Zoals De Andere Krant deze week opent, is er door de ‘1 overheid’-gedachte een regime gevormd, dat met niet democratisch controleerbare netwerkorganen als het RIEC/LIEC, NCTV, ‘Veiligheidsregio’s’ en een Instituut Fysieke Veiligheid ‘de democratische rechtsorde’ zegt te beschermen.

Daar kwam ook een ‘netwerk weerbaar bestuur‘ bij, dat bestuurders die oneerbaar handelen en de bevolking voorliegen over bijvoorbeeld ‘stikstof’moet beschermen tegen ‘onbehagen’… Daarvoor trok het Rutte-regime afgelopen maand 100 miljoen euro extra belastinggeld uit.

Ook ‘ongewenst gedrag’ zonder strafbare feiten is nu al doelwit van staatsagressie, vanwege de strijd tegen ‘ondermijning’. Hun bestuurlijke oligarchie laat zich daarbij adviseren door sociale ‘wetenschappers’ van de Vrije Universiteit, voor ‘onderzoek’ naar modekreten als ‘ondermijning’ en het uit de ecologie afkomstige begrip ‘veerkracht’.

‘Ondermijning’ ondermijnt geloofwaardigheid overheid
De term ‘veerkracht’ werd al door de Rockefeller Foundation in 2008 geplugd voor openbaar bestuur in het boek ‘The Resilience Dividend.’ Het is een begrip afkomstig uit de ecologie. Het woord veerkracht/resilience maakte furore dankzij de Wageningse mysticus en vioolspeler Marten Scheffer. Hij baseert zich op het werk van CS ‘Buzz’ Holling.

Net als ‘ondermijning’ is veerkracht een buzzword, waarvan iedereen meent te weten wat het is. Totdat je het concretiseren wilt, dan glipt het door je vingers. Je vindt de term in gezelschap van kreten als ‘toekomstbestendig’, ‘transitie’, ‘kantelpunt’ en het overmatig gebruik van het woord ‘samenleving’.

Van een ‘veerkrachtige Waddenzee’ tot een ‘veerkrachtige’ samenleving, net als ‘toekomstbestendig’ en ‘weerbaar’ zijn het bezweringen van nietszeggende veelzeggendheid, waarmee  ‘deskundigen’/academische baantjesjagers zichzelf aan belastinggelden helpen voor nutteloos onderzoek.

Dat heet dan ‘de’ wetenschap en die WC-eenden adviseren dan altijd WC eend, volgens het credo ‘wiens brood men eet’… Heel ‘onafhankelijk’ ook…

Weerbaar bestuur, niet eerbaar
Bij toeval stuiten we zo op een ‘Kenniswerkplaats Veiligheid en Veerkracht‘ van de Vrije Universiteit. Dat werd in 2016 opgericht om de legitimiteit van hun incompetente en corrupte openbaar bestuur en instituties academisch cachet te geven. Ze omschrijven hun taak als volgt:

De kenniswerkplaats Veiligheid & Veerkracht ondersteunt ministeries, gemeenten, de politie en veiligheidsregio’s bij hun aanpak van veiligheidsproblemen. Denk bijvoorbeeld aan spanningen in wijken, de organisatie van politie, beveiliging en handhaving, radicalisering, burgerparticipatie, ondermijning en veiligheidsbeleving.(…)

De kenniswerkplaats is een initiatief van het ISR en het Verwey-Jonker Instituut en is gekoppeld aan het A-LAB en het NSCR. De kenniswerkplaats onderscheidt zich door zijn multidisciplinaire, wetenschappelijke maar praktijkgerichte aanpak.

Bovendien zijn VU-onderzoekers en experts van het Verwey-Jonker Instituut nauw verbonden met hogescholen. Dit netwerk streeft ernaar om evidence-based antwoorden te vinden op fundamentele vragen met betrekking tot sociale kwesties en trends zoals sociaal onbehagen

Meer publieke baantjes voor schadelijke mensen = ‘ondermijning’
Hun openbaar bestuur heeft nu zelfs al een ‘Ondersteuningsteam Weerbaar Bestuur’ opgericht, als onderdeel van een ‘Netwerk Weerbaar Bestuur‘. Daar trok hun bestuurlijke oligarchie 100 miljoen euro extra belastinggelden uit. Terwijl mensen boos worden vanwege een gebrek aan eerbaar bestuur, zie je dat men die boosheid wil pathologiseren en criminaliseren.

