Meer dan een half jaar liet ik de Visserijnieuws van Visned/Vissersbond en P&P in het plastic. Om de gemoedsrust te bewaren. Vanochtend ging het plastic er af, en je bloed kookt direct.

Wanneer boeren je dan ook nog een ‘campagne’ van ‘Lineke van het Ministerie van LNV’ toesturen over ‘Toekomstbestendige Landbouw’ ( = minder boeren, meer bureaucratie) is 1 conclusie gerechtvaardigd: De Rijksoverheid is een optelsom van Incompetentie + Kwade Intentie.

Een oplossing? Maak ambtenarij persoonlijk aansprakelijk voor schade van beleid en handelen.

Sonderbehandlung
Pak 1 willekeurige aflevering van Visserijnieuws en het is al raak. De simpelste zaken met andere EU-lidstaten afstemmen, daar is het Ministerie van LNV met haar Nederlandse Voedsel Waren Amateurs (NVWA) op zijn best autistisch en traag. Dus moeten Urker visvrachtwagens naar Denemarken onverrichter zake terugkeren.

Omdat de Denen daar een weegplicht instellen voor lading, want de Nederlandse overheid heeft eigen regels nog niet met hen afgesteld.

Maar zodra het boetes kan regenen, staan ze de zelfde of volgende dag al voor de deur. Puur kwade intentie. Hier betoont de ambtenarij zich als vijandige entiteit die het geven van boetes aan vissers voor zichzelf makkelijker maakt, door dat via bestuursrecht af te kunnen handelen.

In plaats van via strafrecht.

Over die ingrijpende wijziging mag je dan voor de vorm, wat meepraten op het internet, ‘uw mening geven’. Zodat de ambtenarij voor zichzelf het imago hoog houdt, dat zij transparant zijn en aan inspraak doen. Dat valse zelfbeeld dient het bedrijfsimago van de BV Nederland op de internationale markt; het ‘vestigingsklimaat’.

Sonderbehandlung
Aangrijpend is het relaas van Henk Buitjes van de ZK37 in het Dagboek van een Visserman in Visserijniuws. Hij verliest zijn maat verliest door een ongeluk aan boord. En vervolgens een dag later krijgt hij het Ministerie van ‘Veiligheid’ aan boord, die hem als verdachte brandmerkt, terwijl hij nog in de rouw zit.

Een formulier in de handen geduwd.

Buitjes schrijft in dat dagboek over de procedures, en hogere beroepen die hij instelde tegen boetes die hij kreeg. Hij procedeert tegen het onrecht dat deze leugenachtige corrupte overheid hem (en andere vissers) aandoet met allerlei regulering, gesloten gebieden enz.

De recherche die na de dood van zijn dierbare maat aan boord springt, wist hem vervolgens nog te herinneren aan een zaak, waartegen hij eerder dat jaar in hoger beroep ging.

Spong
Wie zich tegen deze leugenachtige corrupte overheid verzet, hier Koninklijke Oligarchie Nederland BV genoemd, via rechtszaken of in woord en schrift, die krijgt sneller een Sonderbehandlung. Ambtenarij beroept zich op eigen recht, een uitzonderingspositie dat ‘sommige mensen meer gelijk zijn dan anderen’.

Zodra je bij de overheid werkt, ben je ‘bijzonder’. Daarom werd ondergetekende ook al door een arrestatieteam met geweld tegen de grond gekwakt in eigen huis, en hardhandig in de boeien geslagen.

Omdat ik de belangenverstrengelde klimaatactivist/gemeente-ambtenaar-lobbyist voor VNO-NCW Noord, Bouwe de Boer in traditioneel Dokkumer straattaal laat horen, wat voor morele gesteldheid zijn probleem is.

Vervolgens gaat de rechter op 11 mei nog eens over de strafeis van de officier van justitie heen. Die eis was al hoger, omdat De Boer van zijn positie als ambtenaar bij aangifte gebruik maakte. En tegenover een ambtenaar ben je meer strafbaar dan bij een burger.

Dus huur ik nu Gerard Spong omdat ik niet met me laat sollen door dat corrupte en laffe volk (bekend als ‘linkse mensen’, de PvdA of erger) dat zich achter systemen verschuilt om kwaad te kunnen doen.

