzenytsin, over zijn kampervaringen onder Stalin.

De daarin beschreven satanische martelpraktijken- zoals agenten die de ballen pletten van gevangenen met de schoenzole- de creatieve genius waarmee mensen uit angst anderen kunnen laten lijden… Ze zijn gewoonweg te gruwelijk. Het afdwingen van valse bekentenissen, zodat het regime zichzelf moreel kan legitimeren in haar misdaad.

Sadisme, het is vernoemd naar Markies de Sade, de satanist die kinderen misbruikte en die van andermans pijn kon genieten. Zijn boek ‘100 dagen Sodom’ werd nog door Ieme van der Poel (Universitit van Amsterdam) opgehemeld in NRC Handelsblad in 1992.

Dat vermogen om te genieten van andermans lijden, dat ‘kicken’ op gevoel van macht is uniek in het rijk der biologie.

Alleen bij mensen is dat vermogen tot ‘genot door andermans lijden’ aanwezig. Terwijl er genoeg andere diergroepen zijn die ook oorlog voeren, zoals wolven, apen, mieren. Door dat satanische vermogen, vind je een aanwijzing dat mensen niet ‘zomaar dieren’ zijn, maar geestelijke wezens in een dierlijk lichaam.

Dat externe krachten aan je ‘geest’ trekken, je ten hemel kunnen voeren maar ook ter helle kunnen doen varen.

Etatistisch Sadisme
Angst is steeds de grootste motivatie voor zowel de omvang van de moordpraktijken als het ‘in de pas lopen’. De massa’s die meedoen – uit angst zelf de klos te zijn- zij vormen de ruggengraat der macht. Zij ‘die ook maar hun werk doen’…

Wat Jung Chang bijvoorbeeld beschrijft, is hoe Mao de werkelijke alleenheerser kan zijn, en dat decennialang, als nucleus van het Etatistisch Sadisme. De mensen die hem aan de macht helpen, die hem in zijn moordlust steunen, zij blijken uiteindelijk ook vervangbaar. Ook met zijn medestanders als Lin Biao en Zhou Enlai rekende hij op ongenadige wijze af, wanneer zij uit de gratie raakten.

Lin Biao is de maarschalk, die ‘het Leger’ controleerde en daarmee dus de militaire ondersteuning van het regime. Mao heeft een eigen ‘Pretoriaanse Garde’ van elite-militairen om zich heen, die hem continue bewaken. Ook als hij zich in bed terugtrekt met zijn groupies. Zoals iedere ‘alfaman’ heeft Mao continue vrouwtjes, en om zijn fitness te tonen als ‘leider’ zwemt hij urenlang.

Maar nadat Mao de maarschalk heeft gebruikt om wraak te nemen op Zhou Enlai, valt ook Lin Bao uit de gratie. Omdat Mao in hem een troonpretendent ziet, die met hem wil concurreren. Uiteindelijk probeert Lin Bao overhaast per vliegtuig te vluchten, maar dat stort neer.

De Grote Sprong Voorwaarts:’Het kan zijn dat de helft van China moet sterven’
Speciale vermelding bij de gruwelen van Mao, dat verdient ‘De Grote Sprong Voorwaarts’, die Jung Chang vanaf bladzijde 546 vermeldt in hoofdstuk 40, over de periode tussen 1958-1961, die ‘De Grote Sprong Voorwaarts’ zou gaan heten.

In plaats van voedsel produceren, moesten de boeren plots hun tijd en arbeid investeren in de productie van staal.

Tegelijk deed Mao naar het buitenland toe, alsof China zo’n productieve landbouw had, dat hij gemakkelijk landbouwproducten als graan kon uitvoeren naar bijvoorbeeld Rusland. In ruil daarvoor wilde Mao dan de laatste (nucleaire) wapentechnologie.

Het resultaat van die politiek was dat tientallen miljoenen plattelanders van de honger stierven, en mensen tot kannibalisme overgingen. Terwijl Mao naar buiten toe bleef volhouden dat ‘China te veel voedsel heeft’.