Zoals toen ik schreef over de corrupte ambtenaar Bouwe de Boer – die zijn publieke functie misbruikt voor private fondsenwerving voor de VNO NCW Noord- waarna ik door een arrestatieteam werd mishandeld en in de cel werd gegooid.

Dat ik slachtoffer werd van staatsagressie blijkt onderdeel van lopend beleid. We laten even Hans Boutellier aan het woord (column op Gemeente.nu) van het Verwey-Jonker-instituut en die Kenniswerkplaats Veiligheid en Veerkracht. Weerbare burgers zijn volgens hem gelabeld als ‘hidden impact crime’. Daartegen willen leugenachtige en corrupte baantjesjagers bij hun openbaar bestuur zich indekken.

Men is meer bezig om oorlog tegen ‘de burger’ te voeren:

Maar in de wereld van de maatschappelijke veiligheid is momenteel iets bijzonders aan de hand. De commune criminaliteit zoals diefstal, inbraak en geweld, daalt systematisch en al vele jaren – op alle fronten en niet alleen in Nederland. De in de jaren negentig in alle haast bijgebouwde cellen staan steeds vaker leeg.

Geeft dat hogere ophelderingspercentages en een lagere werklast voor politie, OM en al die andere veiligheidsfunctionarissen? Nee, ze hebben het drukker dan ooit. Maar vooral met andere, veel ingewikkeldere zaken, waaronder cybercrime en polarisatie. En met ondermijning: illegale activiteiten die de integriteit van de samenleving (bestuur, organisaties, publieke moraal) aantasten.

Men zoekt werk voor zichzelf, en ‘ondermijning’ lijkt in die ambitie te voldoen. Zie ook wat hun Rijksoverheid op 6 juni 2021 uit de pen krijgt, bij een nieuw wetsvoorstel van Sander Dekker om naar overheids-willekeur tegoeden van stichtingen te kunnen bevriezen/afpakken:

Om onwenselijke (buitenlandse) beïnvloeding en ondermijning van onze Nederlandse vrijheden, democratie en rechtsorde tegen te gaan, heeft minister Dekker voor Rechtsbescherming eerder een wetsvoorstel ingediend bij de Tweede Kamer dat burgemeesters en Openbaar Ministerie (OM) de mogelijkheid geeft om inzage te verkrijgen in alle donaties van buiten de Europese Unie of de Europese Economische Ruimte.

Dit voorstel wordt nu aangevuld met een instrumentarium om die donaties actief te melden, (tijdelijk) te kunnen bevriezen, beperken, verbieden of verbeurd te verklaren.

Welke Nederlandse vrijheden? Die gekoesterde avondklok? Het samenscholingsverbod? (Anderhalvemeter) De QR-dictatuur en apartheid? Dit wetsvoorstel om geld van stichtingen af te pakken volgt uit een ‘parlementaire ondervragingscommissie ongewenste beïnvloeding uit onvrije landen (Pocob)’ Dus beinvloeding vanuit Nederland? Hiertoe werd een ‘Wet transparantie maatschappelijke organisaties’ in de steigers gezet, waar ook de Raad van State het bestaan van ‘ondermijning’ van de Nederlandse oligarchie/technocratie als probleem afficheert:

De Afdeling onderkent dat uit het buitenland afkomstige financiering van maatschappelijke organisaties in Nederland een risico kan vormen voor de democratische rechtsstaat. Daar waar deze geldstromen gepaard gaan met beïnvloeding die – al dan niet op termijn – de Nederlandse democratische rechtsstaat kan ondermijnen, is sprake van een serieus probleem.