De Mens versus De Machine
Wie zich verzet tegen deze leugenachtige en corrupte overheid, die werkt zich in de kijkers. Komt in een ‘Systeem Risico-Indicatie’ (Syri) terecht als ‘verdacht persoon’, dat Wouter Koolmees (D66) hielp installeren. De Machine die de Rijksoverheid is dekt zichzelf in.

In Syri kom je terecht, wanneer je nog ‘hart’ toont, een moreel besef hebt van goed en kwaad. Zodat je bloed gaat koken bij onrecht. Of omdat je ziet, vanuit een consequente levensfilosofie dat ‘overheid’ een ander woord is voor ‘overhead’.

Een ondernemer denkt in oplossingen. Een overheid denkt in het in stand houden van en zo lang mogelijk uitsmeren van problemen. Twee verschillende werelden. Een (kleine) onderneming functioneert als mens (een multinational is net als de overheid)

Het fenomeen Rijksoverheid functioneert net als een machine, robot. Het leeft op regels, beleid, en het in stand houden van dat beleid omdat daar de eigen baantjes van afhangen.

Adding insult to injury = Ministerie van LNV
Een besef van goed & kwaad, is dus iets anders als ‘de regels’, zoals uitgelegd in de zondagspreek over Paulus zijn Romeinen-brief.

Immers: WIENS regels zijn dat, en VAN WIE is deze overheid, in wiens belang handelt zij? In mijn geval is ‘de overheid’ een entiteit die private lobby van de Rabobank, VNO-NCW en voorkeursbedrijven aan publieke gelden helpt, door te lobbyen voor CO2-politiek.

Een oligarchie dus, die zich met staatsagressie verrijkt.

Een entiteit die vissers een boete geeft vanwege de opgeblazen Corona-hoax, omdat ze met de hele bemanning in 1 busje reizen. Zodat de vissers voor uitvaren de helft van de bemanning met een apart busje moeten laten ophalen. Hoe typisch wil je het fenomeen ‘overheid’ nu illustreren.

Regels of rechtvaardigheid.

Een boerenbedrijf stuurde deze enquete toe, die alle boeren krijgen. Ze mogen via internet ‘meepraten’, over een campagne die Lisette, of heet ze Lineke van het Ministerie van LNV wil lanceren. Moet je ook het proza lezen, ‘de inhoud moet nog een verrassing blijven’…

Voor ‘draagvlak’ uiteraard voor de ambtenarij residerend onder de in 1999 ingestelde Topmanagementgroep waar Johan Osinga (LNV) deel van uitmaakt. De campagne moet er toe leiden, dat dit verzamelde brandhout van de samenleving een goed gevoel over zichzelf houdt, als verzameling narcistische egofielen.

Terwijl ze boeren het bloed onder de nagels vandaan pesten met een valse verzonnen ‘stikstofcrisis’.

De Campagne moet gaan over ‘Toekomstbestendige Landbouw’, wat dus ‘bureaucratiebestendig boeren’ zou moeten betekenen. Terwijl de boeren net als de vissers wel weten, wat dit bij Johan Osinga en zijn Ministerie van LNV inhoudt.

• Minder, minder, minder.

Adding Insult to Injury: van Johan Osinga mag de boer dan met ambtenaren van de afdeling Woordensmederij (Communicatie) in conclaaf, zonder enige beslissingsverantwoordelijkheid. En dat moeten de boeren dan doen in eigen tijd/kosten: Lineke en Nienke de Kommjoenittiemennudjur.

Bij het invullen van vragen worden zij als volwassen voedselproducenten als kleine kindjes toegesproken, door deeltijdmeisjes die het met zichzelf heeeeeeeeel goed menen, werkzaam van dinsdagmiddag 13-1700, woensdagochtend, de hele donderdag (!) en vrijdagochtend.

De incompetentie als vriendelijk masker bij Johan Osinga zijn kwade intentie (hij is slaaf van de 2030 Agenda van World Economic Forum en VN)

‘Global Governance’ (wereldregering) + ‘Alles op de Bon’
En dit is slechts een zeer, zeer kleine greep uit alledaags mkb-leed. Het begin van een oplossing kan zijn, wanneer de overheid leert zichzelf niet als oplossing te zien maar probleem.