De Rode Revolutie/Groene Transitie
De Grote Sprong Voorwaarts krijgt een ongemakkelijke echo richting het nu, de Groene Transitie, als je weet dat Olof van der Gaag met MVONederland die zelfde term gebruikte, om de huidige industrialisatie van het platteland voor biomassa en windmolens te verkopen van de 2030 Agenda. We citeren – ter historische heropvoeding van duurzame Olof- blz 546:

Nu zijn cultus onder de bevolking zorgvuldig werd gevoed, zijn collega’s zo geintimideerd waren dat ze volledig aan hem waren onderworpen en potentiele oppositionele stemmen door middel van de ‘Antirechtse’ campagne tot zwijgen waren gebracht, zette Mao zijn stappen om zijn Supermachtprogramma enorm te versnellen, hoewel hij de militaire aard ervan steeds verhulde.

Het oorspronkelijke schema om de ‘industrialisering’ in ‘tien tot vijftien jaar’ te voltooien werd nu bekort tot acht, zeven of zelfs vijf- of misschien zelfs drie jaar. Mao had te horen gekregen dat hij zich met wat hij van Rusland ontving in vijf jaar een weg naar het groepje supermachten kon banen.

Hij stelde zich voor dat hij zijn ambitie in 1 grote ‘big bang’ kon verwezenlijken, en verklaarde dat ‘onze natie net een atoom is’. Hij noemde het proces de ‘Grote Sprong Voorwaarts’, en lanceerde het in mei 1958.

En verderop:

Op 19 augustus vertelde Mao een select gezelschap provinciale leiders: ‘In de toekomst zullen we het Aarde Controlecomite oprichten en een uniform plan voor de aarde opstellen.’ Mao beheerste China. Het lag in zijn bedoeling de hele wereld te gaan beheersen.

Dus speciaal voor Olof van der Gaag en zijn ‘duurzamen’, al dat Transitiegespuis, we bevelen ‘Mao, het onbekende verhaal’ ten zeerste aan. En dan vooral dus ook het hoofdstuk ‘De Grote Sprong Voorwaarts: ‘Het Kan zijn dat de helft van China zal moeten sterven’.

Dat dodental, die eieren wilde Mao wel breken om zijn omelet te bakken in marxistische pannetjes. Zo moesten de boeren ook ethylalcohol produceren uit graangewassen, als brandstof voor Mao’s raketten.

Mao’s Grote Sprong Voorwaarts lijkt op de wijze waarop de Nederlandse overheid uit naam van Paul Polman’s 2030 Agenda nu de boerenstand uitkleedt. Hoe zij de vissers van de Noordzee verjaagt. Hoe zij de voedselproductie van het Nederlandse platteland van haar personeel ontdoen, om dat platteland voor ‘duurzame’ energieproductie aan te wenden.

Schoolboeken voor bassisschoolkinderen, kneden hun geesten al voor dat plan. We leven dan ook in Interessante Tijden.

Gaat U vooral rustig slapen, maar dan vooral om bij ontwaken meer wakker te zijn. Adopteer een conservatieve levensfilosofie waarin je ZELF je risico’s verantwoord inschat. Bijvoorbeeld zoals Dennis Prager ook doet als gelovige Amerikaanse Jood: ‘The Media Stinks’. En bedenk nu dus, dat in de waarschuwing van de Anti Revolutionaire Partij (ARP) eind 19de eeuw van Abraham Kuyper veel wijsheid zat:

‘Van de overheid kan nooit enig goeds komen.’

Is Kuyper’s gelijk afgelopen eeuw niet bevestigd? Dienen wij dus niet ieder programma = zoals Klimaatbeleid- dat ‘Meer overheid in alle haarvaten’ betreft niet met gezond wantrouwen, ja angst zelfs te bejegenen. Er is geen dodelijker virus geweest in afgelopen eeuw dan ‘De overheid als heilsbrenger’. Kan een bureaucratie op afstand beter oordelen welk risico voor U en mij verantwoord is?

Of: is ‘De Chinese Aanpak’ van het virus beter? Lijdt de mens niet het meest door het lijden dat hij vreest? Hoeveel doden veroorzaakt het 3 weken platleggen van de economie, de stress voor MKB en de miljardenschade daaruit?