De Afdeling onderschrijft de wens van de regering om dit probleem te adresseren. De samenleving en de instituties van de rechtsstaat behoeven bescherming tegen dit soort gevaren.

Let op: of er feitelijk sprake is van een buitenlands complot tegen het Rutte-regime, daar hoeft dat regime geen bewijs voor te geven. Het agenderen zelf is het bewijs voor beleidsnoodzaak.

Code Geel, magazine over ondermijning
Stel nu eens de vraag hoe je expert kunt zijn in ‘veiligheidsbeleving’ en ‘ondermijning’. Zoals 1 van hun onderzoekers Hans Boutellier schrijft in 2020 in het ‘Tijdschrift voor Veiligheid, is het begrip ‘ondermijning’ een buzzword geworden in de veiligheidswereld. Iedereen meent te weten wat het is, maar het munt uit in vaagheid. We citeren:

Ondermijning is een buzz-woord binnen de Nederlandse politiek en het veiligheidsbeleid. De politie waarschuwt voor een vergaande ‘vermenging van de bovenwereld en de onderwereld’ die ‘ons allemaal raakt’, het Openbaar Ministerie maakt zich ernstig zorgen over een soort criminaliteit ‘die maatschappelijke structuren of het vertrouwen daarin schaadt’

en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten wijst erop dat de aanpak van ondermijning ‘al langer geen exclusieve taak van de politie en het Openbaar Ministerie’ meer is en pleit voor een ‘georganiseerde overheid die alle instrumenten en middelen inzet die ze tot haar beschikking heeft’.

Tien Regionale Informatie en Expertise Centra (RIEC’s) en het Landelijk Informatie en Expertise Centrum (LIEC) richten zich op de bestrijding van ondermijnende criminaliteit, compleet met jaarverslagen en een eigen e-zine: ‘Code Geel’

In de praktijk is vooral de uit de klauwen gelopen normalisatie van drugsgebruik door ‘gedoogbeleid’ nu het doelwit van het Ministerie van Veiligheid en haar aanpak van ‘ondermijning’.

Daarnaast is er bij ‘ondermijning’ een politieke tak ontstaan, waarin hun overheid alles dat afwijkt van ‘het gemiddelde’ en ‘de massa’ als gevaar voor het eigen voortbestaan ziet. De eerste maal dat de term werd gebruikt is in een politierapport van Bernard Welten uit 2005, en zijn adviseurs Frank Hoogewoning en Auke van Dijk (nu Politie-onderwijsraad).

Die schrijven overigens zeer kritisch over de reorganisatie van de politie in 2013 onder bestuur van de Minister van Veiligheid (voorheen decentraal onder 26 korpsbeheerders), waardoor nu zeven procent zich structureel ziek meldt.

‘Ongewenst gedrag’
Geen weldenkend mens vertrouwt het leugenachtige, incompetente en corrupte Rutte-regime nog, dat met noodwetten en zelfgemaakte ‘crises’ de samenleving ondermijnt. Wie de bui al ziet hangen (implosie monetair stelsel, exploderende energieprijzen, voedselrantsoenering/transitie, onteigening en totalitaire repressie) probeert liever zichzelf te organiseren met gelijkgestemden.

Eigen zuilen vormen, eigen staatsvrije scholen om de woke-indoctrinatie en CO2-zwendel te ontlopen van curriculum.nu.

Juist dat idee van zelforganisatie van groepen met gedeelde waarden die afwijken van ‘de massa’ en haar voorgeschreven narratief (U herkent ze aan de Oekrainevlagjes met tekst ‘schouder aan schouder’), blijkt nu het doelwit van hun overheid te zijn. Zelfs ‘sterke sociale cohesie’ bij groepen onderling wordt als bedreiging gekarakteriseerd.

Dat blijkt uit een publicatie van het Verwey-Jonker-instituut, dat een ‘Peilstok Ondermijning Democratie‘ (2019) ontwikkelde uit naam van dat Kenniscentrum Veerkracht en Veiligheid.

