Big Brother Bankjes in Amsterdams ‘smart’ straatmeubilair

Smart City Hub, met bloeiende margrieten in december….

De Gemeente Amsterdam voert een proef uit met straatmeubilair met sensoren die je mobiele telefoon detecteren. Zulke big brother bankjes zouden de persoon moeten herkennen die er op zit. Die bankjes zitten dan weer met een 5G-netwerk verbonden.

Op alle (metro)stations zouden zulke ‘smart’ big brother bankjes al de norm zijn. Dat vertelde een ex-ambtenaar bij die gemeente. De proeven zijn onderdeel van een ambitie om ‘smart city’ te zijn (SDG11) van de 2030 Agenda). Volgens dat technotopisch ideaal zou Artificial Intelligence via massieve datacollectie en gegevensuitwisseling het stadsbestuur vergemakkelijken.

Het platteland moet energieplantage zijn van de stad, die dan ‘smart city’ zou worden

Smart Mobility
De grootschalige dataverwerking zou dan via een grootschalig 5G-netwerk plaatsvinden. Ook werkt men naar ‘crowd control’ toe, het ‘managen’ van voetgangersstromen in de publieke ruimte. In Rotterdam houdt de stichting DITSS al zo’n ‘table top’-oefening crowd control. Hoe je grote bevolkingsmassa’s als geprivatiseerd publiek bestuur de gewenste richting op krijgt.

De ambitie zou ondermeer moeten zijn om het reisgedrag te begrijpen en vervolgens beinvloeden van inwoners. Dat stond al in het programma Smart Mobility 2019-2025 dat Sharon Dijksma lanceerde als wethouder. Met private partijen wil het stadsbestuur autobezit in autogebruik omzetten (you’ll own nothing and be happy…)

Volgens Dijksma kan de ruimte die auto’s innemen veel beter worden benut en moeten we overstappen van bezit naar gebruik. Zo kan de mobiliteit in de hoofdstad een stuk schoner en efficiënter worden ingericht en bovendien komt er meer ruimte vrij voor voetgangers, fietsers en groen.

Zoals bij alle SDG Doelen uit de 2030 Agenda klinkt het bijna te mooi om waar te zijn.

Global en Smart, twee kanten zelfde agenda

Amsterdam wil ‘Smart City’ (SDG11) zijn, een technotopie waar efficientie van stadsbestuur, veiligheid en ‘smart’ mobiliteit de norm worden, omdat Artificial Intelligence het roer van mensen zou overnemen. Dat noemen ze ‘smart’, maar ook wel ‘vierde industriele revolutie’…

Zelfrijdende auto’s die de autoriteiten op afstand aansturen zijn daarbij de heilige graal. Datacollectie via camera’s en sensoren tot op bomen, bankjes en straatmeubilair vormen hierbij de ruggengraat van het stadsbestuur.

Hierover lees je meer in hun Datakookboek Smart Mobility. Na tien jaar testen in Praktijkproef Amsterdam, kondigden ze 9 december aan om Smart Mobility grootschalig in de stad uit te rollen.

Rondweg A10

Bij nieuwe auto’s zie je al dat men toewerkt maar ‘smart mobility’. Er zit al niet meer een normaal analoog slot op, en er zit ook geen normale sleutel bij waarmee je de auto opstart. Niet voor niets wil dit kabinet met een ‘Minister van Digitalisering’ ook toewerken naar big brother in de auto, (kilometerheffing, onder excuus ‘betalen naar gebruik’/ontmoedigen bezit)

Dat de politie op afstand kan uitlezen of je niet te hard rijdt, en dat Groen Links-politie kan zien of je over je CO2-budget voor de maand bent, vanwege ‘het klimaatakkoord’ (klimaatdictaat). Daarop past hun Rijksoverheid nu ook al de Energiewet aan, op advies van private consultants.