Zodat een houding van zondenbesef, nederigheid en dienstbaarheid de huidige opstelling van narcistische egofilie vervangt.

Dat ze weer handelt in het nationale belang van de eigen bevolking. In plaats van allerlei wereldverbeterplannen (‘Transities’)van de Verenigde Naties, en wat daar aan multinationals, ngo’s en bankiers omheen klontert.

In de praktijk wil men alle grondstoffen, water, vis en voedsel op de bon, rantsoeneren in de handen van managers/ambtenaren.

Die ‘duurzame ontwikkelingsdoelen’ zijn de voornaamste oorzaak van al die windmolens op zee, en van de boerengrondroof uit naam van CO2 en stikstof. Dat is de politiek waar Wiebe Draijer (Rabobank) en Hein Schumacher (Friesland Campina) met boeren/vissersplagen als WNF de krul onder zetten.

Met boer en visser op het menu.

Overheid beschermt zichzelf met Pikmeerarrest
‘De’ Overheid aan de leiband van Big Corporate, van Unilever, Nutreco, Rabobank en NGO’s is dus geen oplossing maar (uiting van) een geloof dat ‘De Staat’ god’s plaatsvervanger op aarde kan en zelfs moet zijn. Dat geloof bracht via het communisme en nazisme al ontelbare slachtoffers.

Niet iets om met andere vermomming nog eens over te doen. Zoals de Urker Visboer hier aan zijn kraam hier in Langweer al stelde: dat is de mens die als God denkt te kunnen zijn.

De realiteit in acht nemend. hoeven we niet joviaal ‘in gesprek’ op eigen kosten met publiek betaalde Lineke en Nienke; Overheid, leer $%^& fatsoen! Licht eens de regels door op rentabiliteit in de praktijk: hoeveel goed per euro doet een beleid? Waar valt winst via lastenverlichting te halen?

De overheid hoeft zichzelf niet ‘leuk’ te vinden. Zij is soms noodzakelijk kwaad, waar mensen in zelfbeschikking er onderling niet uit komen.

Maar voor toetsing van eigen rentabiliteit bestaat geen enkele prikkel, bij een organisatie die leeft op de instandhouding van problemen en het maken van problemen. Beleid is succes als het budget is opgemaakt.

Daarom herbergt het fenomeen ‘overheid’ automatisch een vorm van kwade intentie, als verzameling van professioneel betaalde incompetentie.

Dus: Overheid = overhead. Dat besef zou bij ambtenarij een vorm van diepgevoelde nederigheid en dienstbaarheid moeten kweken, levend op kosten van de productieve klasse. Vanuit die houding van dienstbaarheid kan zij iets van verloren vertrouwen herstellen.

‘Consumenten’ worden weer burger
Tot zover een geestelijke oplossing. Die komt er niet zonder een stok achter de deur. Een politieke oplossing zou daarom zijn: het persoonlijk aansprakelijk stellen van ambtenarij voor de schade die ambtenaren in functie aanrichten.

Dus een omkering van het Pikmeer-arrest. Het Pikmeer-arrest gaf juist een bevestiging van die onschendbaarheid, de overheid dekte zich via haar andere loket, de ‘rechterlijke’ macht extra in. Jezelf onschendbaar maken, doe je om je falen en kwade intenties te maskeren.

Alsof men wist iets te verbergen te hebben. Bij persoonlijke aansprakelijkheid kun je die ambtenaren hun namen noteren, en ze als prive-personen tot in hun holen en riolen vervolgen voor wat ze je met machtsmisbruik en staatsagressie aandoen.

Het enige positieve aan de moderne Rijksoverheid is dus nu, dat zij de mensen van goede mentaliteit bij elkaar in de armen drijft. Dat was ook de belangrijkste winst van Farmers Defense Force en visserij-actiegroep EMK. Verder heeft demonstreren tegen Het Machtswoord en haar dovemansoren geen enkele zin.

Hoe meer totalitaire en autistisch Johan Osinga zijn LNV zich opstelt, hoe meer een vorm van deels verloren saamhorigheid ontstaat, burgerzin. Misschien waren we teveel ‘consumenten’ geworden, zodat ‘Het Kwaad’ zonder tegendruk kon woekeren.