Zij omschrijven ‘het probleem’ als volgt:

denk aan ongewenst gedrag dat de legitimiteit van democratische instituties afwijst, het werk van ambtsdragers belemmert en daarmee invloed krijgt op het bestuur van de gemeente. Bovendien kan het gaan om buurten of gemeenschappen die zich (bewust of onbewust) afzetten tegen (autoriteiten) binnen de democratische rechtsorde.

Er kunnen parallelle structuren in de samenleving ontstaan doordat groepen zich ‘terugtrekken’ uit de maatschappij. We hebben hier te maken met fenomenen die niet per se strafrechtelijk te definiëren of aan te pakken zijn, maar wel aangepakt moeten worden vanuit een oogpunt van sociale stabiliteit. Het mag duidelijk zijn dat sprake is van een grote variatie in problematisch gedrag.

De Abdij, je lekker afzonderen van ‘de leugen’
We zien hier dus dat hun overheid met haar academici een atheistische ideologie aanhangt, die koste wat kost verdedigd moet worden. Die van De Staat als god, die ieder van wieg tot graf bewaakt, tot je gedachten en gevoelens aan toe. Uit die ideologie komen ook termen voort als ‘anti-overheidsdenken’, die in pathologiserende zin gebruikt worden door juridisch schimmige entiteiten als de NCTV van hun Openbaar Ministerie en hun Ministerie van ‘Veiligheid’. (angst, securitisering)

Alsof er geen andere visie op ‘De Staat’ mogelijk is dan ‘De Partij heeft altijd gelijk’.

Traditioneel conservatieven, libertariers en eerder ook anarchisten waren juist altijd sterk voor ‘soevereiniteit in eigen kring.’ Grondrechten waren juist bedoeld als ‘staatsvrije ruimtes.’ Juist die wens om de overheid zo veel mogelijk en ver mogelijk uit je leven te houden wordt nu geproblematiseerd. Dat is de ‘leave no-one behind’-gedachte uit de 2030 Agenda.

De ideologie van het atheisme-liberalisme en globalisme- technocratie, scientisme, materialisme (‘wij zijn ons brein’)- is bewust/onbewust tot staatsideologie gemaakt, met eigen mondiaal programma (2030 Agenda). Die ideologie afficheert zichzelf afficheert als ‘neutraal’ ( = ‘de norm’)

Dat geloof verdedigen ze met bakerpraatjes over ‘onze’ democratische rechtstaat (Eurosovjetunie bepaalt 80 procent wetgeving, zeg je ‘nee’ bij Referendum dan schaffen ze het af) als geloofsartikelen. Terwijl ze alleen voor ‘democratie’ zijn wanneer je op hun links-liberale kartel stemt.

Wie boos wordt omdat je ziet hoezeer je wordt voorgelogen, dan is niet ‘de leugen’ de kwestie, aldus het Verwey-Jonker-instituut en hun overheid, maar ‘je gevoelens’, die ze adresseren willen. Lees: Criminaliseren.

Maar je hebt als moreel functionerend mens geen andere keuze dan je afzonderen. Waarom zou je mee willen doen met ‘de leugen.’ Laat maar weer nieuwe zuilen ontstaan, geestesgemeenschappen met gedeelde waarden die contrair aan de staatsideologie van het atheisme-liberalisme zijn, met die bakerpraatjes over hun ‘democratische rechtstaat’.

Daartoe ontwikkelden we al het model van De Abdij, een eigen geestesgemeenschap van studie, contemplatie en je terugtrekken in de natuur. We kunnen dat model bij iedereen van harte aanbevelen. Het werkt buitengewoon opmonterend voor je geestelijke gezondheid, om hun massamedia uit je leven te weren en de natuur te omarmen, echte mensen ontmoeten die het zelfde voelen en denken als jij.

Waarom zou je met De Leugen mee willen doen? Wij vieren liever het leven zolang ons dat gegeven is, genieten van de liefde en de natuur. Voor je het weet staan de gewapende bendes van hun overheid voor je deur en is je vrijheid verdampt. Laten we dankbaar zijn voor de resterende tijd in vrijheid en welvaart die ons nog is gegeven.