Amsterdam is al volbehangen met camera’s waarmee ambtenaren handhaven op ‘milieuzones’. Die zijn er niet voor ‘het milieu’ maar voor de overheid. ‘Het Milieu’- een abstracte optelsom fysische parameters- is per definitie een eufemisme voor ‘Meer Overheid’. Dat geeft ze een aanleiding om je vervoersgedrag en autogebruik te sturen op door overheden en hun private partners (bv IBM) opgestelde maatstaven.

Het valse groen, de milieubeweging ingekapseld door Corporate BV

Smart Cities zijn de ultieme droom van globalisten, en krijgen daarom warme steun van miljardair-filantropen als Michael Bloomberg (met zijn Global Parliament of Mayors) en Global Mayors Challenge. voldoen in de praktijk niet aan de hoge verwachtingen van techno-utopisten. Hun verlangens kun je ondermeer beschreven zien in dit boek ‘Computational Urban Planning and Management for Smart Cities:

The world is on the cusp of advancing to a sixth wave of technologically based innovation, which will significantly impact our rapidly-growing urban environments. However, political and social resistance hold us back from the transformational potential of technological innovation, to empower both urban decision-makers and citizens to make informed choices about their urban futures.

This volume brings together a collection of chapters that encapsulates the state-of the-art research in data driven methods for harnessing the potential of computational planning and management for smart cities.

Camera bij de hand om je later via Facebook alsnog op te kunnen sporen en oppakken

Ik las een wat kritischer boek over Smart Cities van een gematigd voorstander, die beschreef hoe in ‘smart’ cities in Brazilie en Zuid Korea de hoge verwachtingen van bestuurlijke efficientie niet werden gehaald. Het reduceren van mensen tot ‘data’ kan leiden tot valse concreetheid.

Spionagestaat met camera’s bij de Waag

Vergelijk het met ‘google translate’, dat de meest uitzinnige vertalingen van proza en gesprekken geeft. Met niets kun je zo liegen als met ‘de feiten’, want in verkeerde context is een ‘feit’ betekenisloos. Je kunt mijn persoon op basis van ingedikte uitspraken in een internet-artikel ook reduceren tot ‘strafbaar feit’, omdat je verkiest enkel dat te willen lezen en tot vervolging over wenst te gaan.

Terwijl je de 5000 andere columns negeert, een meesterlijk fotoboek en meerdere wetenschapsjournalistieke co-publicaties. Dat je de bedoeling en context van het verhaal volledig weglaat. Dan heb je ook ‘de feiten’ in hand, maar je liegt via de kunst van het weglaten.

Westerse landen zijn mensen minder van de Beehive-mentality dan in Aziatische steden. Het ‘Smart City’-idee is het verste doorgevoerd in het Zuid Koreaanse Sejong.

2 Replies to “Big Brother Bankjes in Amsterdams ‘smart’ straatmeubilair”

  1. Van een heeeele goeie oppervlakkige kennis hoorde ik dat de CO2 lobby jarenlang, in het diepste geheim, plannen heeft ontwikkeld voor de “SMARTFART”. Dat is een revolutionair systeem om ieders CO2- en methaan uitstoot te implementeren, meten en automatisch in rekening te brengen via de EU digital identity, de “eID”.
    Door kleurstoffen te hechten aan markers, die in de voeding worden gedoseerd, wordt het mogelijk om ieders individuele uitstoot perfect te administreren.
    Wanneer iemand een scheet laat, komt er een duidelijk zichtbare gekleurde wolk door de kleding naar buiten treden, welke door menige SMART toestel op kleur kan worden herkent met een RAL-kleur detector in combinatie met (persende) gezichtsherkenning. Het specifieke RAL-nummer is onlosmakelijk verbonden aan het individu, die met gepaste maatregelen zal worden bediend om privacy gevoelige informatie te beschermen.
    Na de scheet zal het credo “you own nothing, but you’ll be happy” hard klinken vanuit de luidsprekers van de bovenhangende drone. Deze service van de overheid zal automatisch worden verrekend met het digitale basis inkomen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *